Terörist saldýrýda þehit düþen Komando Çavuþ Mehmet Kaz, Nizip ilçesinde binlerce kiþinin katýldýðý törenle topraða verilirken, þehit er Barýþ Çiçekdaðý ise ...
Kaynak...
Terörist saldýrýda þehit düþen Komando Çavuþ Mehmet Kaz, Nizip ilçesinde binlerce kiþinin katýldýðý törenle topraða verilirken, þehit er Barýþ Çiçekdaðý ise ...
Kaynak...
terör iþi polise emanet edilmeli.
3 aylýk temel eðitimle terör çözülmez.
Terör için ayrý birim gerekiyor.
Konu felsefefe tarafýndan (02.08.11 Saat 23:15 ) deðiþtirilmiþtir.
Osman Demir Istanbul
Polise yada askere farketmez ama bu iþ için eðitilmiþ güclere verilmeli, fidanlarýmýzýn ölmesini artýk kaldýramaz hale geldik.
T.C VATANDAÞI, NE MUTLU TÜRKÜM DÝYENE
Benim oðlum 6 yaþýnda, bazen sohbet ediyorum onunla büyünce ne olacaksýn diye soruyorum asker olmayacaðým diyor. Niçin diye soruyorum, askerler ölüyor diyor...Ne kadar acý bir durum, her gün televizyonlarda þehit cenazelerini gören çocuk ben büyüyünce asker olmayacaðým diyor.Eskiden duyardýk PKK askerden kormuyor ama özel harekat timinden altýna kaçýrýyor derlerdi.
Bana sadece Allah yeter...
Ne mutlu Müslümaným diyene.
Kimse kýzmasýn ama bende çocuðumu askere göndermek istemiyorum.
T.C VATANDAÞI, NE MUTLU TÜRKÜM DÝYENE
Muslum abi senin cocugun benim cocugum askere gitmezse kim koruyacak bu vatani capulculara mi birakalim?
Tabiki evlatlarimizin olmesi hepimizi uzuyor ve buna care bulmakta ankaradaki buyuklerimizin.
Ozel timler yine terorle mucadele etmek icin sahaya inmeli bu normal erlerin yapacagi is degil...
kAlp dEdiqin Atiyor zAtEn mArifEt riTmi dEqistirEbilEndE
Vatan için ölmek hepimizin görevi bunu seve seve yaparýz, çocuðum da yapar, ancak ben çocuðumu komutanýnýn tuvaletini temizlesin, komutanýn karýsýný kuaföre götürsün , yada yan baktýn diye sadist komutanýndan dayak yesin diye göndermiyorum, hanginiz dayak yemeden terhis oldunuz , hanginiz aþaðýlanmadan askerlik yaptýnýz, pisi pisine ölüm ve diðer sebeplerden dolayý ben çocuðumu askere göndermek istemiyorum.
T.C VATANDAÞI, NE MUTLU TÜRKÜM DÝYENE
Siz televizyonlarda görüp kahr-u periþan oluyorsunuz..
Ya ben?!..
Akþam ayný masada yemek yediðin arkadaþýný; yine ayný masa üzerinde parçalarýný tek tek sayýyor.. rapor yazýyor ve ceset torbasýna dolduruyorsun..
Ýþte böyle bir manzara.. Akýl sýnýrlarýný zorlayan bir ruh dünyasý..
Allah, analara babalara sabýr versin...
Seher vakti esen rüzigarýn serinliðini bilemeyen..
Bir avuntuyla cafe köþelerinde ömür çürüten, gönül huzurunu ne bilir?!.
Çýplak ayaklarýný ýslak otlar üzerine seremeyen.. Bir hüt hüt kuþunun canlý ötüþünü duyamayan.. Ve dahi bir bebeðin avucunu, ellerine almadan yaþayan;
Akýldan, mantýktan ne bahseder bilmem ki?!..