Yazmak istemedim ama gerçekten korkunç bir hayal kýrýklýðý yaþadým Nizip'te...
Sadece boynum bükük kaldý diyebilirim...
Bilmiyorum.. Ýçim hiç bu kadar acýmamýþtý.
Ne çocuðumun rahatsýzlýðýnda karþýlaþtýðým akýl tutulmasý..
Üstüne bu vakýa..
Nizip gerçekten beni üzdü.. 9 yýldýr ilk defa gittim ama.. Ama neyse...
Artýk foruma bile girmek hiç içimden gelmiyor.
Sadece ben bu kadarýný hakketmediðime inanýyorum.. Her zaman söylediðim gibi;
" Gökkkubbede býraktýðýmýz hoþ bir seda olsun"..
Gerisi mi?!.. Sadece laf-u güzaf..
Küçüklüðümde, köy arabasý Nizip'te 1-2 saat durur..Esnaflardan köy için alýþveriþ falan yaplýr.. Nizip'te oturan köylüleri de köye götürmek için beklerdi. Biz de akraba çocuklarýyla o yazýn sýcaðýnda en çok sevdiðimiz buzlu þerbetten alýr..Kaþýk kaþýk yerdik.
Nizip.com'un bu yaz buluþmasý için Nizibe ayak basar basmaz; bu çocukluðumdaki aný aklýma geldi ve ve bir þerbetçi bulup o çocukluðumdaki anýyý yad etmek istedim.
-Týpký diðer Nizipli esnaflar gibi- Saf ve bir o kadar iyi yürekli bir þerbetçiye denk gelmiþim.. hem sohbet ettik hem de buzlu þerbetimi kaþýkladým. Bardaðý 50 krþ olan bu þerbetten iki bardak içtim. Parayý uzattýðýmda, kabul etmedi.. "Olur mu.. gurban olurum sana.. Sen benim dükkanýma þeref verdim..Otur daha sana hürmet edeyim." Bu saf ve temiz anadolu insanýnýn kendi topraklarýmdan olmasý bana ayrý bir gurur verdi.
Kýrk yabancý bir adam.. Ve bana gösterdiði hürmet..gözlerimi yaþarttý.
Nizip'te istediðim bir bardak pýnar suyu.. Ve dalýndan kopartýlmýþ taze bir meyveydi..
Ama olmadý..
Neden olmadý bilmiyorum?!..
Kusurum ne?!..
Onu da bilimiyorum??!...
Aslýnda ben hiç bir þey bilmiyorum.
Sahi benim Nizip'te ne iþim vardý??!!...![]()