Ben 16 yýl önce bir þirkette çalýþýyorum
Bana bir muhasebemüdür aldýlar.
Müdür 70 yaþýnda
Þirkette ýsýtma teþkilatý pek iyi deðil.
Bir Ocaðýmýz var elektirikli onunla ýsýnýyoruz. Yani Isýnmýyoruz.
Soðuk bizim gibi ofiste çalýþanlarý daha çok etkiler.
Neyse ben pek umursamýyorum ancak adam yaþlý hep üþüyor.
Bir kaç gün masasýnda oturdu. Üþüdü tabi.
Sonra ocaðýn yanýna bir sandelye attý.
Sabah gelir
-Osman oðlum sen çalýþ ben biraz burda ýsýnamýyorum
Sonra saat 11 geçince
- Oðlum ben yemeðe gidiyorum
Öðleden sonra ýsýnma mesaisine devam
Her gün böyle
Sabah sobanýn yanýnda
akþam eve ...
Böyle devam ediyor.
Ben pek bir þey demiyorum.
Ancak biliyorsun ispinyoncular çok olur.
Patronlara durum gidiyor.
Beni çaðýrdýlar.
Ben adamýn gitmesini istemiyorum.
Çünkü eðer giderse bir daha müdür müdür almazlar sorumlulukta bana kalýcak istemiyorum.
Tüm þirketin muhasebe kayýtlarý bende zaten zor
bir de müdürlük
Ancak patron bana kýzýyor.
Sen bizim için bu adama lüzümsuz yere niye para ödetiyorsun diye.
Abi diyorum ben ondan iþler için zaten bilgi alýyorum.
Aslýnda bilgi milgi aldýðým yok
Masa da otursa ne nolur
sobanýn yanýnda otursa ne olur.
Velhasýl adam bir 1 yýl öyle oturdu.
Niye anlattým bu konuyu
Bilmiyorum ki aklýma geldi iþte....