Gündelik hayatta sakýz gibi kullandýðýmýz bir cümle "buna da þükür"
o kadar sýk kullanýyoruz ki,bana anlamýný yitirmiþ bir güzel söz yumaðý gibi geliyor..
Býrakýn manayý kaybetmeyi,mananýn tam tersi söyleniyormuþ gibi hissediyorum...þöyle ki;
kerhen bunada þükür,diyoruz. çoðu zaman alýþkanlýkla..ama aslýnda þunu diyoruz;
allahým ben daha iyisine layýðým,daha çok parayý hakkediyorum,daha çok ürün ve mal,mülk aslýnda benim hakkým .ama ne yapayým sen hakkýmý pek vermiyorsun! senle aramýzdaki durum üç aþaðý beþ yukarý böyle . ama ben yine de-tüm bunlara raðmen -sana þükrediyorum..buna da þükür .diyorum.ehh idare edelim gitsin ,buna da þükür.
çünkü kanaat etmiyoruz.verileni yetersiz az görüyoruz.herkes hayatýndan þikayetçi.VERÝLEN kavramý VEREN i hatýrlatmalý,müteþekkir,kanaatkar ve samimi bir ÞÜKÜR olmalý,amalý yamalý, de"li da' lý ,þartlý þurtlu bir þükür deðil..çünkü bu saygýsýzlýk içeriyor gibi geliyor bana..