Sýrasý gelmeyen kaç kiþimiz kaldý bilinmez! Suskunluðun toplumsal dile dönüþtüðü bir gerçek.Hepimiz ayný sýradan geçtik.Hepimizin yüreðine acýlardan bir çentik atýlmýþ.Ermeniler,Kürtler,Aleviler,Baþörtülüler,Sakallýlar,Socular,Saðcýlar,Laikler…Hepimiz.Bütün bir toplum.Sýramýzý savmýþýz gibi davransak da hala sýradayýz.Bizi sýraya koyanlarýn kim olduðuna dair toplumsal hafýzamýzdaki belirsizlikten olsa gerek,sýrada itiþip kakýþmakla geçirdik ömrümüzü.Ýnsan ömrü dediðin nedir ki?! Üç günlük dünya iþte!Sýraya koyanlar kimdir,kimlerdir,nasýl varlýklardýr,ne yer ne içerler!...bir türlü çözemedik bizi sýralayanlarý,sýnýrlayanlarý,ayýranlarý,ayrýþtýranlarý….Hayatýmýz kahýrla,hüzünle,acýyla…sürüp giderken biz hala sýradayýz.Sýramýzý bekliyoruz.Ve belirli aralýklarla kim olduklarýný bilmek istemediðimiz o buyurgan sesliler;
“ Hey sen sýradaki?!” deyince yeniden irkiliyoruz.Bu sesi insaný paranteze alan,insaný kendince tanýmlayan bu sesi bir yerlerden hatýrlýyorum “Hey sen baþörtülü kýz!Ya baþýný aç ya sýnýfý terk et” veya “Sizi gidi vatan hainleri” veya “Sen sünnetsiz piç dölü!” veya “Sen Allah’ýn kýrosu!”…Bu seslerin küpe olmadýðý vicdan kaldý mý bilinmez!Kulaðýnda kalanlar belki bu sesi unutmuþ olabilirler ama bu sesi yüreðinde,vicdanýnda taþýyanlar asla ve asla bu sesi unutmadýlar.
Sýrada bekleyen,beklediðinin þuurunda olamayan insanlara umut olacak sesler duyuyoruz nihayet.Bu ses sýrada beklediðinin þuurunda olan,sýrada beklemenin insan onurunu rencide ettiðini hisseden insan sesi.Evet…Beþer deðil insan sesi.Ama nedense sýrada beklemekle insan olduðunu unutup,beþer olmayý tercih eden,sureta insan olan,sireta ne olduðunu irfan ehlinin takdir edeceði varlýklar! bu sesten ve sýranýn daðýlmasýndan endiþe etmektedirler.
Suskunluðunu içinde büyüten bir toplum ayný zamanda beden diline sýðýnan bir toplumdur.Türkiye Cumhuriyeti son bir asýrdýr belirginleþen yeni bir dilin zebunu olmakla maluldür!Türkiye beden dili ile konuþan ve sembollerle anlaþan bir toplum!Bir adým ilerisinde sesleri kýsýlanlar ile sesleri kýsanlarýn ayný sýrada buluþtuðu bir toplum! Zalimin mazlumlaþtýðý,mazlumun zalimleþtiði bir toplum.Sýrasýyla; “Bugün bana,yarýn sana!” demiþiz nedense!
Sustukça kaybettik.Konuþtukça da!Ne yapacaðýmýzý bilemez hale geldik.Hayatýmýzý tanzim eden kutsallara,sýraya koyanlarýn kurallarýna,deðerlerine kurban olduk hepimiz!Din,Devlet,Vatan,Millet,Bayrak,Misak,Ayýp,Günah…yasak.Bir cinnettir bir paranoyadýr sürüp gidiyor.Biz hala sýradayýz.
Bütün toplum olarak sýradan çýkmak,sýradan olmak,düz bir insan olmak için ne yapmamýz gerek bunu düþünmek zorundayýz.Sýrdan çýkarak,ses verenlerin olduðu bu vasatta dahi sýrada kalmaya,susmaya devam edersek,bir daha hiç ama hiç konuþamayacaðýz.Öyleyse önce sýradan çýkmak lazým.Sýradan çýkýp,aklýmýzý vicdanýmýzýn ve kalbimizin sesine teslim edersek,bizi sýraya koyanlarý rahatlýkla tanýyacaðýz.Bu ilk ve önemli adýmý atmak insan olma onuru ve erdemi için olmazsa olmazlardandýr.Haydi hep beraber sýradan çýkmaya,sýraya koyanlara insan olduklarýný hatýrlatmaya baþlayalým.Öyle bir dil kullanalým ki;bu dil kainatýn dili kadar kuþatýcý ve birleþtirici olsun.
Suskunluðun bize öðrettiði bir dil mutlaka bulunur.Yeter ki;kelam etmeye niyetlenelim.Ben sýrada beklemekten yoruldum.Çocuklarým yoruldu.Gelecek nesil sýrada beklemesin istiyorum.Hey sýradakiler!