Baþka bir konuda ehli kitabýnda cennete gireceði konuþuldu biraz araþtýrdým konu ile ilgili bir soru ve cevabý sizinle paylaþmak istedim.(Not Lütfen konuyu dönüp dolaþtýrýp diyolog tartýþmalarýna getirmeyelim)
Cennete Kimler Girer?Allah Teâlâ þöyle buyurur:“Ýman etmiþ olanlar; Yahûdi, Hýristiyan ve Sabiî olanlar; bunlardan kim Allah’a ve Ahiret gününe inanýr ve iyi iþler yaparsa, onlarýn ödülleri Rableri katýndadýr. Üstlerinde ne bir korku olur, ne de üzülürler.” (Bakara 2/62)Kendine peygamber tebliði ulaþmayan kiþi, sadece þirkten ve bildiði doðrulardan sorumlu olur. Peygamber tebliði ulaþan ise o peygambere inanmak ve onun gösterdiði gibi yaþamak zorundadýr. Tebliðin ulaþmasý, peygamberin mucizesini, yani peygamberlik belgesini görmekle olur. Çünkü o zaman Allah’ýn elçisini, gözüyle görmüþ gibi kesin bilgiye ulaþýr. Muhammed aleyhisselamýn belgesi Kur’ân’dýr. Kur’ân âyetlerini, kendi anlayacaðý dille anlayarak okumamýþ veya dinlememiþ kiþilere de teblið ulaþmýþ olmaz.Yukarýdaki âyetin bir benzeri Mâide suresinde geçer. O âyet, öncesi ve sonrasýyla þöyledir:“De ki: “Ey kitap ehli! Tevrat’ý, Ýncil’i ve Rabbinizden size indirilmiþ olaný uygulamadýkça bir deðeriniz olmaz. (Ya Muhammed) Rabbinden sana indirilenler, onlarýn çoðunun azgýnlýk ve inkârýný kesin artýracaktýr. Onun için bu kâfirler topluluðuna üzülme.Ýman etmiþ olanlar; Yahûdi, Sabiî veya Hýristiyan olanlar; iþte bunlardan kim Allah’a ve Ahiret gününe inanýr ve iyi iþler yaparsa üstlerinde ne bir korku olur, ne de üzülürler.Ýsrail oðullarýndan kesin söz aldýk ve elçiler gönderdik. Ama onlar, canlarýnýn istemediði bir þey getiren elçilerden kimini yalanlamýþlar, kimini de öldürmüþlerdir.” (Mâide 5/67-70)Konu ile ilgili bir âyet de þöyledir:“Yanlarýndaki Tevrat’ta ve Ýncil’de yazýlý bulacaklarý ümmi Peygambere uyanlara; iþte onlara o Peygamber iyiliði emreder, kötülüðü yasaklar. Ýyi þeyleri helal, pis þeyleri haram kýlar. Sýrtlarýndan aðýr yükleri, boyunlarýndan demir halkalarý kaldýrýr atar. Kim ki ona inanýr, onu saygýyla destekler, ona yardým eder, onunla birlikte gönderilen o Nur’a uyarsa; iþte onlar umduklarýna kavuþurlar.” (A’raf 7/157)
Bu üç dinde; Yahûdi, Sabiî ve Hýristiyanlarda Allah’ýn varlýðý ve birliði inancý ile Ahiret inancý vardýr. Ayette geçen “iyi iþler” kavramý, kiþilerin bilgisine göre deðiþir. Yukarýdaki âyetlerin açýkça gösterdiði gibi onlardan kim, son peygamberin tebliði ile karþýlaþýrsa ona inanmak ve orada belirtilen iyi iþleri yapmak zorundadýr. Allah, bu konuda peygamberlerden kesin söz almýþtýr:
“Size kitap ve hikmet veririm de, sonra sizdekini doðru sayan bir elçi gelirse, ona muhakkak inanacaksýnýz ve yardým edeceksiniz! Bunu kabul ettiniz mi? Bu hususta aðýr ahdimi üzerinize aldýnýz mý?” demiþti. Onlar: “Kabul ettik” demiþlerdi. “Öyleyse þahit olun, ben de sizinle beraber þahit olanlardaným” demiþti.” (Al-i Ýmran 3/81)
Sonuç olarak yukarýdaki ayeti þöyle anlamak gerekir.
“Ýman etmiþ olanlar; Yahûdi, Hýristiyan ve Sabiî (olup kendilerine Son Elçi’nin tebliði ulaþmamýþ) olanlar; iþte bunlardan kim (þirk koþmadan) Allah’a ve Ahiret gününe inanýr ve iyi iþler yaparsa, onlarýn ödülleri Rableri katýndadýr. Üstlerinde ne bir korku olur, ne de üzülürler.” (Bakara 2/62)
KAYNAK: Prof. Dr. Abdulaziz Bayýndýr, Kur’an Iþýðýnda Doðru Bildiðimiz Yanlýþlar, Süleymaniye Vakfý Yayýnlarý, Ýstanbul, 2006, s: 60-61.
Etiketler: Hýristiyan, Tevrat, Yahudi
10687 kez okundu