Seher vakti esen rüzigarýn serinliðini bilemeyen..
Bir avuntuyla cafe köþelerinde ömür çürüten, gönül huzurunu ne bilir?!.
Çýplak ayaklarýný ýslak otlar üzerine seremeyen.. Bir hüt hüt kuþunun canlý ötüþünü duyamayan.. Ve dahi bir bebeðin avucunu, ellerine almadan yaþayan;
Akýldan, mantýktan ne bahseder bilmem ki?!..
heh heeeeeeee.
T.C VATANDAÞI, NE MUTLU TÜRKÜM DÝYENE
ESKÝ BAYRAMIN HARÇLIÐI…
Babamýn `eski bayramlar` diye iç geçirerek özlemle anlattýðý bayramlar, onun çocukluðunda heyecanlý bir anýdýr.Benim de þimdi babamýn eski bayramlarý gibi delicesine özlediðim eski bayramlarým, çocukluðumdur Ama küçük kýz kardeþimin çok sevindiði, haftalar öncesinden hazýrlýklara baþladýðý, `Allaaahhh! Bayram geliyoo!` diye hevesle beklediði bu bayramlar, onun gelecekteki bayramlarý beðenmeyerek, onlarýn yerine anlattýðý eski bayramlarý olacak...
ESKÝ BAYRAM DÝYE BÝR ÞEY YOK
Yani esasýnda eski bayramlar diye bir þey yok! Belli bir çaðda, belirli yýllar arasýnda yaþanmýþ, tarihe geçmiþ bir `eski bayramlar dönemi` bulunmuyor!
Büyüklerinin ellerini iþtahla öperek normal bir harçlýðýn kat kat fazlasýný almalarý, ceplerinin paralardan kalan boþ kýsýmlarýný rengârenk cam þekerlerle, kabuklu fýstýklarla,renklý mendillerle.. çeþit çeþit çikolatalarla týka basa doldurmalarýydý... Evet, tüm hoþlarýna giden buydu!
BAYRAMA HAZIRLANIYORUM
Þimdiki yaþlýlarýn, yetiþkinlerin, hatta benim yaþýtlarýmýn bile bayramlardan zevk alamamalarýnýn, eski tadý-tuzu yaþayamamalarýnýn sebebi de bu. Artýk çocuk olmamamýz! Ve artýk çocukluktan `kazýk kadar`lýða geçtiðimiz için bize kimsenin harçlýk vermemesi, elbette kapý kapý gezemememiz, ceplerimizin fýstýk-þekerle dolu olmamasý bizim yeni bayramlardan soðumamýza en büyük etken!
Bir hafta öncesinden bayram gününü defalarca tasavvur eder, tekrar tekrar yaþardým. Ve her ne kadar kimlerle bayramlaþacaðýmý hafýzama günler öncesinden kazýsam da, bayramlaþmam gereken tüm akrabalarýmý, tanýdýklarýmý ve onlarýn bana verecekleri bayram harçlýklarýný matematik defterimde listeler, tek tek hesaplardým.
O harçlýklarla alacaklarýmý düþünüp mutlu olurdum.Matematik defterime yazdýðým ve defalarca kontrol ettiðim harçlýk listem þu þekilde idi:
Emin eniþtem = 20 milyon ..
Cici anne = vermez.
Bahri amca = 5 milyon.
Özer dayým = 10 milyon.
Özen dayým = 5 milyon.
Ananem = 10 milyon (ama anneme verir)
Babannem = maaþýmý alýnca vericem der...
galiba. Daha çok harçlýk daha çok mutlu olmak demekti benim için.
Ýþte benim geri dönmek istediðim, o sevimli bayramlarým, çocukluk bayramlarým, tadý-tuzu olan eski bayramlarým... Þimdi gel de özleme bu bayramlarý deðil mi? Gel de arama...
Ýþte eski bayramlarla yeni bayramlar arasýndaki deðiþiklik: Bugün Dicle`yi görecekmiþ gibi heyecan duymuyorum. Yukarýdaki hesap listesini defterime hazýrlamadým.. O listede ismi geçen kimseden harçlýk da almadým...
Ne acý deðil mi, þu yeni bayramlar?
facebook da bir video vardý o geldi aklýma çaldýklarýnýzý geri verin ekonomiye can verin.......diye devam ediyor