25.05.1983 - Necip Fazýl

[Subutay]

Þairlerin Sultaný, Büyük Üstad Necip Fazýl KISAKÜREK'i ölümünün 26. yýlýnda rahmetle ve saygýyla anýyorum. Bu hafta boyunca bu konu altýnda Üstad'ýn en sevdiðimiz þiirlerini paylaþalým.

ALLAH DERÝM

Sýrtýmda, taþýnmaz yükü göklerin;
Herkes koþar, zýplar, ben yürüyemem!
Ýsterseniz hayat aþýný verin;
Sayýlý nimetler bal olsa yemem!

Ey akýl, nasýl delinmez küfen?
Ebedi oluþun urbasý kefen!
Kursa da boþluða asma köprü, fen,
Allah derim, baþka hiçbir þey demem!

Necip Fazýl Kýsakürek (1973)

[fsoyarik]

Necip Fazýl'ýn ölürken son sözleri!
26 Mayýs 2009 Salý 09:50
Tarihler 25 Mayýs 1983'ü gösteriyor. Üstad evinde gözlerini pencereden dýþarýya çevirdi, derin karanlýða baktý ve...


Üstad Necip Fazýl Kýsakürek'in vefatýndan önce son sözü ne oldu? Ýþte ünlü þairin canýný teslim etmeden önceki son sözü...26 Mayýs 1904 perþembe günü Ýstanbul'da doðan þair Necip Fazýl, 25 Mayýs 1983 tarihinde 79 yaþýnda vefat etti.

Necip Fazýl ölmeden önce adeta ölümü hissetmiþti. Prof. Dr. Osman Özsoy, Necip Fazýl'ýn ölüm anýný þöyle anlatýyor.

"Tam 26 yýl önce yine gizemli bir Mayýs gecesinde, takvimlerin 25 Mayýs 1983 gece yarýsýný gösterdiði saatlerde, hastalýðýnýn ilerlediði dakikalarda yataðýndan hafifçe doðruldu, ela gözlerini pencereden dýþarýya çevirdi, derin karanlýða baktý. Ne gördü bilinmez; ateþin verdiði etki ile kýrmýzýya yakýn pembeleþen dudaklarý hafifçe kýpýrdadý ve "Demek böyle ölünürmüþ!.." dedi...

Kimbilir belki de o an, ölüm meleðinin (Azrailin) evine teþrifini gördü... Nitekim bu sözlerinden hemen sonra þahadet getirerek son nefesini verdi."

[nizipli01]

Sakarya
Ýnsan bu, su misali, kývrým kývrým akar ya;
Bir yanda akan benim, öbür yanda Sakarya.

Su iner yokuþlardan, hep basamak basamak;
Benimse alýn yazým, yokuþlarda susamak.

Herþey akar, su, tarih, yýldýz, insan ve fikir;
Oluklar çift; birinden nur akar, birinden kir.

Akýþta demetlenmiþ, büyük-küçük kâinat;
Þu çýkan buluta bak, bu inen suya inat!

Fakat Sakarya baþka, yokuþ mu çýkýyor ne,
Kurþundan bir yük binmiþ, köpükten gövdesine;

Çatlýyor, yýrtýnýyor yokuþu sökmek için.
Hey Sakarya, kim demiþ suya vurulmaz perçin?

Rabb’im isterse, sular büklüm büklüm burulur,
Sýrtýna Sakarya'nýn, Türk tarihi vurulur.

Eyvah eyvah, Sakarya’m, sana mý düþtü bu yük?
Bu dava hor, bu dava öksüz, bu dava büyük! ..

Ne aðýr imtihandýr, baþýndaki, Sakarya!
Bin bir baþlý kartalý nasýl taþýr kanarya?

Ýnsandýr sanýyordum mukaddes yüke hamal;
Hamallýk ki, sonunda, ne rütbe var, ne de mal.

Yalnýz acý bir lokma, zehirle piþmiþ aþtan;
Ve ayrýlýk, anneden, vatandan, arkadaþtan;

Þimdi dövün Sakarya, dövünmek vakti bu an;
Kehkeþanlara kaçmýþ eski güneþleri an!

Hani Yunus Emre ki, kýyýnda geziyordu;
Hani ardýna çil çil kubbeler serpen ordu?

Nerede kardeþlerin, cömert Nil, yeþil Tuna;
Giden þanlý akýncý, ne gün döner yurduna?

Mermerlerin nabzýnda hâlâ çarpar mý tekbir?
Bulur mu deli rüzgâr o sedayý: Allah bir!

Bütün bunlar sendedir, bu girift bilmeceler;
Sakarya, kandillere katran döktü geceler.

Vicdan azabýna eþ, kayna kayna Sakarya,
Öz yurdunda garipsin, öz vatanýnda parya!

Ýnsan üç beþ damla kan, ýrmak üç beþ damla su;
Bir hayata çattýk ki, hayata kurmuþ pusu.

Geldi ölümlü yalan, gitti ölümsüz gerçek;
Siz, hayat süren leþler, sizi kim diriltecek?

Kafdaðý’ný assalar, belki çeker de bir kýl!
Bu ifritten sualin, kýlýný çekmez akýl!

Sakarya, saf çocuðu, masum Anadolu'nun,
Divanesi ikimiz kaldýk Allah yolunun!

Sen ve ben, gözyaþýyla ýslanmýþ hamurdanýz;
Rengimize baksýnlar, kandan ve çamurdanýz!

Akrebin kýskacýnda yoðurmuþ bizi kader;
Aldýrma, böyle gelmiþ, bu dünya böyle gider!

Bana kefendir yatak, sana tabuttur havuz;
Sen kývrýl, ben gideyim, son Peygamber kýlavuz!

Yol onun, varlýk onun, gerisi hep angarya;
Yüzüstü çok süründün, ayaða kalk, Sakarya! ..

[mustafasahin]

Zindandan Mehmet'e MektupZindan iki hece Mehmetim lafta !
Baba katiliyle baban bir safta!
Bir de geri adam boynunda yafta...
Halimi düþünüp yanma Mehmed' im!
Kavuþmak mý?... Belki... Daha ölmedim!

Avlu... Bir uzun yol... Tuðla döþeli,
Kýrmýzý tuðlalar altý köþeli.
Bu yolda tutuktur hapse düþeli...
Git ve gel... Yüz adým... Bin yýllýk konak.
Ne ayak dayanýr buna, ne týrnak

Bir alem ki, gökler boru içinde!
Akýl almazlarýn zoru içinde.
Üstüste sorular soru içinde:
Düþün mü, unut mu, sus mu, konuþ mu?
Buradan insan mý çýkar, tabut mu?

Bir idamlýk Ali vardý, asýldý
Kaydýný düþtüler, mühür basýldý.
Geçti gitti, bir kaç günlük fasýldý.
Ondan kalan, boynu bükük ve sefil;
Bahçeye diktiði üç beþ karanfil...

Müdür bey dert dinler bu gün 'maruzat'!
Çatýk kaþ... Hükümet dedikleri zat...
Beni Allah tutmuþ kim ede azat?
Anlamaz; yazýsýz, pulsuz dilekçem...
Anlamaz ruhuma geçti bilekçem!

Saat beþ dedi mi, bir yýrtýcý zil;
Sayým var, maltada hizaya dizil!
Tek yekün içinde yazýl ve çizil!
Ýnsanlar zindan da birer kemiyet
Urbalarla kemik, mintanlarla et.

Somurtuþ ki býçak, nara ki tokat;
Zift dolu gözlerde kat kat...
Yalnýz seccademin yüzünde þefkat;
Beni kimsecikler okþamaz madem;
Öp beni anlýmdan, sen öp seccadem!

Çaycý, getir ilaç kokulu çaydan!
Dakika düþelim senelik paydan!
Zindanda dakika farksýzdýr aydan.
Karýþtýr çayýný zaman erisin;
Köpük köpük, Duman duman erisin!

Peykeler duvara mýhlý peykeler;
Duvarda, baþlardan, yaðlý lekeler,
Gömülmüþ duvara, baþ baþ gölgeler
Duvar katil duvar, yolumu biçtin!
Kanla dolu sünger... beynimi içtin!

Sükut... kývrým kývrým uzaklýk uzar;
Tek nokta seçemez Dünyadan nazar.
Yer yüzü boþaldý, habersiz miyiz?
Güneþe göç varda kalan biz miyiz?

Ses demir, su demir ve ekmek demir...
Ýstersen demirde muhali kemir,
Ne gelirki elde kader bu emir...
Garip pencerecik, küçük, daracýk;
Dünyaya kapalý, Allah'a açýk.

Dua dua, eller karýncalanmýþ;
Yýldýzlar avuçta, gök parçalanmýþ.
Gözyaþý bir tarla, hep yoncalanmýþ...
Bir soluk, bir tütsü bir uçan buðu
Ýplik ki incecik, örer boþluðu.

Ana rahmi dahi þu bizim koðuþ;
Karanlýðýndadýr, yeniden doðuþ...
Sesler duymaktayým: Davran ve boðuþ!
Sen bir devsin yükü aðýrdýr devin!
Kalk ayaða dim dik doðrul ve sevin!

Mehmed'im sevinin baþlar yüksekte!
Ölsekte sevinin, eve dönsek de!
Sanma bu teker kalýr tümsekte!
Yarýn, elbet bizim, elbet bizimdir!
Gün doðmuþ, gün batmýþ, ebed bizimdir!

[mustafasahin]

http://video.google.com/videoplay?do...04675214393222
buda üstadýn sakarya adlý þiiri moðolistanlý kýzýn sesiyle

[osman yorgancý]

UYUMAK ÝSTÝYORUM

Ýki yýldýz arasý göðe asýlý hamak...
Uyku, uyku... Zamansýz ve mekansýz, uyumak.
Uyumak istiyorum; baþým bir cenk meydaný;
Harfsiz ve kelimesiz düþünmek Yaradaný.
Ýlgisizlik, herþeyden kesilmiþ ilgisizlik;
Bilmeyiþ ki, en büyük ilme denk bilgisizlik.
Usandým boþ yere hep gitmeler, gelmelerden;
Býrakýn uyuyayým, yandým kelimelerden!
Göz kapaklarýmda gün, kapkara bir kýzýllýk;
Kulaðýmda tarihin çýkrýk sesi, bin yýllýk.
Bir yurt ki bu, diriler ölü, ölüler diri;
Raflarda toza batmýþ Peygamberlerden bildiri.
Her gün yalnýz namazdan namaza uyanayým;
Bir dilim kuru ekmek; acý suya banayým!
Ve tekrar uyuyayým ve kalkayým ezanla!
Yaþaya dursun insan, hayat dediði zanla...

1973

[M.KÜÇÜK]

Sakarya þiiri çok harika

[fsoyarik]

Necip Fazýl son zamanlarýn en edebi þaairidir onun üstüne gerek felsefi gerek Türk dili ve edebiyatý açýsýndan gerçekten Necip Fazýl Kýsakürek rahmetli ÜSTAD'dýr.Ayný zamandada Yazar ve gazetecidir Ankara'da haftada bir ev toplantýsý yapardý tabi herkese açýk degildi inanýn bir toplantýsýna katýlan onun mübtelasý olurdu hayatýmda bu kadar edebi konuþan ondan sonra bir rahmetli AHMET KABAKLIYI gördüm.Selamlar

[xxhidayet]

Üstadý rahmetle anýyoruz.. Yerini dolduran olmadý daha.. Belki Sezai Karakoç....

[YusufSerce]

Buyuk mutefekkir ve tarihimizin ondegelenelerinden Necip Fazili'i minnetle aniyor Allah'tan magfiret diliyorum.

Ayrica konuyu acan hemsehrime duyarliligindan dolayi tesekkurler.

Essiz dilimize sayisiz guzelliklerinden ornekler sunan sairimizden bir siir de ben ilave edeyim:


Kadin Bacaklari

"her ayaðýn bastýðý yerde sanki kalbim var,
kalbim ki vahþi bir zevk alýr eziliþinden.
ömrümün geçtiði yolda bana sorsalar,
gidiyorum bir kadýn bacaðýnýn peþinden.

bir kadýnýn içinden aðlayýþý, gülüþü,
gözlerinden ziyade bacaklarýna yakýn,
bir lisandýr onlarýn duruþu, bükülüþü,
kadýnlar! onlar varken konuþmayýnýz sakýn.

ince sütunlardaki 'ilahi güzelliðe'
bacaklarýn ruhudur þekil veren diyorum
bacaklarý bir kalýn örtüde saklý diye
mermerde kalbi çarpan venüs'ü sevmiyorum.

boynuma doladýðýn güzel putu görseler
insanlar öðrenirdi neye 'tapacaðýný.'
kör olsam da açýlýr gözüm, ona sürseler
isa'nýn eli diye, bir kadýn bacaðýný."

Necip Fazil Kisakurek

[fsoyarik]

MUHASEBE

Ben artýk ne þairim, ne fýkra muharriri!
Sadece, beyni zonk zonk sýzlayanlardan biri!
Bakmayýn tozduðuma meþhur Bâbýâlide!
Bulmuþum rahatýmý ben bir tesellide.
Fikrin ne fahiþesi oldum, ne zamparasý!
Bir vicdanýn, bilemem, kaçtýr hava parasý?
Evet, kafam çatlýyor, gûya ulvî hastalýk;
Bendedir, duymadýðý dertlerle kalabalýk.
Büyük meydana düþtüm, uçtu fildiþi kulem;
Milyonlarca ayaðýn altýnda kaldý kellem.
Üstün çile, dev gibi geldi çattý birden! Tos!!!
Sen cüce sanatkârlýk, sana büsbütün paydos!
Cemiyet, ah cemiyet, yok edilen ruhiyle;
Ve cemiyet, cemiyet, yok edilen güruhiyle...
Çok var ki, bu hýnç bende fikirdir, fikirse hýnç!
Genç adam, al silâhý; iman týlsýmlý kýlýnç!
Ýþte bütün meselem, her meselenin baþý,
Ben bir genç arýyorum, gençlikle köprübaþý!
Týrnaðý, en yýrtýcý hayvanýn pençesinden,
Daha keskin eliyle, baþýný ensesinden,
Ayýrýp o genç adam, uzansa yataðýna;
Yerleþtirse baþýný, iki diz kapaðýna;
Soruverse: Ben neyim ve bu hal neyin nesi?
Yetiþ, yetiþ, hey sonsuz varlýk muhasebesi!
Dýþýmda bir dünya var, zýpzýp gibi küçülen,
Ýçimde homurtular, inanma diye gülen...
Ýnanmýyorum, bana öðretilen tarihe!
Sebep ne, mezardansa bu hayatý tercihe?
Üç katlý ahþap evin her katý ayrý âlem!
Üst kat: Elinde tespih, aðlýyor babaannem,
Orta kat: (Mavs) oynayan annem ve âþýklarý,
Alt kat: Kýzkardeþimin (Tamtam) da çýðlýklarý;
Bir kurtlu peynir gibi, ortasýndan kestiðim;
Buyrun ve maktaýndan seyredin, iþte evim!
Bu ne hazin aðaçtýr, bütün ufkumu tutmuþ!
Kökü iffet, dallarý taklit, meyvesi fuhuþ...
Rahminde cemiyetin, ben doðum sancýsýyým!
Mukaddes emanetin dönmez dâvacýsýyým!
Zamaný kokutanlar mürteci diyor bana;
Yükseldik sanýyorlar, alçaldýkça tabana.
Zaman, korkunç daire; ilk ve son nokta nerde?
Bazý geriden gelen, yüzbin devir ilerde!
Yeter senden çektiðim, ey tersi dönmüþ ahmak!
Bir saman kaðýdýndan, bütün iþ kopya almak;
Ve sonra kelimeler; kutlu, mutlu, ulusal.
Mavallarý bastýrdý devrim isimli masal.
Yeni çirkine mahkûm, eskisi güzellerin;
Allah kuluna hâkim, kullarý heykellerin!
Buluþtururlar bizi, elbet bir gün hesapta;
Lafýný çok dinledik, þimdi iþ inkýlâpta!
Bekleyin, görecektir, duranlar yürüyeni!
Sabredin, gelecektir, solmaz, pörsümez Yeni!
Karayel, bir kývýlcým; simsiyah oldu ocak!
Gün doðmakta, anneler ne zaman doðuracak?

[nizipli_mehmet]

bütün þiir ve yazýlarý çok güzel...
Kolayýna büyük usta denilmiyor...

[mustafasahin]

allah rahmet eylesin makný cennet tir inþ yeri doldurulmayacak bir üstad

[fsoyarik]

Necip Fazýl Kýsakürek'in Hayatý ve Eserleri

Maraþ'lý bir soydan gelen Necip Fazýl'ýn çocukluðu, mahkeme reisliðinden emekli büyük babasýnýn Ýstanbul Çemberlitaþ'taki konaðýnda geçti. Ýlk ve orta öðrenimini Amerikan ve Fransýz kolejleri ile Bahriye Mektebi'nde (Askeri Deniz Lisesi) tamamladý.Lisedeki hocalarý arasýnda dönemin ünlülerinden Yahya Kemal,Ahmet Hamdi(Akseki),Ýbrahim Aþki gibi isimler vardý.

Ýstanbul Edebiyat Fakültesi Felsefe Bölümü'nü bitirdikten (1924) sonra gönderildiði Fransa'da Sorbonne Üniversitesi Felsefe Bölümünde okudu. Paris'te geçen bohem günlerinden sonra,Türkiye'ye dönüþünde Hollanda,Osmanlý ve Ýþ Bankalarýnda müfettiþ ve muhasebe müdürü olarak çalýþtý. Bir Fransýz okulu,Robert Kolej,Ýstanbul Güzel Sanatlar Akademisi, Ankara Devlet Konservatuarý,Ankara Üniversitesi Dil ve Tarih-Coðrafya Fakültesi'nde hocalýk yaptý(1939-43).Sonraki yýllarýnda fikir ve sanat çalýþmalarý dýþýnda baþka bir iþle meþgul olmadý.

Þairliðe ilk adýmýný on yedi yaþýnda iken,annesinin arzusuyla baþladý ve ilk þiirleri Yeni Mecmua'da yayýmlandý.Milli Mecmua ve Yeni Hayat dergilerinde çýkan þiirleriyle kendinden söz ettirdikten sonra,Paris dönüþü yayýmladýðý Örümcek Aðý ve Kaldýrýmlar adlý þiir kitaplarý onu çok genç yaþta çaðdaþý þairlerin en önüne çýkararak edebiyat çevrelerinde büyük bir hayranlýk ve heyecan uyandýrdý.Henüz otuz yaþýna basmadan çýkardýðý yeni þiir kitabý Ben ve Ötesi (1932) ile en az öncekiler kadar takdir toplamayý sürdürdü.
Þöhretinin zirvesinde iken felsefi arayýþlarýný sürdürüp içinde yeni bir dönemin doðum sancýsýný hisseden Necip Fazýl için 1934 yýlý gerçekten de hayatýnýn yeni bir dönemine baþlangýç olur.Bohem hayatýný en koyu rengiyle yaþadýðý günlerde Beyoðlu Aða Camii'nde vaaz vermekte olan Abdülhakim Arvasi ile tanýþýr ve bir daha ondan kopamaz.Necip Fazýl'ýn hemen tümünde üstün bir ahlak felsefesinin savunulduðu tiyatro eserlerini birbiri ardýna edebiyatýmýza kazandýrmasý bu döneme rastlar.Tohum, Para, Bir Adam Yaratmak gibi piyesleri büyük ilgi görür.Bu eserlerden Bir Adam Yaratmak,Türk tiyatrosunun en güçlü oyunlarýndandýr.

Necip Fazýl'ýn þairliði ve oyun yazarlýðý kadar önemli yönü,çýkardýðý dergilerle düþünce hayatýmýza kattýðý zenginlik ve bu dergilerde çýkan yazýlarla sürdürdüðü mücadeledir.Haftalýk Aðaç dergisi(1936,17 sayý) dönemin ünlü edebiyatçýlarýnýn toplandýðý bir okul olmuþtur.Büyük Doðudergisinde çýkan yazýlarýyla Ýsmet Paþa ve tek parti (CHP) yönetimine þiddetli bir muhalefet sürdürmesi sonucu hakkýnda açýlan çok sayýda davada yüzlerce yýl hapsi istendi,163. maddeye aykýrý bulunan yazýlarý ve kimi zaman da bulunan bahanelerle birkaç yýlda bir hapse mahkum oldu.Cinnet Mustatili adlý eserinde hapishane anýlarý yer alýr.Sýk sýk kapatýlan ve çeþitli bahanelerle toplatýlan Büyük Doðu'nun çýkmadýðý sürelerde günlük fýkra ve çeþitli yazýlarýný Yeni Ýstanbul, Son Posta, Babýalide Sabah, Bugün, Milli Gazete, Hergün ve Tercüman gazetelerinde yayýmlandý. Büyük Doðu'da çýkan yazýlarýnda kendi imzasý dýþýnda Adýdeðmez, Mürid, Ahmet Abdülbaki gibi müstear isimler kullandý.1962 yýlýndan itibaren de hemen hemen tüm Anadolu þehirlerinde verdiði konferaslarla büyük ilgi topladý.Baþta Ýdeolocya Örgüsü (1959) olmak üzere düþünce eserleriyle kültür hayatýmýza verdiði büyük hizmet, diðer tüm yönlerini bile geride býrakacak üstünlüktedir.

1980'de Kültür Bakanlýðý Büyük Ödülü'nü, 'Ýman ve Ýslam Atlasý' adlý eseriyle fikir dalýnda Milli Kültür Vakfý Armaðaný'ný (1981),Türkiye Yazarlar Birliði Üstün Hizmet Ödülü'nü (1982) almýþ beratla 'Sultan-üþ Þuara' (Þairlerin Sultaný) ünvanýný kazanmýþtýr.

VASÝYETÝ

1- Bu vasiyet çoluk-çocuðumun ve þahsi yakýnlarýmýn dar ve hususi kadrosundan ziyade,onlarýn da içinde olduðu geniþ ve umumi zümreyi muhatap tutuyor.Baþta gerçek Türk'ün ruh köküne baðlý yeni gençlik, þu kadar yýllýk mücadele hayatýmda beni okumuþ veya dinlemiþ her fert,kýsaca Allah ve Resulüne perçinli herkes...Onlara hitap ediyorum ve dileklerimin yerine getirilmesi için gerekli çalýþmayý iþte bu yeni gençliðe ýsmarlýyorum! Eðer üzerilerinde bir hakkým varsa,Hesap Gününde tek tek sorumludurlar. Emanetim, beni seven ve Ýslam davasýnda bir hak sahibi olduðumu kabul eden herkese...

2- Fikir ve duyguda vasiyete lüzum görmüyorum.Bu bahiste bütün eserlerim,her kelime,cümle,mýsra ve topyekün ifade tarzým vasiyettir. Eðer bu kamusluk bütünü tek ve minicik bir daire içinde toplamak gerekirse söylenecek söz "Allah ve Resulü;baþka herþey hiç ve batýl"demekten ibarettir.

3- "Büyük Doðu Yayýnlarý" kitabevi kuruluncaya kadar þunun bunun neþrettiði eserlerim arasýnda mukaddes ölçülere karþý küçük ve hafif çapta laubali,dikkatsiz ve ciddiyetsiz,hürmet ve haþyetten mahrum ve ne varsa -isterse nokta veya virgül olsun-onlarý reddediyor, malým olmaktan çýkarýyor ve bütün sorumluluðumu,bundan böyle kendi idare, murakabe ve firmam altýnda çýkaracaðým eserlere baðlýyorum.Ýnþallah Hak bana onlarý dünya gözüyle bütünleþmiþ ve tamamlanmýþ gösterir, arkamdan gelecekler de bu örneklere göre devam ederler,virgül oynatmaktan bile çekinirler.Ýslama pazarlýksýz ve sýmsýký baðlanmadan önceki þiirlerim ve yazýlarým arasýnda hatta küfre kadar gidenler ise,çoktan beri eser çerçevem dýþýna çýkarýldýðý,herbirinden ayrý ayrý istiðfar edildiði ve çöp tenekesine atýldýðý için nereden nereye geldiðimi göstermekte bile kullanýlmamalý ve onlarla müminleri benden çevirmek isteyeceklere -çok denenmiþtir- þu cevap verilmelidir: "Koca Hz.Ömer bile Allahýn Resulünü öldürmeye davranmýþ ve peþinden bütün sahabilerin, derecede ikincisi olmak gibi bir þerefe ermiþtir.Hiç ona bu ilk davranýþýndan ötürü sonradan dil uzatan olmuþmudur? Belki o noktadan bu noktaya gelmekte faziletlerin en büyüðü vardýr."


Eserlerim mevzuunda vasiyetim kýsaca þu:Ýlk yazýlarýmdan birkaçý asla benim deðil;sonrakiler de en dakik þeriat mihengine vurulduktan,yani nasip olursa tarafýmdan bütünleþtirildikten sonra benim...Bir kýsmýný þimdiden tamamlamýþ bulunduðum eserlerim üzerinde bu ölçüyü devam ettirmek ve en titiz murakabeyi sürdürmek borcu ise,mirascýlarýmýn ve manevi mirasçým gençliðin...Ben öldükten sonra kim ve ne suretle eserlerimin üzerinde gizli bir tasarrufa kalkar da ölçüyü hafifçe bile olsa örselerse,tezgahýný baþýna yýkýnýz!
En büyük korkularýmdan biri,nice müellifin baþýna geldiði gibi,ölümümden sonraki tahriflerdir.

4-Beni,ayrýca hususi vasiyetimde gösterdiðim gibi,Ýslami usullerin en incelerine riayetle gömünüz! Burada,umumi vasiyette de belirtilmesi gereken bir noktaya dokunmalýyým:


1935 yýlýnda,Mürþidim ve Kurtarýcým Esseyyid Abdülhakim Efendi Hazretlerine, bir yazýmý okumuþtum.Bu yazý,kendilerini tanýdýktan sonraki dünya görüþüme ait olarak,zamanenin bize aykýrý,meþhur bir gazetesinde çýkmýþtý ve Türkün tarih muhasebesini Ýslami tefekkür noktasý etrafýnda çerçeveliyordu. Yazýyý ellerine aldýlar,kalem istediler ve üstüne öz elleriyle "altýn ile yazýlacak yazý"buyurdular. Ýþte hususi zarfýnda duran bu kesilmiþ makaleyi,bütün eserlerimin tasdiknamesiolarak kefenime iliþtirsinler...

5-Nasýl,nerede ve ne þekilde öleceðimi Allah bilir.Fakat imkan aleminde en küçük pay bulundukça,biricik dileðim Ankara'da Baðlum nahiyesindeki yalçýn mezarlýkta, Þeyhimin civarýna defnedilmektir. Elden gelen yapýlsýn...

6-Cenazeme çiçek ve bando muzika gönderecek makam ve þahýslara uzaklýðýmýz ve kimsenin böyle bir zahmete giriþmeyeceði malum... Fakat bu hususta bir muziplik zuhur edecek olursa, ne yapýlmak gerektiði de beni sevenlerce malum...Çiçekler çamura ve bando yüzgeri koðuþuna...

7-Cenazemde, namazýma durmayacaklardan hiç kimseyi istemiyorum! Nede, kim olursa olsun, kadýn...Ve bilhassa, ölü simsarý cinsinden imam! Ve "bid'at" belirtici hiçbirþey!... Baþucumda ne nutuk,ne þamata, ne medh,ne þu,ne bu...Sadece Fatiha ve Kur'an...

8-Mezarýmda ilahi ve ulvi isim ve sýfatlardan ve benim beþeri ve süfli isim ve sýfatlarýmdan hiçbir iz bulunmayacak...Mevlid de istemem!... Onu,uhrevi rüþvet vasýtasý yapanlara býrakýnýz! Sadece Kur'an...

9-Þimdi sýra en büyük dileðimde...Müslümanlardan,Eðer bu davada hizmetim geçtiðine inanan varsa,þunlarý istiyorum: Her ferdin,herhengi bir kifayet hesabýna yanaþmaksýzýn,benim için "Necip Fazýl'ýn kaza borcuna karþýlýk" niyeti ile bir günlük (Beþ vakit) namaz kýlmasý ve yine birgün oruç tutmasý... Mevtanýn ardýndan, onun için kaza namazý Þafii içtihadýnda caizdir ve ayný içtihat Hanefilerce de rahmettir.
Her ferdin,en aþaðý yüz Tevhid kelimesi okuyup sevabýnýn mislini bana hediye etmesi...70 bine dolmasý lazým...Bir de,üzerimde hakký olanlarýn bunu Allah rýzasý için helal etmeleri...


Ölünceye dek,üzerimdeki Allah ve kul haklarýndan mümkün olanýný ödeyebilmek için elimden geldiði kadar cehdetmek azmindeysem de ne olacaðýný,nereye,hangi noktaya varabileceðimi bilmiyorum ve yardýmý müslümanlardan bekliyorum. "Þey'en lillah"tabiriyle bana Allah için birþey veriniz!Yardýmýnýzý esirgemeyiniz!

10-Allahý,Allah dostlarýný ve düþmanlarýný unutmayýnýz! Hele düþmanlarýný!... Olanca sevgi ve nefretinizi bu iki kutup üzerinde toplayýnýz!

11-Benide Allah ve Resul aþkýnýn yanýk bir örneði ve ardýndan bir takým sesler býrakmýþ divanesi olarak arada bir hatýrlayýnýz!

ESERLERÝ

1-Hikayelerim
2-Cinnet Mustatili
3-Bir Adam Yaratmak
4-Çile
5-Kafa Kaðýdý
6-O ve Ben
7-Yunus Emre
8-At'a Senfoni
9-Para
10-Sahte Kahramanlar
11-Hazret-i Ali
12-Tanrý Kulundan Dinlediklerim
13-Ýhtilal
14-Moskof
15-Tohum
16-Aynadaki Yalan
17-Reis Bey
18-Batý Tefekkürü ve Ýslam Tasavvufu
19-Babýali
20-Sosyalizm,Komünizm ve Ýnsanlýk
21-Hitabeler
22-Peygamberler Halkasý
23-Ýbrahim Ethem
24-Hesaplaþma
25-Esselam
26-Dünya Bir Ýnkilap Bekliyor
27-Hac
28-Tarih Boyunca Büyük Mazlumlar
29-Türkiye'nin Manzarasý
30-Çerçeve-I
31-Nur Harmaný
32-Ýman ve Ýslam Atlasý
33-Müdafaalarým
34-Veliler Ordusundan 333
35-Benim Gözümde Menderes
36-Ýdeolocya Örgüsü
37-Mümin-Kafir
38-Senaryo Romanlarým
39-Çöle Ýnen Nur
40-Son Devrin Din Mazlumlarý
41-Öfke ve Hiciv
42-Sabýr Taþý
43-Ulu Hakan II.Abdülhamid Han
44-Baþbuð Velilerden 33
45-Çerçeve-II
46-Konuþmalar
47-Rabýta-i Þerife
48-Doðru Yolun Sapýk Kollarý
49-Baþmakalelerim-I
50-Tasavvuf Bahçeleri
51-Çerçeve-III
52-Namýk Kemal
53-Hücum Ve Polemik
54-Rapor 1/3
55-Rapor 4/6
56-Rapor 7/9
57-Rapor 10/13
58-Yeniçeri
59-Reþahat
60-Baþmakalelerim-II
61-Mektubat
62-Baþmakalelerim-III
63-Çerçeve-IV
64-Gönül Nimetleri

[vedat bozkurt]

rahmetli necip fazýl hapisteyken rahmetli nazým hikmet ran gelir der ki: seni hiç sevmem bilirsin ama bu yapýlanlar sana reva deðildir.
aradan yýllar geçer rahmetli nazým hikmet ran hapse düþer. bu def rahmetli necip fazýl gelir der ki:seni hiç sevmem bilirsin ama bu yapýlan zulüm sana reva deðildir.
iþte bu ülkenin gerçek sanatçýsýna verdiði deðer.iki büyük þiir ustasý biri 12 küsür yýl biri 20 yýla yakýn hapislerde.neden acaba.þimdi birini saðcý birini solcu diyerek ordan bile insanlarý kutuplaþtýrmaya çalýþýyorlar.ben þiir seven biri olarak ikisinin de sanatýna hastayým.ikisin de þiirleri müthiþ.bu vesileyle ikisini de rahmetle anýyorum...