Biz öldüðümüzde geride bir mektubumuz dahi olmayacak

[davutozgul]

Bir sahaf için belgenin deðeri;namaz için abdest kadar, olmazsa olmaz bir deðerdir.Hayat bir teþehhüt miktarý kadardýr.Sahaf bu teþehhüt miktarý içinde tahiyyatýný en soylu tereke ile süsleyen insandýr.

Fahir Ýz…Bu isimin arkasýna müsbet anlamda her þey eklenebilir.Bu yüzden üç nokta koydum.Aðabeyi Mahir Ýz de ayný ummanýn içinde.Fahir hocamýzýn asýl adý;Abdülbasýt Fahir’dir.Eski Ankara Kadýsý ve diyanet iþleri müþavere heyeti baþkaný Külahizade Abdülhalim efendinin evladýdýr.Bazý kayýtlarda Abdürraþit Fahir olarak da zikredilmektedir.Ülkemizde Fahir Ýz olarak bilinir.Belki de ‘Abdülbasýt’ ismi bir dönemi ve aidiyeti çaðrýþtýrdýðý için bilinerek ketmedilmiþtir!Büyük Türkiyatçý,edebiyatçý…ilim alanýnda ismi ile müsemma iftihar edilecek bir isim.

Fahir Ýz hocamýzýn evraklarýný,aðýrlýklý olarak mektuplarýný son bir hafta içerisinde Ýstanbul’un muhtelif semtlerindeki ‘Hurdacý’olarak tabir edilen insanlardan büyük bir dikkat ve titizlikle topladým.Bu ismin bir dönemin tanýðý olduðuna olan inancým,beni bu bir haftalýk heyecana,telaþa,uykusuzluða ve nihayetinde tarifi imkansýz bir heyecan ile hazza sevketti.Bu son cümleyi yazarken; “heyecan ve haz” diyecektim ki;büyük dil üstadý Fahir Ýz’in Uður Mumcu’ya yazdýðý; “Genellikle çok pürüzsüz olan yazý dilinizde arada ‘ve de’ yi kullanýyorsunuz.Kemal Tahir’in Türkçe’mize musallat ettiði ‘ve de’ hem dilimize aykýrý hem de gereksizdir.Yazý dilimize Arapça’dan geçen ve’ye bile,her zaman,gerek yoktur.çoklukla bir virgül bu iþi görür.Ayrýca baþka dillerde; “geldi ve gitti” denir biz; “gelip-gitti” deriz.Baþka dillerde; “annem ve babam” der,biz; “annemle babam” deriz.Onlar; “Romeo ve Jülyet”der biz; “Leyla ile Mecnun” deriz.(Yazý diline Leyla ve Mecnun diye girmiþtir.)Avrupalý; “karga ve tilki” der biz; “karga ile tilki” deriz.Ataç’ýn ‘ve’ düþmanlýðý nedensiz deðil…” Gerçekten de düþündüðümüzde ‘ve’ ile ‘ile’ arasýnda ciddi bir fark olduðunu görürüz.Birinde birliktelik,diðerinde ayrýþtýrma var.

Fahir hocanýn mektuplarýna bakarken, heyecanlanmamak elde deðil.Kimlerle yazýþmamýþ ki?!P.Wittek,Andreas Tietze,Anna Marie Schimmel,Bernard Lewis,E.Van Dozel,J,Schacht,N.Waterson,M.C.Honey,R.Walsh…öte yandan Nermin Menemencioðlu,Þinasi-Gönül Tekin,Akçuraoðlu Yusuf,Z.Velidi Togan,Reþit Rahmeti,Hamit Zübeyr,Ali Alparslan,Niyazi Berkes,Tahsin Banguoðlu,Tarýk Zafer Tunaya,Halide Edip,Ertuðrul Muhsin…þuan hayatta olmayan bu isimlerin yazýþmalarý.Hem de yüzlerce mektup!Bunlar heyecan verici elbette.Ne var ki;mektuplarý tasnif edip,okumaya baþlayýnca, içeriklerinin bir döneme tanýklýðýný ciddi þekilde müþahede edince,irkildim!

Ýrkildim.Çünkü;bilgisayarýn dünyamýza girmesi ile oluþan yeni süreçte,mektuplaþmanýn unutulduðunu, mektuplarýn kültür tarihimiz açýsýndan ne denli ciddi olduðunu bu iþle uðraþanlar bilirler.Hatýratlarýn,yazýþmalarýn hala en çok okunan kitaplar olduðunu bilmem hatýrlatmaya gerek var mý? “Milena’ya Mektuplar” Fikret Mualla ile S.Berksoy arasýndaki yazýþmalar,imza toplayan koleksiyonerler,hatýratlar…bunlarý düþününce irkildim.Bu irkilme içinde beynimde oluþan kabz halinden bir bast hali çýkarmam gerektiðini biliyorum.Þuan bir düþünce de olsa,buradan müjdelemek isterim ki;bu yazýþmalarý,biriktirdiðim hatýratlarý,mektuplarý,v.b. ülkemizdeki okuyucularýn,ilim aþýklarýnýn istifadesine sunmak için kollarý sývamamýn zamaný geldi geçti bile.Önümüzdeki aylarda yeni bir yayýnevi ile bu biriktirdiklerimi paylaþmak umudu ile

Email: ozguldavut@gmail.com

Davut Özgül'ün diðer makaleleri:
http://www.nizip.com/forumdisplay.php?f=295
http://www.tekilhaber.com/Yazar/Davut-Ozgul

[Ramazan Tarhan]

Davut'çuðum,seninle olan mektuplaþmalarým hayatýmýn çok özel bir bölümünü içerir.Sayýsýný bile hatýrlýyorum..en son 98.ci mektupta kalmýþtýk..Ben bi ara bu mektuplarýmý dosyalamýþtým..sadece senin ile olan mektuplar deðil birçok dostum ile olan yazýþmalarým hatýra olarak dosyada arþivlemiþtim.Askerlik dönüþü bu klasörümü çok aradým..En büyük ihtimal "anam soba yakmak için kullanmýþ olabilir" tezi oldu..Gerçekten de þimdi o mektuplar elimde olsaydý kimbilir ne kadar önemli olurdu..

[mehmet karakaþ]

Davut hocam yine çok güzel bir konuya deðinmiþ eline saðlýk.Aslýnda hepimizde zaman geçtikçe Mektuba duyulan özlem ve sevgi artýyor.

[þükrü çiftçi]

davut hocam eline emeðine saðlýk önemli konuya deðinmiþsin gerçekten

[davutozgul]

Sevgili Ramazan seninle yazýþtýðým yýllarý elbette unutmam mümkün deðil.iyi ki yazmýþýz.Ýyi ki yazýþmýþýz.Tekrar mektup yazmak için geç bile kaldým.Zira bugün yine 300 adet mektup buldum.CHF yýllarýna ait yazýþmalar.Okudukça neden önemli olduklarýný bir kez daha anlýyorum.Yeniden yazmak ve çaða tanýklýk etmek adýna,hala mektup yazan insanlara selam olsun.Mektuplar kültür tarihimizin en önemli tanýklarýdýr.Birgün bütün bu topladýklarýmý kamuoyu ile paylaþmak istiyorum.Ömrüm vefa eder ve zamaným el verirse bunu yapacaðým inþaallah.Hepinize selam ve muhabbetle...

[mahsuni63]

Eski filmlerde hep ya askere gidenler ya da gurbete gidenlerden gelen mektuplar köy okullarýna giden küçük çocuklara okutulurdu. Çocuklar yarým yamalak okumalarýyla o yaþlý insanlar öyle mutlu ederlerdi ki... Çünkü bu mektuplar onlarýn yani gidenlerin yaþadýðýnýn en kuvvetli ispatýydý. Hatta bazý filmlerde ölenlerin yerine asker arkadaþlarýnýn mektup yazdýðýný görürdük, sýrf arkadaþýnýn annesi, ailesi haným, yari üzülmesin diye. Eskiden derin baðlar vardý insanlar arasýnda. Çünkü vuslat zordu. Zor olan da tatlýydý. Þimdi kolaylaþýr vuslatlar bir mesaj, bir telefon, iki kalavye tuþu kadar. Ama sevgiler zorlaþýyor. Samimiyet azalýyor. Eskiden birisine mektup yazýlmadýðý zaman kimse birbirine kýrýlmaz, birbirine küsmezdi. Çünkü bilirlerdi mektup yazmanýn o meþgale içinde zor olduðunu. Þimdi öyle mi? Telefonla aramazsan, mesaj çekmesen, ne bileyim bir türlü ulaþmazsan vay haline. Bu kadar zor muydu... ile baþlayan cümleler.

Hülasa bir þeyler kolaylaþtýkça kýymeti azalýyor. Zor olan, ulaþýlmaz olan insana daha tatlý geliyor. Her insanýn hayatýnda o zor olan vuslatlarý yaþamasý dileðiyle. Selametle kalýn...

[Muaz]

Öncelikle, adýný sýkça duyduðum ve bir türlü tanýþmaya müþerref olamadýðým Davut Abi'yi yazýlarýyla burada görmek beni mutlu etti.Toplumun "görsele" mahkum edildiði bir zaman diliminde unutulmaya yüz tutan alýþkanlýklarýmýzdan biri de mektuptur.Mektup özlemlerimizi,duygularýmýzý,beklentilerimizi sevdiklerimize ulaþtýran beyaz kanatlý güvercinlerdi.
Bizleri mektuplu günlerin o güzel ortamýna götüren Davut Abi'ye teþekkürü bir borç bilirim.

[davutozgul]

Bahsi geçen mektuplarý,ülkemizin seçkin kurumlarýndan olan Türk Tarih Kurumu'na,kurumun þahsýnda tanýma bahtiyarlýðýna eriþtiðim mesai kavramý nedir bilmeyen,kurumun þuan baþkanlýðýný yapan Prof.Dr Ali Birinci hoca'ya verdim. Hocamýz bu mektup ile belgelerden en az üç kitap hazýrlanacaðý müjdesini verdiler.Bu arada hocamýzýn asistanlýðýný yapan,ilim ile irfan ehli olan Yusuf Turan Günaydýn bey'i de hayýrla yad etmek gerekiyor.Ne mutlu bana ki;çöpten bir dönemin tanýklýðýný kurtardým.Kendimi kutlamama da müsade ediniz.
Bunlarý yazmaktan kastým;yukarýdaki yazýmda bir yayýnevi kurarak,mektup ile belgeleri toplum ile paylaþacaðýmý yazmýþtým.Dolayýsýyla bu notumla, iþin en ehil kuruma tevdi olunduðunu da öðrenmiþ oldunuz.Hepinize selam ve hürmetle...