Tövbe Etmek Neden Gerekli?

[demirci mýndýk]

Resulullah (sav)'in þöyle söylediðini rivayet etti: "Maðrib cihetinde bir kapý vardýr. Bu kapýnýn geniþliði veya bunun geniþliði binekli bir kimsenin yürüyüþüyle kýrk veya yetmiþ senedir. Allah o kapýyý arz ve semalarý yarattýðý gün yarattý, iþte bu kapý, güneþ batýdan doðuncaya kadar tevbe için açýktýr."
TÖVBE EDELÝM...

[müslüm akpek]

Resulullah (sav)'in þöyle söylediðini rivayet etti: "Maðrib cihetinde bir kapý vardýr. Bu kapýnýn geniþliði veya bunun geniþliði binekli bir kimsenin yürüyüþüyle kýrk veya yetmiþ senedir. Allah o kapýyý arz ve semalarý yarattýðý gün yarattý, iþte bu kapý, güneþ batýdan doðuncaya kadar tevbe için açýktýr."
TÖVBE EDELÝM...

Bu söylediklerinizden hiçbirþey anlamadým, bu yazdýklarýnýzý biraz açýklarmýsýnýz.

[demirci mýndýk]

Maðrib: Güneþin battýðý cihet
ANLAMINA GELMEKTE YANI KIYAMETTE NASIL GUNES BATIDAN DOGUNCAKSA O KAPIDA BIZIM ICIN TEVBE YE ACIKTIR..

[mahsuni63]

Mustafa, bu video ve verdiðin bilgiler için teþekkür ederim. Bu tip konularý daha sýk açarsan kendi adýma sevinirim. Sonuçta dinimiz bir derya gibi. Tanýdýkça, güzelliklerini bildikçe uygulamasý daha da kolaylaþacaktýr. Allah razý olsun...

[fsoyarik]

Müslüm bey tövbeten Nasuha diye birþey okudunuzmu
ayrýca nebi isa (a.s) insanlara tövbe ettirirdi papazlarýn o adedi ordan kaldý amma tahrif etmiþler
Ayrýca valinin degil kapýsýný arabasýný kapýsýný bile açamazsýn siz akýllý insansýnýn amma farklý olarak çalýþýyor kusura bakma sözümüz biraz agýr oldu
tövbe her yerde her zaman yapýlýr amma kabul olmasý ayrý bir mesele
mustafanýn size anlatmak istedigi bu kabul meselesi
amma siz mustafanýn anlatmak istedigini farklý yönlere çekiyorsunuz
insna agzýndan bakan parmagýndaki yarayý göremez
kadýnýn ayagýna bakýp hamile diyebilirmisiniz
Hemþerim kul ile allah arasýnda 70 tane hicap perdesi var onlarý peygamberler ve büyük veliler gecebilmiþ þimdi size sorarým niye her yerde her zaman yapýlan tövbe veya dua kabul olmuyorda kadir veya beraat gecesi kabul oluyor Niyemi?
Zira bu gece gök kapýlarý açýlýr
yani 70 tane hicap perdesi açýlýr tövbe veya dua direk allaha ulaþýr.Deili isterseniz EYÜP (a.s) hstalýgý en son hicap perdesiydi sabýrla o perede kalktý
EHlulah ile beraber bak dikkat et beraber dedim,beytullahta birde birdaga yapmamak üzere yapýlan tövbe kabul olur tövbe derken günaha meyleden kalbin tövbesi ne kadar gerçekçi olur kardeþ.
Ah! hemþerim ah nasýl geldigini bilmedigin bir aleme nasýl gidecegini bilmiyorsun kolaymý ölmek veya hesap vermek bunlarý bir gün özelden görüþelim buraya yamak çok zaman ister.Selamlar

[ziya_eren27]

mustafa kardeþim paylaþým icin tþk ederim,
fatih abi cok güzel yazmýþsýn ellerine saglýk

[ziya_eren27]

Resûlullah buyurdu: “Günâhtan sonra, hemen,
Bir iyi amel yap ki, silsin onu tamâmen,
Su, nasýl temizlerse, elbisenin kirini,
Sevaplar da, temizler günâhýn pisliðini.
Göke varacak kadar yapsan da fazla günâh,
"Hâlis tövbe" edince, affeder onu Allah.

[nizipli_mehmet]

biz tövbe etmeyelým veya kýmse tövbe etmesýn demýyoruz ký sadece araya býzým gýbý sýradan ýnsanlarý koyarak tövbe etmenýn ýlgýnç oldugunu söyluyoruz...

[müslüm akpek]

Hemþerim kul ile allah arasýnda 70 tane hicap perdesi var onlarý peygamberler ve büyük veliler gecebilmiþ þimdi size sorarým niye her yerde her zaman yapýlan tövbe veya dua kabul olmuyorda kadir veya beraat gecesi kabul oluyor Niyemi?
Zira bu gece gök kapýlarý açýlýr
yani 70 tane hicap perdesi açýlýr tövbe veya dua direk allaha ulaþýr.Deili isterseniz EYÜP (a.s) hstalýgý en son hicap perdesiydi sabýrla o perede kalktý
EHlulah ile beraber bak dikkat et beraber dedim,beytullahta birde birdaga yapmamak üzere yapýlan tövbe kabul olur tövbe derken günaha meyleden kalbin tövbesi ne kadar gerçekçi olur kardeþ.
Ah! hemþerim ah nasýl geldigini bilmedigin bir aleme nasýl gidecegini bilmiyorsun kolaymý ölmek veya hesap vermek bunlarý bir gün özelden görüþelim buraya yamak çok zaman ister.Selamlar

Bu anlattýklarýnýn hepsi hikaye sanki birebir yaþamýþsýn gibi anlatýyorsun, Allah diyorki ben size þah damarýnýzdan daha yakýným, o zaman bu perdeler nerede, perde varsa allah nasýl hemen yanýmýzda oluyor, bu tarz hikayeler anlatarak insanlarý kaderci yapýyorsunuz, kaderci olan insanlar idare edilirler, elbetteki dua edilmeli, tövbe edilmeli ama bunlar sadece allahla benim aramda, bunlarýn hangisi doðru söylediðiniz perdelermi yoksa þah damarýmý.

Beni yakýndan tanýsaydýn, vali kaymakam meselesinden neyi kasteddiðimi anlardýn, inþallah birgün tanýþýrýz hatta Bursa çok yakýn 22 sindeki kahvaltýya gelebilirsen gel,yada ben müsait bir zamanda Bursaya geleyim tanýþalým.

[Mustafa Bilici]

biz tövbe etmeyelým veya kýmse tövbe etmesýn demýyoruz ký sadece araya býzým gýbý sýradan ýnsanlarý koyarak tövbe etmenýn ýlgýnç oldugunu söyluyoruz...

Allah(CC) dostlarý senin yada benim gibi sýradan insanlar deðillerdir memet..
þunu unutmaki Allah dostlarý kalmayýnca kýyamet kopacaktýr..

þunuda belirtmek isterim ki biraz gayret edersen sende Allah dostu olabilirsin eðer bir gün Allah dostu olursan o zaman birilerinin günahýný affetmek gibi bir þansýn yok ancak Alllaha dua edip Ya Rabbi bu adam tövbe ediyor bunun günahlarýný affet diyebilirsin...
Ki Alemlerin Rabbi olan Allah azze ve celle dostunun duasýný kolay kolay geri çevirmez...

[nizipli_mehmet]

tmm bizim gibi olmaya bilirler abý soylediðine göre peki bu kiþileri önemli kýlan veyahutda mubarek kýlan nedir? Bi açýklamasý varmý bunun?

[Mustafa Bilici]

tmm bizim gibi olmaya bilirler abý soylediðine göre peki bu kiþileri önemli kýlan veyahutda mubarek kýlan nedir? Bi açýklamasý varmý bunun?

Tabi ki var..okursan sevinirim..

AÞK: Allah’ý tam bir muhabbetle sevmek, O'ndan baþka her þeyden yüz çevirmek aþk adýný alýr. Ýmâm-ý Rabbânî; "Nefsin kötü arzularýna yâni þehvete aþk ve muhabbet adýný takmamalýdýr. Aþk, muhabbet kalpte olur ve kýymetlidir. Gerçek aþk, Allah’ý ve O'nun sevdiklerini sevmektir." buyurmuþtur.



Ýbrâhim Hakký Erzurumî de; "Aþk, nefsi terbiye eder, ahlâký güzelleþtirir. Aþk, insanýn kalbinde bir ateþ olup, kalpte Allah sevgisinden baþka bir þey býrakmaz. Hak âþýðý olanýn sözü, iþi ve düþüncesi, doðru ve saftýr. Uyanýk kalpli ve hatâdan uzaktýr." demiþtir.





TAKVÂ : Velîlerin hepsi takvâ sâhibiydiler. Takvâ sakýnmak, Allah’dan korkarak, haramlardan, yasaklardan, günâhlardan sakýnmaktýr. Harama düþmemek için, haram veya helâl olduðu belli olmayan þüpheli þeylerden sakýnmaya verâ denir. Bu bakýmdan, haramlardan daha çok sakýnma derecesi olan verâ takvânýn mânâsý altýna girer.


Kur'ân-ý kerîmde meâlen buyruldu ki: "Allah, o takvâ sâhiblerini sever." (Âl-i Ýmrân sûresi: 76) Rasûlullah efendimiz; "Yâ Rabbî! Bana ilim, hilm, takvâ ve âfiyet ihsân eyle." duâsýný çok söylerdi. Ebû Saîd Muhammed Hâdimî Berîka'sýnda bu hadîs-i þerîfi açýklarken, duâda geçen ilimden maksat faydalý ilim, yâni îmân, ibâdet, amel ve ahlâk bilgileridir. Hilm ise, yumuþaklýk demektir. Âfiyetten murâd, dînin ve îtikâdýn, bozuk inançlardan, iþlerden, nefsin isteklerinden, kalbin vesvese ve þüphelerinden, bedenin hastalýklarýndan kurtulmasýdýr demektedir.


Ýmâm-ý Rabbânî hazretleri; "Dünyâda felâketlerden, âhirette Cehennem'den, ateþte yanmaktan kurtulmak için iki þey lâzýmdýr: Emirlere sarýlmak, yasaklardan sakýnmak! Bu ikisinden en büyüðü, daha lüzumlusu, yasaklardan sakýnmak yâni verâ ve takvâdýr." demiþtir. Bundan sonra da þu açýklamayý yapmýþtýr: "Verâ ve takvâyý tam yapabilmek için, mubâhlarý lâzým olduðu kadar kullanmalý, zarûret mikdârýný aþmamalýdýr. Bu kadarýný kullanýrken de, kulluk vazîfelerini yapabilmek için kullanmaya niyet etmelidir. Bir insan, mubah, yâni dînin izin verdiði þeylerden, her istediðini yapar, mubahlarý aþýrý derecede iþlerse, þüpheli þeyleri yapmaya baþlar. Þüpheliler ise, haram olanlara yakýndýr. Ýnsan, bir gün harama düþebilir."


VERÂ : Helâl ve haram olduðu bilinmeyen þüpheli þeylerden sakýnarak helâle, harama dikkat etmeye verâ denir. Künûz-ul-Hakâyýk'ta geçen hadîs-i þerîflerde; "Hiçbir þey verâ gibi olamaz." ve "Dîninizin direði verâdýr." buyrulmuþtur. Ebû Hüreyre hazretleri, kýyâmet günü, Allah'ýn huzûrunda kýymetli olanlarýn verâ ve zühd sâhipleri olduklarýný beyân etmiþtir.


Ýmâm-ý Rabbânî, bir kimse, þu on þeyi kendine farz bilmedikçe, tam verâ sâhibi olamaz deyip bunlarý þöyle saymýþtýr: Gýybet etmemeli, mümine sû-i zân etmemeli, kimseyi kötü bilmemeli, kimse ile alay etmemeli, yabancý kadýnlara, kýzlara bakmamalý, doðru söylemeli, kendini beðenmemek için, Allah'ýn, kendisine yaptýðý ihsânlarý, nîmetlerini düþünmeli, malýný helâl yere harc edip, haramlara vermemeli, nefsi, keyfi için mevki-makam istemeyip, bunlarý insanlara hizmet yeri bilmeli, beþ vakit namazý, vaktinde kýlmayý birinci vazîfe bilmeli, Ehl-i sünnet âlimlerinin bildirdiði îmân ve iþleri iyi öðrenip, kendini bunlara uydurmalý.


Hasan-i Basrî hazretleri, zerre kadar verâ sâhibi olmak, bin nâfile oruç ve namazdan daha hayýrlýdýr demiþtir.


ZÜHD : Þüpheli olmak korkusu ile mübâh þeylerin çoðundan sakýnmak, dünyâdan ve dünyâlýk olan þeylerden uzak durmak mânâsýna gelen zühd hakkýnda, Hâris el-Muhâsibî þunlarý söylemektedir: "Zühd, insanýn kalbini dünyâ sýkýntýlarýndan uzak tutar. Allah'ýn yüceliðini ve büyüklüðünü tanýmayý, tövbe etmeyi temin eder."


El-Câmiu's-Sagîr'de zikredilen bir hadîs-i þerîfte ise þöyle buyrulmuþtur: "Zühd, kalbe ve bedene rahatlýk verir, dünyâya raðbet ise, düþünce ve hüzün verir." Berîka'da geçen bir hadîste ise; "Dünyâda zâhid olaný, Allah sever. Ýnsanlarda bulunanlarda zâhid olaný, insanlar sever." buyrulmuþtur. Muhammed Hâdimî; "Zahid âlimin iki rekat namazý, zâhid olmayanýn ömrü boyunca kýldýðý namazdan hayýrlýdýr." demiþ, Lokman Hakîm de; "Ey oðlum! Yakîn ve sabrý sanat edin. Allah'ýn haram kýldýðý þeylerden uzak olursan, dünyâda zâhid ve mücâhid olursun." buyurmuþtur.


ÝHLAS : Hâlis, temiz etmek, niyeti temizlemek, dünyâ faydalarýný düþünmeden bütün iþlerini, ibâdetlerini yalnýz Allah için yapmak demek olan ihlâs hakkýnda, Mektûbât'taki bir hadîs-i þerîfte þöyle buyrulmuþtur: "Ýbâdetlerinizi ihlâs ile yapýnýz! Allah, ihlâs ile yapýlan iþleri kabûl eder." Hilyetü'l-Evliyâ'da kaydedildiðine göre, Rasûlullah efendimiz, Muâz bin Cebel'i, Yemen'e vâli gönderirken þöyle buyurmuþlardýr: "Ýbâdetlerini ihlâs ile yap. Ýhlâs ile yapýlan az amel, kýyâmet günü sana yetiþir."


Seyyid Emîr Külâl; "Ýhlâssýz amel, sahte para gibidir, kabûl edilmez." demiþ; Sehl-i Tüsterî'ye; "Ýnsanýn nefsine en çok aðýr gelen þey nedir?" diye sorduklarýnda, "Ýhlâstýr." cevâbýný vermiþ; "Zîra ihlasta nefsin nasîbi yâni payý yoktur." diye bir açýklamada da bulunmuþtur. Ýmâm-ý Rabbânî ise, ihlâs ile, uzun yýllarýn amelinin, iþinin, kýsa zamanda ele geçeceðini açýklamýþtýr.


MARÝFET : Gönülle bilmek, Allah’ý hakkýyla tanýyýp bilmek mârifet diye isimlendirilir. Muhammed Ma'sûm Fârûkî, insanýn izzetinin, îmân ve mârifet ile olduðunu, mal ve mevki ile olmadýðýný belirtmiþtir. Ahmed bin Hadraveyh; "Mârifetin hakîkati, Allah’ý kalb ile sevmek, dil ile anmak ve Allah’dan baþka her þeyden ümîdini kesmektir." demiþtir. Ebü'l-Kâsým Nasrâbâdî, mârifet ve Allah’a yakýn olma hâlinin, farzlarý edâ etmekle ve sünnet-i seniyyeye tâbi olmakla ele geçeceðini ifâde etmiþtir. Ebü'l-Hasan bin Sâî ise; "Mârifet, her durumda kulun, Allah'ýn verdiði nîmetlere þükretmede âciz kaldýðýný, genç ve kuvvetli zamanlarýnda zayýf olduðunu bilmesi ile ele geçer." demiþtir.


Allah’ý kalp ve rûhla tanýyýp bilmeye mârifetullah da derler. Sülûk-ül-Ulemâ adlý eserde geçen bir hadîs-i þerîfte; "Ýlimlerden öyleleri vardýr ki, onlarý ancak mârifetullaha sâhib olanlar bilirler. Onlar bu ilimlerden haber verdikleri zaman, mârifetullaha sâhib olmayanlardan baþkasý onlarý inkâr etmez." buyrulmuþtur. Muhammed Mâsûm, bu dünyâda en kýymetli þeyin mârifetullaha kavuþmak olduðunu belirtmiþ, Ýmâm-ý Rabbânî kalbinde hardâl tânesi kadar dünyâ muhabbeti bulunan kimsenin mârifetullaha kavuþamayacaðýný ifâde etmiþtir.


Hâdimî hazretleri; "Mârifetullah bilgileri, keþfle ve ilhâm ile hâsýl olur. Ýbâdetlerin yapýlmasý ve bütün þerîat (Ýslâmiyet) bilgileri ise, üstâddan öðrenmekle elde edilir. Þerîat bilgileri, ilhâm ile hâsýl olsaydý, Allah'ýn peygamberler ve kitaplar göndermesine lüzum olmazdý." demiþtir.


ÝLÝM : Bir þeyi hakkýyla bilmek, anlamak, öðrenmek, cehlin zýddý mânâlarýna geldiði gibi, okumak, görmek, dinlemek veya cenâb-ý Hakk'ýn ihsâný ile elde edilen mâlumât ve bilgi anlamýnda da kullanýlan ilim çok çeþitli kýsýmlara ayrýlmaktadýr. Amele dâir ilimlerden biri olan ilm-i ahlâk, fazîlet ilmi olup, buna kavuþma ve bu fazîleti giderecek þeylerden sakýnma yollarýný bildirir. Kalp ve rûh bakýmýndan insaný olgunlaþtýran ilim ve ameller, tasavvuf, ahlâk mânâsýna da gelir. Ýnsanýn görünmeyen ve âlem-i emirden olan kalp, sýr, rûh gibi latîfelerini konu alan ilme, kýsaca gönül yâni kalp ve rûhla ilgili ilme ilm-i bâtýn denilir. Deylemî'nin rivâyet ettiði bir hadîs-i þerîfte; "Ýlm-i bâtýn, Allah'ýn sýrlarýndan bir sýrdýr. O'nun hükümlerinden bir hükümdür. Dilediði kulunun kalbine verir." buyrulmuþtur. Þihâbüddîn Sühreverdî; "Ýlm-i bâtýn ile kulun, Allah’a yakýnlýðý artar. Bu ilim, Allah adamý denen velîlerin ve tâlibleri O'na kavuþturan, doðru yolu kuvvetlendiren ve insanlara doðru yolu gösteren âlimlerin sohbetlerinde kazanýlýr. Bu âlimler, Peygamberlerin vârisleridir." demiþtir.


Genel olarak ilim, ilm-i husûlî ve ilm-i hudûrî diye ikiye ayrýlabilir. Ýlm-i husûlî, Ehl-i sünnet (Rasûlullah efendimiz ve arkadaþlarýnýn yolunda olan) âlimlerinin sohbetlerinde ve derslerinde bulunularak, çalýþýlarak elde edilen ilimdir. Ýlm-i hudûrî ise, çalýþmadan Allah'ýn ihsân etmesiyle kazanýlan ilim, vehbî ilim demektir ki bu ilme ilm-i lüdünnî de denilir.


Hâce Ubeydullah Ahrâr ise : "Ýlim iki çeþittir. Biri verâset, biri de ledün ilmidir. Verâset ilmi çalýþarak elde edilir, buna "kesbî" denir. Ýlm-i ledün ise, Allah'ýn ihsânýdýr. Çalýþmadan elde edilir. Ýlâhî bir mevhibedir. Kullarýndan dilediðine verir, buna "vehbî" de denir." buyurmuþtur.

[Mustafa Bilici]

En önemli özelliklerinden birisi ise Peygamber Efendimiz(SAV)in sünnetlerini eksiksiz yerine getirmeleridir.
Buna gözlerinizle þahit olabilirsiniz ama önce Efendimiz(SAV)in sünnetlerini öðrenmek sonra bu sünnetleri uyguluyor mu o Allah(CC.)dostu görebilirsiniz..

[Mustafa Bilici]

Müslüm abi lütfen burayý oku..

“Ey müminler! Hep birden Allah'a tövbe ediniz ki, kurtuluþa eresiniz.” (Nur, 31)


Kurtuluþun, felaha ermenin anahtarlarýndan birisi olarak bizlere günahlarýmýzdan tövbe etmemiz gösterilmiþtir. Ayrýca, bu ayette ima edilen kurtuluþu Peygamber-i Ziþan Efendimiz (sav) þöyle ifade etmektedir: “Bir kimse istiðfarý dilinden düþürmezse, Allah Teâlâ ona, her darlýktan bir çýkýþ, her üzüntüden bir kurtuluþ yolu gösterir ve ona beklemediði yerden rýzýk verir.”(1)‘Ýsmet’ sýfatý ile mücehhez, yani günaha düþmekten korunan Efendimiz (sav) bir hadis-i þeriflerinde: “Vallahi ben, günde yetmiþ defadan fazla Allah’tan beni baðýþlamasýný diler, tövbe ederim“ buyurmuþlardýr.(2) Bir baþka hadiste de Efendimizin (sav) tövbe sayýsý, yüzden fazla olarak beyan edilmektedir.(3) Alemlere rahmet olarak gönderildiði Allah’ýn kelamýyla sabit olan Rahmet Nebisi, günde yüz defa ‘istiðfar’ ediyorsa, günde yüz defa Allah’tan af ve baðýþlanma diliyorsa; bizler gibi günahtan korunmamýþ, aciz ve gafil kullarýn kaç defa ‘istiðfar’ etmeleri gerekir, bunu takdirlerinize býrakýyorum. Üstelik emredilen tövbenin, ferdi olarak deðil umumi, toplu olarak yapýlmasý emredilmiþtir ki burasý gözden kaçýrýlmamasý gereken bir husustur. Günahkar ve bozuk bir toplumun, istiðfar etmediði müddetçe kurtuluþa ermesinin de mümkün olmadýðý bu ayetten çýkacak bir diðer neticedir.

“Ýyilik ve takva üzerinde yardýmlaþýn, günah ve düþmanlýk üzerinde yardýmlaþmayýn.” (Maide, 2)


Dikkat edilirse, müminlerden takvada da birbirlerine yardýmcý olmalarý emrediliyor. Bir mü’mini salih amel iþlemeye teþvik etmek ve ibadetlerinde yardýmcý olmak, Kur’an’ýn amir hükümlerinden birisidir. Ýþte meþayýhýn insanlara tövbe ettirmeleri de bu ayetin emrinin ifasýndan ibarettir.


“Ey iman edenler! Allah'tan korkun ve sadýklarla beraber olun.” (Tövbe, 119)


Müminler, verilen emir gereði imanlarýnda, Din-i Ýslam’a baðlýlýklarýnda, takvaca önde olanlar ile beraber olmak zorundadýr. Ýnsanlarý kötü yola iten, özü sözü farklý, açýkça haram iþlemekten çekinmeyenler ile bir arada bulunmak, insana nasýl zarar verirse; ehl-i takva olan ve istikametten ayrýlmayanlar ile beraber olmanýn da fayda getireceði açýktýr. Bir kimse tek baþýna þeytanýn hileleri ve nefsinin afetleri ile baþa çýkamaz. Bu durum, günümüzde genel bir kanaat haline gelmiþ bulunmaktadýr. Açýkça ortadadýr ki cemaat halinde Ýslam’ý yaþayan kimse, hem þeytana hem de nefsine karþý muazzam bir kale edinmiþ olacaktýr.


“Eðer onlar kendilerine zulmettikleri zaman sana gelseler de Allah'tan günahlarýnýn baðýþlanmasýný dileselerdi ve Resul de onlarýn baðýþlanmasýný dileseydi, elbette Allah'ý affedici, merhametli bulurlardý.” (Nisa, 64)


Tefsir-i Kebir’de bu ümmet için en hayýrlý tövbenin Allah Resulünün huzurunda yapýlan tövbe olduðu naklediliyor. Dikkate þayandýr ki hem günah iþleyen tövbe ediyor, hem de Efendimiz (sav) onun için istiðfarda bulunup þehadet ediyor ve baðýþlanmasý için de tazarruda bulunuyor. Ýbn-i Kesir tefsirinde ise Allah Resulü’nün mübarek kabr-i þerifleri yanýna bu ayeti okuyarak gelen bedevinin affedildiði, bizatihi Peygamber-i Ziþan tarafýndan rüyada haber verildiði anlatýlýyor. Ümeyye el Mahzumi (ra), hýrsýzlýk haddi (cezasý) uygulanan bir kiþiye, Efendimizin (sav) tövbe etmesi hususunda nasihatte bulunup, o þahsýn tövbesinden sonra; istiðfarýn kabulü için dua ettiði, hadis kitaplarýnýn ‘Hadd-i Sirkat’ bölümünde kayýtlýdýr. Efendimiz (sav)’den baþlayarak gelen silsileye mensup, amil-i alim; tahsil ettiði zahiri ve batini ilimleriyle varis-i Nebi olma sýfatýna hak kazanmýþ; takvaca sadýk, duaca makbul olan bir mürþid-i kamilin þahitliðinde tövbe etmenin neresi yanlýþtýr? Üstelik, sadýk kul da tövbe eden için istiðfarda bulunmakta, tövbenin kabulü içinde Allah’a tazarru ve yakarýþ içindedir.


Bu tür tövbe etmeyi, Hýristiyanlýktaki günah çýkarma ayinlerine benzetmek ise hem sufileri bilmeme cehaletinden kaynaklanýr; hem de tasavvufa karþý muazzam bir önyargý ve üstün çýkma psikolojisinin getirisidir. Çünkü hiçbir þeyh efendi, günah affetme yetkisine haiz olduðu iddiasýnda bulunmadýðý gibi; hiçbir derviþ de benim þeyhim günahlarýmý baðýþlýyor düþüncesine kapýlmamýþtýr. Hýristiyanlýkta günahý affeden papazdýr; Ýslam’da ise günahlarý baðýþlama yetkisi yalnýzca Allah’a aittir.

“Onlara: ‘Gelin, Allah'ýn Resulü sizin için maðfiret dilesin.’ denildiði zaman, baþlarýný çevirirler ve onlarýn büyüklük taslayarak yüz çevirdiklerini görürsün.” (Münafikun, 5)


Ayetinin iniþ sebebi Medineli münafýklardýr. Ancak umuma þamil olduðunu göz önüne alýrsak, kýyamete kadar, tövbe ve istiðfar davetinden kaçanlarýn da bu ayetin kast ettiði gruba dahil olmayacaklarý garantisini kim verebilir?


Dipnotlar:
1- Ebû Dâvûd, Vitir, 26.
2- Buhârî, Daavât, 3.
3- Müslim, Zikir, 42.

[aþk-ý muhabbet]

ya ilginç insanlar baþka bý ýnsandan medet umuyorlar gibi akýl alacak þey deðil...

Sevgili kardeþim bu bizim dinimizi "görücü usulu"öðrenmemizden kayankalnýyor.
Yani tam manasý ile bilmediðimizdendir.
Peygamberimiz size 2 þey býrakýyorum bunlara sýmsýký sarýlýrsanýz hiadayete eresiniz diyor.
Bunlar Kur'an ve hadis'dir.
Gerisi ne oluyor ....
Sevgiler...