mevlit kandili

[ibrahim.demirci.27]

DEMÝRCÝOGULLARI LTD.ÞTÝ. olarak tüm niziplilerin ve müslüman aleminin mevlit kandilini kutlar.hayýrlara vesile olmasýný dilerim.

[mahsuni63]

Ey sevgili

En Sevgili'nin En Sevgilisi !

Sen; ýþýða hâmile kapkaranlýk bir dünyaya inen, bir kutsal nûr idin. Ve insanlar çöllerde suya hasret, çoraklaþmýþ yürekleriyle, Senin nûrunu bekliyordu. Bu onulmaz zamanda, bu amansýz zamanda En Sevgili, En Sevgilisini sunuyordu insanlýða. Ve En Sevgili, sonsuz bir lütûfta bulunuyordu çöllerde susuz kalmýþlara.

Ey yokluðun baðrýna atýlan ilk varlýk tohumu, Kâinat’ýn nûru!

Sen Câhiliye’nin üzerine bir medeniyet nûru gibi doðdun. Küfrün baðrýna bir ýþýk hançeri gibi doðdun. Sen insanlýða bir rahmet, bir lütuftun.‘’Ýçlerinden kendilerine Allah’ýn âyetlerini okuyan (kötülüklerden, münkerden) onlarý temizleyen ve onlara kitap ve hikmeti öðreten bir peygamber göndermekle Allah, mü’minlere büyük bir lütufta bulunmuþtur.’’ (Âl-i Ýmran,3/164)

Bugün bütün insanlýðýn bayramýdýr. Bugün, En Sevgili’nin Seni Kâinat’ýn semâsýnda ebediyete kadar nur saçsýn diye bir nûr-u kandil gibi astýðý gündür.

Bilirim hiçbir kelime, hiçbir beþer senin geliþini, senin nûrunu târif edemez. Nûrun kalplere doðdu. Bütün yeryüzünü aydýnlattýðý gibi, kalpleri de aydýnlattý. Sen, kalplerin gizli hazinelerinde saklýsýn. Sen, kalplerin gizli bir dilisin. Ýlâhi mesajlarýnla kutsi tavýrlarýnla, Ýnsanlarýn kalplerinden ýþýklý bir âleme kapýlar açtýn. Ve böylece, ýþýk yüzlü sevdâlýlarýn oldu. Ve o ýþýk yüzlü sevdâlýlarýn, ukbâlara kanat açýp, sonsuzlaþtýlar.

Bütün insanlýk, Senin ýþýðýnla yönelirken mutlak Sevgili’ye, Senin nûrunu göremeyen talihsizler de var elbet. Iþýðýný algýlayamadýlar onlar. Oysa onlar için neler yapmadýn ki. Cehennem’in alevleri arasýna fütursuzca dalan insanlara, o müþfik ellerini uzattýn da tutmadýlar. Neler yapmadýn ki bu uðurda.

Aðaçlarý yürüttün inanmadýlar.

Taþlarý konuþturdun inanmadýlar.

Hatta Ay’ý ikiye parçaladýn da bir parmak iþâretinle, yine inanmadýlar.

Bile bile gittiler alevler arasýna. Arkalarýndan sýzlayan yürek, yine Senin yüreðin oldu. Ve biliyorsun ki insanlar alevlerin arasýna bile bile hâla gitmekteler.

Sana ulaþmak; Dünya ve Âhiret mutluluðunu yakalamaktýr. Seni uzaktan da olsa tanýmak; Cennet ýrmaklarýný temâþa etmektir. Seni sevmek; Cennet’te seninle berâber yaþamaktýr. Seni yüzlerce yýl önce öldü sanýyorlar. Oysa o kadar yakýnsýn ki. Seni sevmek o kadar kolay ki...
Ey Âlemlerin gerçek nûru!

Seninle biz Dünya ile Güneþ gibiyiz.

Senin ýþýðýn kendinde ve Senin ýþýðýn olmazsa biz bir hiçiz. Güneþ olmazsa, Dünya’da hayatýn olmayacaðýný bilenler, Sen olmazsan Kâinat’ýn olmayacaðýný bilmiyorlar. Oysa Sen, deðil Güneþ, bütün Kâinat’ýn nûrusun.

Ve sonra; iyiye, güzele, doðruya ait ne varsa insanlýðýn yüreðinde, hepsinin zirvesi Sende tecelli etmiþtir.

O güzel yüzünle, O hüsn-ü niyetinle bütün insanlara yol gösterici oldun. Ve en deðerli mücevherlerle dolu olan, o kutsî kitabýn mücevherlerini cömertçe daðýttýn insanlýða. Bütün Kâinat gönül zengini oldu Senin cömertliðinle.

Sesinin ulaþmadýðý kulak kalmadý. Ama sesinin girmediði yürekler oldu. Kilitliydiler onlar, kilitlenmiþlerdi kör bir inat uðruna. Ve bugün o yüreklere; kin düþtü, yalan düþtü. Ve o yürekler; günah adýna ne varsa yeyip þiþtikçe þiþti.

Sen O güçlü nefesinle çöllerde öyle fýrtýnalar estirdin ki, kimisinin gözlerine kum olup doldun ama yüreðine girdin. Kimisi de hem yüreðini hem gözlerini kapattý Sana. Estirdiðin fýrtýna öyle bir fýrtýnaydý ki ovalarý tepe, tepeleri dað yaptýn. Iþýðýnla öyle baharlar oluþturdun ki gönüllerde, Cennet’ten bir köþeydiler.
Ama kýþlarýný bahara çevirdiðin bazý gözler,
bahar çiçeklerini kar gibi gördüler.

Onlar ne de talihsizdiler.
Senin nûrunla bakýlmayan Kâinat karanlýk
Senin Nûrunla bakmayan göz kör
Senin nûrunla dolmayan kalp vahþidir.
Sen yaratýlmýþlarýn en þereflilerinin en þereflisisin.

Sen muhabbet fedâilerinin þâhýsýn. Sen mutluluðun vesilesi, hidayet güneþisin. Hakîkatin ýþýðýsýn. Hakk’ýn yeryüzündeki nûrusun. O ýþýðýnla vahþi insanlarý merhamet âbidesi hâline getirdin. Medenîlere baþ eyledin. O nûrunla kalplere muhabbet iksiri taþýdýn. Nefislerin saltanat sürdüðü ruhlarý nurlandýrdýn. Nefsin saltanatýný yýkýp, ruhlara Sultân oldun.
Ey Kâinat'ýn hayat iksiri!

Sen Kâinat kitabýnýn bitmeyen mürekkebisin. Bir ulu aðaçsa þayet yeryüzü, Sen onun çekirdeðisin ve meyvesisin. Bir insansa eðer Kâinat, sen onun hem aklý hem de ruhusun. Ve Cennet bahçesi dersek Kâinat’a, sen onun susmayan bülbülüsün. Ve þayet büyük bir saraysa o, Sen o sarayýn donatýcýsý ve hizmet edicisisin. Kapýna gelen herkesi içeri alýp, ikramda bulunansýn. Nûrundan damlatansýn.

Ve kalpler; ya Dünya’da senin nûrunla tanýþacak ya da Âhiret’ te Cehennem’in nârýyla tanýþacaktýr.
Ey Sevgili, nûrundan bir damlaya talibiz bugün.

Arifhan AKPINAR / Haber 7
arifhanakpinar@hotmail.com

[mahsuni63]

Sayýn adminim madem konu buraya alýndý bu güzel yazýnýn altýna Nurullah Genç'in "YAÐMUR" þiirinin linkini koyalým da bu güzel manevi pazar gününün maneviyatý daha iyi hissedilsin...
http://www.umutfm.com/izle.php?id=1961
http://www.ilahilerdinle.net/1393/Du...ncanli--Yagmur
Ýkisi de çok güzel söyler ancak ben Dursun Ali Erzincanlý'yý tercih ediyorum. Mevlid kandilimiz tekrar mübarek olsun...