Ben Mevlana'nýn ney'i,bilinmezin nefesi
Ben,zalime bir kýrbaç,mazlumun haklý sesi
Ben manadan feyz alan, halka satan bir memur
Ben 'gedalar sultaný',var mý daha ötesi?
Ben þerha þerha yanan gönüller meþalesi....
alýntýdýr...
Ben Mevlana'nýn ney'i,bilinmezin nefesi
Ben,zalime bir kýrbaç,mazlumun haklý sesi
Ben manadan feyz alan, halka satan bir memur
Ben 'gedalar sultaný',var mý daha ötesi?
Ben þerha þerha yanan gönüller meþalesi....
alýntýdýr...
Hakim Beð
Gene tehir etme üç ay öteye
Bu dava dedemden kaldý hâkim beð.
Otuz yýl da babam düþtü ardýna
Siz sað olun, o da öldü hâkim beð.
Kýrk yýl önce; yani babam ölünce
Kadýlýklar hâkimliðe dönünce
Mirasçýlar tarla, takým bölünce
Ýrezillik beni buldu hâkim beð.
Yaþým yetmiþ iki, usandým gel-git
Bini buldu burda yediðim zýlgýt
Eðer diyeceksen: 'bana ne, öl git!
Oðlumun bir oðlu oldu hâkim beð.
Sekiz evlek tarla, bir geverlik su
Yüz yýlda höküme baðlanmaz mý bu?
Kazanmasam da hu, kazansam da hu!
Caným ta burnuma geldi hâkim beð.
Keþife-meþife, damgaya, harc'a
Kanýmýz kurudu harca da, harca..
Sayenizde avukatlar yýllarca,
Fakiri yoldu da yoldu hâkim beð.
Mübaþir itekler, kâtip zavýrlar
Deðiþti bizde de göya devirler
Yüz yýl önce adam yiyen gâvurlar
Tapucuyu aya saldý hâkim beð.
Kabahat sizde mi, kanunlarda mý?
Þaþýrdým billâhi yolu yordamý..
Kýzma sözlerime alam kadaný
Sýkýntýdan içim doldu hâkim beð.
Mülkün temeliydi adalet hani? ...
Bizim hak temelde saklý mý yani?
Çýkartýp ta versen kim olur mâni?
Yoksa hýrsýzlar mý çaldý hâkim beð? !
Hem davacý piþman, hem de davalý..
Bu yolda tükettik çulu, çuvalý.
'Sabret makamý'ndan çalma kavalý,
Sürüler ekine daldý hâkim beð.
Vur Emri(sh.247)Abdurrahim Karakoç
SEN BENDE BEN ÖLÜRSEM ÖLÜRSÜN
SEN ÖLÜRSEN BEN ZATEN ÖLÜRÜM
Göz Dostu/Gönül Misafiri
Ormanlarda yuvasýný yitiren
Bir kuþ görsem, sen gelirsin aklýma.
Beni alýp uzaklara götüren
Bir düþ görsem, sen gelirsin aklýma.
Gönlüm viranedir yýkýlmýþ, yanmýþ
Hayâl mermerinde hatýram donmuþ
Asýrlar öncesi duvara konmuþ
Bir taþ görsem, sen gelirsin aklýma.
Toprakta aðacýn her hâli güzel
Gölgesi, meyvesi, hem dalý güzel
Nerede ne zaman faydalý, güzel
Bir iþ görsem, sen gelirsin aklýma.
Açýlmýþ çiçektir her gülen dudak
Kýlýfta tomurcuk zor gülen dudak
Bir dostluk bakýþý, bir gülen dudak
Bir diþ görsem, sen gelirsin aklýma.
Yüreðinde deli taylar eþinen
Gam ilinden dert iline taþýnan
Altmýþ yýl yaþayýp, bin yýl düþünen
Bir baþ görsem, sen gelirsin aklýma.
Beþinci Mevsim(sh.86)Abdurrahim Karakoç
SEN BENDE BEN ÖLÜRSEM ÖLÜRSÜN
SEN ÖLÜRSEN BEN ZATEN ÖLÜRÜM
düþün!
bitecek ansýzýn
nefes alýp veriþin.
tövbelerin için kalmýyacak
bir ikinci seferin.
gelmez mi samýþtýn ki
ölüm?
gelipte gitmeyeni mi
gördün?
yaþadýðýn yýllara sor
nasýl geçmiþler.
uzuvlarýna güvenme
doðruyu söyleyecekler.
dünya’da her aðladýðýnda koþtuðun anan
kaçacak senden
sen de ondan.
þaka yaptým
çalmadý, henüz kapýný
sadece düþün
acý çektirdiðin insanlarý.
ALLAH’ýn affetmediði kul hâkkýný
alýpta, verme, kýyamet günü
sevaplarýný!
fikirlerimden uzaklaþ
senden arta kalan
zaman kýrýntýlarýmýn
peþine düþme.
kafatasým içinde büyüyen gözbebeklerime
körlüðü býrak.
bedenimde ki varoluþun simgesi yüreðime
gururla durmayý býrak.
býrak git ki artýk;
kaybolan geçmiþimi gömeyim.
tutunmaya çalýþayým en azýndan.
sensiz
gelecekten bir dala.
Sevginin bedeli bu kadar mý aðýr. sevgýnýn bedeli yasamak ýcýn katlanmak gerek
sitemize gelsin
Kelimeler bir bir bogazimda
Bazen anlamini yitirmis sözcükler dönüyor kafamda
Anlam yüklemek anlamsiz geliyor bazen
Kiziyorum kendime...
Oysa o kadar masumlar ki
Kabul edemiyorum bu caresizligi
Kabul edemiyorum bu serzenisi
Kurtulayim derken bu nefessizlikten
Boguluyorum yine..
Aslinda bir seven degildi kaybettigin
Iyi bir dosttu heran yüregiyle yaninda olan
Iyi bir arkadasti bazen
Kötü gününde yaninda
Iyi gününde hep arkanda olan...
Cok sey istemedik aslinda hayattan
Bir yudum sevgi, sefkatli bir dost
Bazen omzuna basimizi yaslayacak birini...
Aslinda beklentilerde farkliydi bazen
Göz bebeginde görmek istedigim bendim
Sicak nefesinde icine cektigin ben
Uzanan ellerini tutan yine ben
Seninle baslayip yine seninle biten...
Aslinda kaybeden ne sendin ne de ben
Kaybeden teksey sevgiydi
Henüz yeni filizlenen....
Kimi seviyorum zanneder
Söyler haykirarak
Kimi kalbinde yasar
Ölene dek!!!
Seviyorum zannedip
Haykirmaktansa
Gömerim kalbime yasarim
Ölene dek!!!
Gül desende gülemem artik
Bu yaziyi silemem artik
Gözlerim sende de kalsa
Geri dönüp bakmam artik
Bu kaderi kendim cizdim
Bu sonuda ben hakettim
Hic kimseye yok sitemim
Gönülden sevdim, sevgilere elveda...
Misafir / Asaf Halet Çelebi
sana bakarak
bütün yüzleri unutmak
kendimden
ve arap saçý olmuþ
bir sürü
hikayelerden býkarak
sana misafir geliyorum
denizlerin sesi içinde
ve gündüz güneþlerinde
þaþýrmýþ
sana misafir geliyorum
biraz daha uykuya yakýn
biraz daha dalgýn
biraz daha baþka þeylerden uzak
Feryadý býrak,kendine gel,çünkü zaman dar...Uðraþ ki; telafi edecek bunca zarar var!
SAKIN TERK-Ý EDEBDEN
Nâbî, 1678 senesinde sultandan izin alarak, hacca gitmek için yola çýktý. Hac kâfilesi Osmanlý devlet ricâlinden meydana geliyordu. Hicaz yollarýnda, Peygamber efendimizin aþkýndan dolayý, Yûsuf Nâbî hiç uyumadý. Medîne'ye yaklaþtýklarý bir gece, kâfiledeki bir devlet büyüðünün ayaklarýný kýbleye doðru uzatarak uyuduðunu gören Nâbî, yetkiliyi uyandýracak bir sesle þu nâtý söyledi.
Sakýn terk-i edebden, kûy-i mahbûb-i Hudâ'dýr bu!
Nazargâh-i ilâhîdir, Makâm-ý Mustafâ'dýr bu.
Habîb-i Kibriyânýn hâb-gâhýdýr fazîletde,
Tefevvuk-kerde-i arþ-ý cenâb-ý Kibriyâ'dýr bu.
Bu hâkin pertevinden oldu deycûr-i âdem zâil,
Ýmâdýn açdý mevcûdât dü çeþmin tûtiyâdýr bu.
Felekde mâh-ý nev Bâb'üs-Selâmýn sîne-çâkidir,
Bunun kandîli cevzâ Matla-ý nûr-i ziyâdýr bu.
Mürâât-ý edeb þartýyla gir Nâbî bu dergâha,
Metâf-ý kudsiyâdýr bûse-gâh-ý enbiyâdýr bu.
Nâtýn açýklamasý þöyledir: "Edebi terketmekten sakýn! Zîrâ burasý Allahü teâlânýn sevgilisi olan Peygamber efendimizin bulunduðu yerdir. Bu yer, Hak teâlânýn nazar evi, Resûl-i ekremin makâmýdýr. Burasý Cenâb-ý Hakk'ýn sevgilisinin istirahat ettikleri yerdir. Fazîlet yönünden düþünülürse, Allahü teâlânýn arþýnýn en üstündedir. Bu mübârek yerin mukaddes topraðýnýn parlaklýðýndan yokluk karanlýklarý sona erdi. Yaradýlmýþlar, iki gözünü körlükten açtý. Zîrâ burasý kör gözlere þifâ veren sürmedir. Gökyüzündeki yeni ay, O'nun kapýsýnýn yüreði yaralý âþýðýdýr. Gökyüzündeki oðlak yýldýzý bile O peygamberin nûrundan doðmaktadýr. Ey Nâbî, bu dergâha edebin þartlarýna riâyet ederek gir. Zîrâ burasý, büyük meleklerin etrâfýnda pervâne olduðu ve peygamberlerin hürmetle eðilerek öptüðü tavaf yeridir."
O yüksek rütbeli kiþi, bu mýsrâlarýn ne mânâya geldiðini anladý. Hemen ayaklarýný toplayarak doðruldu ve; "Ne zaman yazdýn bunu? Senden ve benden baþka duyan oldu mu?" dedi. Yûsuf Nâbî de; "Daha önceden söylememiþtim. Þu anda sizi bu durumda uzanmýþ görünce elimde olmayarak yüksek sesle söylemeye baþladým. Ýkimizden baþka bilen yok." dedi. Bu sözler üzerine o kiþi, rahat bir nefes alarak; "Mâdem ki bu þiiri burada söyledin, burada kalsýn. Ýkimizden baþkasý duyarsa, senin için iyi olmaz." diye ikâz etti. Yûsuf Nâbî hiç ses çýkarmadý. Kâfile yoluna devâm ederek sabah ezânýna yakýn Mescid-i Nebî'ye vardý. Mescid-i Nebî'deki minârelerden müezzinler Ezân-ý Muhammedî'den evvel Nâbî'nin, "Sakýn terk-i edebden..." diye baþlayan nâtýný okuyorlardý. Nâbî ve o yüksek rütbeli kiþi hayretten dona kaldýlar. Sabah namazýný kýldýktan sonra, Nâbî ve öbür zât namaz kýldýklarý câminin müezzinini buldular. Nâbî, müezzine; "Allah aþkýna,Peygamber aþkýna ne olursun söyle! Ezândan önce okuduðun nâtý kimden, nereden ve nasýl öðrendin?" diye sordu. Müezzin gâyet sâkin bir þekilde þu cevâbý verdi: "Resûl-i ekrem bu geceMescid-i Nebî'deki bütün müezzinlerin rüyâsýný þereflendirerek buyurdu ki: "Ümmetimden Nâbî isimli biri beni ziyârete geliyor. Bana olan aþký her þeyin üstündedir. Bugün sabah ezânýndan önce, onun benim için söylediði bu þiiri okuyarak, Medîne'ye giriþini kutlayýn." Biz de Resûlullah efendimizin emirlerini yerine getirdik." Nâbî aðlayarak; "Sâhiden Nâbî mi dedi? O iki cihânýn Peygamberi, Nâbî gibi bir zavallýyý ve günahkârý, ümmetinden saymak lütfunu gösterdi mi?" dedi. "Evet" cevâbýný alýnca da, sevincinden kendinden geçti.
SEN BENDE BEN ÖLÜRSEM ÖLÜRSÜN
SEN ÖLÜRSEN BEN ZATEN ÖLÜRÜM
deli dolu geçtik ateþ hatlarýndan
sevgim korkuyla beraber büyüdü içimde
sevdikçe korktum
korktukça daha çok sevdim
er geç birbirini boðacaktý bu duygular biliyordum
neden sonra farkýna varýyor insan
ayaðýna takýlan bütün taþlarý
yoluna kendi döþediðinin
senin yarýnlara inancýn benden yüklüydü
daha cesaretliydin
planý çatýlmamýþ yarýnlara ektiðin umutlar
er geç açacaktý biliyordun
deli sevdalý çocuk ruhumun
nicelerinin uðruna kýyametler kopardýðý
deðersiz deðerlere sýrt dönmüþ güvenli saflýðýnda
bir sonsuzluk buldun kendine
ve hayatýmýzýn resimlerini çizdin duvarlarýmýza
sonra birden
yeþil bir kentte
ýlýk bir yaz gecesine astýn beni
sevdalý ömrümün dakikasý beþ para etmedi
ödedim
cümlelerim seni taþýmaktan yorgun düþtü
son sözün
ve son anýn efendisi olmaya bilenmiþ yüreðine yenildim
geçmiþten nefes alýp geçmiþe nefes verdim
anýlar kemirdi yüreðimi
felç oldu hislerim
zamanýn çoktan dibe çöktüðü kum saatimin belinden
tek bir saniye bile süzülmüyordu
ters çevirmeye cesaretim yoktu
çünkü yeniden baþlayacak bir hayatýn
korkaðý olmuþtum
aþklarýn sonrasýnda hüzün vardýr
ya sen hüznü boðarsýn
ya da hüzün seni boðar
ama birisi kanatlarýný kýrarsa eðer
yaralý kuþ rolüne soyunacaðýna
yürümeyi denemelisin
hayata dönmelisin
bunlarý düþünebilmek bile kendime dönüþümdü
ve sonunu infaz ediyordu içimde
o gece yüreðimden sað çýksaydýn eðer
ölen ben olurdum
o gece
hayatýn lekesiz bir anýnda
seni intihar ettim
þimdi katil benim
artýk güncemde bir boþluksun
yavaþ yavaþ taze anýlarýn altýna gömülüyorsun
ve sana ait sandýðým her þeyin
aslýnda benim olduðunu öðreniyorum
hiçbir duygunun tek ilhamý deðilsin
kendimi keþfettikçe
seni kaybediyorum
ve ufkuma sensizliði
korkusuzca geriyorum
K.Tazeoðlu
Gözlerimdeki yansýman Senden öte bir Sen, Sana verecegim o can Benden öte bir Ben...
Köroðlu'na Mektup
Benden selâm olsun Koç Köroðlu’na
Þimdi devir baþka, zaman deðiþti.
Karga konar kýr atlarýn beline
Arpa bulunmuyor, saman deðiþti.
Gayri ne Kenan var, ne Demircioðlu
Tarihe karýþtý, Ayvaz’la Hoylu
Herkes Bolu Beyi, her taraf Bolu
Yiðitlik kalmadý, insan deðiþti.
Sýr tutmuyor suya giden testiler
Kýlýnçlarý müzelere astýlar
Çamlýbel’in çamlarýný kestiler
Daðlar çýplak kaldý, orman deðiþti.
Kale yoktur, ok atýlmaz burçlardan
Ýnsanoðlu yüksek uçar kuþlardan
Boz tavþanlar haraç alýr kurtlardan
Erlik baþkalaþtý, meydan deðiþti.
Kervan geçmez, uçurdular hanlarý
Hile satar asrýn bezirgânlarý
Banka kurup biriktirdik kanlarý
Dertler yenilendi, derman deðiþti.
Günden güne küçülüyor Arz'ýmýz
Þimdi ise Ay'a gitmek arzumuz
Feza elbisesi diker terzimiz
Gökleri fethettik, mekan deðiþti.
Tad bozuldu, küp, kokutur turþular
Haydutlara yatak oldu çarþýlar
Þiþkin cüzdan bin belâyý karþýlar
Boynuzlar gürz oldu, kalkan deðiþti.
SEN BENDE BEN ÖLÜRSEM ÖLÜRSÜN
SEN ÖLÜRSEN BEN ZATEN ÖLÜRÜM
Abi Köroðlu bu göndermeyi kime yapmýþtýr sizce?
bireysel emekli, sadece üye...
Bizim de yaþadýðýmýz hayattýr kardeþim
Biz de soluk alýp vermedeyiz
Yani her insan gibi sevmekteyiz, sevilecek þeyleri
Mesela
Bir kýrçiçeðini
Çimeni topraðý börtü böceði
Kurban bayramlarýnda kýnalý koçlarý
Baþlarý eloyasý iþlemeli yemeni ile kapalý
Bembeyaz saçlý kýrýþ kýrýþ alýnlý
Pencere kenarlarýnda oðullarýný bekleyen analarý
Bizim de yaþadýðýmýz hayattýr kardeþim
Günün birinde resmi kayýtlara
Evraklara sicillere ve dosyalara geçtiyse de adýmýz
Fotoðrafýmýzýn üstüne bir mühür basýldýysa da
Bir önden bir yandan göründüysek de sabýka
Kayýtlarýnda
Bizim de yaþadýðýmýz hayattýr kardeþim
Biz de soluk alýp vermedeyiz
Yani her insan gibi sevmekteyiz, sevilecek þeyleri
Nezarethaneleri bildiðimiz kadar
Koðuþ raconlarýný bildiðimiz kadar
Ýflah etmez mapusane türküleri söylediðimiz kadar
Güzel þeyleri de biliriz kardeþim
Bir yetimin baþýný okþamayý
Yolda kalmýþa kapýmýzý açmayý
Sýcak tarhana çorbasý kaþýklamayý
Ve gece yarýsý ansýzýn sýkýlan üç kurþunu
Baðrýmýzda karþýlamayý
Bizim de yaþadýðýmýz hayattýr kardeþim
Ve her ne kadar sabah namazý vaktinde
Ýnatla çalýnýrsa da kapýmýz
Bir mintan bir picama altý
Apar topar götürülürsek de
Bilinmez bir yere
Üç damla yaþ dökerse de
Ýki yaþýndaki oðlum
Orda öyle aniden büyürse de
Göðsüne vurursa da yumruklarýný anam
Ve babam bu da gelir bu da geçer evlat
Üzülme derse de
Komþular seyre durursa da
Kapý önlerinde
Ne yapmýþ derse de biri
Kim bilir ne yapmýþtýr
Derse diðeri ötekine
Yapmýþtýr ulan yapmýþtýr
Delikanlý deðil mi yapmýþtýr
Diye baðýrýrsa da biri
Yine bizim de yaþadýðýmýz hayattýr kardeþim
Biz de soluk alýp vermekteyiz
Yani her insan gibi
Sevmekteyiz sevilecek þeyleri
Kalbim aðrýyorsa da kardeþim
Gönlüm bulanýyorsa da
Tedirginsem kuþkuluysam
Kalýn kitaplarýn yazdýðýna bakarsan
Acaip suçluysam
Havada hýyanet kokusu
Dýþarýda pis bir sýcak
Duvarlarda yazýlar
Kalbimizde acýlar varsa da
Bizim de yaþadýðýmýz hayattýr kardeþim
Mektubun geldi bugün haziran
Kimselere göstermediðin ak saçlarýnýn kývrýmlarýndan
Haberin geldi
Ýki damla gözyaþýn sarý kaðýtta
Çok bakarsýn yaðmur yaðan da
Islak ve buðulu camlarýn ardýndan bilirim
Bilirim, acý
Nasýl da topak olur oturur adam yüreðine
Ne var yani iþte
Ýyiyim diyorum ya
Ýnan olsun iyiyim anne
Ýnsan gerçekten iyi oluyor, iyiyim dedikçe
Bak üzülme
Yazýyorum bir daha
N'olur üzülme
Üzülmüyor analar
Oðullarý üzülme dedikçe
Bizim de yaþadýðýmýz hayattýr kardeþim
Biz de soluk alýp vermedeyiz
Yani her insan gibi sevmekteyiz, sevilecek þeyleri
Mesela
Bir kýrçiçeðini
Çimeni topraðý börtü böceði
Kurban bayramlarýnda kýnalý koçlarý
Baþlarý eloyasý iþlemeli yemeni ile kapalý
Bembeyaz saçlý kýrýþ kýrýþ alýnlý
Pencere kenarlarýnda oðullarýný bekleyen analarý..
Ýbrahim Sadri
Dayan be gönlüm!.
Bîçâre deðilsin, Yaradan sana yâr..
Kimsesiz deðilsin, yanýnda "Kimsesizler kimse...si" var!
Biliyorum, Sýðmazsýn hiç bir yere, dünya sana dar!
Ama dayan gönlüm! Dayan ki her gecenin mutlaka bir sabahý var...
cumali abi gerçekten güzel bi þiir saol paylaþým için ilk defa okuyorum ama çok güzel...
Aþký Ya Yaþarsýn Yada Yazarsýn...
Diyen Þair Sonra da
Ne Yaza Bildik... Ne de Yaþayabildik...
Demiþ...
SaRýma LaRciverRt Ol...
Mehmet, bu þiiri bir de Baþbakanýn aðzýndan dinle. Baþbakanýmýz gerçekten çok güzel þiir okuyor. Zindandan Mehmet'e, Caným Ýstanbul ve diðerleri. Ama madem söz bu þiirden açýlmýþ, aþaðýdaki linkten bunu dinleyebilirsin...
http://www.rte.gen.tr/index.php?opti...id=4&Itemid=27
''Cennet Cennet Dedikleri Bir Kaç Köþkle Bir Kaç Huri Ýsteyene Ver Onlarý Bana Seni Gerek Seni"
Subutay;Abi Köroðlu bu göndermeyi kime yapmýþtýr sizce?
Sevdili dostum kime olack zamne insanlarýna.Selamlar
SEN BENDE BEN ÖLÜRSEM ÖLÜRSÜN
SEN ÖLÜRSEN BEN ZATEN ÖLÜRÜM