Nasretin Hocanýn yolu bir gün Nizip’e düþer.Yol kenarýnda yemyeþil marul tarlalarýný görünce dayanamaz ve eþeðinden inip marul tarlasýna dalar.Gözüne kestirdiði birkaç marulu tam koparacakken tarla bekçisine yakalanýr.
Bekçi öfkeyle sorgulamýþ Hoca'yý:
- Ne arýyorsun marul tarlasýnda?
Hoca ne desin?
- Sýkýþtým, defi hacet ediyordum aðam, demiþ.
Bekçi üstelemiþ, "Nerede dýþkýn" diye sormuþ.
Hoca çaresiz, ilerideki öküz pisliðini kanýt olarak göstermiþ.
Bu kanýt bekçiyi daha da öfkelendirmiþ, baðýrmýþ Hoca'ya:
- Bu gösterdiðin öküz pisliði!
Hoca her zamanki soðuk kanlýlýðýyla tebessüm etmiþ,
- Aðam insan gibi edecek vakit mi býraktýn ki, demiþ.