![]()
Çiçekler, meyveler gibi...
Yaz, sonbahar ya da kýþ.
Nedense duygu rüzgârlarý hep ilkbahara yakýþtýrýlýr.
Coþkular, tutkular hep baharý simgeler.
Gürül gürül akan sel sularýna pek yaraþsa da
bir mevsimle sýnýrlandýrýlamaz duygular.
Ne zamaný ne de yeri vardýr sevginin. Ne de kuralý...
Ilýk bir rüzgârda olabilir, savurup götüren bir fýrtýna da.
Buz gibi yalnýzlýklarý da yaþatýr, sýcacýk özlemleri de...
Gün ýþýðý olur, süzülür yüreðinize, ýsýtýr kavurur belki de yakar.
Yine de onu arar, ona koþar insanoðlu.
Yakýnsa da býkmaz.
Ya yüreðinde saklar sýmsýký
ya da kaçýrýr parmaklarýnýn arasýndan...
Çünkü özgürdür sevgi.
Tutsak edilmeyi sevmez.
Neden ille de ilkbahar rüzgârlarý?...
Oysa hemen ardýndan yaz gelir.
Ve gerçek sevgi yaza daha yakýndýr.
Yakan, kavuran yine de iyi ki var denilen sevgi...
Buðday güneþsiz olgunlaþamaz.
Ve sevgi, ekmek gibi,
su gibi gerçeðidir insanýn...
Acý da çektirse, ýsýtýr, yüceltir, olgunlaþtýrýr sizi.
Anýlarýnýzda neler var?
Neler kaldý kocaman yazdan?
Yüreðinizde sakladýðýnýz yýldýzlar mý?
Yoksa bir mevsimlik Yaz duygusu mu?
Hani yaz yaðmurlarý gibi geçiveren...
Olsun...
Yaþanýlan her güzelliðe saygý göstermek gerek.
Yaþamýnýn baharýnda olan da,
Sonbahara doðru yol alan da ýslanabilir bu yaðmurlardan.
Olsun varsýn.
Sevgi yaðmur gibi yaðacaksa ve sýrýlsýklam ýslatacaksa sizi,
býrakýn yaðsýn gönlünce...
Sevebilen bir yüreðiniz varsa,
sevgiye saygýnýz da varsa eðer,
dört mevsim bahar ve yazdýr sizin için.
Kýþlardan korkmanýza hiç gerek yok!
Sevgi kaynaðýnýz ýsýtýr sizi...
Suna TANALTAY