Arkadaþlar mahsunsiirler.blogcu.com sitede naçizane benim yazdýðým ve diðer þairlerimizin kaleme aldýklarý güzel þiirler var. Okursanýz sevinirim. Mesela birini burada aktaralým.
MUHTACIM SANA
Küçük bir çocuk düþün
Annesinden ayrý düþmüþ
Anne sevgisine muhtaç
Ýþte, iþte öyle muhtacým sana
Gece vakti soðukta dýþarýda gezen
Gencecik, gencecik bir ayyaþý düþün
Yanan sýcak bir sobaya muhtaç
Ýþte öyle; öyle muhtacým sana
Ramazan ayýnda oruçlu
Küçücük bir çocuðu, çocuðu düþün
Bir tabak sýcak çorbaya muhtaç
Ýþte öyle; öyle muhtacým sana
Çocuðuna ekmek götüremeyen
Kýrk yaþýnda bir iþçi babayý düþün
Dört tane bayat ekmeðe muhtaç
Ýþte öyle; öyle muhtacým sana
Hayatýnda Allah nedir bilmemiþ
Sýðýnacak bir liman arayan ateisti düþün
Ýþte öyle muhtacým ki sana
Allah kadar olmasa da…
MAHSÛN (27 Kasým 2007 Salý)
Konu mahsuni63 tarafýndan (17.02.09 Saat 18:57 ) deðiþtirilmiþtir.
''Cennet Cennet Dedikleri Bir Kaç Köþkle Bir Kaç Huri Ýsteyene Ver Onlarý Bana Seni Gerek Seni"
Bana benden olur, her ne olursa,
Baþým rahat bulur, dilim durursa.
(Anonim)
bireysel emekli, sadece üye...
Aþk ve katil
uzaklýk avutur
ve sessizlik baþlar acýtmaya
ihanet, ayrýlýða borçlanmaktýr
bilinmez, kimden akar en çok kan orda
her aþk bir gün, kendi katilini bulur
silah çeker biri, öteki ortak olur suça
mecalim yok yeni *******lere, körelmiþ maharetim
bir kurbaným var ki, öldüm ölesi bende yaþar
þifrelerimi çözdüm, buydu son ustalýðým
gönlüm dehlizimde beni boþ yere arar
bütün yakýnlarýmý buluþturdu vicdaným
benden eksilen hakikat, fazlaymýþ artýk hayata
tek mülküm kaderimdi, vedalaþtým
unutulur emanette zaten, ruhum da
görgü tanýklarý, posta güvercinleri, akbabalar
aþk çekiþen biri var olay yerinde, belki o aklar
kundakladým gövdemi, enkazdan ibaretti o da
parola sordu birbirine daðýlmýþ parçalarým
yüzüme sürmek için sakil sözler aradým
iyice sürttüm çehremi topraða,
rengim atsýn, aþýnsýn harflerim
bir parem düþman olsun kýrkýna
ücramla çarpýþtým yetmedi
omuzbaþýmla barýþtým dinmedi
kapattým sesimi, ýþýðýmý söndürdüm
yaktým, benden kalan ne varsa
küllerimi bulduðum bu kuyu köþede
bir hava kabarcýðý altýnda
GÖRDÜM:
beni uzaklýk avutmuþ
sessizlik acýtmýþ seniAkif Kurtuluþ
Gözlerimdeki yansýman Senden öte bir Sen, Sana verecegim o can Benden öte bir Ben...
Annem...
Üþüdüm titredim geceler boyu
Kapýmý kimseler çalmadý annem
Meðerse acýymýþ gurbetin suyu
Bir sýcak aþýný özledim annem
Dostlarým vefasýz yarim vefasýz
Senin þefkatine muhtacým annem
Garip kuþlar bile kalmaz yuvasýz
Evsiz barksýz kalmýþým yalnýzým annem
Dönerim elbette yeter üzülme
Sarýlýp ellerini öperim annem
Yeter ki üstümde duan hep olsun
Allah'ýn izniyle dönerim annem
Askerde Þimdi
Sevdamýn güneþi gözümün nuru
Her þeyim bir tanem askerde þimdi
Gözümün bebeði canýmýn içi
Her þeyim bir tanem askerde þimdi
Aðlama ne olur döner diyorlar
O da senin için aðlar diyorlar
Ecel vursa bile þehit diyorlar
Her þeyim bir tanem askerde þimdi
O benim sevdalým nöbette þimdi…
Bu sevda yüzünden yandým kül gibi
Anam babam bile oldu el gibi
Gözlerimde yaþlar akar sel gibi
O benim sevdalým askerde þimdi.
Aðlama ne olur döner diyorlar
O da senin için aðlar diyorlar
Ecel vursa bile þehit diyorlar
Her þeyim bir tanem askerde þimdi
O benim sevdalým nöbette þimdi…
Yeter ki Gel
Üzülme her hafta gelemem diye
Haftada olmazsa ayda gel caným.
Üç yüz altmýþ beþ'i böl on iki'ye
Sýrala otuz'u say da gel caným.
Bekletme geciken müddet ziyandýr
Güzele kin,öfke,hiddet ziyandýr
Varsa gurur,kibir,þiddet ziyandýr
Onlarý orada koy da gel caným.
Kitap 'aþk masal' der,yýkar býrakmaz
Akýl 'tedbir al'der çöker, býrakmaz
Korku 'gitme kal'der çeker, býrakmaz
Sen gönül sözüne uy da gel caným.
Yazý,güzü,kýþý bahar zamaný
Yaþadýn bilirsin ki her zamaný
Dinle rüzgârlarý seher zamaný
Uzaktan sesimi duy da gel caným.Abdurrahim Karakoç
SEN BENDE BEN ÖLÜRSEM ÖLÜRSÜN
SEN ÖLÜRSEN BEN ZATEN ÖLÜRÜM
KOÞMA
Mevlâ-yý seversen dergâh-ý yâre,
Arz et ahvâlimi bir beyânnâme
Gizli sýrlarým var þâh-ý dildâre,
Açýlma aðyâre el-aman nâme.
Hasretin sînemde mihmân ettiðim,
Her gece gamlarla dîvân ettiðim.
Hicr ile subha dek vîrân ettiðim
Aþkýna yandýðým her zaman nâme.
Zihnî’yem sen teki çiðer daðlýyam,
Sevdâ esîriyem kolu baðlýyam,
Kime derdim yanam kime aðlýyam,
Bildir ahvâlimi perîþân nâme.
Yârsýz gurbet elde garîb serime
Dâr oldu zemîn ü âsumân,nâme !
Bir bir ahvâlimi söyle yârime,
Dil bilmez garîbe tercümân, nâme.
Diz çöküp elinden ayaðýndan öp,
Yine gerdânýndan dudaðýndan öp,
Evvel bukaðýndan yanaðýndan öp,
Sonra sergüzeþtim kýl beyân,nâme.
Ýmtisâl eyleyip fermân-ý aþka,
Tîr olup atýldým kemân-ý aþka,
Zihnî çýktým hezâr dîvân-ý aþka,
Sevdâ ile oldum imtihân nâme.
ZÝHNÝ
bireysel emekli, sadece üye...
Koþma, Türk Halk edebiyatýnda doða, aþk, ölüm, ayrýlýk, yiðitlik, toplumsal olaylar gibi konularýn iþlendiði en sýk kullanýlan þiir türü.
Dörder dizelik bendlerden oluþur. Bend sayýsý genellikle 3, 5 arasýndadýr. Hece ölçüsünün 6+5 veya 4+4+3 duraklý 11’li kalýbýyla yazýlýr. Þair koþmanýn son bendinde ismini ya da mahlasýný söyler. Koþmalar dile gitirilen duygular ve söyleniþlerine göre koçaklama, güzelleme, taþlama, aðýt gibi isimler alýr. Karþýlýklý konuþma þeklinde yani "dedim" "dedi" diye baþlayan dizelerle de söylenebilir. Bu tür koþmalara "mürâcaa" ismi verilir. Bütün kafiyeleri cinaslý olan koþmalara "tecnis" denir.
Koçaklama, konusu savaþ, yiðitlik, kahramanlýk olan halk edebiyatý þiirlerine denir. Çoþkun ve yüksek tempolu söyleyiþleri vardýr. Halk edebiyatýnda bu türün en güzel örneklerini Köroðlu ile Dadaloðlu vermiþtir.
Koçak, yürekli yiðit demektir. Âþýkýnýn en meþhur koçaklama þairi Köroðlu'dur. Köroðlu fakirleri koruyan, yardým eden; padiþaha saygýlý, onun için savaþan; vali, vezir, bezirgan, sancakbeyi, yeniçerilerin ise düþmanýdýr. Aþaðýdaki koçaklamada Köroðlu, Bolu beyini daðlara çaðýrýr. Ancak karþýsýna büyük bir ordu çýkar, bunlarýn tüfeði de vardýr. Yine de Köroðlu savaþtan kaçacak deðildir, bildik usulüyle saldýrýr. Yiðit, dönemini onurla kapatýr. Aslýnda Köroðlu ölmemiþ, kýrklara karýþmýþtýr.
http://www.eklavye.org/kosma-turleri-edb-t-15022.html
bireysel emekli, sadece üye...
Bilmek istersen seni
Can içre ara caný
Geç canýndan bul aný
Sen seni bil sen seni
Kim bildi efalini
Ol bildi sýfatýný
Anda gördü Zatýný
Sen seni bil seni
Görünen sýfatýndýr
Aný gören Zatýndýr
Gayrý ne hacetindir
Sen seni bil sen seni
Bayram özüni bildi
Bileni anda buldu
Bulan ol kendi oldu
Sen seni bil sen seni
Hacý Bayraný Veli (k.s.a)
SEN BENDE BEN ÖLÜRSEM ÖLÜRSÜN
SEN ÖLÜRSEN BEN ZATEN ÖLÜRÜM
Gönül Þakasý
dokunaklý bir sezondu,av mevsiminde av, avcýydým av yasaðýnda
huylandým,karmaþtým ama,bu koruda gece gönüllü silahlanýr
sokaklar kapandýr,odalar pusu,ruhunu burkar aldanýþ
neden herkes GÖNLÜNÜ DEÐÝL de, TUZAÐINI KORUR
UNUTMA ki, YARASALAR DA BÝLÝR KÖREBE OYNAMASINI
GÖNLÜNÜ BULAMAZ DA, çarpar kanatlarýný duvara, kendi kanýný sorar
PLANLAR HAZIR, kaçýþ yolu tamam, ustalaþtýn bu soygunda
yine de ÇIRAK ÇIKAR BÝRÝNÝN GÖNLÜ, her þakada vurulur
muhbir kim,ilk kurþun neremi çeldi, KÝMSE SUSMASIN
BÝR TEK GÖNÜL, bu görüþmeye GÝZLÝLÝK KAYDI koyar
KIRILACAÐIN ÞEYLERÝ SORMA HAYATA, YANITI YOK aldatmanýn
çünkü her þakada oyunbozandýr gönül
ve herkesin ASLINDA KENDÝ GÖNLÜNE bir borcu KALIR
Akif Kurtuluþ
Gözlerimdeki yansýman Senden öte bir Sen, Sana verecegim o can Benden öte bir Ben...
Neredesin Sen?
Þu garip halimden bilen iþveli nazlý
Gönlüm hep seni arýyor neredesin sen
Datlý dillim güler yüzlüm ey ceylan gözlüm
Gönlüm hep seni arýyor neredesin sen
Ben aðlarsam aðlayýp gülersem gülen
Bütün dertlerim anlayýp gönlümü bilen
Sanki kalbimi bilerek yüzüme gülen
Gönlüm hep seni arýyor neredesin sen
Sinemde gizli yaramý kimse bilmiyo
Hiç bir tabip bu yarama melhem olmuyo
Boynu bükük bir Garibim yüzüm gülmüyo
Gönlüm hep seni arýyor neredesin senNeþet Ertaþ
Cümleler doðrudur sen doðru isen,
Doðruluk bulunmaz sen eðri isen.YUNUS EMRE
Rica
Çileyi koklayýp gül niyetine
Zindana girersen, beni de çaðýr.
Sabrý, kanaatý bal niyetine
Ekmeðe dürersen, beni de çaðýr.
Bazen iki dünya sýðar içime
Bazen iki güneþ doðar içime
Bazen gam yaðmuru yaðar içime
Sen beni ararsan, beni de çaðýr.
Dostlarýn var ise divanelerden
Göz yaþýn aktýysa minarelerden
Binlerce senelik viranelerden
Birþeyler sorarsan, beni de çaðýr
Ezelin ezelden öncesi vardý,
Yine sonsuzluktur sonsuzun ardý.
Zaman yumaðýna bizi kim sardý?
Aklýný yorarsan beni de çaðýr.
Dýþarda göz yanar, içerde yürek,
Taahhüt ehline tahammül gerek.
Mazlum yarasýna merhem diyerek
Göz yaþý sürersen beni de çaðýr.
Abdurrahim Karakoç
SEN BENDE BEN ÖLÜRSEM ÖLÜRSÜN
SEN ÖLÜRSEN BEN ZATEN ÖLÜRÜM
O tebessüm o tavýrlar , o levendane hýram*Bir nazarda etti zalim bana dünyayý haramO tavýrlar ne idi , neydi gülüþlerde meramBir nazarda etti zalim bana dünyayý haramO ne serkeþ** , o ne maðrur , o ne zalimdir amanYan bakýþlar , göz süzüþler , ne yamandýr ne yamanBu temayül kimedir , anlamaz deðil ah o civanBir nazarda etti zalim bana dünyayý haram* levendane hýram : Yakýþýklý gibi naz ederek yürüyen**serkeþ : inatçý , isyan edenBeste: Ý. Baha SürelsanGüfte: Bedri Ziyâ AktunaAcem Aþiran þarký(Tavsiye; Umut Akyürek'ten dinleyiniz... Subutay)
Konu Subutay tarafýndan (27.02.09 Saat 11:44 ) deðiþtirilmiþtir.
bireysel emekli, sadece üye...