Unutulmuþ Yaralarýma Tuzdur Adýn..
Kavgadýr Kalbimin Gözündeki Fer....
Bir Devrimin Eskimiþ Yüzüyüm... Derinimde Puslu Ýhtilaller
Yanmýþ Süt Kokulu Sabahlarýn Eþiðinde Bekleyen Gece!
Bana Göz Kýrpýyor Kalabalýk Yalnýzlýðým Þimdi Arsýzca... Fütursuzca
Kimi Nerde Arayacaðýmý Sordum Mavi Gözlü Hüzne
Dedi “Geç! Aþký Geç!...”
Geçemedim....
Yedi Geceyi Geçtim. Yedi Güvercin Vurdum. Yedi Yýldýz Biçtim. Yedi Nehir Ýçtim. Yedi Dað Ezdim. Yedi Yemin Verdim. Yedi Gül Derdim. Ve Yedi Kez Titredim Bakýþlarýnýn Sýrtýnda.
Bir Eren Geçiverdi Ýçimden O Vakit. Dedim “Kimi, Nerde Arayayým?!”
Dedi “Vur! Aþký Vur!..”
Vuramadým...
Bir Tutam Hayat Buldum. Kokmuþtu. Çekilmiþti Bütün Sularý. Unutulmuþtu Bütün Sözler.
Ve Sanki Görmek Ýçin Kapanmýþtý Gözlerin Ayaðýna Ölüm. Ölüm Kör Müydü?
Bir Cebinde Birikmiþ Kan Buldum Kullanýlmýþ Hayatýn. Alýp Baðrýma Bastým. Sonra Biraz Daha Yokladým Ve Bir And Buldum Sol Dikiþte. Dedim” Kimi, Nerde Arayayým?!”
Dedi “Sök! Aþký Sök!..”
Sökemedim...
Bir Þiir Yazdým Kalbine. Ýçinde Kalbin Hiç Geçmedi. Bir Çýðlýk Çýðýrdým Utancýn Yüzüne. Karanlýk Çatladý. Kalbin Issýzlýðýna Yaðmur Gibi Düþürdüm Þimþekleri. Ve Gözlerime Çark Ettim Karabasanlarý. Bir Elimi Sana Verdim Ötekini Aramadým Bile. Bir Yangýn Geçiverdi Yamacýmdan. Dedim “ Kimi, Nerde Arayayým?!..”
Dedi “ Kýr! Aþký Kýr!..”
Kýramadým...
Eþkýya Bir Kahýr Biçti Ömrümü
Sonrasýnda Canhýraþ Kavgalar..Küskün Ölümler...
Ayný Yollardan Geçtim..Farklý Sehpalarda Ýdam Edildim
Ve Unutmanýn En Deli Yükünü Taþýdým Ben, Sözlerinin Kahpe Yüzünde!!!
Yalanýn Ve Ýhanetin Ýnsafsýzlýðý Bendeydi...
Benden Soruldu Uykusuzluðun Yük Olduðu Gecelerin Hesabý!
Aþký Geçemedim, Vuramadým, Sökemedim, Kýramadým!!!
Kendime Kaldým... Kendimi Topladým. Tuttum Elimden. Baðladým Gözlerimi
“Aþk!” Dedim Attým Ýçime Seni...
Sonrasý Kimsenin Kalbini Meþgul Etmeyecek Kadar Basit:
Ýçimde Bir Sen Aþk Ýçinde...
Ýçimde Bir Ben Bir Sen Ýçinde
Ýçimde Bir Biz Bin Hiç Ýçinde...
Sýrrýn Kalemine Perde Ýndirdim
Ve Ben Bir Kez Daha Ye-Nil-Dim!!!
Kahraman Tazeoðlu