HAYAT TRENÝ
Yeni bir yolcu bu gelmiþ duraða
Hayat trenine oda binecek
Atmýþtýr ayaðýn ilk basamaða
Bende bu aleme geldim diyerek
Yeni açmýþ bir gül gibi koklanýr
Herkes sever etrafýnda toplanýr
Üç aylýkta fiþt demekten hoþlanýr
Uyuturlar ninni ile severek
Bir yaþýn bulunca ayaða kalkar
Üç ila beþinde bakþý can yakar
Ana diyen dilden þeker bal akar
Hece, hece elif bayý çözerek
On birinde bülbül olur dilleri
On üç On dört dost baðýnýn gülleri
On beþinde aþka çalar telleri
Gamzeleri yar baðrýný delerek
On yedi rüzgarý gayet sert eser
On sekiz kýlýcý çalmadan keser
On dokuzda sever ama çok küser
Ýnce bakýþlarý derin süzerek
Yirmide daðlarý aþar bu tren
Bir yuva kurmuþsa ayaða fren
Yirmi beþ otuzda sofrayý gören
Çeker kaþýðýný geldim diyerek
Otuz-otuz beþte dinlenir sözü
Kýrkta yaþar yazý kýrk beþte güzü
Elliye varýnca fikreyler bazý
Geçtiði yollarý bir bir süzerek
Elli beþte sakal saçý bembeyaz
Atmýþta gölgeler kýsalýr biraz
Atmýþ beþte her bir hali, bir vaaz
Vakt ikindi akþam yakýn diyerek
Yetmiþte menzili bulur kimiler
Yetmiþ beþte az uyur çok iniler
Seksen doksan sen git gele yeniler
Katar yürür biri birin iterek
Nedir insanoðlu durmadan koþar,
Ömrü uzun olan belki yüz yaþar
Er geç bir gün Azraile iþ düþer
Verir canýn kaþýn gözün büzerek
Sanki birer hayal gelip geçenler
Dünya baki sanýr konup göçenler
Beyaz bir kefeni gömlek seçenler
Karýþýr topraða toza giderek
Þahinim yaþarken hayat bu dedi
Doðan gün ömürden bir parça yedi
Oysa ki bu dünya bir durak idi
Zaman köprüsünden gelip geçerek
12.10.1992