yalnýz olanlara;
Aþk, bir kelebek gibidir. Peþinden koþtukça hep senden kaçar... En iyisi býrak uçsun, inan ki hiç beklemediðin bir anda gelip omzuna dokunuverir. Aþk mutlu eder, bazen de üzer... Ama aþk özeldir, aþkýný hak eden birine sunarsan eðer...
sevgilisi olanlara;
Aþkýn amacý, birileri için ‘mükemmel insan’ olmak deðildir. Seni mükemmelliðe en çok yaklaþtýracak insaný bulmaktýr..
çapkýn olanlara;
Ýçinde olmayan duygulardan varmýþ gibi söz etme... Kimsenin hayatýna kalbini kýrmak için girme... Sevgi dolu bakan gözlere asla yalan söyleme... Çünkü birine verebileceðin en büyük acý, âþýk olmadýðýn birini kendine âþýk etmektir.
evli olanlara;
Seven insan “senin hatan” yerine “özür dilerim” diyendir. “Neredesin” yerine “ben buradayým” diyendir... “Nasýl yaparsýn” yerine “niye yaptýðýný anlýyorum” diyendir... Ve aþk “keþke” yerine daima “iyi ki” diyendir...
evlenmek için gün sayanlara;
Bir kadýn ve bir erkeðin birbirleri için ne kadar uygun olduðu, birlikte geçirdikleri zamanýn deðil, birbirlerine duyduklarý aþkýn ne kadar sürdüðüyle anlaþýlýr.
kalbi kýrýk olanlara;
Kalp yarasý siz kanatmaktan vazgeçinceye kadar sürer... ve ilacý bu acýya alýþmak deðil, ondan ders çýkarabilmektir.
âþýk olmaktan korkanlara;
Aþka düþ ama tökezleme... Anla ama bekleme... Paylaþ ama isteme... Yaralan ama asla acýyý içinde büyütme...
sevdiðini fazla sahiplenenlere;
Sevdiðinin bir baþkasýyla mutlu olduðunu görmekten daha acý bir þey varsa, o da sevdiðinin seninle mutsuz olduðunu görmektir...
aþkýný itiraf etmeye çekinenlere;
Sevdiðinden ayrýlýnca aþk acý verir... Sevdiðin seni terk edince daha da çok acý verir... Ama en acýsý, onu ne kadar sevdiðini bilmesine hiç fýrsat vermemektir...
ve bu da dönmeyecek birini hâlâ bekleyenlere;
Hayatýn en hüzünlü aný, deli gibi sevdiðin insanýn buna hiç deðmediðini gördüðün andýr... Ve en büyük kaybýn onun için harcadýðýn yýllardýr... Senin aþkýný þu gün hak etmeyen, bil ki 10 sene sonra yine hak etmeyecektir...
Býrak, gitsin...