ÞÝÝR SEVER NÝZÝPLÝLER BURAYA...

[fsoyarik]

Aramýzdaki Fark

Sen dünden gelirsin, ben yarýndan gelirim
Doðmadýk bebekler diyarýndan gelirim.
Sen müebbet inkârda kýlmýþsýn kararý
Ben Kalubelâ’nýn ikrarýndan gelirim

a.karakoç

[fsoyarik]

Askere Mektup

Aziz dostum,sen bu ilden gideli,
Sekiz mevsim geldi-geçti duydun mu?
Gine kar koymadý baharýn yeli,
Þeftaliler çiçek açtý duydun mu?

Memiklerin Iraz için Kel Durdu,
Sinan oðlu Muharrem’i öldürdü
Keþ Ahmet bayram da namaz kýldýrdý;
Kerim Aða köyden göçtü duydun mu?

Çavuþlarýn yumuk gözlü Tahir’i
Kahve yaptý kýrk senelik ahýrý,
Erkek Fatma, Diþi çürük Mahir’i
Güpegündüz aldý kaçtý duydun mu?

Ala-kardýr Binboða’nýn yücesi..
Asker oldu Halime’nin kocasý..
Sazlýköy’ün ilerici hocasý
Minarede þarap içti duydun mu?

Dikkat eyle; anlam çýkar sözüm den;
Bir hýzarcý geldi Mercanözü’nden
Ýpsiz Mustafa’nýn tek boynuzundan
On altý çift tahta biçti duydun mu?

Kenan’larýn sarý saçlý Reþad’ý
On çocuðun anasýný boþadý,
Sultan serbest kaldý, sarhoþ yaþadý,
Hürriyeti yeni seçti duydun mu?

On iki gün önce yaptýk bir seçim,
Tekgöz murdar öldü partisi için.
Nasreddin Hoca’nýn dediði biçim;
”Dünyayý yanlýþsýz ölçtü(!) ” duydun mu?

Daha bunlar bildiðimin yarýsý,
Gelecek mektuba kalsýn gerisi.
Bu yýl KARAKOÇ’un gönül arýsý
Çiçekten çiçeðe uçtu duydun mu?

Vur Emri(sh.177)

Abdurrahim Karakoç

[fsoyarik]

Girdapta Bir Can

Yad elden yanýma çaðýrdým seni
Gelmek istiyorsun, býrakmýyorlar.
Rüyada, mektupta, albümde beni
Bulmak istiyorsun, býrakmýyorlar.

Umutlar hayaldir, acýlar gerçek
Çileye mahkûmsun, kim ne bilecek
Ya bir kuru selâm, ya bir top çicek
Salmak istiyorsun, býrakmýyorlar.

Otuz yýl aðladýn hep yana yana
'Yeter, yazýk' diyen olmadý sana
Vefasýz dostluða, kalleþ zamana
Gülmek istiyorsun, býrakmýyorlar.

'Çalýþ' derler, ayak baðlý, el baðlý
'Konuþ' derler, dudak baðlý, dil baðlý
'Kalk git' derler, kapý baðlý, yol baðlý
Kalmak istiyorsun, býrakmýyorlar.

Aydýnlýk ararsýn her gün, her yerde
Çekerler önüne yedi kat perde
Zulüm kimden gelir, adalet nerde?
Bilmek istiyorsun, býrakmýyorlar.

Yýllar boyu uykularýn bölündü
Uçacakken kanatlarýn yolundu
Hayat hakkýn vardý, elden alýndý
Ölmek istiyorsun, býrakmýyorlar.

[firaset]

SEVELÝM SEVÝLELÝM
Hak cihana doludur, kimseler Hakký bilmez
Onu sen senden iste, o senden ayrý olmaz
Dünyaya gelen geçer, bir bir þerbetin içer
Bu bir köprüdür geçer, Cahiller onu bilmez

*** ***
Gelin tanýþ olalým, iþin kolayýn tutalým
Sevelim sevilelim, dünya kimseye kalmaz
Yunus sözün anlar isen, mani´sini dinler isen
Sana iyi dirlik gerek, bunda kimseler kalmaz

[ottomanempire]

Ve gözlerin gelir geçer içimden
Su içerken sen sokulurken aksam kizilligina
Ekmegi bölerken
Yalnizsam yillar nasil geçmisse aradan
Unutmak kolay sanmissa sarkilar
Siirler yalan yazmissa ayriligi
Kör olsun sözlerim, unuttuysam adini
An gibi aklimdasin

Gelir geçer gemiler
Belki sende geçersin diye
Bir kumru konar her sabah pencereye
Bir miladi tasir gece bir yildiz
Soguk olur, üsürsün ya adamakilli
Hani sarilirsin kendine
Hani aklin karisir
Bu bir divaneliktir gönül aha alisir
Ömrüm bitse ne çikar
Can gibi aklimdasin

Gündür bu geçer gider
Belki bir sey kalmaz sanirsin
Yani bir sabah uyandiginda
Ne hayatin tortusu ne kokusu alismisligin
Her sey baska olacaktir
Baska bir otobüs baska bir gazete
Resimlerden silinecek yüzün belki de ne adin ne sanin
Bir safak vakti açinca gözlerini
Bir merhabayla
Yeniden kurulacak dünya
Ve sen her safak
Nan gibi aklimdasin

Bazen bir sey geçer içinden insanin
En ücra yerlerinden cesaret gibi bir sey
Ne olacak iste kömür yanmiyorsa eskisi kadar güzel
Fasulyenin tadi yoksa
Sarkilar yakmiyorsa içini
Sadri Alisik öyle güzel aglamiyorsa
Asik olmayi beceremiyorsa Izzet Günay
Mahallenin en güzel kizina
Denizin tuzu
Yalnizligin bahanesi yoksa
bir biçak saplaninca yüreginin tam ortasina
zannetmeki ölmek zor
ölmek kolay kolay da
kan gibi aklimdasin

bu da geçer
her sabah kanayacak degil ya
bakarsin taze ekmek çikarir kösedeki firin
biraz da helvasi bizim bakkalin
senden ayirdigim üç bes zeytin
otururum sofraya
her lokmada geçer acisi belki birakilmisligin
bende unuturum nasil unutulursa sana susuzlugum
ve nasil becerdiysem kahrolmayi
öyle unuturum
ekmek gibi nan gibi aklimdasin

Ve gözlerin gelir geçer içimden
Su içerken sen sokulurken aksam kizilligina
Ekmegi bölerken
Yalnizsam yillar nasil geçmisse aradan
Unutmak kolay sanmissa sarkilar
Siirler yalan yazmissa ayriligi
Kör olsun sözlerim, unuttuysam adini
An gibi aklimdasin
An gibi aklimdasin
aklimdasin...

Ýbrahim Sadri

[Mustafa Bilici]

çok güzel ve çok sevdiðim bir þiir teþekkürler paylaþým için...

[kartal yuvasý]

(= insan sevince=)


hayat be dostum vaz geçmemek lazým
elbette ki aðlamak ta gülmek te gerek
ilk görüþte aþýk olmak mý?yoksa aþýk olduðunu gizlemek mi?
ikisi arasýnda kaldýðý zaman ne yapar insan?
ya sevðisini içinde bir sýr olarak yaþamak zorunda kalýrsa insan ne yapar bilmiyorum.

apansýzca çekip ðitmekten baþka hiç bir þey gelmez elimizden
kendimizi bazen yanlýzlýða bazanda sessizliðe mahkum ederiz
kimsenin olmadýðý bir yerleri arar olur gözlerimiz,karanlýkta yürümeyi yaðmurlu ðünlerde aðlamayý isteriz.
kimseler göz yaþlarýmýzý ðörmesin diye.
kendimizi hatýralara ,geçmiþte yaþanmýþ;bir takým olaylara gömeriz.

ta ki mutluluðu yakalyýncaya kadar çýrpýnýrýz.ve kalbimizi fetheden o mükemmel kiþinin ellerini tutuncaya kadar ,hep yanlýzýzdýr.
insan sevince hiç biþey görmez gözler.kalp farklý çarpar.
beyin farklý düþünür.gözler farklý bakar insan sevince.




beste=m.telli



arkadaþlar kusura bakmayýn ancak bu geldi elimden ben ne þairim nede edebiyatçýyým.sadece içimden geleni yazmaya çalýþtým kusur varsa affola.

[firaset]

"Sevmek bir yerdeki sabah galiba
Beni bir türlü oraya götürmediler''

Yüreðine saðlýk çok güzel bir þiir devamýnýn gelmesini isterdim.
Sað olasýn
(Zaten ben þairim ben edebiyatçýyým diyen bence olgunlaþmamýþ kiþilerdir{ama hepsi deðil bir çoðu} mutavazi insanlar genelde gerçek þair ve edebiyatçýlardýr fikrimce)

[efsane]

Gözlerinin seherinde doðar güneþim
Ne zaman baksam gözlerine
Tan kýzýlýna boyanýr yüreðimdeki sevda ateþim
Harlanýr içimin sen yangýný
Ben yandýkça her solukta
Nefesimin sýcaklýðýna karýþýp savrulur küllerim

Gözlerinin baharýna düþer cemrelerim
Ne zaman baksam sana
Yüreðimde boy verir sevda filizlerim
Coþar içimin sen baharý
Sen düþtükçe havama,suyuma,topraðýma
Cana gelir misk-i saadet çiçeklerim

Gözlerinin renginde yazýlýdýr kaderim
Ne zaman baksam gözlerine
Cennet yeþili bir huzura gark olur geleceðim
Belirir içimin sen yazgýsý
Sen oldukça zümrüt bakýþlarýnla ömrümde
Nurlarla dolar dünüm,bugünüm,ecelim

Gözlerinin yokluðunda üþütür zemherim
Ne zaman bakamasam gözlerine
Titrer sana söylediðim sevda cümlelerim
Yakar içimin sen ayazý
Sen ýsýtmadýkça güneþ gözlerinle
Buz keser ömrüm,yüreðim ,tüm benliðim...

[firaset]

Ben baktým, ben sevdim




Sevgi denildiðinde hep ikinci biri daha, bir baþka nesne düþünülür nedense… Sevgi gerçekte nedir? Sevgi nereden gelir nereye gider? Ne kadar gerçektir?

Sevgiyi uzun yýllar birilerinin gölgesinde aradým, ve yine birilerinin gölgesine sýðýndým sevgiyle özdeþleþtirerek. Önce anneden baþladý bu serüven, annemin beni görmesi, beni fark etmesi, bana sevgiyle bakmasýydý sevmek. Bu sevmek denilen þey öyle her zaman olmuyordu, her zaman hissedemiyordum ve varlýðýndan da emin olamýyordum. Derken aile içerisinde annem-babam-kardeþlerim arasýnda sonu gelmez bir kovalamaca baþladý, beni sevdi yaþasýn ben de onu seviyorum.

Böylece öðrendik sevgiyi, birilerinin bizi fark etmesiydi sevgi, sonra vaktini paylaþmasý, sonra ilgisini paylaþmasý ve bu da yetmedi kendini paylaþmasýný bekledim. Bu nasýl bir sevgidir diye zamanla kafam karýþtý. Bu benim karþýmdakini sevmem mi karþýmdakinin beni sevmesi mi? Eðer benim onu sevmemse neden onun beni sevmesini tarif ediyor beklentiler?

Bu noktada sevgiyi kendi içimde sorgulamaya baþladým, ben seveceksem kaynaðý da ben olmalýydým ve ben sevmeliydim, ama bu bir türlü gerçekleþemiyordu. Sevmek nedir bilmiyordum, ama sevgi beklemeyi biliyordum.

Bir gün kendime sýký sýký sarýldým, içten ve hoþ gören tarafýmla kendimi kabullendim ve kendimi seviyorum dedim. Ýþte burada baþladý gerçek sevginin gerçek anlamýný kavrama yolculuðu. Kendimden bir beklentim yoktu, kendime bir tavizim yoktu, hoþ görmediðim yanlarým da vardý ama kendimi seviyordum, sadece kendim olduðum için. Nefes alýþýmý seviyordum, gözümü kýrpabilmeyi, iþittiðim seslerden kelimeler, cümleler çýkarabilmeyi, tenimi seviyordum, sýcaklýðý da serinliði de hissedebiliyordu.

Böyle kendime sevgi doluyken yollara koyuldum, aðaçlarý sevdim, kuþlarý sevdim; gökyüzündeki buluta göz kýrptým, güneþe selam verdim. Ve onlarý da seviyorum dedim, sadece orda olduklarý için.

Sonra yaþantýmýn içine aldýðým insanlarý sevdim, evet sadece sevdim, kendimi sevdiðim gibi sevdim. Çünkü gözlerim aslýnda diðer insanlarý kendimi gördüðüm gibi görüyordu, gönlüm gönülleri kendimi sevdiðim gibi seviyordu. Her bakýþýmda bir ayna vardý sanki ve aynaya bakýyordum. Aynada kendimi sevdiðim için diðer suretleri de birlikte seviyordum. O zaman ben de çokca seviliyordum. Ben de aynadan onlara sevgi yansýtabiliyordum.

Bu çok basit sistemdi aslýnda…

Ben baktým, ben sevdim.

Sevgi hep çok yakýnýmýzda, çok içerimizde önce ordan baþlayabilirsek sevgiyi yaþamaya; o zaman sevgi tüm yaþantýmýzda

[kartal yuvasý]

ellerimi tutarmýsýn



ellerim umutla uzanýr oldu buðün .
belki elimi tutarsýn diye.
gözlerim hüzünle yaþ doldu bu ðün
umudum kýrýlýr gelmez sin diye.


ne acýlar umrumda, nede kederler.
anýlarým yok oldu nerde hayaller.
hep bekleriz seni ben ve sahiller.
belki sahilde el ele gezeriz diye.

gurbet eller beni hep kucakladý.
sevdalýnýn gözleri beni baðladý
yüzüm ðüldü ama yürek aðladý.
seni sonkez görmeden ölürüm diye.


aþýklar neden hep yanar oldu
mecnunun gözleri çölde sel oldu.
ferhat daðlarda beçare oldu.
beni mecnun etmeden gel ne olur.
bu garibin elini tutsan ne olur.

ne olur kardeþler beni hoþ ðörün
susadým aþkýma çekilmez zulüm.
bu ne ekmek tir nede bir öðün.
elimi tutsaydý biterdi zulüm.

m.telli

[efsane]

NE SEN NE BEN

SIMDI GERI DÖNÜSÜ OLMAYAN BIR YOLDAYIM
ICIM HEP SENDEN YANA OLSADA
ICIM HEP KAN AGLASADA
BIR TARAFIM ASLA DER GIBI
BÖLER BENI IKIYE
AN GELIR HAYKIRMAK ISTERIM SENI DELI GÝBÝ SEVDÝÐIMÝ
HALA UNUTAMADIGIMI
AN GELIR YAPTIKLARIN GEÇER GÖZÜMÜN ÖNÜNDEN FILM SERIDI GIBI
SU AN NE YAPTIGINI BILMEM, DUYMAM, GÖRMEM
SORARIM KENDIME
BEN ONA BIR SEYLER YAZARKEN
ACABA GELIR MIYIM AKLINA
O DA BENIM GIBI ÇARELER ARAR MI
HER TELEFON ÇALISINDA ICI ACIR MI
BENZETIR MI BASKALARINI BANA
BENIM ONU BENZETTIGIM GIBI
ARTIK GERI DÖNÜS YOK BILIRIM
EKSIKLIGINI HISSETSEMDE
ÖZLEMEYI SAYENDE ÇOK IYI BILSEMDE
UNUTMAK YERINE ISTEMEDEN, ÇARESIZCE KABULLENSEMDE
BILIRIM ARTIK ÇOK GEÇ
NE SEN DÖNEBILIRSIN GERI NE DE BEN GEL DIYEBILIRIM SANA.........

.........seni seviyorum tek diyebildigim bu......

[efsane]

Sen

Sen : Çamlý daðlarda aðaran þafak...
Sen : Duru gönüllerin nilüferisin
Sen : Engin ovada sararan baþak...
Sen : Umut kaynaðý, alýnterisin
Sen : Gökte yýldýzsýn, uykularda düþ...
Sen : Yeþil ekinsin sen beyaz gümüþ..
Sen : Mavi denizsin sise bürünmüþ...
Sen : Sevda sýrrýnýn düðümlerisin
Sen : Her güzelliðin canlý sergisi
Sen : Kalb yarasýnýn emin sargýsý...
Sen : Benim dileðim, Hakk'ýn vergisi..
Sen : Gönlümde saplý aþk hançerisin
Sen : Koyu gölgesin yaz sýcaðýnda
Sen : Olgun meyvesin dal kucaðýnda
Sen : Korsun, alevsin aþk ocaðýnda
Sen : Gadir Allah'ýn þaheserisin
Sen : Bensin gel gör ki ben sen deðilim
Sen : Benim düþünce ruhum ve dilim
Sen : Benim gözlerim, ayaðým, elim...
Emin ol, sen bana benden berisin ....CANIMM BENÝÝMMMM

[firaset]

GÜZEL Gelecek



Masumun savunmaya ihtiyacý yok,
Dik dur, dik otur, ne bekliyorsun,
Güzel uyku, temiz su, bir kalýp sabun,
O gün uyanýp, yüzümü yýkayacaðým.

Bir gelecek var, güzel gelecek,
Yüz yýl sonra tam bugün gelecek,
En iyi kaçýþ vazifeyi yüklenmekmiþ,
Kim görür, kim görmez ben bilmiyorum.

Bütün istediðim bir kalýp sabun,
Kýsa saç, temiz yüz, meleyen koyun,
Karanlýðý deðil, aydýnlýðý kör edici,
Birazý kalýr bunlarýn, çoðu gidici.

[fsoyarik]

Köroðlu'na Mektup

Benden selâm olsun Koç Köroðlu’na
Þimdi devir baþka, zaman deðiþti.
Karga konar kýr atlarýn beline
Arpa bulunmuyor, saman deðiþti.

Gayri ne Kenan var, ne Demircioðlu
Tarihe karýþtý, Ayvaz’la Hoylu
Herkes Bolu Beyi, her taraf Bolu
Yiðitlik kalmadý, insan deðiþti.

Sýr tutmuyor suya giden testiler
Kýlýnçlarý müzelere astýlar
Çamlýbel’in çamlarýný kestiler
Daðlar çýplak kaldý, orman deðiþti.

Kale yoktur, ok atýlmaz burçlardan
Ýnsanoðlu yüksek uçar kuþlardan
Boz tavþanlar haraç alýr kurtlardan
Erlik baþkalaþtý, meydan deðiþti.

Kervan geçmez, uçurdular hanlarý
Hile satar asrýn bezirgânlarý
Banka kurup biriktirdik kanlarý
Dertler yenilendi, derman deðiþti.

Günden güne küçülüyor Arz'ýmýz
Þimdi ise Ay'a gitmek arzumuz
Feza elbisesi diker terzimiz
Gökleri fethettik, mekan deðiþti.

Tad bozuldu, küp, kokutur turþular
Haydutlara yatak oldu çarþýlar
Þiþkin cüzdan bin belâyý karþýlar
Boynuzlar gürz oldu, kalkan deðiþti.

Abdurrahim Karakoç