ÞÝÝR SEVER NÝZÝPLÝLER BURAYA...

[Subutay]

ESERLERÝ:

*Sebeb Ey Ýlk þiir kitabý 1972’de Edebiyat Dergisi Yayýnlarý (2. baskýsý Akabe Yayýnlarý, 1979)

*Risaleler son þiirleri adý altýnda Akabe Yayýnlarý arasýnda 1987 yýlýnda çýktý (2. baský 1989).

*Þiirler (Sebep Ey ve Risaleler iki kitap bir arada) Ýz Yayýncýlýk tarafýndan 1992 yýlýnda basýldý (4. baský 1998).

*Ýpek Yolundan Afganistan’a:1981’de Ýran, Pakistan, Afganistan ve Hindistan’ý içeren iki aylýk gezi ile ilgili izlenimlerini kitaplaþtýrdý (Akabe Yayýnlarý 1982).

[Gökhan Dokuyucu]

Allah rahmet eylesin.
Bende güzel bir þiirini buldum üstadýn buyrun;

AÞK RÝSALESÝ

Dirilmek yeniden
Yerin uyanmasý gibi kýmýldamasý gibi topraðýn
Bulutlarý yarmasý gibi gün ýþýðýnýn
Yaðmurun ansýzýn boþanmasý
Binlerce kuþun bir anda parlamasý havalanmasý
Erimesi gibi karlarýn ve buzullarýn
Patlamasý gibi dal uçlarýnda tomurcuklarýn

Dirilmek yeniden
Yüzyýl süren bir berzahtan geçmiþiz gibi
Kandan kinden öfkeden
Üstümüze bir saðnak boþanmýþ gibi
Sürekli lekelendiðimiz çözülmeye terkedildiðimiz
Bir bataktan çýkar gibi.

Yürürken otururken yatarken
Hep çürümek durumunda kalmýþ
Duyduklarýmýzdan dolayý kulaklarýmýz
Gördüklerimizden ötürü gözlerimiz
Dokunduklarýmýz için ellerimiz.

Belli bir bozgun yaþamýþýz
Her þeye ölüm dadanmýþ sanki
Kadýnlar ki anne olmamak için direniyorlar
Erkekler ki savaþmayý tümden unutmuþlar
Çocuklar zaten hiç çocuk olmuyorlar
Çocukluk kalkmýþ dünyadan gibi
Her çocuk antik çað filozoflarýndan bir kalýntý sanki.

Aþkýn son saltanatýný yaþamak içinmi ey kalbim
Ruhun serüvenine bir kale olmak için mi?
Bu baþkaldýrma kanatlanma.

Durmadan geçiyordu o zamanlar
Üstümüzden tanklar toplar binler tonluk arabalar
Boðuk bir ses madeni bir böðürme
Bir metropol devinin içimiz titreten iniltisi
Ta uzaklarda þehirlerin üstünde kýmýldayan
Bir korkunun yüreðimizde biriken tedirginliði
Bir sam yeli gibi bedenimizi yüzümüzü saçlarýmýzý
Yalayarak
Çekiyordu bizi ve herkesi.

Ama sen uzaklardaydýn ey kalbim
Uzaklardaydýn, sevdiðim uzaklardaydý
Ayýn ve yýldýzlarýn çaðlayarak
Berrak þelaleler yaparak
Coþku içinde aktýðý
Bir yerlerdeydi.

Hani bir gün bir çobana rastlamýþtýk
Kavalýyla bir sümbülü emziriyordu
Adý ferhat mýydý neydi
Koyunlarýn kurtlarýn böceklerin ve çiçeklerin
Sadakatten mest olduklarý
Her birinin gözlerinde
Kaybolur gibi kayar gibi
Dalýp gittiðimiz o saadet evreni
Kayalarýn yüzlerinden okuduðumuz o ebedi bilinç
Bizi çekip almýþtý kýlcal damarlarýmýzdan.

Yaslan göðsüme sevdiðim
Benim gönlüm gök gibidir açýk deniz gibidir
Pas tutmaz benim içim yeryüzü gibidir toprak gibidir
Sen ki bulut gibisin
Ay gibisin güneþ gibisin bazan.

Usul usul inen
Yaðmur týpýrtýlarýný
Dinler gibi
Dalýp gitmiþtik
Sen konuþuyordun
Ýpil ipil yaðan bir yaðmur gibi konuþuyordun
Onlar ki konuklarýmýzdý
Adlarý Keremdi Yusuftu Kaystý
Hepsi de ezelden tanýdýktý dosttu.

( Ara Çaðrý )
Sen bir taze haber gibi gelmiþtin unutmadým
Her geliþin bir taze haberdi unutmadým

Aþktý alýp verilen altýn bir vakitti yaþadýðýmýz
Bir muþtuyu algýlamanýn sürekli gerilimiydi sanki
unutmadým

Can oynanýrdý evlerde yollarda meydanlarda
Can alýnýp can verilirdi hiç unutmadým

Sen uyurdun uykun bir tepeden seyredilen uçsuz bir vadi
Kýyýsýndan seyredilen bir denizdi sanki unutmadým

Ah sevgili ! Hayat görünürdü kapýndan, bir çýrpýnýþ
yüreklerimizde
Sen evinden çýktýðýnda güneþler doðardý içimizde
unutmadým

Topraða düþen tohum onda gizlenen renk þekil koku
Senin için biçimlenirdi renklenirdi kokardý senin için
unutmadým

Ebedi masum çocuklar zamanýn solmayan çiçekleri
Ýstemiþlerdi de ezan okumuþtu Bilal bir sabah
unutmadým

O dirildi O dirildi diye birden çalkalanan sokaklar
Ölüm ki sonsuza açýlan bir kapýydý hiç unutmadým
Ey aþk ey dirilik soluðu ey evrenin hareket kaynaðý
Nasýl unuturum nasýl unuturum hiç unutmadým.

Haydi gel sevgilim
Uzanalým topraðýn altýna
Çiçekler mayalansýn göðsümüzde
Bu akýp giden bu kör gidip yol giden
Kalabalýklarý bu insanlarý
Ezen çiçekleri, bir kere bile farkýna varmayan
Dökülen bu yýldýzlarý yaðmur birikintilerine
Çiðneyerek geçen bu adamlarý ve kadýnlarý
Uyarmak için bir an durdurmak için
Bu bizi terkeden, bacalarý öksüz ve boynu bükük
Ýçimizde sonsuzluk kavislerinden izlerini taþýdýðýmýz
Ama þimdi kendimizi zorlasak da
anýmsayamadýðýmýz tasarlayamadýðýmýz o kýrlangýçlarý
Ah tekrar dönülebilir mi? yaþayabilirmiyiz ?
Uzansak yerin altýna ve toprak olsak.

Haydi gel sevgilim
Bir daha deneyelim
Bir kere daha kesmek için yolunu kalabalýklarýn
Yüreðimizden gönlümüzün derinliðinden
Vermek hep vermek için
Çünkü daðýttýkça çoðalýr bizim zenginliðimiz
Aþkýn bir adý da berekettir
En iyi anlatandýr o
Hirada bir maðarada
Gözden döküleni
Gönülden geçeni.

Ah hep o kelimeyi bulmak için bütün bu
Çabalarým
Seni çaðýracak olan.

Nasýl da unuttuk
Oysa daha anar anmaz adýný
Ansýzýn patlayan bahara bir pencere açmýþýz gibi
Kýþ ortasýnda çýkýveren güneþ gibi
Birden sýyrýlýverip bulutlardan
Üryan görülen can gibi
Doldururdun içimizi
Ve eviçlerimizi.

Ah oruçlu bir aðustos vaktinde
Bir kayanýn dibinden kaynayan
Soðuk ve berrak sulara
Uzanýp kana kana
Avuç avuç alýp
Yüzümüzde içimizde
Duyduðumuz
Gibi
Aþk.

Ah bir yalnýzlýk vaktinde
Herkesle birlikte olduðumuz
Gene de yalnýz olduðumuz
Bir parkta
Ta uzaklardan gelir gibi
Bir tamburdan bir ezginin
Bizi bizden ve herþeyden
Alýp götürdüðü gibi
Aþk.

Haydi gel sevgilim gene arayalým
Makam-ý Ýbrahimde rastlanan ayak izlerini
Dedesinin elinden tutup Kubays daðýna götürdüðü
Yüzüsuyu hürmetine yaðmur istediði
Yeryüzünün bereketlenip çiçeklerle bezendiði
Develerin coþarak çöllerde
Ayak sesleriyle þiirler bestelediði
O vakitleri.

Haydi gel bir daha bir daha
Arayalým
Herkesin ve herþeyin uykuya vardýðý
Bir vakitte
Gürül gürül
Bardaktan boþanýr gibi
Yeryüzünü ve gökyüzünü
Dünyanýn bu yüzünü ve öbür yüzünü
Geceyi ve gündüzü
Dolduran
Yüreðimizi kuþatan
O kitaptan
Okunaný.

Yaþamak, avýný gözleyen
Sessiz gergin
Soluk soluða
Bir atmaca
Sað elimin
Parmaklarý ucunda.

Ve ölüm
Bir güvercin
Beyaz
Süzülen masmavi gökten
Berrak sulara.

Bir yýldýz kayýyor kayýyor kayýyor
Bir dal uzuyor uzuyor
Bir gül kanýyor bir seher vaktinde
Yanýyor bir ateþ için için
Ýçimde içimin de içinde
Bir ezgi dönüyor dönüyor dönüyor
Bir ney eriyor dudaklarýmda

Aþkýn bir adý da yorulmamaktýr.

[blackcat]

DÜÞ ÖLÜMLERÝ

O limanlý þehir,o þen gemiler ve gündönümleri
Sonsuz bir sis içinde kaybolup gitti
Ýçinde býraktýðým mutlu günleri
Aramýyorum,anýmsadýðým sadece düþ ölümleri

Elimde bir þiþe yüzümde gamzelerim
Yitik yarý sarhoþ geceler orda
Orada parçalarým orada sevdiklerim
Orada düþlerim,düþzedelerim

O þehirde sen de vardýn hatýrlasana
Sisli soðuk geceleri ve yarý mahçup
Anlatamadýðým þeyleri sana
Korkularým zaferde düþlerim maðlup

Þimdi baþka þehirlerin baþka sokaklarýnda
Aþina karabasanlar görmekteyim ben
Ve sen sevdiðim ve sen en iyi dostum
Kayýp düþlerimi sormaktayým ben

O limanlý þehir,geceler yarý sarhoþ
Ýçmiþiz,çakýrkeyif,hafiften üþüyoruz
Dalmýþýz,aþýðýz,hepimiz seviyoruz
Dalmýþýz masmavi bir rüyaya hep
Bir düþ'ün içine düþtükçe düþüyoruz...

CENGÝZ KILIÇPARLAR

[fsoyarik]

ÝTÝRAF

Ýster aðla, ister uyu bebeðim
Yüreðime kundakladým ben seni
Yakacaksan, yak ta kurtul; ne deyim
Ateþ diye kucakladým ben seni.

Bilemezsin.. can yakmaz ki bilesin
Aðrý, sýzý býrakmaz ki bilesin
Yara açmaz, kan akmaz ki bilesin
Gözlerimle býçakladým ben seni.

Mektup yazdým baharýna, yazýna
Gölgeden çýk, güneþ doysun hazzýna
Kilit vurdum gecelerin aðzýna
Rüyalara yasakladým ben seni.

Gönlümü vermiþim, güle ne hacet
Daha baþka bir gönüle ne hacet
Altýna, elmasa, tüle ne hacet
Þefkatimle duvakladým ben seni

[blackcat]

KAHRAMANLIK MARÞI


Çekin kýlýçlarý oklar gerilsin
Yürüyün yarenler cenge gidelim
Satuk Buðra han gelsin,gökler yarýlsýn
Yürüyün yarenler cenge gidelim

Belki tarih kadar eskidir yaþým
Çekin kalkanlarý,atlarý koþun
En mutlu gün bu gün vallah sarhoþum
Yürüyün yarenler cenge gidelim

Gürani rüyada zaferi saydý
Kadýrgalar tepelerden haliç'e kaydý
Haydi yiðitlerim,erlerim haydi
Yürüyün yarenler cenge gidelim

Öncümüz on sekiz bin alemin efendisi
Ardýnda Fatih Sultanýn ta kendisi
Ya ALLAH BÝSMÝLLAH,hep zafer sesi
Yürüyün yarenler cenge gidelim

Çalýnsýn kösler mehter çalýnsýn
Gittiðimiz her il fetih olunsun
Abdulhamit,Kanuni,Yavuz bulunsun
Cedlerimin ruhunu þad edelim
Yürüyün yarenler cenge gidelim

Cengiz KILIÇPARLAR

[fsoyarik]

DOÐMADAN ÖNCE

Sormuþlar “ezelde aþk var mý? ” diye
Ben kalpten vuruldum doðmadan önce.
Ýster azap deyin ister hediye
Meçhule sürüldüm doðmadan önce.

Yýlmadan ben bana beni anlattým
Günahý tövbeyle yýkayýp attým
Ebed kapýsýnda ölümü taddým
Kefene sarýldým doðmadan önce.

Gönlüme sevdanýn güneþi doðdu
Þüphe iklimimi ýþýða boðdu
Ýlk yaðmurum Kâlûbelâ’da yaðdý
Bulandým duruldum doðmadan önce.

Sevdim, sevgiliye giden yol uzun
Þerbetini içtim ateþin, buzun
Bazen girdabýna düþtüm sonsuzun
Çok öldüm-dirildim doðmadan önce.

Duydum ki var varmýþ, yok yokmuþ güya
Gerçeði alt etti gördüðüm rüya
Kendi kopyam imiþ meðer þu dünya
Düþündüm, yoruldum doðmadan önce.

Ezelde, ebedde aþký gördüm ben
Mezarda, mabette aþký gördüm ben
Gazapta, rahmette aþký gördüm ben
Aþk ile karýldým doðmadan önce.

[miksam1988]

Ne olur bu gece uykumu bölme
Var git düþlerimden, var git bu akþam
Tam unuttum derken aklýma düþme
Var git hayalimden, var git bu akþam

Yaðmur istiyorsan gözyaþýma bak
Yangýn istiyorsan yüreðime bak
Ne olursun beni benimle býrak
Var git gözlerimden, var git bu akþam

Nasýl unutulur böyle sevgiler
Neler yaþamýþtýk bir düþün neler
Her köþede durur senden gölgeler
Var git gözlerimden, var git bu akþam
Aldýðým her nefes seni fýsýldar
Gelir ta kalbimden vurur þarkýlar
Sana mý sözlenmiþ bütün akþamlar
Var git anýlardan, var git bu akþam

Gözlerin bir kilit vurdu gönlüme
Senden baþkasýný hiç sevemem
Ne engeller koydu kader önüme
Yine de ben senden vazgeçemem

Aþkýn ateþ oldu kahrolmam için
Hasret kurþun oldu vurulmam için
Günler asýr oldu yýkýlmam için
Yine de ben senden vazgeçemedim

Ne büyük bir aþktýn anlatamadým
Kimler gelip geçti unutamadým
Uðrunda mevsimler yýllar harcadým
Yine de ben senden vazgeçemedim.

O seni düþünmek yok mu
Geceler dolusu seni düþünmek
Sarýlmak karanlýklara sen diye
Sen diye kucaklamak yorganý okþamak, öpmek
O seni beklemek yok mu
Her gün sabahlara dek uykusuz beklemek
Ahh, ayak sesleri, kapý gýcýrtýlarý bilemezsin
Bir defa yaþamaktýr o, bin defa ölmek

O seni özlemek yok mu
Saçlarýný, ellerini, dudaklarýný özlemek
Uzun uzun gözgöze gelmek seninle
Seninle bir olmak, beraber olmak, seviþmek
O seni gizlemek yok mu
Kuþlardan, çiçeklerden bile kýskanýp gizlemek
Seni saklamak içimde delice, divanece
Öylece yaþamak seni, öylece sevmek

Ve seni kaybetmek yok mu
Bulduktan sonra seni kaybetmek
Ýþte o beni yakan, yýkan, solduran
Ses versem de duyamazsýn artýk
Yüreðimde kan, gözlerimde kan, dudaklarýmda kan

Ellerim titredi veda ederken
Yalvarýp "dur gitme" diyesim geldi
Sen gittin karardý gözümde dünya
O anda orada ölesim geldi!

[miksam1988]

Kazýmak ulu aðaç gövdelerine adýmýzý
Yazmak her þeyi bir bir kumlarýn üstüne
O her iþkenceye mahkum olmuþluðumuz
O çok sevmek, daha çok sevmek günden güne.

Þarkýsýz ve sensiz kaldýðým nice akþamlar
Gözlerin geçer aklýmdan özlemler içinde
Gözlerin bir çigan müziði güzelliðinde
Kirpiklerinde keman, bebeklerinde gitar...

Bir daha dünyaya gelsem
Yine seni severdim
Beni üzesin diye
Beni deli divane edesin diye

Seni görmediðim günler
Karanlýktayým, katran gecelerdeyim
Cehennem misali bir yerdeyim
Bir demir nasýl paslanýr, bir elma nasýl çürürse
Ýþte öyleyim...

Gözleri namuslu namuslu parlar insanlarýn
Gökyüzü inadýna mavi
Yaþamak inadýna güzel
Bu þehirde sen varsan...

Bütün kadehlerimi hep sana adýyorum
Hep senin için bu bir bir boþalan þiþeler
Umutsuzluðum, sarhoþluðum senin eserin
Senin yüzünden bu delicesine içmeler

Dayanmak zor yalnýzlýðýna akþamlarýn
Unutmak mümkün deðil seni bir þarký gibi
Aðýr aðýr ilerleyen bu zaman içinde
Her an bir sarhoþluktur sensizliðin verdiði

Bir gün anlarsýn hayal kurmayý;
Beklemeyi, ümit etmeyi.
Lanet edersin yaþadýðýna...
Maziden ne kalmýþsa yýrtar atarsýn..
Seni sevdiðimi iþte o gün anlarsýn.

Bir pýnarsýn içilen ama hiç kanýlmayan
Seveni yanýltmayan, sevince yanýlmayan
Özlenen sen, özleyen sen, özleten sen
Varken doyulmayansýn, yokken dayanýlmayan

Her þey saðýr içimde ne þiir ne musiki
Dünyadan bezginliðim dünyalar kadar eski
Öylesine çözülmüþ, öyle daðýlmýþým ki
Bu ne bitmez ayrýlýk bu ne özlem diyorum

[miksam1988]

Þöyle bir baktým geçen zamana
Ettiðimiz yeminler verdiðimiz sözler
Yalanmýydý yoksa hayalmiydi herþey
Mutluluk bize oyunmu oynadý
Alýþmýþken birbirimize zaman istedin

Neydi ikimizi ayrýlmaya sürükleyen þey
Umutlarýmýz hayallerimiz böylemi bitecekti
Rahat býrakmayan þey neydi AÞKIMIZI

[blackcat]

hep yarým cümle

dilimde hep yarým kalan bir cümle
bir salkým asma üzümünden bahsedecekken
nedense doluyor gözlerim,anlayamýyorum
boðazýmda bir düðüm,aðlayamýyorum
birden donakalýyorum tam gülecekken
dilimde hep yarým kalan bir cümle
neden hayat çekilmez oldu sen gidince


dilimde hep yarým kalan bir cümle
nar aðacýnýn zerafetinden bahsedecekken
hazan mevsim vuruyor,dökülüyor yapraðým
oysa tam baharla seviþecekken
bir çöl gibi bereketsiz olur topraðým
dilimde hep yarým kalan bir cümle
yüzümü yýrtarým týrnaðýmla elimle


dilimde hep yarým kalan bir cümle
en deliþmen çaðýmdan bahsedecekken
aklýma düþüyor saçýmdaki aklarým
taþý sýkýp suyunu çýkaracakken
adeta oturmuþ ölümü bekliyorum
dilimde hep yarým kalan bir cümle
anladým,söyleyemeyeceðim bunu dilimle
belki söylerim bir gün, çilem bitince

cengiz kýlýçparlar

[fsoyarik]

HAKK'IN KANDÝLÝNDE GÝZLÝ SIR ÝDÝM

Hakk'ýn kandilinde gizli sýr idim
Anamýn beline indirdin beni
Ak mürekkep idim, kýzýl kan ettin
Türlü irenklere yandýrdýn beni

Anamýn karnýnda ben neler gördüm
Yedi derya geçtim, ummana daldým
Dokuz aylýk yoldan sefere geldim
Bir kapýsýz hana indirdin beni

Ben de bildim þu dünyaya geldiðim
Tuzlandým da çapýtlara belendim
Bir zaman da beþiklerde eðlendim
Anamýn sütüne kandýrdýn beni

Beþ yaþýnda akýl geldi baþýma
On yaþýnda gider oldum iþime
Varýp ta deðince on beþ yaþýma
Bir kuru sevdaya yeldirdin beni

On beþ yaþadým, yirmiye yol oldu
Otuzunda çevre yaným göl oldu
Kýrk yaþadým, hayrým, þerrim bell'oldu
Hayrýmý, þerrimi bildirdin bana

Ellisinde yaþým yarýsýn geçti
Altmýþýnda yoluna yokuþ düþtü
Yetmiþinde biraz tebdilim þaþtý
Mertebe mertebe indirdin beni

Sekseninde beratçýðým yazýldý
Doksanýnda kan damarým üzüldü
Yüz yaþýnda azalarým çözüldü
Bir sabi masuma döndürdün beni

Karac'oðlan der ki, yaktýn yandýrdýn
Ecel þarabýn verdin kandýrdýn
Emreyledin Azrail'i gönderdin
Hiç de doðmamýþa döndürdün beni

[Subutay]

Abi bu þiir bana Celal Güzelses'in Yaþ Destaný'ný hatýrlattý. Yaþý genç olsa da insan okuyunca hüzünleniyor...

bir güzel ki on yaþýna girince
gonca güldür de henüz açýlýr
on birinde gonca diye koklarlar
on ikide elma deyip saklarlar
on üçünde cevr-ü cefa çekerler
on dördünde hamre þekere benzer

(ah)
on beþinde güzelliðin çaðýdýr
on altý da gören aklýn daðýtýr
on yedide göðsü cennet baðýdýr
uzanýr kameti selviye benzer

(ah)
on sekizde hem artýrýr zarýný
on dokuzda terk eylemiþ arýný
yirmisinde gözdedir þu karýný
zincirlerden kopmuþ aslana benzer

(ah)
yirmi beþte býyýklarý burulur
otuzunda akan sular durulur
otuz beþte günahlarý sorulur
yalana karýþmýþ irfana benzer

(ah)
kýrk yaþýnda gazel dökülür baðlar
kýrk beþinde günahlarýna aðlar
ellisinde insanlara bel benzer
dað baþýna çökmüþ dumana benzer

(ah)
elli beþte sýzý iner dizine
altmýþýnda duman çöker gözüne
altmýþ beþte hiç bakýlmaz yüzüne
ahreti gözetir süphana benzer

altmýþ beþten sonra beller bükülür
bütün damarlardan kanlar çekilir
gel gel diye toprak çaðýrýr
geldi geçti yalana benzer

[fsoyarik]

Çok teþekkür güzel bir paylaþým.Selamlar

[fsoyarik]

BEÞÝNCÝ MEVSÝM

Düþtü can evime dördüncü cemre
Dünyayý üçüncü gözümle gördüm.
Dörtyüz seksenbeþ gün çekti bir sene
Onaltýncý aya takvimsiz girdim.

Aynalara baktým korku gösterdi
Saatler her sabah kýrký gösterdi
Namlular, niþanlar Türk'ü gösterdi
Hayatým boyunca hedefte durdum.

Gül sundum yediler, koklamadýlar
Armaðan can verdim saklamadýlar
Gittim... gelir diye beklemediler
Kaybolan gölgemi yollara sordum.

Getirdim yanýma ay'ý bir karýþ
Ölçtüm ki daðlarýn boyu bir karýþ
Þehiri bir adým, köyü bir karýþ
Damlada denizdir en küçük derdim.

Savurdum, eledim, seçtim zamaný
Yaprak, yaprak tel tel açtým zamaný
Haftada üç asýr geçtim zamaný
Nerye gittimse zamansýz vardým.

Yýrtýldý ruhlara çizdiðim resim
Yazýk, kuklalara sýðmadý sesim
Yaþadýðým þimdi beþinci mevsim
Çaðýn çilesini sýrtýma sardým Abdurrahim Karakoç

[fsoyarik]

Yalvarýþ

Ya Rab bu hasrete can dayanmýyor;
Zaman kýsa, ben yorgunum, yol uzun.
Her adýmda bir engel var, salmýyor,
Zaman kýsa, ben yorgunum, yol uzun.

Mümkün mü bu yolda maksuda ermek?
Mümkün mü sýlada dost yüzü görmek?
Âþýka ar gelir geriye dönmek;
Zaman kýsa, ben yorgunum, yol uzun.

Çekilmez bir þelek vurdun arkama;
Þaþýrdým yollarda kaldým, akþama.
Umudum her zaman bakidir amma,
Zaman kýsa, ben yorgunum, yol uzun.

Sevip sevilmemek varsa kaderde,
Hangi doktor ilaç verir bu derde?
Hastayým, susuzum gurbet illerde;
Zaman kýsa, ben yorgunum, yol uzun.

Ey hanlar hanýný halkeden Hancý!
Bir yudum aþkýnla doðdu bu sancý.
Ey fakir ekmeði, Mümin inancý!
Zaman kýsa, ben yorgunum, yol uzun