Ve þimdi Kelimeler Kadar Yalnýzým
Bir Odam Bir Ben Hayata Kapanmýþým
Baþlamak ,istiyorum Ya Tekrardan
Ya Da çekip Gitmek Varmak Istiyorum Hayallere…
Aldýðým Nefes Kadar üþüyorum
Verdiðim Soluk Kadar Acýyor Bedenim
þimdi Yalnýzým Bir Odam Bir Ben
Ve Içimdeki Acemi þaiirin
Buruþuk Kaðýtlarda Gizli Saklý þiirleri
Karanlýðýn Buz Gibi Gecelerinde
Rüzgarýn Sesini Dinliyorum Penceremde
Sessizlik çýð Gibi üzerimde
Biliyorum çýkmaz Olan
Sonu Olmaya N Bir Yere Varýyorum
Gidiyorum Bir Hayallerim Bir Kaðýdým
Ve Bir Ben Bir Hayat Iþte
Onuda Götürüyorum
Sonsuz Kere
Ve Sonsuz Kere Anlýyorum
Ben Yaþamýyorum Aslýnda
ölüm Ardýmda Sessiz Adýmlarda
Belki Hissettiðim Duygularýmda
Ya Ona Gidiyorum Ya Da çözemediðim
Varamadýðým Yollara…..
Made Ýn NizipLi
ooo millet coþmus gene burada candy þiirler çok guzel walla
Aþký Ya Yaþarsýn Yada Yazarsýn...
Diyen Þair Sonra da
Ne Yaza Bildik... Ne de Yaþayabildik...
Demiþ...
SaRýma LaRciverRt Ol...
Yalnýzlýk
Yalnýzlýk deðil midir?
Ýnsaný kendine,hayata küstüren.
Geceler boyu kurulan hayalleri,
Bir anda silip süpüren...
Yalnýzlýk deðil midir?
Gözyaþlarýný insanýn içine akýtan.
Kocaman dünyada tek baþýna býrakan,
Uzanýp tutacak bir el vermeyen...
Yalnýzlýk deðil midir?
Sessiz gecelerde sabah olamayacakmýþ gibi,
Çaresiz kabuðumuza çekildiðimiz,
Umudumuzun bile kalmadýðý hiçlik...
Gül Ulupýnar
Subutay ortaðým sen ne ele aþýk olmuþsun
Maþallah þiirinde aþkýnýn yüceliðini hissettim Allah bana da böyle bir aþk nasip eyleye...
Son þiirim demiþsin ama bence Bu ilk þiirin senin![]()
Devamýný merakla bekliyorum....
Bir Tanesin Orti...
Bir þemsiye tamircisi, yazmýþ olduðu þiirleri incelemesi için Shakespeare’e göndermiþ ve ünlü yazarýn görüþünü sormuþtu. Shakespeare’in yanýtý kýsa oldu:
“Siz þemsiye yapýn, hep þemsiye yapýn, yalnýzca þemsiye yapýn…”
Biz de bir þemsiye tamircisi sayýlýrýz. Ama neylersin ki içimizdekileri kaðýda dökmeden de rahat edemiyoruz. Yorumun için teþekkürler orti...![]()
Konu Subutay tarafýndan (12.05.08 Saat 12:07 ) deðiþtirilmiþtir.
bireysel emekli, sadece üye...
Çok hoþuma gitti tebrikler kardeþim.Hazreti mevlanaya demiþler aþk nedir oda cevap vermiþ.
-olda gör
-olda gör
-olda gör
gökhana katýlýyorum ,galiba aþýksýn yoks a nesir bir bekarýn kaleminden su gibi akýp gelmezdi.
bende diyorumki
beter ol
beter ol
beter ol.Selamlar
SEN BENDE BEN ÖLÜRSEM ÖLÜRSÜN
SEN ÖLÜRSEN BEN ZATEN ÖLÜRÜM
Fatih abi bana da dua etseneSubutaya ettiðin gibi bende beter olayým
![]()
benim duam kabul olmaz ama hep beraber beter olun ...(köme bekarlara)
Mühendishane-i Berri-i Hümayün -:--:- Ýstanbul
Taþtýn yine deli gönül sular gibi çaðlar mýsýn? Akdýn yine kanlý yaþým yollarýmý baðlar mýsýn?
Nidem elim ermez yare bulunmaz derdime çare? Oldum ilimden avare beni bundan eðler misin? (Yunus Emre)
Aminnnnn.... Cengizz Sende Beter olll Emiii![]()
zalim sewgilim
Kendini sevdirdin bir aþýk ettin
Býrakmam diyordun yeminler ettin
Hani mutluluk sensiz olmaz demiþtin
Zalim sevgilim sensiz neyleyim
Bir avuç gözyaþý dolmuþ elimde
Acili þarkýlar kalmýþ dilimde
Ömrümü harcadým bir zalimin kalbine
Boþ yere eriyip gitmiþ benim ömrüm
Her zaman þarkýlarým senin içindir
Þiirler sözler aþkým içindir
Yaþamak neye yarar vururum ben kendimi
Zalim sevgilim sensiz neyleyim
Sevmeyi bilmeyen ellere düþmüþüm
Genç yaþta hayata darýlmýþ küsmüþüm
Kaderim diyerek boynumu bükmüþüm
Boþ yere eriyip gitmiþ zavallým...
yine gece ,yine hüzün we yine biliyor musun??
içinde sen olunca hüzünde güzell!!
saolasýn üstad kalsýn hazýmsýzlýk yapýyor... ama fatih baba hayýrlý dua ederse beeeeeeelki![]()
Mühendishane-i Berri-i Hümayün -:--:- Ýstanbul
Taþtýn yine deli gönül sular gibi çaðlar mýsýn? Akdýn yine kanlý yaþým yollarýmý baðlar mýsýn?
Nidem elim ermez yare bulunmaz derdime çare? Oldum ilimden avare beni bundan eðler misin? (Yunus Emre)
Gidin cayýr cayýr yanýn o zaman,Allahýn delileri.Selamlar
SEN BENDE BEN ÖLÜRSEM ÖLÜRSÜN
SEN ÖLÜRSEN BEN ZATEN ÖLÜRÜM
Özledim seni...
Ayrýlýk yüreðimi karýncalandýrýyor nicedir...
Beynimi uyuþturuyor özlemin...
Çok sýk birlikte olmasak bile benimle olduðunu bilmenin bunca yýl
içimi nasýl ýsýttýðýný yeni yeni anlýyorum.
Yokluðun, hatýrlandýkça yüreðime saplanan bir sýzý olmaktan çýkýp
sürekli bir boþluða dönüþüyor.
Sabahlara seni okþayarak baþlamalarý, akþamlarý her iþi bir kenara koyup
seninle baþ baþa karþýlamalarý özlüyorum; oynaþmalarýmýzý,
yürüyüþlerimizi, sevimli haþarýlýðýný, çocuksu küskünlüðünü...
Nasýl da serttin baþkalarýna karþý beni savunurken; ve ne yumuþak,
bir çift kýsýk gözle kendini ellerimin okþayýþýna býrakýrken...
Ya da kolyeni çözdüðümde kollarýma atlarken...
Hasta olduðunda, o korkunç kriz gecelerinde günler,
geceler boyu nöbet tuttuk baþýnda... O þen kahkahalarýna
yeniden kavuþabilmek için sessiz dualar ederek...
"Atlattý" müjdesini kutlarken yorgun bedenindeki yaralarý okþayarak,
doktorun böldü sevincimizi: "Yaþayamaz artýk bu evde...
Yüksek binalar ve beton duvarlarýn gri kentinde" dedi,
"O gitmeli... Ve kendine yeni bir hayat çizmeli..."
Bilsen ne zor, gitmen gerektiðini bile bile "Kal" demek sana...
Ne zor, senin için ebedi mutluluðun beni unutmandan geçtiðini bilmek...
Gitmeni asla istemediðim halde, buna mecbur olduðumuzu görmek
ve sana bunlarý söyleyemeden "Git artýk" demek...
"Beni ne kadar çabuk unutursan, o kadar çabuk kavuþacaksýn
mutluluða" demek sana ne zor...
Sesimi, kokumu çekip alývermek beyninden,
sesin, kokun hala beynimdeyken...
Seni görmemek ve belki yýllar sonra karþýlaþtýðýmýzda
bana bir yabancý gibi bakmaný istemek senden...
Yeni bir sevdayý yasakladýðým kalbime söz geçirmek...
Ve sonra kendi ellerimle bindirip seni yabancý bir arabanýn
arka koltuðuna, birlikte güneþlendiðimiz onca yazý,
yan yana titreþtiðimiz onca kýþý, paylaþtýðýmýz bunca acýyý,
onca kahkahayý ve bütün o uzak yeþillikleri katýp yorgun bedeninin yanýna,
arkadan piþmanlýk gözyaþlarý dökmek ne zor...
Ne zor hiç tanýmadan seni emanet ettiðim bir þoföre "Hýzla
uzaklaþ buradan ve gidebileceðin kadar uzaða git" demek...
Yokluðunu beklemek, ne zor...
Bunlarý düþündükçe, þu anda uzaklarda bir yerlerde
üþüdüðünü sezinleyerek panikliyorum. Bütün engelleri aþýp,
terk edilmiþ caddeleri, kimsesiz sokaklarý, yalnýz bulvarlarý arþýnlayarak
sana ulaþmak, sessizce baþýný okþamak, kulaðýna sevgi sözcükleri fýsýldamak
ve yavaþça üzerini örtmek geliyor içimden...
Paylaþtýðýmýz bir mazinin, yitirdiðimiz bir geleceðe
dönüþmesinden hicran duyuyorum.
Gizli gizli hüzünlendiðim akþamlardan birinde,
terk etmiþlere özgü bir terk edilme korkusunu da
yüreðimin derinliklerinde duyarak sana koþmak,
yaptýklarým ve daha çok da yapamadýklarým için özür dilemek
ve "Dön bebeðim" demek istiyorum:
"Geri dön... Kulüben seni bekliyor..."
can dündar...
yine gece ,yine hüzün we yine biliyor musun??
içinde sen olunca hüzünde güzell!!