Siyah Dutun Bir Meyvesi
[O mübârek dut baþýnda, Eski Said, Yeni Said lisâniyle söylemiþtir.]
Muhatabým Ziyâ Paþa deðil, Avrupa meftunlarýdýr.
Mütekellim nefsim deðil, tilmiz-i Kur’ân nâmýna kalbimdir.
Geçen sözler hakikattir; sakýn þaþma, hududundan hazer aþma.
Ecânib fikrine sapma, dalâlettir kulak asma; eder elbet seni nâdim.
Görürsün en ziyâdarýn, zekâvette alemdârýn,
O hayretten der dâim: "Eyvah, kimden kime þekvâ edeyim, ben dahi þaþtým!"
Kur’ân dedirtir; ben de derim, hiç de çekinmem.
Ondan Ona þekvâ ederim, sen gibi þaþmam.
Haktan Hakka feryad ederim, sen gibi aþmam.
Yerden göðe dâvâ ederim, sen gibi kaçmam.
Ki, Kur’ân’da hep dâvâ nurdan nuradýr, sen gibi caymam.
Kur’ân’dadýr hak hikmet; ispat ederim, muhâlif felsefeyi beþ para saymam.
Furkandadýr elmas hakikat, dercân ederim, sen gibi satmam.
Halktan Hakka seyrân ederim, sen gibi sapmam.
Dikenli yolda tayrân ederim, sen gibi basmam.
Ferþten Arþa þükrân ederim, sen gibi asmam.
Mevte, ecele dost bakarým, sen gibi korkmam.
Kabre gülerekten girerim, sen gibi ürkmem.
Ejder aðzý, vahþet yataðý, hiçlik boðazý-sen gibi görmem.
Ahbaba kavuþturur beni, kabirden darýlmam, sen gibi kýzmam.
Rahmet kapýsý, nur kapýsý, hak kapýsý; ondan sýkýlmam, geri çekilmem.
"Bismillâh" diyerek çalýyorum; Hâþiye 1 arkama bakmam, dehþet de almam.
"Elhamdülillâh" diyerek rahat bulup yatacaðým; zahmeti çekmem, vahþette kalmam.
"Allahü ekber" diyerek ezan-ý haþri iþitip kalkacaðým; Hâþiye 2 mahþer-i ekberden çekinmem, mescid-i âzamdan çekilmem.
Lûtf-u Yezdân, nur-u Kur’ân, feyz-i imân sâyesinde hiç üzülmem.
Durmayýp koþacaðým, Arþ-ý Rahmân zýlline uçacaðým, sen gibi þaþmam inþaallah.
Hâþiye 1
Eyvah diyerek kaçmýyorum.Hâþiye 2
Ýsrâfil’in ezanýný fecr-i haþirde iþitip "Allahü ekber" diyerek kalkacaðým. Salât-ý Kübrâdan çekilmem. Mecmâ-ý Ekberden çekinmem.
SAÝD NURSÝ