Saksýda Zeytin Fidanýnýn Sýla Özlemi

[pala]

Siz bilirmisiniz, memleketin taþýný topraðýný, kurdunu kuþunu, havasýný suyunu sevmenin ne demek olduðunu. Siz bilirmisiniz, o sevilen topraktan ayrý kalmanýn, baba ocaðýna, ana kucaðýna hasret, bir yaný hep yarým kalmýþ hayatý yaþamanýn nasýl bir sancý olduðunu.Bir baþkadýr bizim doðduðumuz topraklara baðlýlýðýmýz. Bu baðýn ne okumuþluk düzeyimizle, ne cinsiyetimizle, ne yaþýmýzla, ne býrakýp gitmemizin nedeniyle bir ilgisi yoktur. Nasýl ki býrakýp gitmek alnýmýza yazýlmýþ bir kaderse, dönüp doðduðumuz topraklara kavuþmak da yüreðimize yazýlmýþ bir

arzudur.Vatanýmýzda bizden yol olarak uzakta yaþayan, ama gönül olarak hep yakýnýmýzda olan sizlerin o sýcaklýðý, o samimiyeti, o sevgisidir bizleri vatana baðlayan.Özlemek; sevmek ve alýþkanlýkla ilgili karýþýk bir duygu olsa gerek. Kimi þeyleri ya sevdiðimizden yada ona alýþtýðýmýzdan özleriz. Her türden ayrýlýk artýrýr özlemi, onu çoðaltýr, büyütür.Köyümüz, kentimiz, arkadaþýmýz, annemiz, babamýz, hayatýmýzda bir anlamý olan sevdiklerimiz yada varlýðýna alýþtýðýmýz þeyler bir an kaybolunca, yok olunca, yada biz ondan ayrý düþünce özlemek baþlar. Özlemek alýþtýðýmýz yada sevdiðimiz þeye hasret duymaktýr, ona yeniden kavuþma isteði, onu yeniden yaþama arzusudur. Memleket hasreti de böyle bir özlemdir, ondan ayrý kalýnca, ondan uzak düþünce, havasýný, suyunu, insanýný, kaosunu, börtüsünü böceðini, kedisini köpeðini bile özlemeye baþlarsýnýz. Bunlarý alýþkanlýktan mý yoksa sevgiden mi özleriz bilmiyorum. Herkesin buna bir cevabý vardýr sanýrým. Türkiye dýþýnda yaþayan bizler için vatan hasreti kimi zaman ýzdýraba bile dönüþebilir.Baþka kültürlerde var mýdýr bilmiyorum, atalarýnýn göçüp geldiði yerleri hiç görmeyenlerin bile sýla hasreti çekip, yolu oralara düþenlerden memleket topraðý istemesi. Nedir bu sevdanýn kaynaðý? Neden bu kadar baðlýyýz doðduðumuz ya da köklerimizin olduðu topraklara? Neden dünyanýn (sözde)en güzel ülkelerinde yaþamak bile memleketimizin tozlu yollarýný özlememizi engellemiyor? Neden yüreðimizin yarýsý, ayaðýmýzýn teki hep sýlada kalýyor?Kimi zaman yaþadýðýn ülke boðar seni, bir çýkýþ ararsýn, özlemini giderecek ortam arayýp durursun.Bir dost, bir yaren ararsýn hasret giderecek, ama nafile kalýr çabalarýn bazan, çünkü sýkýþýp kalmýþtýr tüm dostlarýn medeni denilen sanayileþmiþ Avrupa çarkýnýn diþlileri arasýna.Geçenlerde hipermarket denilen büyük bir alýþveriþ merkezinde gayrýihtiyari geziniyorduk, etraf hep yabancýlarla dolu, içlerinde Türk’ler olsa dahi yine de yabancý geliyor insana, tanýdýk bir sima bir hemþehri görebilirmiyim, ayaküstü iki lafýn belini kýrabilirmiyim düþüncesi ile etrafa bakýnýrken aniden hanýmýn beni çaðýrmasý ile irkilip o yöne doðru yürümeye baþladým.’’Gel herif gel bak hemþehrin burada’’ diye bana sesleniyordu, içimi tuhaf bir sevinç kapladý hah dedim nihayet birisi ile karþýlaþtýk, oraya varýnca baktým ortada kimsecikler yok, bizim haným çiçeklerin satýlmak için görücüye çýkarýldýðý kocaman bir bahcenin içerisinde tekbaþýna duruyor ’’ Hani hemþehrim nerede’’ diye çýkýþýnca ’’Kele baksana yerde duruy ya’’ dedi.Gözüm iþaret ettiði yere takýldýðýnda o anki mutluluk ve heyecanýmý burada anlatmaya kelime hazinem yetersiz kalýyor, mutluluktan aðlamaklý bir halde diz çöktüm hemþehrimin yanýna, çünkü boyu elli santim ya var ya yoktu, bu gurbet elde ne iþi vardý bunun, nasýl gelmiþti buralara, hemen boynunda asýlý duran yazýya iliþti gözüm, yazýda Almanca ‚’’Anavataný NÝZÝP-GAZÝANTEP’’ yazýyor ve özelliklerini açýklýyordu.Hasretle kucaðýma aldým kokusunu ciðerlerim dolusunca içime çekip hasbýhal etmeye baþladým, etrafta birkaç kiþi durmuþ o anda beni gözetleyip’’Adam delirmiþmi ne yapýyor böyle’’ dercesine aval aval bana bakýyorlardý, ne bilsinlerki benim o’na olan özlemimi,hasretimi anlatsam anlayamazlardýda zaten.Çünkü hemþehrim bir çiçek saksýsýnýn içinde yetiþtirilen ZEYTÝN AÐACI idi, o da bizim gibi anavatanýndan, taþýndan topraðýndan koparýlýp yadellere gönderilmiþti, artýk o da Avrupalý bir gurbetci idi, diline kültürüne yabancý bir Ülkede idi, o nu orada yalnýz ve boynu bükük býrakamazdým alýp eve getirdim ve her zaman gözümün önünde olsun diye baþ köþeye yerleþtirdim. Artýk sanal ortamda hasret gidermek bir yana memleketi canlý canlý yaþýyorum.Ve artýk dost olduk onunla, hersabah onunla konuþup özlem gideriyoruz, ANAVATANIMIZA.

[Ramazan Tarhan]

Uzun zamandýr bir yazý okuyupta gözlerimden yaþ geldigini görmemiþtim.Her iki gözüm de doldu,damlarý masama düþtü kardeþ..Teþekkürler...

[pala]

Rabbime þükürler olsunki, kalplerimizi taþlaþtýrmamýþ, duygu yüklemiþ sevgi yüklemiþ, duyduðumuz her Türküden, okuduðumuz her satýrdan yüreðimiz sýzlýyorsa, bu üzerimize tüm silahlarý ile saldýran zamanýmýz þeytani arzu ve heveslerine karþý kalplerimizin sevgi ve muhabbetle dimdik ayakta durabildiðinin göstergesi deðilmidir.
Selam ve Dua ile ....


Ilgýt ýlgýt yeller eser ovadan
Kuþlar tüm tedirgin kalkar yuvadan
Özümüz gövünür yanýk havadan
Sazlarýn telinde gurbet yazýlý.
A.Karakoç

[admin]

Tabi gurbette olmak gerek.. Bu duygu yüklü yazýyý okurken...
Sadece gurbette olmakta yetmez elbet, doðduðun büyüdüðün yere özlem de gerekli.
Özlem olmasý için sevmek,
sevmek içinse kadirþinas olmak gerekli.

[Ahmet Kocaaslan]

Hasret ve duygu yüklü buram buram özlem kokan bu yazý yurdundan,memleketinden,sevdiklerinden uzakta olan tüm insanlarýn duygularýna tercüman olabilecek içerikte,düzeyde,ustalýk ve mükemmelikte.

[Hasan Hoca]

Evet ifade edildiði gibi,sevgili ustam memlekete olan sevdasýný duygu yüklü kelimelerle dile getirmiþ.Zaten her fýrsatta memeleket gibisi olmaz.Aman ha,yaþadýðýnýz topraklarýn kýymetini bilin diye telkinlerde bulunan pala abimiz,bu hasreti bire bir yaþayan ve memlekete geleceði günleri tahayyül edip sabýrsýzlananlardandýr.Zaten yaþamayan ne bilsin tezinden hareketle,gurbeti yaþamayan,vatan özlemi nedir bilmeyenlerin,memleketlerinin kadru kýymetini gurbettekiler kadar bilmesi elbette düþünülemez.Týpký peygamber efendimizin þu hadisi þeriflerinde buyurduklarý gibi:
Dört þey vardýr ki, onlarýn kadrini ancak dört kiþi bilir:
1- Gençliðin kadrini ancak ihtiyarlar bilir.
2- Selâmetin kadrini ancak belâya düçâr olanlar bilir.
3- Sýhhatin kadrini ancak hastalar bilir.
4- Hayâtýn kadrini de ancak ölüler bilir.
Pala abimiz en azýndan þimdilik o saksýdaki zeytin fidanýyla özlemini gidermeye çalýþmaktadýr.Tabi o bir simgedir.Biz onun memlekete rücu edeceði günleri,sabýrsýzlýkla beklemekteyiz.Netice-i kelam diyoruz ki,savgili pala abimiz memleketi ve bizi özlemeye devam et.msk

[ahmeter]

Abi süpersin valla..Duygulanmamak elde degil..Konuyu çok iyi iþlemiþsin.Tabrikler...

[pala]

A.Karakoç üstadýn dizeleri, bizimle ayný duygularý paylaþan tüm dostlara ithaftýr


Hayat kilim, çile nakýþ
Dokuyoruz iniþ, yokuþ
Marifet mânâya bakýþ
Görene canýmýz kurban.

[oktay2]

Zeytin,yüce yaratýcýnýn yeryüzüne baþettigi çok önemli bir bitkidir.Tevrat’ta,incil’de ve Kur’an-ý Kerim gibi üç ilahi kaynakta da adý geçen yegane bitkidir.Yeryüzünde en uzun ömürlü yaþayan tek bitkidir.Yapýlan araþtýrmalarda 3000 yýl yaþayan zeytin aðacý bile tespit edilmiþtir.Hz.Adem Yeryüzüne ilk indiginde zeytin aðacýný görmüþ ve ilk besin kaynaðý olarak zeytini kullanmýþtýr.Bu yüzden sadece semavi dinlerde degil tüm diger dinlerde zeytin Tanrýnýn insanoðluna bir armaðaný olarak görülmüþtür.Hz.Süleyman ve Hz.Musa’nýn asasý zeytin aðacýndandý.Tarih boyunca zeytin bir çok din adamýnýn kutsal yaðý,barýþ ve onurun simgesi olmuþtur.Yeryüzünde dallarý yaþ iken çok çabuk yanabilen ender bitkilerden biri olmasýna raðmen ateþ zeytinden hep uzak durmuþtur.Dünya üzerinde birçok orman yangýný görülürken zeytin aðaçlarýnýn bulunduðu ve sýcaklýðýn 50-60 derecelere vardýðý bölgelerde büyük yangýnlara hiç ranslanmamýþtýr.Ateþ’in zeytini çok sevmesi ama bir o kadar da ondan uzak durmasýnýn ilahi bir gerekçesinin olduðunu söyleyenler bile vardýr.Bazý kaynaklarda Nemrud Hz.Ýbrahim’i yakmaya karar verdiginde þiddetli bir ateþ için zeytin dallarýndan odunlar toplatýrdýðý rivayet edilmiþtir.Bu rivayetlere göre Hz.Ýbrahim o þiddetli ateþten Allah’ýn yardýmý ile kurtulduktan sonra ateþ ile zeytinin birbirlerinden uzak durmasý bu aþamadan sonra baþlamýþtýr.Zeytinin en önemli özelligi ise ölümsüzlügüdür.Yeryüzünde ölümsüz kalabilen tek bitki zeytindir.Eðer gövdesi ölür veya herhangi bir þekilde ortadan kalkarsa ufak bir kök parçasý veya küçük bir sürgünü onun tekrar meydana gelmesi için yeterlidir. Bu parça kurumuþ olsa bile toprakta tekrar yeþerme özelligine sahiptir.Zeytin sürekli yeþil kalan ve yapraklarý kurumayan bir bitkidir.Besin degeri ve diger özelliklerini saymaya kalkýþýrsak sayfalarca yazý yazmak gerekecek.Gerek bölgemiz açýsýndan ve gerekse insanlýk açýsýndan bu bitkiye gereken destegi ve ilgiyi göstermemiz gerekiyor.Küresel ýsýnmanýn yol açabilecegi önemli problemlere en önemli çözüm olarak gösterilen zeytinimizin kýymetini bilelim.Tabiki bazen de duygulasal iliþki kurarak.. J))

[Gökhan Dokuyucu]

Uzaklara savrulduk hepimiz birer zeytin tanesi gibi...
Doðduðun yerden uzak yaþamanýn acýsýný bana ilk üniversiteyi kazandýðým yýl yaþadým ve hala devam ediyor. Biliyorum bir gün mutlaka;
doðdum memlekette,
doðdum mahallede,
doðduðum sokakta,
doðduðum evde,
Tekrar Hayata baþlayacaðým...
Bu da Tekrar memlekete döndüðümde olacak....

Her Nizip'e geliþimde içimde bir orman yeþeriyor Mis gibi bir hava soluyorum.
Her Nizip'ten Ayrýlýþýmda Ýçimde bir orman yanýyor çayýr çayýr memleket hasreti soluyorum ateþler içinde...

Bir gün Doðduðum topraklara dönüp bir ev alacaðým bahçesi olacak içinde gülleri ve birde Zeytin aðacý olacak içimdeki tüm yanlýzlýklarýma bir zeytin aðacý uzatýp barýþacaðým kendimle...

Bu güzel yazýyý gecenin bu saatinde okuyup içime bir umut aðacý dikdiðin için çok saðol abi...
Uzaklara bizden selamlar..
Memlekete de kucak dolusu sevgiler...

[Cali]

Pala Abi Þükürlerler olsunKi vatan Memleket Hasreti ÇekmeyenLerdeniz. sizin Duygularýnýzý anlýyorum. Yazýnýzý memleketimizde okumak bile duygulandýrdý. Gercekten Gurbetci yurttaþlarýmýzýn iþi Çok zor. Hem Vatandan Ayrý Hem memleketten ayrý hemde sevdiklerinden ayrý kalmak bin kat zordur. DayýcýÐým Yetmezmi bu kadar Özlem çektiÐiniz... bitirin Artk Sýla Hasretini...

[pala]

Aah iki gözüm ah, Ýnþaallah birgün herþeye restimizi çekeceðiz.
Güzel bir þarký var çok hoþuma giden, ''Gitmekmi zor, Kalmakmý zor, O sabahý gel bana sor'' iþte biz þidi bu ikilemdeyiz, Rabbim nasibederse bu ikilemden kurtulduðumuz an, Vatanýmýza kavuþacaðýz Ýnþaallah.

Hem Vatanýmýza, hem de kadirþinas VATANDAÞLARIMIZA kavuþacaðýz.

[nizip72]

Dillerine, gönlüne, yüreðine saðlýk abi....

[M.KÜÇÜK]

Nerdeyse aðlayacaðým þimdi

[ibrahim]

Pala abim, evimin karþýsýnda hemen 10 metre uzaðýmda zeytin aðaçlarý boy boy olmasýna raðmen bu yazýyý okuyupta duygulanmamak mümkün deðil.
sizlere gurbette sýla özlemi nasýl ki büyük bir acý ve üzüntü veriyorsa, bizler içinde sevdiklerimizin gurbette olmasýndan dolayý onlara duyduðumuz özlemde ayný þekilde üzüntü ve acý veriyor.
sonuçta iki taraf içinde tek teselli bir gün kavuþma hayali ve kalplerdeki sevgi