bir gün ruhundam ruhuna süzülüþünü fark edersen aþkýmýn nolursun kapama bana gönül kapýlarýný. aþkýn ile yanýp tutuþan gönlüme söz veremem o vazgeçilmez suluetini görünce. bilirsin aþýklar ölmez asla sevgiliye olan aþký sönmedikçe. bu güne kadar yusuflarda ölmedi aþkýn türküsünü gönül sazlarýyla týngýrdatýp söyleyen nice aþýklarda. evet bende ölmedim ve ölmeyeceðim aþkýn bende var oldukça. hani gökyüzünde kanat çýrpan turnalarýn hayatýn merkezine doðru kanat çýrpýþlarý varya iþte benimde gökyüzüm sen kanatlarým aþkýn hayatým ise sensiz bir boþluk.... sen vardýn.. aþkýn vardý.. kalp atýþlarý vardý.. gönül serzeniþlerimiz vardý.. hasret vardý.. acý vardý.. mutluluk vardý... ama... ama... en önemli þey olan leylanýn mecnuna gösterdiði tebessüm yoktu... tebessüm deyip geçme sakýn ey rindane!!! bu aþk-ý fakire göstereceðin bir tebessüm hayat olur umut olur sevgi olur huzur olur akar gönlüme.
sen vardýn....
sevgi vardý....
ben vardým...
ama................![]()