Karanlığın Gölgesinde

Daha kuşlar yeni uyanırken, şehri sarıyor o ses. Olsa olsa bu, bir çaresiz çocuğun sesidir; yani sokak çocuğunun… Herkes, kış günü sıcak yatağında iken, onlar ise kendi karnını doyurmak için simit, mendil satarak, ayakkabı boyayarak hayata tutunmaktaydılar.Biz, toplum olarak bunları görmezden geliyoruz. Nasıl olsa her beş adımda aynı manzarayı görüyoruz. Çünkü toplum olarak o kadar duyarsızlaştık ki, tâ ki birilerimiz kötü olaylarla karşılaşıncaya kadar… Hiç düşündük mü!... Niye sokaklarda gasp, hırsızlık, kapkaççılık?... Belki de bu kötü olaylara sebep bizlerizdir; sorumsuz bir aile yapısı, vurdumduymaz davranışlar ve sağlam kurulamayan arkadaş çevreleri…



Gönderen:Ramazan Tarhan

Yorumlayan: murat_uygur27 tarih 26.05.2006
arkadaşımın başarılarının devamını dierim