Nohut ve Ben

Nohut ve Ben
Ankara’da Mecliste, Vekilimiz Sayın Mehmet Sarı’yı beklemekteydim.
Vekilimizle Öğleden sonrasına randevulaşmıştık.
Hacca gittiğini biliyordum, Hem Allah kabul etsin diyecektim.
Hem de zemzem suyu içme şerefine nail olacak
Yüce Allah’ım kutsal saydığı yerden gelene
Bende onun rızası için
Büyük bir aşkla tadacaktım, Zemzem suya yanık
Âşıkların, Kana kana, Allah diye içtikleri
Ve aşkın en doruğuna, Allaha kavuştukları anı duyacaktım.
Görmediklerini sevenlerin, Karşılık yok diyenlerin arasın katılacaktım.
Bu vesile heyecanla Vekilimizle, Görüşmemizi beklemekteydim.
Bekleme alanında, Koltuklardan birinde Oturmaktayım.
Bir amca, Belliki Nizipli ,Bana bakıyor.
Yanına gittim, Merhabalaştık.
Konuşuyoruz, Meclise ikinci gelişiymiş
Vekilimizle Görüşmek istiyor, Bir maruzatı varmış.
Amca anlat nedir diyorum?
Amcam çok sıkıntılı, 60 yaşa merdiven dayamış.
30 yaşlarında evli biri kızı, İlik kanseri olmuş.
Allah devlete zeval vermesin diyor.
Hastanelerin durumundan, Doktorlardan memnun.
Kızım Kanser
Doktor İlik nakli İçin kardeşlerini kontrol etti.
Biri Uygun düştü, O kardeşi iliğini ablasına verdi.
Akrabalarından hafifçe şikâyet ediyor.
Bizim halimizi sormaya zorlanıyorlar diyor.
Ben üzülüyorum, Amcayla konuştukça
Yeşil kartını gösteriyor, Maddi durumunu anlatıyor.
Hastalığa mı üzülsem, Amcanın haline mi?
An be an eriyorum, Gözyaşlarımı içime akıtıyorum.
Kızı evliymiş, Çocukları olmamış.
Bu duruma da bakıyorum
60 lık delikanlı çok üzülüyor.
Bende üzülüyorum, Allah verir diyorum.
Bak ilik nakli olmuş, İyileşmiş
Nasılsa Allah çocukta verir.
Hafifçe damadının
Elinden geldiğince kendilerine yardım etiğini ama yetmediğini söylüyor.
Emekli maaşı kira geliri, Köyden gelen, Başka yardım
Hiçbirine evet diyemiyor.
Sanki Nizip yazının sıcak rüzgârı gibi yüzümü yakıyor.
İç çekiyorum.
6 ay bitmiş 2 ay kadar daha Ankara da kalacaklarmış, kontroller için
Birkaç aydır Ankara’da ev tutmuşlar, 400 TL kira ile
Ayrıca 3 kişinin asgari yaşama gideri.
Ankara’da iş bulma umudu yok.
Nizip olsa inşaatlarda çalışabileceğini söylüyor
Burada kimseyi tanımadığını iş bulma umudu olmadığını
Boşluğa bakarak tekrarlıyor.
Ne yapacağım diyor.
Sesinden zaman zaman ağladığını hissediyorum.
Bazen gözünden yaş geliyor.
Bazen da benim gibi içine akıtıyor.
Amcacığım kızın iyileşmiş, Senin iki aylık giderini Allah nasip ederse buluruz diyorum.
Büyük bir umut olarak bu sözüme inanmak istiyor.
Akrabalardan bazen şikâyet ediyor.
Damadının kirayı her ay yolladığını söylüyor.
100 TL elektrik su faturası birikmiş.
Bazen İlaç almaları da gerekiyor muş? Elde avuçta olan bitmiş.
Kontrol için iki ay daha en az Ankara’da kalmaları gerekiyormuş.
Allah’ım diyorum
Dağ olsa bu adamcağızın yerinde erirdi.
Ben eriyorum.
Çaycından iki su istedim, Zemzem aklımdan çıkmış
Vekilimizle konuşacaklarımı unutmuştum.
Su belki benim yüreğimin yanışını giderir diye içiyorum.
Amca suyu içmiyor.
İç amca diyorum
Vekilimizi arıyorum, Gayri ihtiyari
Aslında Meclise gelse beni arar
Odasında davet ederdi.
Ama af dileyerek, Bir durum var diyorum.
Odaya giriyoruz.
Hal hatır sorma nezaketine katlanmak yerine
Amcanın durumunu anlatıyorum.
Sosyal yardımlaşmadan yardım olabilir mi diyorum.
İki aylık 3 kişinin asgari gideri diyorum.
Başlıyor telefon trafiği, Koca vekil bu işe büyük önem veriyor.
Adını soyadını kimlik numarasını not alıyor.
Gerekli yetkililerle telefon trafiği,
15 dakikalık çok uzun geçen bir zaman
Ben terliyorum, Amca üzülüyor
Vekil mücadele içinde, Sonra bekleyiş
Ve bir 5 dakika gibi uzun bekleyiş.
Sonuç Geliyor, Kendisine istediği
Makul para veriliyor.
Seviniyor, Allah devlete zeval vermesin diyor.
Dünya sanki benim oluyor.
Vekilimize Amcanın duaları
Kulaklarımı dolduruyor.

Mevlana’nın meşhur nohut hikâyesi geliyor aklıma.
Nohutlar pişip yemek olma halinden,
Bezmiş bıkmışlar.
Bu eziyet niye kendilerine yapılıyor anlayamıyorlar mış.
Aşçı Kadına seslenmişler ;
Ey Ana bize bu eziyeti niye layık görüyorsun,
Bizim ne güzel yeşil yerlerimiz vardı,
Sular üstümüze akardı.
Sen aldın bizi, Dallarımızdan kopardın,
Bizi susuz bırakıp kuruttun,
Kızgın tencerede kepçeyle döverek öldürüyorsun.
Aşçı Anne çocuklarına yemek yapacak,
Bu sözleri duyuyor.
Eyy nohut ! diyor.
Sen bereketli topraklarda.
Esen serin rüzgârlarla
Yağmurla yeşerdin büyüdün
Bunu sana veren Allah
Senden bir karşılık bir ücret aldı mı?
Nohut şaşırıyor, Cevap veremiyor.
Eyy Nohut
Sen sevin bil ki bu sana bir görev.
Bu göreve Sen Hz. İsmail’in Kurban edileceği yere
Gittiği gibi gitmelisin
Nasıl ki İsmail Ben Allah kurban edileceğim diye
Sevinç içinde yürüyüp
Babasının bıçağının altına yattıysa
Sende sana verilen nimetlerin Karşılığı
Allahın canlılarından birilerine Hayat vereceksin
Bu sana verilmiş bir görev, Sakın üzülüp karşı çıkma.
Nohut bu sözlerini duyunca, Eski halinden kurtuluyor.
Eyy Aşçı Anne diyor
Sözlerin beni çok sevindirdi.
Kepçeyi kafama daha sert vur ki
Aklıma Hindistan tarlaları gelmesin
O uçsuz bucaksız ,
Geniş alanlarda, Efil efil esen Rüzgârda
İstediğim kadar kana kana içtiğim yağmurları
Hatırlayınca
Kendime hâkim olamam.
Vur kafama daha sert vur.

Felsefe kardeşime çok teşekkürler çok hoş bir tesbit o halde bizlerde ALLAHIN KULLARININ EZİYETİNE ALLAH İÇİN KATLANMAK LAZIM
Vekilimizede buradan çok teşekkür ederiz.Selamlar

Nohut ve Ben bizi nerelere götürdü.Okurken içim burkuldu.Neyseki bu sıkıntısı olan abimize yardımcı olmanız,sonuç alınması güzeldi.hastasına sağlık sıhhat diliyorum.Herşey gönüllerince olsun.Felsefe hemşehrim duyarlılığınıza ayrıca teşekkürler,duyarlı vekilimizede.Selamlar Kocaelinden.