Bağbozumu tiyatrosu hikayesi
BAĞBOZUMU TİYATROSU
NİZİPTE BİR RÜYANIN HAZİN SONU
Bu öykü, gerçek bir başarı ve hazin bir sonun ibretlik öyküsüdür.Yurdumun her köşesinde sevinç ve hüznün,başarı ve yıkımın,dostluk ve ihanetin nasıl da iç içe boy verdiğinin,nasıl da yaman çelişkilerin bir arada yaşayabildiğinin trajik öyküsüdür.
Epey vakittir bir zamanlar Nizip te gündemi meşgul eden,izleyen herkesin takdir duygularını esirgemediği mütevazi ama inançlı bir topluluğun,öğretmen-öğrenci,sivil ve sıradan vatandaşı bir zeminde buluşturan talihsiz “Bağbozumu Tiyatrosu” nu yazmayı tasarlamaktayım.Ancak konunun çok çeşitli ve farklı konumlarda muhataplarının olması,alınganlığa müsait bir atmosferin her zaman var olagelmesi beni bir hayli kaygılandırıyordu.Yapım gereği kimseyi incitmek istemiyorum.Lakin bir çok bakımdan tarihe geçmeyi hak eden böyle amatör,gayretli,anlamlı birlikteliği oluşturan tüm bağbozumu ekibine karşı da manevi bir mecburiyetim olduğu gerçeği de vicdanımı kemirip duruyor.
Öyle ise kimseyi suçlamadan,incitmeden , bir zamanlar yaşanmış bu gerçekliğin sadece fotoğrafını çekmeye çalışacağım.İnanıyorum ki Nizipli dostlarım bizleri anlar ve trajik sonumuzdan bazı dersler çıkararak gelecekte daha sağlam birliktelikler,daha kalıcı sanatsal faaliyetler ortaya koyarlar.Tek dileğim;artık uzaklarda yaşayan ekibimizin hayırla ,vefa ile anılmasıdır.O kadar…
İLK ADIM
Bağbozumu ekibinin ilk temelleri 2002 yıllarında Menzeher bey,İsa bey,Seyitahmet bey,Yalçın bey (Soy isimleri yazmayalım şimdilik) ve birkaç genç arkadaşın özel gecelerde yaptıkları küçük skeç ve parodilerle atıldı.Bu gecelerde bizleri izleyen resmi ve sivil zevat genelde takdirleri iletip tiyatro işini daha ciddi yapmamız konusunda teşviklerde bulundular.Bu teşvikleri bizlerde değerlendiriyor ve neler yapabileceğimizi konuşuyorduk.Bu arada bir arkadaşımız da senaryo çalışmalarına başlamış,kolay sahnelenebilir birkaç oyun yazımını bitirmişti.Her birimizin ayrı ayrı yoğun meşguliyetleri olsa da okkalı bir oyun sahneleme arzumuz hep olagelmiştir.
İşte tam da bu esnada (2005 başlarıydı sanırım) Ömer adında bir arkadaşımız resmi bir kurumdan almış olduğu teşvikle ,kurum bünyesinde bir tiyatro ekibi kurmaya girişti.Kurumdan bizlerin de isimlerini almış olacak ki öncelikle yukarıda saydığım arkadaşlara öneriyi sundu.Yıllarca beklediğimiz destek ayağımıza gelmişti.Hemen kabul ettik.Bundan sonra öğretmen evini toplanma mekanı olarak seçip,seri toplantı ve beyin fırtınaları gerçekleştirdik.Çalışmalara bizim dışımızda Mehmet bey,Mahmut bey,Folklorcu Ömer bey,Mustafa T.bey,Kumluca ‘dan birkaç öğretmen arkadaş,değişik okullardan 2-3 bayan arkadaş ta katıldılar.Çok neşeli ve istekli bir ekip oluşuyordu.
Faaliyet ekibinde her kes rol almaya hevesliydi.gerekli konsepti yakalamıştık.İş oyuna kalmıştı.Çok çeşitli oyun alternatifleri görüşüldü.Bir kısmı sahne gerekleri bakımından zordu,bir kısmı mantalite uymuyordu.Tartışmalar uzayıp gitti.Bir ara Haldun Dormen’in “Gözlerimi kaparım,vazifemi yaparım” adlı oyunu üzerinde anlaşıldı.Ancak bir iki çalışmadan sonra Nizip şartlarında ve teknik şartlarımızla bu oyunu kotaramayacağımızı anladık.Bunun üzerine Menzeher arkadaşımız İsa arkadaşımızın yazmış olduğu “Sandıktaki Sır “ oyununa da bakmamızı önerdi.Ertesi gün oyun getirildi ve herkesin önüne kondu.Ekibin yüzü gülmeye başladı.Aranan oyun bulunmuştu.Roller dağıtılacağı sırada bir arkadaşımız ,aslında bu ekibin başka bir oyun sahnelemek üzere oluşturulduğunu,söz konusu oyun oynanmaz sa ekipte yer alamayacağını beyan ederek ayrıldı.Takip eden günlerde onun inisiyatifi ile gelen arkadaşlar da bir bir çekilip gitti.Biz de var olan arkadaşlarla ilgili kurum amirine çıktık ve oyunumuzu takdim ederek bu oluşuma talip olduğumuzu ve hazır altyapımızla bu işi götürebileceğimizi ifade ettik.Oyunumuz incelendi ve beğenildi.Bizlere her türlü desteğin verileceği sözünü aldıktan sonra öğretmen camiasından pek çok kişiye teklif götürdük.Bu arada, yıllar önce birlikte skeçler yaptığımız kurum dışından insanlarla da temas kurduk ve rol verdik.Örneğin çok kabiliyetli olduğunu bu gün de iddia ettiğim M. Ağbalık arkadaşımız aşkla şevkle ekibe katıldı.Sıradan bir vatandaş olan ,gariban Nalkapon da ekibe katılanlardandı.Yine Altınbaş ve T.Ömer Okan lisesinden 4 öğrenci,Meslek Yüksek okuldan bir bayan arkadaş (Pınar hanım) da bizlere katıldı.
Ekip tamamlandı ve Aralık 2005 ayı içinde öğretmenevi toplantı salonunda çalışmalara başladık.Tekslerimiz o kadar istekle,hızlıca ezberleniyordu ki;2 ay içinde oyunu sergileyecek düzeye geldik.Çalışmalarda ki fedakarlığı boyutunu anlatamam.bazen evlerden tek tek toplama,bazen birer dürümle karın doyurmalar,bazen gençlerin babalarıyla oluşan sorunlarını çözmeler,araya girmeler…çaycı Aydın’ın ;”Artık kapatacağım” demesine kadar sürüp giden diyaloglar,düzeltmeler,sevinmeler,kızmalar,bağırmalar ...vs. Bilenler biliyor; tiyatro çok zaman isteyen bir uğraştır.Evinizle,işinizle ilgili pek çok sıkıntınız olur hazırlık safhalarında.İşte her birimiz bu sıkıntıları birebir yaşadık,bedel de ödedik kanımca.Kendimize hedef olarak 18 Mart gününü seçtik.Oyunu o günün akşamında sergileyecek ve bu anlamlı güne uygun bir faaliyet yapacaktık.Zira oyunumuz Çanakkale savaşını bir başka açıdan gündeme getiren bir oyundu.
Söz verdiğimiz gibi hazırlandık ve Bağbozumu ilk oyunu olan “Sandıktaki Sır” ı anılan günde Nizip belediyesi Nikah ve Sergi salonunda sahneledi.Salon dopdoluydu.Belediye başkanımız,emniyet müdürümüz ve bilumum erkan oradaydı.Oyun gerçekten müthişti.Salon yaşlı insanlardan 3 yaşındaki kızıma kadar her gruptan insanlarla doluydu.Ama şaşılacak bir olgunlukla ve sabırla izlendi.Ekibin uyumu,seçilen müzikler,sahne performansı tek kelime ile mükemmeldi.Oyun boyunca hop oturup hop kalkan ,gülmekten başı ağrıyan (ki Orhan’ın ifadesidir) seyircilere öyle bir final kurgulamıştık ki…yarısından fazlası gözleri nemlenerek ayrılıyordu.Belediye başkanımız kulise kadar teşrif edip bizleri kutladı ve şu tarihi sözü söyledi;”Bu güne kadar -profesyonel tiyatro ekipleri dahil- Nizip’te izlediğim en güzel oyun ve en güzel ekip.”Nizip’te taptaze,genç,dinamik,idealist bir sanat topluluğu,bir tiyatro doğuyordu.Adı Bağbozumu tiyatrosuydu.
(Gelecek bölümde Hızlı Yükseliş ve Turneler)
