GÖNÜL BAHÇESİ

helal olsun kardeş de bu sözler kimlere ait onlarıda yazsaydın daha güzel olurdu

TŞKLER AVCİ GÜZEL PAYLAŞIM

esento çok guzel soylemıssın elıne saglık

fıraset çok guzel paylasımın ıcın tskler

Gülemiyorum Sevdalım (s.a.v.)
Yorgun düşmüş gülümsemelerim
İsyanım yok kimseye
Allah ıma şükür olsun ki
Müslüman olarak yaşıyorum
Ama Sensiz olmuyor işte
Bu gün yine gördüm Medine'ne gelmek için
Hazırlıklarını yapanları
İçim cızz etti
Ağlayamadım Sevdalım...
Bir nefes daha tamamladım
Ben kokuna hasretken,
Uzaklarda kalmak dokanıyor..
Ahiretimde o Nur Cemalini görsem
Ayaklarına kapanıp öpebilsem
Gurban olduğum...
Hayat mutluluk şansını vermiyor
Ceza çekiyorum her günüm işkence sensiz...
Sevdalım yarım bırakma gönlümü..
Ellerimi geri çevirme,
İzin ver de Ravzana gelip ağlayayım..
Hasretimi damla damla yaşlarla orda gidereyim bir nebze...
Seni Sevdalım..
Seni istiyorum..
Bana Seni görmeyi nasip etsin Rabbim..
Çünkü şu gülmeyen yüzüm,
Bir bakışınla coşar..
Sana Sevdana Selam olsun..

VesseLam

İyi geçinmekte, tahsilin ve aynı yöreden olmanın avantajları vardır. Ama bunlar şart değildir. Tahsil farkı çok olursa, onun seviyesine inip bir şey anlatmak zor olur. Ayrı yörelerden olursa alışkanlıklar farklı olduğu için anlaşma zor olabilir. Aynı yöreden olursa âdetlerde anlaşma kolaylaşır. Ama kızda ve erkekte şu üç vasfın bulunmasına dikkat etmelidir:

1- Dinine bağlı olmalı.

2- Sağlıklı olmalı, evliliğe gölge düşürecek hastalıkları bulunmamalı.

3- Mizacı, ahlakı iyi olmalı. Her şeye kızan, pire için yorgan yakan tiplerle geçim zor olur.

Bu vasıflara haiz olan oğlanı da, kızı da dengi ile evlendirmelidir.


Hadis-i şerifte buyuruluyor ki:

(Kızınızı küfvüne [dengine] uygun olanla evlendirin.)
[Tirmizi]

Küfüv, erkeğin soyda, malda, din işlerinde ve şerefte kadına uygun olması demektir. Yoksa, zengin olmak, maaşı çok olmak, tahsilli olmak ve aynı yöreden olmak demek değildir. Küfüv, erkeğin salih Müslüman olması, namaz kılması, içki içmemesi, yani İslamiyet’e uyması ve nafaka kazanacak kadar iş sahibi olması demektir.

Erkek şu hususlarda kadından üstün olmalıdır. Eşit olsa da olur.

1- Sanatta erkek daha üstün olmalı ve denk olmalı. Aşağı sanatlı erkek, yukarı sanatlı kadının dengi sayılmaz.

2- Erkek kadından zengin olmalı yahut geliri, kadınınkinden çok veya eşit olmalı. Zengin kadın, fakir erkeğin dengi sayılmaz. Erkek, mehr-i muacceli ve bir aylık nafakayı verecek güçte ise, zengin kadına denk sayılır. Köylü erkek, şehirli kızın dengi sayılır.

3- Erkek kadından daha dindar olmalı veya eşit olmalı. Fâsık erkek, saliha kızın, hatta salih kimsenin kızının dengi olamaz.


kaynak:http://www.cafeonbes.com/modules.php...&p=15015#15015

EŞİTTİR İNSAN OLMALI TŞKLER ARKADAŞIM

GÜZEL BİR PAYLASIM ELINE SAGLIK GÜZEL BEKARLARA AYDINLATICI KONULAR...

Senin işine yaramaz o zaman boşa sevinme paylaşımın için teşekkürleer

Evde zaman zaman tartışmalar oluyor, bundan ciddi şekilde de huzursuzluk duyuyordu. Gerçi kendisi bu tartışmalarda sessiz kalmıyor, diline geleni de hanıma söylemekten çekinmiyordu. Ama yine de tatmin olmuyor, büyük bir haksızlığa uğradığını düşünüyordu.

Hatta bunun, halife Hazreti Ömer’e şikâyeti gerektirecek bir durum olduğuna da inanıyordu.

Yine bir gün aynı şekilde bir tartışmaya girince aklına koyduğunu hemen tatbik etmek isteyerek doğruca halifenin evinin yolunu tuttu. Maksadı belliydi. Hanımın bu huysuzluğunu bir bir anlatacak, böylece halifeden gelen ceza tavsiyesini hem de olanca şiddetiyle evde uygulayacaktı.

İşte bunun için gelmişti halifenin kapısına kadar. Ancak o sırada garip şeyler oldu. Evden sesler geliyordu. Kulağını ister istemez kabartınca durumu anlamakta gecikmedi. Halifenin hanımı da tıpkı kendi hanımı gibi sözler söylüyor, halifeye sitemler yağdırıyordu. Herkesin titrediği koskoca halife Hazret-i Ömer ise bunları sessizce dinliyor, yer yer cevaplar veriyor; ama asla kızmıyor, kızma gereği de duymuyordu.

Durumu anlayınca vazgeçti kendi hanımını şikâyetten. Tam geriye dönmek üzere iken, açılan kapıdan halifenin sesi duyuldu:

– Ey Allah’ın kulu, nereye gidiyorsun, ben buradayım, gel meselen ne ise sor.

– Şey.. dedi. Şeyi söyleyecektim de.

– Neyi söyleyeceksen söyle, çekinme.

İster istemez açmak zorunda kaldı meselesini:

– Ben hanımımı şikâyete gelmiştim, gördüm ki senin hanımın da tıpkı benimki gibi sözler söylüyor, sitemler yağdırıyor. Sen ses çıkarmıyor, geçiştiriyorsun. Bunun için ben de vazgeçtim şikâyetten. Geri dönüyorum.

Burada hanımın hakkını açıklama gereği duyan halife, şöyle izah etti durumu:

– Bak, dedi bu hanımın bana olan iyilikleri, hizmetleri, sabır ve tahammülleri öylesine çok ki, bazen yaratılıştan gelen bu hissîliklerine karşılık verip de kızmak gelmiyor içimden.

Bundan sonrasını da şöyle sıraladı, Hazret-i Ömer:

– Benim evimi o bekliyor, o temizliyor, yemeğimi o hazırlıyor, çamaşırımı o yıkıyor, çoluk çocuğuma o bakıyor. Daha sayamayacağım nice hizmetleri ve iyilikleri bırakmıyor ki onun yaratılıştan gelen hissîliklerine kızıp da kırıcı şekilde karşılık vereyim, kusuruna bakayım, yuvamın huzurunu bozayım.

Bu açıklamalar şimşekler gibi çaktı beyninde. Düşünmeye başladı. Şimdi geriye iyice dönmüş, söylenerek gidiyordu evine:

– Ben Hazret-i Ömer’den daha büyük biri olamam. O öyle davranıyor, bana ne olmuş ki, ben alınıyor, ille de karşılık verip bir geçimsizlik sebebi olarak görüyorum, yuvamın huzurunu bozuyorum? O nasıl anlayış gösteriyorsa benim de benzeri şekilde anlayış gösterip sabretmem gerek.

Daha da derinleştirmeye başladı düşüncesini:

– Demek beni doldurup kızdıran nefsimmiş, nefsime kuvvet veren şeytanımmış ki, evimde huzurumu kaçırıp yuvamı yıkma kızgınlığına itiyor beni. Karar verdi kendi kendine:

– Ey şeytan! Bundan sonra boşuna vesvese verme bana, uymayacağım çünkü sana. Benim şaşmaz örneğim Allah’ın Rasûlünün (sav) halifesi Hazret-i Ömer olacaktır. Ben, ondan daha hiddetli ve şiddetli olabilir miyim?

alıntı
http://www.cafeonbes.com/modules.php...&p=15016#15016

Devler gibi eserler bırakmak için, karıncalar gibi çalışmak lazım. (Necip Fazıl Kısakürek)

Hayat merdivenlerini çıkarken, insanlara iyi davranalım. Çünkü inerken gene aynı insanlara rastlayacağız. (MİKSAM14)

OLMAK YA DA OLMAMAK...İŞTE HEPSİ BU!