Köse Hasan

köse hasan

Mehmet bey elinize sağlık.Böyle adamlara ölüm kurtuluş gibi gelir.'Köse Hasan'a' o şekil 100 yıl yaşa deselerdi kabul etmezdi...

Yazdıklarının en hüzünlüsü.selamlar

Ellerinize sağlık Mehmet Hocam. Anılarınızı bir roman tadında okumak çok güzel. Sizin diğer anılarınızı fırsat buldukça web siteniz olan www.venizip.blogcu.com sitenizdende takip etmekteyim. İnşaallah bir gün ya Nizipte yada Akçakent köyünde sizinle karşılaşır, sohbet etme imkanımız olur. Sizlerden burada başka bir anılarınızı başka bir köy büyüğümüzü bizlere tanıtmanızı vede hatırlatmanızı isterim. Tekrar ellerinize vede emeğinize sağlık.

Mehmet hocam öncelikle emekleriniz vede böyle özverili bir çalışma hazırlayıp bizlerle paylaştığınız için zaatalinize teşekkür ederim.
Rahmetli Hasan hoca benimde deyzamın kocası olur.
Dolayısıyla çocukluğumuzda Akçakent'teki bahçeye gidip az kayısı, erik, nar ve dut yemedik.
Emeği çoktur bizlerde.Malum sizinde anlattığınız üzere ağaçtan düşmesiyle felç oldu, ve son yıllarını yatakta geçirdi.Allah tekrar gani gani rahmet etsin; Mekanı cennet olsun.

Not:Mehmet hocam acaba Hasan hocanın resimleride var ise bizlerle paylaşırmısınız.

Pazar günü akçakent köyünde aile toplantımız var. Müsadenizle yazılarınızı kağıttan çıkardım, onlarla paylaşacağım. Özellikle Rahmetli ninemin fotoğrafı bizim için büyük sürpriz oldu.

Romanlık bir hayatın çok kısa bir özetini yapmaya çalıştım. Sandığımda resimleri çok; inşallah zaman zaman yayınlamayı düşünüyorum. Hepinize teşekkür ederim. Yeni yazılarda buluşmak üzere.

rengi aklimiz da kalsa da gecelirin sizi her zaman yuregimizde torun larinin da seni boyle guzel anlatabilmelerini dilerim cunku cok kiymetlisin
bir insan ancak bu kadar guzel anlatilabilinilir
evlatlarinin bile hatirlamadigini hatirlayip hatirlatmak sadece gonul gozuyle goren birinin yapa bilecegi birsey
haftaya gorusmek uzere

Keşke babanızın resmini görmeseydim. Şimdi yüreğim dağlandı desem abartmış olmam. Hasan amca beni tanıdığı için, köylüsü olduğum ilaç almaya Sağlık Eczanesine gelirdi . o yıllarda küçük bir çırak olarak çalışıyordum. Her gelmesinde başımı okşar halımı hatırımı sorardı. Ben nerden bileydim köylümüz olduğunu. Eczaneye İlaç almaya her gelmesinde Ömer abiye, bu yeğenime iyi bakın mıhaat (mukayyet) olun bu çocuğun kıymatını iyi bilin benim yakınım olur (o zaman akrabalık derecesinide anlatmıştı ama ben hatırlamıyorum) bunun dedesi benim çok iyi ahbabım olur demişti. Dedemi siz ve tüm Akçakent köylüler itanır. Dedemin lakabıda Kel Ahmettir. Allah her ikiside nur içinde yatırsın.

Gurbetten selamlar Mehmet Hocam. Yazdiklarini okudukca bizde hep o günlere dönüp düsünüyoruz.
Kayinpederim Hasan Hoca gercekten kisiligiyle ender bulunacak bir insandi. Allah nur icinde yatirsin.
Uzakta olsakta kalbimiz sizinle. Yazilarini bekliyoruz.
Allaha emanet ol.

değerli büyüğüm sayın mehmet ağpak abim gerçekten çok ilginç bir olay ve çok güzel anlatmışsınız
bazen ne kadar iyi olsanız bile sevenleriniz sizi ziyarete gelmediği zaman işte insanın ölümü ordan başlar
belkide sevenleri ziyaret etmiş olsa belkide şimdi aramızda yaşamış olcaktı
şimdiden allah rahmet olsun der bu kadar doğa aşkı olan
milletine imamlık mimarlık yapan
köyün öğretmeni gibi olan değerli bir insana tekrar tekrar allah rahmet eylesin der yeri mekanı cennet olsun
emeğinize sağlık nicelerine

"GÖNÜL NE ÇAY İSTER NE ÇAYHANE
GÖNÜL SOHBET İSTER ÇAY BAHANE
SELAMETLE