Gözlerin dili

Sitemizden bazı dostlar özel mesajlar atarak,edebiyat,şiir tadında yazılar yazmamı rica etmişler.Ben de her zaman ki; “yok diyememe” erdemiyle, dostlara sıcak bir merhaba ile hem de başım gözüm üstüne diyerek…

Göz’e dair ne çok şey söylemişiz özümüzden.Ne çok türkü yakmışız,ne çok şarkı…Yaralarımızın göz göz olmasını dahi söylemişsiz sevgiliye.Öyle ki;yaralarımızdan yola çıkarak sevdamızı görsün diye o güzel gözleriyle!Gözünü kaçıranın sözünü sakınmamasını hep tebessümle karşılamışızdır.Bazen de yeni terlemiş bıyıklarımızın altından gülmüşüzdür.Oysa gözü gözümüzde,dizi dizimizde olanla konuşmasa da derin bir sohbete,hatta halvete dalmışsızdır!Öyle ya söze ne hacet.Bundandır “Gözler yalan söylemez”, “Gözler kalbin aynasıdır”, “Sen sus gözlerin konuşsun”…demişizdir.Yani göz’le öz’ü kardeş bilip doğru tanımışızdır.

Dünyada en güzel gözün bir rivayete göre; Sıpa’ların,bildiğimiz merkep yavrularının gözü olduğu söylenir.Diğer bilinen rivayet ise;Ceylan’ın gözleridir.Ama bizim gözümüzün gözünde olduğu ve göz renginin sevgimizin aynası olduğu analarımızın gözleri hiçbir rivayete gerek kalmadan,vaki olan,inkarı mümkün olmayan en güzel gözlerdir.Şimdilerde renkli gözlerin moda olduğu, analarımızın bazen özlerini kaybederek,gözlerini de kaybettiklerine şahit oluyoruz!Oysa ister ela,ister siyah,ister kahverengi,ister kömür karası,ister mavi,ister zümrüt yeşili,ister çakır,ister sarı… hangi renkte olurlarsa olsunlar, en güzel göz; analarımızın gözleridir kuşkusuz.

Anasına içtenlikle,sevgiyle merhametle bakan bir evlat, anasının gözlerini gözüne/özüne nakşetmiştir.Tıpkı her ananın evladının göz renginden şüphesi olmadığı gibi.Dünyada iken baş gözü dediğimiz, zahir gözleri görmeyen, A’ma olan nice anne ve evlat bir şekilde değil,sevgi ve merhametle birbirlerinin gözlerinin renginden de haberdardırlar!

Bu sebeptendir ki;iletişim dilinde “Göz Teması” ciddi bir köprü olarak görülür.Köprünün genişliği,evsafı…v.b. önemli değildir.Bildiğimiz; o köprüde yola çıkabileceğimizdir.Gözlerini gözlerden kaçıranların oluşturduğu köprüde yola çıkanlar, en azından köprü ile altındaki mesafeyi hesaba katmalıdırlar!Zira göz düşünce öz de düşer!

Sevdiklerinizin gözünün içine bakın, gözünde kaybolun ve unutmayın ki;bu gözlerde yok oluş; sahih,sağlam ve ülfet dolu bir dirilişin de habercisidir.
Analar can’dır.Canan da analar kuzusu sevgililerimizdir.Erkek için kadın,kadın için erkek.Burada sadece erkeğin kadına yaklaşımı değil,insanın insana yaklaşımıdır mevzuumuz.Canan’ların gözleri can’a özümüzden yaklaşarak verdiğimiz değerle aynıdır.Kim ki;anasının gözünde kalmış,anasının gözünü gönlüne koymuşsa,bu hamurla yoğrulmuşsa…Canan’ının gözlerini de asla ve asla unutmaz.Öyle ki;Cananın gözünde ve yüzünde başka bir göz izi varsa onu dahi hissedecek kadar feraset sahibidir.Bundandır ki; “Yüzünde göz izi var.Sana kim baktı yarim” diyecek kadar yürekten söylemişizdir.

Ya evlatlarımız?!Onların çoğuna göz rengi ile hitap ederiz.13 yaşına basan erkek evladıma dahi her seslenişimde; “Kara Gözlüm” derken farklı bir güzelliktir yaşadığım(ız).Bu karede yer alması gereken babalarımızın gözlerini nedense aynı coşkuyla söyleyemiyorum!Belki de babalarla ilgili bir tahlil yapmamız gerekiyor!Neden gözlerinden kaçırırız gözlerimizi ve neden göz temasımız alabildiğine zayıftır?!En azından benim gibi yaşı kırk’ı geçen kuşak için bunu söyleyebilirim.

Son söz;Ey gözüne kurban olduğum,can dostlar! Her birimiz bir diğerimizin gözlerinin renginden,sevgimizin renginden ne kadar haberdarız.Sahi Can ve Canan’ın gözleri ne renkti hatırlıyor muyuz?

Email: ozguldavut@gmail.com

Davut Özgül'ün diğer makaleleri:
http://www.nizip.com/forumdisplay.php?f=295
http://www.tekilhaber.com/Yazar/Davut-Ozgul

Davut Hocam bahsettiğiniz konu ile ilgili ben de bir şiir yazmıştım zamanında.
Yeri gelmişken bu güzel yazının ardından o şiiri paylaşmak isterim:

GÖZLERİN

Gözler
Ne kadar basit
Bir kelime, iki hece
Ama sana aitse kıymetli


Bir çift göz
Ela renkli; iki pencere
Beni sensizlikten kurtaran
Beni ruhundaki sevdayla buluşturan,



Gözlerin, senin gözlerin
Bir zindan, bir mahpushane
Beni içine hapsedip bırakmayan
Işığı görebildiğim bir çift pencere
İçinde bir ömür kalınası gelen gözlerin…

MAHSÛN (08 Kasım 2007 Perşembe)


Not: Davut Hocamıza özel mesaj atanlardan biri de bendim.
Ben kendisinin engin edebi bilgilerinden daha fazla faydalanmak için özellikle şiir isteğinde bulundum.
Ama şu yazı bir şiirin verdiği tattan daha fazlasını verdi bana.
O güzel yüreğinize sağlık hocam.
Selametle...

Davut hocam konunun açılmadığını düşünmüş olacak ki; ikinci defa açtı konuyu.
En azından konunun yukarı taşınması için bu mesajı yazıyorum.
Mümkünse iki konu birleştirilsin...

Hocam yaziniz duzenlenmedigi icin okumasi agir oldu. Yine de bir kac defa biraksam da yeniden donup sonunadek okudum.

Elestiriye acik misiniz bilmiyorum.

Sunlari soylemeden gecemiycem. Cumlelerinizin her biri ayri agir bir duygu yuklenmis, herne kadar birbirine bagli gorunse de bagimsiz hareket ediyorlar. Konuya giris ve cikis arasi ya fersah fersah uzak ya da cok yakin tutmussunuz.

Kisacasi sıkıcı ve okuyucuyu yoran bir uslup daha bi bilimsel yazi uslubu ismam etmissiniz.

davut hocamız gerçekten düşüncelerini saf ve temiz bir şekilde ifade etmiş tebrikler hocam atasözlerini de güzel kulanmışsınız konun akışına göre süper deneyim

Alıntı:

---

yusuf Nickli Üyeden Alıntı

Hocam yaziniz duzenlenmedigi icin okumasi agir oldu. Yine de bir kac defa biraksam da yeniden donup sonunadek okudum.

Elestiriye acik misiniz bilmiyorum.

Sunlari soylemeden gecemiycem. Cumlelerinizin her biri ayri agir bir duygu yuklenmis, herne kadar birbirine bagli gorunse de bagimsiz hareket ediyorlar. Konuya giris ve cikis arasi ya fersah fersah uzak ya da cok yakin tutmussunuz.

Kisacasi sıkıcı ve okuyucuyu yoran bir uslup daha bi bilimsel yazi uslubu ismam etmissiniz.

---

Yusuf, eleştirmen güzel ancak cümleler arasında fersah fersah uzaklık demişsin.
Bu konuda sana katılamayacağım.
Bilimsel yazı üslubu bile ilgilenenler için sıkıcı değildir.
Bu biraz da konunun senin ilgi alanına girip girmediğiyle alakalı.
Bir de sonuçta herkesin kendine has bir üslubu vardır.
Hocam da eski kitaplarla çok fazla haşir-neşir olmakta,
bu nedenle bunun sonucunun yazılarına nüfus etmesi çok normaldir.
Şunu da söylemeliyim ki: senin gibi birinin sitede bulunması beni çok sevindiriyor.
Olaylara eleştirel gözle bakmak sanırım biraz da eğitiminden.
Ancak her konuya da sırf eleştireceğim diye bakmayasın.
Bu vesileyle benim de kısa süredir aktif şekilde yer aldığım sitemize
Hoşgeldin, diyorum...

Yazının sayfaya dizilişindeki stilin okuyucuyu yorduğu doğrudur.Bu konuda sevgili editörüm Ramazan Tarhan bey umarım bugün yarın telafi eder.Diğer yandan yaptığınız eleştiriye gelince;bir metinde okuyucunun aradıklarını bulamaması,iki yönden değerlendirilebilir.Ya yazar kendini ifade edemiyordur ya da okuyucu ifade edileni anlamakta güçlük çekiyordur.Bu anlamda yazımın anlatmak istediklerime sadece bir pencere araladığını,lakin bütün meramımı ifade de yeterli olmadığını da belirtmeliyim.
Başkalarını eleştirme cesareti taşıyan biri olarak, elbette ki;eleştiriye açığım.Bu anlamda siz veya bir diğeri, içinde hiçbir ukde taşımadan eleştiri yapmalıdır yapabilmelidir.Yazının ana teması;göz'dür.Bizatihi gözün kendisi ve mecazi anlamda ona yüklediğimiz anlamlardır.Bu aynı zamanda zihnimizin anlam haritasını da ortaya koyan bir durumdur.Takdir edersiniz ki;haritaların birbirine giren o kargacık burgacık çizgileri,renkleri...nihayetinde bir bütün olarak ele alındığında bir anlam ifade ederler.Sizin "Cumlelerinizin her biri ayri agir bir duygu yuklenmis, herne kadar birbirine bagli gorunse de bagimsiz hareket ediyorlar. Konuya giris ve cikis arasi ya fersah fersah uzak ya da cok yakin tutmussunuz." bu tesbitinizde değindiğiniz uzaklık ve yakınlık da mümkündür.Ne var ki; "Kisacasi sıkıcı ve okuyucuyu yoran bir uslup daha bi bilimsel yazi uslubu ismam etmissiniz." bu tesbitinizde geçen "daha bi bilimsel" vurgusu bu yazı için söylenebilecek en son şeydir.Çünkü duygusal bir deneme de bilimsel ölçüler aranmaz.Hem bu tabiri çok da sevmediğimi söylememe müsade ediniz.Çoğu kere muhatapların birinin diğerini yargılamak için sığındığı bir limandır bilimsellik!
Eleştirinizin neyi ifade ettiğini çok iyi anladım.Zira yazdıklarımın anlaşılma sorunu olduğunu ifade eden ilk kişi siz değilsiniz!Çok konsantre,yoğun cümleler kurduğum doğrudur. Bu sebeple, durum tesbiti yapan siz değerli kardeşimi tebrik ediyorum.Şunu asla unutmayalım;bizler okuyarak ve yazarak güzelleşiriz.Dostlarımın edebiyat ve duygusal yazı talebinden dolayı,aceleyle yazdığım bu yazıda,anladım ki; edebiyat ve onun nahif dilini bir kez daha okumam ve öyle yazmam gerekiyor.Herkese selam ve hürmetle...

[QUOTE=davutozgul;181624]Yazının sayfaya dizilişindeki stilin okuyucuyu yorduğu doğrudur.Bu konuda sevgili editörüm Ramazan Tarhan bey umarım bugün yarın telafi eder.Diğer yandan yaptığınız eleştiriye gelince;bir metinde okuyucunun aradıklarını bulamaması,iki yönden değerlendirilebilir.Ya yazar kendini ifade edemiyordur ya da okuyucu ifade edileni anlamakta güçlük çekiyordur.Bu anlamda yazımın anlatmak istediklerime sadece bir pencere araladığını,lakin bütün meramımı ifade de yeterli olmadığını da belirtmeliyim.

Su son yaziniz enfes. Bir solukda okudum ve kesinlikle asil konudan daha edebi ve leziz. Ayrica hep derim 'kraldan cok kralcilar her ise burnunu sokmasa krallar daha iyi anlasir'.

Goruldugu gibi hocam birbirimizi anliyoruz. Su son yazdiginiza benzer ve daha iyisini sizden istirham ederim. Sizin de kabul ettiginiz uzere ustteki yazi 'biraz zorlama' olmus.
Bilimsellikten kastim ise icerik de degil usluptadir buna bir daha gozatarsaniz yanilmadigimi gorursunuz.

Yaklasimin ve ictenliginize hayran kaldim. Devamini beklerim.

ellerinize ve yüreğinize sağlık paylaşım icin tşkürler

güzel yazmıssın abi