Ülfet ve Güvenal fab. Sireni niye çalmıyor....

Bizim çocukluk yıllarımızda, Ülfet fabrikası ile Güvenal fabrikasının sabah saat 8'de sirenleri öterdi. Öğlen oluncada saat12 de yine öter sonrada saat 13.00 de öter, son olarakta akşam saat 17 de sirenleri çalardı. Bizde okula giderken yada okuldan çıkarken kol saatlerimiz olmadığından bu fabrikaların siren sesinden vaktin geldiğini anlardık. Hatta kurma kol saatleri dursa yada ileri geri gitsede bu saat, dünyanın baz aldığı İsviçrenin Greenwich saatinden daha ileride olup, saatlerimiz buna göre ayarlanırdı. Şimdi bu eski gelenek maalesef fabrikaların el değiştirmesinden ötürü sanırım bu uygulama bitti. Yada ben sabah saat 7 ' de işe Antepe gittiğim için duymuyor olabilirim. Eğer böyle uygulama devam ediyorsa, sırf bu sesi duymak için pazar sabahı oradaki fabrikaların önünde beklemeye razıyım. Yeterki bana o çocukluk yıllarımı ve özlem duyduğum o yılları hatırlatsın yeter...

Evet ülfetin siren sesini bende hatırlarım abi:)
Dediğiniz gibi şimdiki küçük petrol eskinin futbol sahası alanda top oynarken zamanın nasıl geçtiğini bilmezdik ülfetin o siren sesi sayesinde diğer kara önlükleri giyer okula koşardık lastik ayakabılarla...
Ah ahh yaşlandım mı ne:) ama hala bekarım:D

Ülfetle bir röportajımız sırasında bahsettiğiniz siren düdüğünü sordum fakat kendileride onu bulamadıklarını veya atıl duruma düşmüş olabileceğini bahsettiler.
Güvenal içinse Ayhan abiye sormak lazım.

1970' li yılların başın da Atatürk ilkokulun da okuyordum. Tenefüs zili çalınca (Kaçıncı teneffüs zili olduğunu hatırlamıyorum.) Sınıflara birer kazan yoğurt ve sınıf mevcuduna göre tırnaklı ekmek gelirdi. (Büyüyünce öğrendik Marshall yardımları olduğunu)

Bizlerde evden getirdiğimiz, naylon taslarımızı ve tahta kaşıklarımızı çıkarırdık. Sıraların üzeri yoğurt taslarıyla dolardı. Sınıf değil sanki lokanta. :)) Bazen de süt tozu dağıtırlardı eve götürürdük. İşte öyle günleri de yaşadık biz Nizip'te. Çok güzeldi o yıllar çok. İnsanlık, komşuluk, yardımlaşma, akrabalık bağları gerçekten güzeldi.

Hepinize selamlar. Şimdiden RAMAZAN BAYRAMINIZ MÜBAREK OLSUN.

Not: 23 yıldır hiç bir bayramda Nizip'te olamadım. Bu benim içimde ayrı bi acı !!!

Alıntı:

---

YILDIRIMBEY Nickli Üyeden Alıntı

1970' li yılların başın da Atatürk ilkokulun da okuyordum. Tenefüs zili çalınca (Kaçıncı teneffüs zili olduğunu hatırlamıyorum.) Sınıflara birer kazan yoğurt ve sınıf mevcuduna göre tırnaklı ekmek gelirdi. (Büyüyünce öğrendik Marshall yardımları olduğunu)

Bizlerde evden getirdiğimiz, naylon taslarımızı ve tahta kaşıklarımızı çıkarırdık. Sıraların üzeri yoğurt taslarıyla dolardı. Sınıf değil sanki lokanta. :)) Bazen de süt tozu dağıtırlardı eve götürürdük. İşte öyle günleri de yaşadık biz Nizip'te. Çok güzeldi o yıllar çok. İnsanlık, komşuluk, yardımlaşma, akrabalık bağları gerçekten güzeldi.

Hepinize selamlar. Şimdiden RAMAZAN BAYRAMINIZ MÜBAREK OLSUN.

Not: 23 yıldır hiç bir bayramda Nizip'te olamadım. Bu benim içimde ayrı bi acı !!!

---

Yoğurt mu dağıtılırdı :) Bende o okulda okudum bize bir gün birşey dağıtmadılar:D
Bir keresinde halil sayın belediye başkanı iken defter dağıtmıştı hepsi oydu...

23 yıl fazla değilmi abi benim yaşım 23 şuan siz ben doğduğumda Nizip'i terketmişsiniz.
Acaba ben mi yerinizi dar ettim:)
işin şakası tabii Memlekette bayram ayrı güzeldir inşallah kurban bayramında sizi aramızda görmek isteriz...

Alıntı:

---

Gökhan Dokuyucu Nickli Üyeden Alıntı

Yoğurt mu dağıtılırdı :) Bende o okulda okudum bize bir gün birşey dağıtmadılar:D
Bir keresinde halil sayın belediye başkanı iken defter dağıtmıştı hepsi oydu...

23 yıl fazla değilmi abi benim yaşım 23 şuan siz ben doğduğumda Nizip'i terketmişsiniz.
Acaba ben mi yerinizi dar ettim:)
işin şakası tabii Memlekette bayram ayrı güzeldir inşallah kurban bayramında sizi aramızda görmek isteriz...

---

Evet GÖKHAN kardeşim yoğurt ve süt tozu verirlerdi. O zamanlar da Türkiye'de ne vardı ki.?
İnsanlar şimdiki gibi beslenemiyordu. Benim emsalim, başka şehirdeki arkadaşlarda kuru yemiş dağıtıldığını söylüyor. Yani Sam amca neyi uygun görmüşse onu dağıtmışlar okullarda.

Bize yoğurt, süt tozu, kuruyemiş vermişler ama nelerimizi almışlar nelerimizi.

Bayram konusuna gelince işim icabı iki sene daha gelemiyeceğim gibi, yine de Allah bilir.
Sizlerle yüzyüze görüşmeyi bende çok istiyorum. Bakalım kısmet ne zamana..

Abi Allah hayrını versin yaa :) Nerden aklına geldi ? Bi hayli düşündüm eski günleri,hakikaten unutuldu gitti yaa :(

Farklı bir nostalji olarak unutuldu gitti :)

Sevgili Orhan kardeşim bir söz vardır " Bir insan size hayallerini anlatmayıp anılarını anlatıyorsa, bilin ki o insan yaşlanmaya başlamış demektir" bizimkide o hesap. Demekki bende Nizip için şunlar veya bunlar yapılabilir demeyip, hep eskilerden bahsettiğim için bende yaşlanmaya başlamışım demektir. Bildiğiniz gibi Sitede genellikle unutulmaya yüz tutmuş ananelerimizi hatırlatmaya gün yüzünde tutmaya çalışıyorum. Görüşmek umuduyla .....

Gençlik ümitle..İhtiyarlık anılarla geçer... Nedense benim aklımada bu söz geldi , tabi senin yazdıklarına binaen :)

Ama yinede belirtmekte fayda var,yaşlı değilsin abi bunu bil.

Doğrusu böyle sıradan bir geneleği devam ettirmedikleri için, gelişim ve teknolojiye ayak uydurdukları için Ülfet ve Güvenal yöneticilerine teşekkür ediyorum...
Eskiden malumunuz, her 1o kişiden ancak birinde saat vardı ve Tv.Pc.ve özelikle cep telefonlaryla tanışmamıştık. Gelişen teknoloji ile bazı alışkanlıklarımızdan vazgeçtik.Ki bundan doğalı olamazdı da zaten.
Bilenler bilir, hergün bu fabrikalardan 3 kez siren sesi yükselirdi ve nizip'imizin her tarafından duyulurdu.Hele yakınındaki mahallerden daha şiddetli duyulurdu.Yatan çocuk varsa uyanırdı.2 kişi sohbet ediyorsa keserlerdi.kısacası kulak tırmalayan bir sesdi....
Ne mutlu ki teknoloji ile kurtulduk.
Yaşasın gelişim ve teknoloji...
Darısı Ramazan Davullarına da...
Sevgiler...

hatırlarım yaaaa bizim evin karsındaki fabrikanın vardı..Sahura fln uyandırıodu...çok özledim be o günleri...Ama nerde eski nizip...Bi başkaydı havası şimdi havası bile boğuyor insanı...

anılarınızla genç nesillere bilgi sunmak faydalıdır