İl olmak istiyoruz!
Biz, ülkede 67 vilayet bulunduğu bilgisiyle donanmış, ilkokuldan üniversiteyi bitirene kadar bunu defalarca tekrarlamış vatandaşlar olarak, sonradan il yapılan ilçelere ve onların plaka numaralarına bir türlü alışamadık.
67de kaldık, sonrasında koptuk, kavrayamadık. Plaka sıralamasındaki alfabetik düzen de altüst oldu. Ne zaman bir ilçenin il olmak için harekete geçtiğini duysak, içimizden eyvah deriz; bir tane daha eklenecek!
Aslında bize ne! Ne diye ilgilendirsin?
Ha 85 olmuş il sayısı, ha 95 ne değişecek!
Ama öyle değil işte. Bir şekilde ilgileniyoruz.
Farzı misal yolda karşılaştığımız bir arabanın plakasına baktık...
128 ile başlıyor.
Gel de ifrit olma! Ben rastladığım bir arabanın nereden geldiğini bilemezsem, elimde olmaksızın sinirlenirim.
Bir zamanlar Rahşan Hanım, memleketi olan Şebinkarahisarı il yapmaya niyetlenmişti de yüz elli ilçe birden ayağa kalkmıştı.
(Rahşan Hanım, Bursa doğumludur, kökeni Şebinkarahisara dayanmaktadır.)
İl olmak isteyen ilçelerde yaşayanları anlayışla karşılamak gerekir. Bir kararla bir sabah kalkacaklar ki yaşadıkları yer şehir olmuş!
Bundan güzel duygu mu var?
Sırada bekleyen ilçelerin talepleri gerçekleşse... Memleketteki il sayısı bir anda 230a yaklaşır. Binlerce köy, ilçe olur otomatiğe bağlanmış şekilde.
Mezralar köy olur, bağ evlerinden oluşan köyler kurulur. Kulübelerden meydana gelen yerlere muhtar tayin ederiz.
Böyle böyle memleket kalkınır.
Sırada bekleyen ilçeler arasında öyleleri var ki isminin içinde bizatihi şehir kelimesi geçiyor.
Bence onlara öncelik vermek şarttır.
Mesela: Suşehri, Viranşehir, Beyşehir, Seydişehir, Alaşehir, Akşehir...
Sonra şehir anlamına gelen (polisten bozma) kelimesiyle anılan ilçeler var. İnebolu, Gelibolu gibi.
Derken efendim, adı başlı başına bir ülke adını andıran Elbistanı unutmamak gerekir.
Arabistan, Yunanistan gibi bir koca ilçedir orası.
İslahiye de öyle. Tıpkı bir ülke adı. Suriyeden ne noksanı var?
İl olmak isteyen bir diğer ilimiz, Ödemiş.
O meşhur espriyi hatırlayalım... Hiç borcu olmayan bu ilçe il olmasın da neresi olsun?
Hiç vakit geçirilmemeli.
Sonra Çorlu ve Nazilli gibi hâlihazırda resmen bağlı bulunduğu ilden daha büyük olan ilçeler var.
Gerek nüfus, gerek ticaret hacmi bakımından sınırları aşmış ilçeler bunlar.
Elzem, şart, gerek, vs.
Başlamışken geride kalanları ihmal etmemeliyiz.
Şebinkarahisar muhakkak il yapılmalı. Zaten evvelden tecrübeli. Üstelik Rahşan Hanımın hatırı var.
Mecliste il olma kanun teklifleri bekleyen büyük ilçelerden bazıları:
Sungurlu, Fethiye, Erciş, Develi, Polatlı, Konya Ereğli, Şereflikoçhisar, Kozan, Edremit, Tarsus, Bandırma, Karadeniz Ereğli, Ergani, Kâhta, Akhisar, İnegöl, Siverek, İskenderun, Kozan, Midyat, Alanya, Bafra, Gebze, Siverek, Tarsus, Zile, Lüleburgaz, Yalvaç, Muradiye, Tavşanlı, Gediz, Nizip, Ünye, Fatsa, Anamur, Dinar, Salihli, Turgutlu, Hınıs, Oltu, Doğubeyazıt, Pınarbaşı, Sandıklı, Bergama, Silifke, Bor, Divriği, Bolvadin, Niksar, Manavgat, Bozüyük.
(Sayamadıklarımız bizi affetsin.)
TBMMye kanun teklifi verilmiş, bekleniyor.
Niye beklensin ki?
Bugünden tezi yok, hepsi il yapılmalı.
Her hafta biri il yapılsa, memleket bir uçtan bir uca bayram eder.
Bir düşünün, 230 tane ili, 230 tane valisi olan bir memleketin sırtını kim yere getirebilir?
