ŞİİR SEVER NİZİPLİLER BURAYA...

DOSTLUK

Saate bakmaksızın kapısını çalabileceği bir dostu olmalı insanın…
“Nereden çıktın bu vakitte”dememeli,
Bir gece yarısı telaşla yataktan fırladığında;
“Gözünün dilini”bilmeli;
Dinlemeli sormadan,söylemeden anlamalı…
Arka bahçede varlığını sezdirmeden,mütemadiyen dikilen vefalı bir ağaç gibi
Köklenmeli hayatında;
Sen,her daim onun orada durduğunu hissetmelisin.
İhtiyaç duyduğunda gidip müşfik gövdesine yaslanabilmeli.
Kovuklarına saklanabilmelisin.
Kucaklamalı seni güvenli kolları.
Dalları bitkin başına omuz,
Yaprakları kanayan ruhuna merhem olmalı…
En mahrem sırlarını verebilmeli,
En derin yaralarını açıp gösterebilmelisin;
Gölgesinde serinlemelisin sorgusuz sualsiz…
Onca dalkavuk arasında bir tek o,
Sözünü eğip bükmeden söylemeli,
Yanlış anlaşılmayacağını bilmeli.
Alkışlandığında değil sadece,
Asıl yuhalandığında yanında durup koluna girebilmeli.
Övmeli alem içinde,baş başayken sövmeli
Ve sen öyle güvenmelisin ki ona,
Övdüğünde de sövdüğünde de bunun iyilikten olduğunu bilmelisin,
“Hak ettim” diyebilmelisin.
Teklifsiz kefili olmalı hatalarının;
Günahlarının yegane şahidi…
Seni senden iyi bilen,sana senden çok çok güvenen bir sırdaş…
Gözbebekleri bulutlandığında yaklaşan fırtınayı sezebilmelisin.
Ve sen ağladığında,onun gözünden gelmeli yaş…

CAN DÜNDAR

BİR ADIN KALMALI GERİYE...

bir adın kalmalı geriye
bütün kırılmış şeylerin nihayetinde
aynaların ardında sır
yalnızlığın peşinde kuvvet
evet nihayet
bir adın kalmalı geriye
bir de o kahreden gurbet

sen say ki
ben hiç ağlamadım
hiç ateşe tutmadım yüreğimi
geceleri, koynuma almadım ihaneti
ve say ki
bütün şiirler gözlerini
bütün şarkılar saçlarını söylemedi
hele nihavent
hele buselik hiç geçmedi fikrimden
ve hiç gitmedi
bir topak kan gibi adın
içimin nehirlerinden
evet yangın
evet salaş yalvarmanın korkusunda talan
evet kaybetmenin o zehirli buğusu
evet nisyan
evet kahrolmuş sayfaların arasında adın
sokaklar dolusu bir adamın yalnızlığı
bu sevda biraz nadan
biraz da hıçkırık tadı
pencere önü menekşelerinde her akşam

dağlar sonra oynadı yerinden
ve hallaçlar attı pamuğu fütursuzca
sen say ki
yerin dibine geçti
geçmeyesi sevdam
ve ben seni sevdiğim zaman
bu şehre yağmurlar yağdı
yani ben seni sevdiğim zaman
ayrılık kurşun kadar ağır
gülüşün kadar felaketiydi yaşamanın
yine de bir adın kalmalı geriye
bütün kırılmış şeylerin nihayetinde
aynaların ardında sır
yalnızlığın peşinde kuvvet
evet nihayet
bir adın kalmalı geriye
bir de o kahreden gurbet
beni affet
Kaybetmek için erken, sevmek için çok geç

AHMET HAMDİ TANPINAR..

Yağmur Yağıyor Yağmur Gözlüm..
Yağmur yağıyor,yağmur yağıyor
Yağmur gözlüm sen görmesen de
Sen bilmesen de, dışarıda yağmur yağıyor
Hasretime yağmur yağıyor
Gözlerime yağmur yağıyor
Ayrılığa yağmur yağıyor
Yanan kalbime yağmur yağıyor..
Toplamışsın hatıraları bir bir
Bir can gidiyor,bir ömür gidiyor
Farkında mısın bilmem?
Dışarıda yağmur yağıyor
Gecelerin koynuna salarken beni
Ümitleri toplamış gidiyorsun
Yağmur yağıyor,yağmur yağıyor
Nedenleri biten aşkın
Üstüne şimşek çakıp yağmur yağıyor
Kapat pencereni sevdiceğim
Sebebini sormasan da,
Can evinden vurduğundan
Yaşananları sorduğunda
Beni sevmeye mahkum edip
Gönül çıramı söndürmeden giderken
Yağmur yağıyor,yağmur yağıyor
Yağmur gözlüm..

Abdulhamit Güllük

gizlibahçe ve şeker çok güzeldi....teşekkürler

SEN ve BEN

Herkes dört gözle tatili beklerdi
Bense okulların açılmasını
Çünkü seni görmek vardı koridorlarda
Ve bana güleceği günü beklemek.

Ben okul bahçesindeki ağaca, baş harflerimizi
Sen gönlüme sevdanın adını yazmıştın
Ben sırama isimlerimizi
Sen kalbime ilk aşkı yazmıştın.

Senden sonra sana yazdığım şiirlerden
Haberin bile yok
Ve yağmur yüzüme vuruyor
Ve soğuk.

Okuldan sonra
Her dolma kalem, her lacivert kravat
Her beyaz gömlek ve yakalık
Ve her 12 aralık
Sen gelirsin aklıma
Çocukluk işte, belki de ilk AŞK
Belki de ilk delilik.

Seversin demiştin ya hani bundan sonrada
İnan ki o kadar kimseyi sevemedim
Ve o iki kelimeyi senden sonra kimseye
Ama kimseye söyleyemedim.

Belki hiç olmadın benim için
Belki de azdın
Ama olsun
Ben hep sana şiirler yazdım.

Ceketimi ve kravatımı saklıyorum hâlâ
Birinin üzerinde tebeşir
Birinin üzerinde ayran lekesi
Ve Seni Seviyorum hala
Elmayı da, havayı da, suyu da

Ve bilmeni istemiyorum hâlâ
Sana şiirler yazdığımı
Ve bilmeni istemiyorum bütün bunları
Çünkü her şey böyleyken güzel
En dokunulmamış,en yaşanmamış
Ve ne tadılmamış haliyle.
Bir sahilde el ele dolaşılmamış
Ve bir kafede çay içilmemiş haliyle
Her şey
Böyleyken güzel belki de

Ama sen gönlüme sevdanın adını yazmıştın
Ben aşkına tutulmuş bir deli candım
Sen gönlüme sevdanın adını yazdın
Ben aşkına tutulmuş seni ararım.
SENİ SENİ SENİ


BEDİRHAN GÖKÇE..

Hayat Gül Kokulu Bir Sağanak Yine

Gözlerimin önünde ıslak dağların kabaran yalnızlığı.
Ne varsa uçurumlar eşiğinde,
hüzünlerle yalpalayan ne varsa
gözlerimin önünde,
ve hayat gül kokulu bir sağanak yine…

Bir şeyler anlatmak istiyor hayat
ve alıp götürmek bir şeyleri kurt sofralarına…

Gün batıyor...
Gün batıyor bukağısı paslı bir sevinç oluyor yalnızlığım.
Unutuyorum sevgilim suretini;
durgunluğum “niçin”di unutuyorum…

Gün batıyor...
Gün batıyor ürkek yıldızlar dolanıyor yalnızlığıma.
Umurumda değil ne yağmur ne ayaz
ne de bu kerpiç kokusu havada;
unutuyorum, sabaha kadar, gün batıyor
ve geciken sabahlara koşuyor kuşlar,
gözlerimin önünde
ve hayat gül kokulu bir sağanak yine…

Yılmaz Odabaşı

ben tesekkür ederim dilruba begendiğinize sevindim:)

... BANA BUNU YAPMAYACAKDIN

Bana bunu yapmayacaktın
Öyle sırtımdan vurmayacaktın beni
Gelişin gibi onurlu olmalıydı gidişin
Ve öylesine gururlu bitişin.
Gel gör ki kötü oynadın bu oyunu
Erken düştü masken yüzünden
Demek sen içimde büyüttüğüm bir dev değil
Bir hiçtin
Görüyorsun işte
Gittin
Ve de bittin…

Bana bunu yapmayacaktın
Böyle bir hançerle yıkmayacaktın beni
Bir ihanetin adresi olmamalıydı ayak izlerin
Yoksa ben mi yanlış tanıdım seni?
Yoksa hep böyle kirli miydi senin denizlerin?
İşte ellerimde
Suç ortağın bir sinema bileti
Bir pastane köşesi
Bir tiyatro gişesi.
Bu kadar ucuza gitmeyecektin
Sigara dumanlarında harcamayacaktın bu aşkı
Ve aşk cellatlarına meze yapmayacaktın beni
Şimdi boş bir mezar bulsam
Seni böylesine sevdiği için
Oraya bırakırdım kalbimi…

Bana bunu yapmayacaktın
Böyle küstürmeyecektin şiirlerimi
Kan kırmızısı yağmurlar
Yağdırmayacaktın gecelerime
Kanatlarını kırmayacaktın umutlarımın
Beni böyle çıldırtmayacaktın!

Artık
Adın ihaneti çağrıştırıyor bana
Ve tadın bir yılanın en öldürücü zehrini
Söyle
Şimdi hangi yüreğe saplıyorsun
O acımasız hançerini? ..
Bil ki
Bundan böyle
Yasaklanmış kitaplarım gibisin bana
Yaklaşmam yasak
Dokunmam yasak
Ve ömrümce
Sarılmam yasak sana!..

AHMET SELÇUK İLKAN

aynı siiri iki kez yazmıssın candy:))

kusurabakmayın farketmemişim ama değiştirdim..

yok önemli değil ben okuyodum tekrar aynısını görünce söyleyim dedim bu arada paylasım için tesekkürler..

birşey değil okuduğunuz için ben teşekkür ederim...

GİT


Git iş işten geçmeden, çok geç olmadan vakit,
Günahıma girmeden, katilim olmadan git!

Git de şen şakrak geçen günlerime gün ekle,
Beni kahkahaların sustuğu yerde bekle.

Git ki siyah gözlerin arkada kalmasınlar,
Git ki gamlı yüzümün hüznüyle dolmasınlar

Madem ki benli hayat sana kafes kadar dar,
Uzaklaş ellerimden uçabildiğin kadar.

Hadi git, benden sana dilediğince izin,
Öyle bir uzaklaş ki karda kalmasın izin.

Kahrımın nedenini söylesem irkilirler;
Çünkü herkes beni Kays, seni Leyla bilirler.

Sanırlar ki sen beni biricik yar saymıştın;
Oysa ki hep yedekte, hep elde var saymıştın.

Hadi git, ne bir adres, ne bir hatıra bırak,
Zannetme ki pişmanlık, mutluluk kadar ırak!

Sanma ki fasl-ı bahar geldiği gibi gitmez,
Sanma ki hüsranını görmeye ömrün yetmez.

Her darbene tehammül edecektir bedenim,
Gururum mani olur perişanıma benim.

Yari Ferhat olanın ellerle ülfeti ne?
Şirin ol katlanayım dağ gibi külfetine.

Henüz layık değilken tomurcuk kadar aşka,
Sana gül bahçesini kim açar benden başka!

Hercai arılara meyhanedir çiçekler,
Kim bilir şerefinden kaç kadeh içecekler!

Madem aşk tablosunun takdirinden acizsin,
Git de çağdaş ressamlar modern resimler çizsin.

Ne vedaya gerek var, ne de mektuba hacet,
Git de Allah aşkına bir selama muhtaç et!

Güllere de aşk olsun gene sen kokacaksan!
Fallara da aşk olsun gene sen çıkacaksan!

Kopsun nerden inceyse artık bu bağ, bu düğüm,
Her gece daha berbat, daha vahim gördüğüm.

Korkulu düşlerimi yorumdan kaçıyorum;
Sırf sana üzülüyor, sırf sana acıyorum.

Git iş işten geçmeden, çok geç olmadan vakit,
Günahıma girmeden, katilim olmadan git!



CEMAL SÜREYYA

sular yukselince ,baliklar karincalari yer
sular cekilince de karincalar baliklari yer .
kimse bugunku ustunlugune ve gucune guvenmemelidir!
Cunku kimin kimi yiyecegine ,
!!suyun akisi ''karar verir...

Gidene kal demeyeceksin...
Gidene kal demek zavallilara,
Kalana git demek terbyesizlere
Donmeyene don demek acizlere,
Hak edene git demek asillere yakisir.
Kimseye hak ettiginden fazla deger verme, yoksa degersiz olan hep sen
olursun...

Dusun....
Kim uzebilir seni senden baska?
Kim doldurabilir icindeki boslugu sen istemezsen?
Kim mutlu edebilir seni,sen hazir degilsen?
Kim yikar, yipratir seni sen izin vermezsen?
Kim sever seni, sen kendini sevmezsen?
Hersey sende baslar, sende biter...
Yeter ki yurekli ol, tukenme, tuketme, tukettirme icindeki yasama
sevgisini...

Hep hatirla:
" Caresizseniz, Care SIZSINIZ...."
Behcet NECATIGIL

DOGMAMIS BEBEGE MEKTUP...

Hiç ulaşamayacağımı bildiğim halde seviyorum seni, biliyorsun değil mi?
Gecenin karanlığı ne kadar gerçekse, sen o kadar yalansın...
Tıpkı, o siyahlığı yok etmek için yakılmış lambalar gibi, ben de ancak sensizliğimi
sahteliklerle sıvayabilirim...

Sen hiç olmayacaksın ki!

Göğsüme bastırdığım bedenin olmayacak meselâ...
Ne ellerin olacak avucumda, ne bunları okuyacak gözlerin...
Ne de üstüne söyleyecek sözlerin...

Saçların olmayacak meselâ...
Kulaklarımda sesin,
yüzümde nefesin,
olmayacak...

Beni ne kadar çok sevdiğini anlatamayacaksın bana; dilin olmayacak,
Korkup rüyalarında beni çağıramayacaksın yanına; uykuların olmayacak,
Boynuma atlayıp, sarılamayacaksın bana; kolların olmayacak,
Yüzümde gezinip, yanağımı okşayamayacaksın benim; ellerin olmayacak,
Yürüyüp peşimden, gittiğim yerlere gelemeyeceksin benimle; ayakların olmayacak,
Beni hiç öpemeyeceksin meselâ; dudakların olmayacak...

Sen hiç olmayacaksın ki...

Hep bir parça eksik yaşayacağım, öte yanımda koskoca bir boşluk olarak kalacaksın; hiç dolmayacak.
Oysa; bütün hayatımı sana adayabilirdim. Adını dua gibi tembihleyebilirdim dilime.
Sadece ve sadece seni sevdiğim için, beni sevdiğin için yaşayabilirdim.


Ama sen, hiç olmayacaksın...

GAZEL
Mahabbet Şâhınun bir bende-i fermânıyız cânâ
Gedâ-yı kûy-ı aşkız âlemûn sultânıyız cânâ
(Sevgi sultanının fermanlı kölesiyiz ey sevgili!
Aşk yurdunun dilencisi;âlemin de şâhıyız ey sevgili!)

Ruhun anup nola kûyunda feryâd u figân etsek
Fenâ gülzârınun bir bülbül-i nâlânıyız cânâ
(Yanağını hatırlayıp mahallede feryad-ü figan etsek ne çıkar;
biz yokluk gülistanının inleyen bülbülüyüz ey sevgili!)

Ademden gelmeden bezm-i vücûda bâde ol demden
Lebün esrârınun biz vâlih ü hayrânıyız cânâ
(Kadeh (içki)henüz yokluk yurdundan varlık bulup meydana gelmemişti ki biz senin dudağının *****ıyla kendimizden geçip mest olmuştuk(ve hâla o sarhoşluk üzereyiz ) ey sevgili !)

Nice demden mukîm-İ vâdı-i derd ü gam u aşkız
Ser –i kûy-ı vefânun sanma kim mihmânıyuz cânâ
(Nice zamandır aşk,gam ve dert vadilerinde konaklamadayız;
sanma ki ey sevgili ,vefa yurdunun başköşesinde ağırlanıyoruz!..)

Selîmî –veş lebün vasfın edip şîrîn kelâm ile

Zamânın himmetünle hüsrev-i devrânıyuz cânâ
(Selîmî gibi dudağının özelliklerini tatlı tatlı anlattığımız için senin sayende çağın Hüsrev’i konumuna yükseldik ey sevgili)

I.Selim(Yavuz Sultan Selim)

Bu tarz bir şiirin dünya literatüründe tek yazarı Ulu Sultan Yavuz Sultan Selim.Soldan sağa okunan satırlarla yukardan assağı okunan satırlarda aynı anlam var.

Sanma Canım Herkesi Sen Can-ı Dilden Yar Olur
Herkesi Sen Dostmu Sandın Belki Ol Ağyar Olur
Can-ı Dilden Belki Ol Alemde Bir Dildar Olur
Yar Olur, Ağyar olur, Dildar olur, Serdar Olur

__________________

Şiire düşkünlüğü ile bilinen 3.seliminde ölümüyle ilgili bir yazı okumuştum yazıda 3.selim'in şiire olan merakı ölümüne kadar devam etmiş yazıyordu.

Aynen alıntı yapayım;

Osmanlı sultanı III. Selim, 1808 yılının sıcak bir temmuz günü, sarayın loş bir odasında olanlardan habersiz neyini üflemektedir.
Alemdar Mustafa Paşa ve adamları yeniden tahta çıkarmak için harekete geçtiğinde sabık padişahın vücudunun ortadan kaldırılma kararı çoktan verilmiştir. Kendisini şehit etmek isteyenler, aniden odaya girer.
Nereden bilebilir ki kılıç yerine canını 'ney'le müdafaa edeceğini! Çok sürmez bu mücadele. Ve Topkapı Sarayı'nın duvarları, ince ruhlu bir padişahın öldürülmesine sahne olur.
III. Selim'in şehadetinin üzerinden tam iki asır geçti.
Yaşamı boyunca müzik ve şiir ile ilgilenen III. Selim şiirlerini 'İlhami' mahlasıyla yazar. Öldüğü zaman ise hırkasının cebinden Nevres-i Kadîm'in:
"Kendi elimle yâre açıp verdiğim kalem / Fetva-yı hûn-i nâhakımı yazdı iptidâ"
beyitinin yazılı olduğu bir kâğıt parçası çıkar.

şiirler guzelmıs paylaısm için saolun,

candy ayrıca Ahmet selcuk ilkanın şiiri için ayırca tşk

Uykuların kaçar geceleri, bir türlü sabah olmayı bilmez.
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya,
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar ne yastık.
Girmez pencerelerden beklediğin o aydınlık.
Onun unutamadığın hayali,
Sigaradan derin bir nefes çekmişçesine dolar içine.
Kapanır yatağına çaresizliğine ağlarsın.
Sevmek ne imiş bir gün anlarsın.

Bir gün anlarsın aslında her şeyin boş olduğunu.
Şerefin, faziletin, iyiliğin, güzelliğin.
Gün gelir de sesini bir kerecik duyabilmek için,
Vurursun başını soğuk taş duvarlara.
Büyür gitgide incinmişliğin kırılmışlığın.
Duyarsın,
Ta derinden acısını, çaresiz kalmışlığın.
Sevmek ne imiş bir gün anlarsın.

Bir gün anlarsın ne işe yaradığını ellerinin.
Niçin yaratıldığını.
Bu iğrenç dünyaya neden geldiğini.
Uzun uzun seyredersin aynalarda güzelliğini.
Boşuna geçip giden günlerine yanarsın.
Dolar gözlerin, için burkulur.
Sevmek ne imiş bir gün anlarsın.

Bir gün anlarsın tadını sevilen dudakların.
Sevilen gözlerin erişilmezliğini.
O hiç beklenmeyen saat geldi mi?
Düşer saçların önüne, ama bembeyaz.
Uzanır, gökyüzüne ellerin.
Ama çaresiz,
Ama yorgun,
Ama bitkin.
Bir zaman geçmiş günlerin hayaline dalarsın.
Sonra dizilir birbiri ardına gerçekler, acı.
Sevmek ne imiş bir gün anlarsın.

Bir gün anlarsın hayal kurmayı;
Beklemeyi, ümit etmeyi.
Bir kirli gömlek gibi çıkarıp atasın gelir
Bütün vücudunu saran o korkunç geceyi.
Lanet edersin yaşadığına...
Maziden ne kalmışsa yırtar atarsın.
O zaman bir çiçek büyür kabrimde, kendiliğinden.
Seni sevdiğimi işte o gün anlarsın.

ÜMİT YAŞAR OGUZCAN

ya candy cok harika bir şiir arka fonda güzel olmuş paylaştıgın için tşkler

AŞK İKİ KİŞİLİKTİR


Değişir rüzgarın yönü
Solar ansızın yapraklar;
Şaşırır yolunu denizde gemi
Boşuna bir liman arar;
Gülüşü bir yabancının
Çalmıştır senden sevdiğini;
İçinde biriken zehir
Sadece kendini öldürecektir;
Ölümdür yaşanan tek başına
Aşk iki kişiliktir.

Bir anı bile kalmamıştır
Geceler boyu sevişmelerden;
Binlerce yıl uzaklardadır
Binlerce kez dokunduğun ten;
Yazabileceğin şiirler
Çoktan yazılıp bitmiştir;
Ölümdür yaşanan tek başına,
Aşk iki kişiliktir.

Avutamaz olur artık
Seni bildiğin şarkılar;
Boşanır keder zincirlerinden
Sular tersin tersin akar;
Bir hançer gibi çeksen de sevgini
Onu ancak öldürmeye yarar:
Uçarı kuşu sevdanın
Alıp başını gitmiştir;
Ölümdür yaşanan tek başına,
Aşk iki kişiliktir.

Yitik bir ezgisin sadece,
Tüketilmiş ve düşmüş, gözden.
Düşlerinde bir çocuk hıçkırır
Gece camlara sürtünürken;
Çünkü hiç bir kelebek
Tek başına yaşayamaz sevdasını,
Severken hiçbir böcek
Hiç bir kuş yalnız değildir;
Ölümdür yaşanan tek başına,
Aşk iki kişiliktir.



Ataol Behramoglu

Uykusuz geçen bir gecenin ardından
Hiç istemediğim gündüz giriyor aramıza
Rüyalarda yaşarken ikimiz
Ayrılıyor birleşen ellerimiz
Hayatın bize yazdığı tecelli bu
Ben sana hasretimi
Kısa süren rüyalara saklıyorum hep,
Bunca hasreti birkaç dakikaya sığdırmak
Öldürüyor beni gülüm
sema gökçe

Sensizlik

Karanlık bir sokakta
Yürüyorum ağır ağır
Bir yandan yağmur, bir yandan gözyaşlarım
Çaresiz ve perişanım
Sırılsıklam olmuşum
Ve titriyorum...

Sen uzaklardasın şimdi
Bakıyorsun belki bir pencereden geceye
Dinliyorsun yağmurun sesini
Belki de anılar canlanıyor gözlerinde
Benle dolu, benle yaşanan...

Bense yürüyorum hala
Bomboş ellerim, bomboş yüreğim
Vefalı bir dost şimdi bana kaldırımlar
Sensiz geçen gecelerimin, yalnızlığımın
Tek şahidi onlar...
jale akman

Bazen...
Yıldızları süpürürsün farkında olmadan...
Güneş kucağındadır...
Bilemezsin...
Bir çocuk gözlerine bakar...
Arkan dönüktür...
Yüreğinde kuruludur orkestra...
Duymazsın...
Koca bir sevdadır yaşamakta olduğun...
Anlamazsın...
Uçar gider...
Koşsan da tutamazsın

Eğer yeniden başlayabilseydim yaşama.

İkincisinde daha çok hata yapardım.

Kusursuz olmaya çalışmaz, sırtüstü yatardım.

Neşeli olurdum, ilkinde olmadığım kadar.

Çok az şeyi ciddiyetle yapardım.


Temizlik sorun bile olmazdı, asla. Daha çok riske girerdim.

Seyahat ederdim, daha fazla.

Daha çok güneş doğuşu izler, daha çok dağa tırmanır,

daha çok nehirde yüzerdim.

Görmediğim birçok yere giderdim.

Dondurma yerdim doyasıya ve daha az bezelye.

Gerçek sorunlarım olurdu. Hayali olanların yerine.

Yaşamın her anını gerçek ve verimli kılan insanlardandım ben.

Yeniden başlayabilseydim eğer, yalnız mutlu anlarım olurdu.

Farkında mısınız bilmem. Yaşam budur zaten: Anlar sadece anlar

Sizde anı yaşayın.

Eğer yeniden başlayabilseydim.

İlkbaharda pabuçlarımı fırlatır atardım.

Ve sonbahar bitene kadar yürürdüm çıplak ayaklarla.

Bilinmeyen yollar keşfeder, güneşin tadına varır.

Çocuklarla oynardım. Bir şansım daha olsaydı eğer.

Ama işte seksen beşindeyim ve biliyorum...

Ölüyorum.





alıntıdır...

İkili Yalnızlığımız...
Suskunuz... Hem de çığlık çığlığa bir suskunluk bizimkisi...

Bu konuşacak bir şeyimiz olmadığından değil. Konuşmaya
çalıştığımız şeylerin, alıştığımız yalnızlığımızdan
uzaklaştırması aslında bizim korkumuz...

İkimizde cesaret edemiyoruz. Öylesine alışmışız ki içimizde
büyüttüğümüz yalnızlığımıza. Seviyoruz onu. Bekli de
yaşandığında yok olacağı korkusu bizi tereddütte düşüren. Kaybetmekten
korkacağımız bize ait bir şey oluşturma kaygısı...

Sen yapamadığın hamlenin, hayatın boyu inanmak istediğin
değerlere sahip gibi gördüğün düzeni yok etme girişiminden Başka bir
şey olmayacağını düşündün hep... Bense yılların verdiği bir
alışkanlıkla içinde var ettiğim bana daha fazla acı vermemek için
susmayı tercih ettim...

İçimden çığlık atarak susuyorum... Susuyorum... İçimde o kadar
güzelsin ki... Sana susuyorum...

Demiştim ya "yüreğim susmayı öğreniyor". Aslı yok. Sevdiğini
anladığında içinde duyduğun çığlığın yankısı hiç bitmiyor.
O hiç susmayacak... Her gün, her saat bana haykıracak, bağıracak,
parçalayacak içimi. Benimse yüzümde o gülümsemem yer edinecek
tekrar...

Her soğuk üşütemediği gibi, her ateş de yakamazmış insanı...
Üşüyorum; alev alev üşüyorum... Hani saatlerce sessiz, tek kelime
etmeden sana bakışlarım var ya; gözlerinde beni ısıtacak olan
anlamları yakalamaya çalışma çabamdan başka bir şey değil...

Ve her yakaladığımda kaybettiğimi hissetmemden öteye gitmeyen
bekleyişler... Ve her kaybettiğimde yeniden yakalama çabam
alıntıdır

Ben acılar denizinde boğulmuşum
işitmem vapur düdüklerini , martı çığlıklarını

Dalgalar hergün bir başka kıyıya atar beni
Duyarım yosunların benim için ağladıklarını

Ölüyüm çoktan, bir baksana gözlerime
Gör, içindeki o kanlı cam kırıklarını

Bu ne karanlık , bu ne zindan gece böyle
Bütün gemiler söndürmüş ışıklarını

Ben acılar denizi olmuşum, yaklaşma
Sularım tuzlu, sularım zehir zemberek
Baksana; herkes içime dökmüş artıklarını


Bu karanlık bitse artık, bir ay doğsa
Bir deli ruzğar çıksa; alıp götürse
Yilların içimde bıraktıklarını...

Aşka Sevdalanma
Can verme sakın aşka aşk afeti candır
Aşk afeti can olduğu meşhuru cihandır
Sakın isteme sevdayı gam aşkta her an
Kim istedi sevdayı gamlı aşk ziyandır
Her ebrulu güzel elinde bir hançeri honriz
Her zülfü siyah yanında bir zehirli yılandır
Yahşi görünür yüzleri güzellerin emma
Yahşi nazar ettikte sevdaları yamandır
Aşk içre azap olduğu bilirem kim
Her kimseki aşıktır işi ahü figandır
Yadetme güzel gözlülerin merdümi çeşmin
Merdüm deyip aldanma kim içtikleri kandır
Gel derse Fuzuli ki güzellerde vefa var

Aldanmaki şair sözü elbette yalandır.

Fuzuli

Eski Bir Sancı
Eski bir sevdayı anlatır,
Çalan her şarkı.
Her nağmede gizlidir,
Eski bir sancı.
Bazen hüzzamdır sessiz,
Hüzünlüdür eskiden.
Bazen sabadır sensiz,
Mistik ve de derinden.

Sen ki hasret yüklü gemide,
Yanımdayken özlemim.
Sen ki özlem yüklü sevdada,
Yurt yurt gezindiğimsin.
Ne sen bil bunu,
Nede ben söyleyeyim.
Aşık maşuktan ayrı,
Acı çeker bilirim...

Bedirhan Gökçe

Bu Dünya Hangimizin?
Bırak deli Haydar-bırak be gardaş
Kafayı bozmaya değmez bu dünya
İster hızlı dönsün isterse yavaş
Sen seni üzmeye değmez bu dünya

Fani diyen varsın desin sana ne
Gönül veren gitsin versin sana ne
Haydut vursun hırsız yesin sana ne
Gücenip kızmaya değmez bu dünya

Nerde kan akıtıp kavga verenler
Nerde şimdi sefasını sürenler
Ne götürdü kucağına girenler
Bir yırtık çizmeye değmez bu dünya

Hayaller kur tespih tanesi farzet
Hepsi de senindir otuz üç adet
Bırak kalsın orda hiç çekme zahmet
İpliğe dizmeye değmez bu dünya.

Kulpu yok ki neresinden tutasın
Sana göre lokma değil yutasın
İçine gireni Allah kurtarsın
Üstünde gezmeye değmez bu dünya.

Gel gitme kal desem kalamazsın ki
Ortadan böl desem bölemezsin ki
Git tekrar gel desem gelemezsin ki
Aldanıp azmaya değmez bu dünya

Almak-satmak, tapu-senef nafile
Toplayıp yığdığın servet nafile
Sıla nafiledir, gurbet nafile
Yağmaya tozmaya değmez bu dünya

Sınırlar çizilmiş konulmuş yasak
Beş para etmezdi bizler olmasak
Kısmen göz yaşı kan-kısmen kir pasak
Yıkayıp süzmeye değmez bu dünya

Senin benim ne ki? Küçük mü dar mı?
Hani kimin dostu, kimseye yâr mı?
İnsan öldürmenin manası var mı?
Karınca ezmeye değmez bu dünya

Misafirsin, misafirlik suç değil,
Bakacaksan uzaktan bak, güç değil
Eti yenmez, koyun değil koç değil
Derisin yüzmeye değmez bu dünya

Kabuktur, manayı unutturmasın
Babayı, anayı unutturmasın
Boş hayal mevlâ'yı unutturmasın
Tırnakla kazmaya değmez bu dünya

Arkası karanlık, önü karanlık
Yarını karanlık, dünü karanlık
Kendine çağırır seni karanlık
Bir küçük hüzmeye değmez bu dünya

Cazibesi özelliği yok demem
Nakış nakış güzelliği yok demem
İki günde kaçar gider.. çok demem
Anlayıp sezmeye değmez bu dünya

Unutma ki yolcu yolunda gerek
Yolcunun azığı belinde gerek
İnsanlar insanlık hâlinde gerek
Mest olup sızmaya değmez bu dünya

Bilesin ha canım Haydar bilesin
Seni bekler soğuk mezar bilesin
Ebediyet ötede var bilesin
Tek satır yazmaya değmez bu dünya.

Yasaklı Rüyalar(sh.103)

Abdurrahim

en güzel 20 siir secilmiş:)

Herşey Sende Gizli Can yücel
Anlatamıyorum Orhan Veli Kanık
Ben Sana Mecburum Attila İlhan
Beklenen Necip Fazıl Kısakürek
Bir Gün Anlarsın Ümit Yaşar Oğuzcan
Seviyorum Seni Nazım Hikmet Ran
Yaşadıklarımdan Öğrendiğim Bir Şey Var Ataol Behramoğlu
Sessiz Gemi Yahya Kemal Beyatlı
Otuz Beş Yaş Cahit Sıtkı Tarancı
Aşk İki Kişiliktir Ataol Behramoğlu
Hasretinden Prangalar Eskittim Ahmed Arif
Ayrılık Sevdaya Dahil Attila İlhan
Mona Roza Sezai Karakoç
Eğer Can Yücel
Anlayamadılar Nazım Hikmet Ran
Değişik Değişik
Dudak Payı Sunay Akın
Beni Unutma Ümit Yaşar Oğuzcan
Sevdan Beni Ahmed Arif
Aşkta Yarın Yoktur Sevgili Cezmi Ersöz

SUCLAMA BENİ

Suçlama beni
böyle bırakıp
gidiyorum diye
bağrımı yakan
bir yaradır
bu ayrılık şimdi

Bil ki kanımdadır
sevişmelerin yangını
öylece girerken
gecenin bağrına
taşıyorum sımsıcak gülümşeyişini

Yaşanan günler
hayatı oyarak
gedikler açıyor
durulur mu artık
durgun sularda
bekleyerek seheri

Talan ediliyor
bahar ve aşk
öyle bir soyun ki
duracak gibi değil
vurmazsak eğer
kendimizi yola

Yaşamak zorunlu
kurtarılırsa eğer
bahar ve aşk
ve şimdi hayat
acı yeşil
bir kader renginde

Hayatın ve sevincin
kaderinin altettiği yer
kavganın ortasıdır
ki umudun çiçeklenişi
aşkın
yengisidir bu

Söylenecek bütün sözler
sevincin ve sevdanın
savunulmasına dairdir
ve şimdi onlar
yaralarını saracak
birilerini beklemektedirler

Ey anısıyla
kalbimi yakan
kederlenme hemen
ve suçlama beni
böyle bırakıp
gidiyorum diye

AHMET TELLİ

GÜL
Bugün ben şâhımı gördüm, çeşmi cemâli güldür gül
Gül olanın aslı güldür peygamberin nesli gül

Kurusu gül, yaşı güldür, toprağı gül, taşı güldür
Girdim şahın bahçesine, cümlesi aşı güldür gül

Asmasında gül dalları, kovanında gül balları
Ağacında gül hâlleri, servi pınarı güldür gül

Arkı akar çarkı döner, gülden değirmeni döver
Yine gülden gül öğütür, bendi ırmağı güldür gül

Gülden terâzi yaparlar, gül ile gülü tartarlar
Gül alırlar gül satarlar, çarşı pazarı güldür gül

Açıl gel ey gonca gülüm, ağlatma şeydâ bülbülün
Bu inleyen garib dilin, âh-u efgânı güldür gül

Gel hâ gel ha gül Nesîmi, geldi yine gül mevsimi
Bu feryad bülbül sesimi, sesi feryâdı güldür gül

HATRINA DÜŞECEĞİM (126106 Hit)

Kopkoyu bir sis içinde bir akşam
Hatırına düşeceğim belki
Bir an ıslayacak yağmur yüzünü
Birden o tatlı demleri hatırlayacaksın
Sonra sıcak yatağında uzun uzun
Ağlayacaksın Ağlayacak.!

Boğazında bir şeyler düğümlenecek
Ah yanımda olsaydı diyeceksin
Tüm yıldızlar gülecek haline Ay'da göz kırpacak
İliklerine işleyecek bensizlik
Kahrolacaksın...!

Bir sigara tüttüreceksin ihtimal
Ufku seyredeceksin saatlerce
Bir rüzgar kopçalayacak yüzünü
Sonra hayalim gelecek karşına
Bir Şiirimi mırıldanacaksın
Hıçkıracaksın..!

Gönlünden atamadığın gibi kafandan da
Silemeyeceksin beni düşlerine gireceğim her gece
İnce bir hüzün bürüyecek yüzünü
Ve çırılçıplak gerçekleri o zaman
Anlayacaksın..!

Sonra bir şeyler yazmak isteyeceksin
Kafan gibi kaleminde işlemeyecek
Unutmak isteyeceksin her şeyi
Ama unutamayacaksın hiç bir şeyi
Kıvranacaksın.!
NECİP FAZIL KISAKÜREK

dilrubacım çok hosmus siir gercekten :) tesekkürler

SESSİZ GEMİ
Artık demir almak günü gelmişse zamandan,
Meçhule giden bir gemi kalkar bu limandan.

Hiç yolcusu yokmuş gibi sessizce alır yol;
Sallanmaz o kalkışta ne mendil ne de bir kol.

Rıhtımda kalanlar bu seyahatten elemli,
Günlerce siyah ufka bakar gözleri nemli.

Biçare gönüller. Ne giden son gemidir bu.
Hicranlı hayatın ne de son matemidir bu.

Dünyada sevilmiş ve seven nafile bekler;
Bilmez ki, giden sevgililer dönmeyecekler.

Bir çok gidenin her biri memnun ki yerinden.
Bir çok seneler geçti; dönen yok seferinden

YAHYA KEMAL

ÜSTAD ÖLÜMÜ NASIL ANLATMIŞ AMAA

ARAMIZDAKİ FARK

Sen dünden gelirsin, ben yarından gelirim
Doğmadık bebekler diyarından gelirim.
Sen müebbet inkârda kılmışsın kararı
Ben Kalubelâ’nın ikrarından gelirim.

Abdurrahim Karakoç

Alıntı:

---

secretgarden Nickli Üyeden Alıntı

dilrubacım çok hosmus siir gercekten :) tesekkürler

---

:) öledir üstad'ın bütün şiirleri hoştur hem de çok hoştur...

gercekten öyle tekrardan tesekkürler canım paylasım için:)

Sabır

Sabrın sonu selâmet,
Sabır hayra alâmet.
Belâ sana kahretsin;
Sen belâya selâm et!

Felâh mı, onda felâh,
Silâh mı, onda silâh.
Sen de kim oluyorsun?
Asıl sabreden Allah.

Sabır, incecik sırat;
Murat içinde murat.
Sabır Hakka tevekkül.
Sabır hakka itimat.

Sabırla pişer koruk,
Yerle bir olur doruk.
Sabır, sabır ve sabır,
İşte Kur`anda buyruk!

Bir sır ki âşikâre,
Avcı yenik şikâre.
Yalnız, yalnız sabırda
Çaresizliğe çare...

Necip Fazıl Kısakürek