ŞİİR SEVER NİZİPLİLER BURAYA...

HAKK'IN KANDİLİNDE GİZLİ SIR İDİM

Hakk'ın kandilinde gizli sır idim
Anamın beline indirdin beni
Ak mürekkep idim, kızıl kan ettin
Türlü irenklere yandırdın beni

Anamın karnında ben neler gördüm
Yedi derya geçtim, ummana daldım
Dokuz aylık yoldan sefere geldim
Bir kapısız hana indirdin beni

Ben de bildim şu dünyaya geldiğim
Tuzlandım da çapıtlara belendim
Bir zaman da beşiklerde eğlendim
Anamın sütüne kandırdın beni

Beş yaşında akıl geldi başıma
On yaşında gider oldum işime
Varıp ta değince on beş yaşıma
Bir kuru sevdaya yeldirdin beni

On beş yaşadım, yirmiye yol oldu
Otuzunda çevre yanım göl oldu
Kırk yaşadım, hayrım, şerrim bell'oldu
Hayrımı, şerrimi bildirdin bana

Ellisinde yaşım yarısın geçti
Altmışında yoluna yokuş düştü
Yetmişinde biraz tebdilim şaştı
Mertebe mertebe indirdin beni

Sekseninde beratçığım yazıldı
Doksanında kan damarım üzüldü
Yüz yaşında azalarım çözüldü
Bir sabi masuma döndürdün beni

Karac'oğlan der ki, yaktın yandırdın
Ecel şarabın verdin kandırdın
Emreyledin Azrail'i gönderdin
Hiç de doğmamışa döndürdün beni

Abi bu şiir bana Celal Güzelses'in Yaş Destanı'nı hatırlattı. Yaşı genç olsa da insan okuyunca hüzünleniyor...

bir güzel ki on yaşına girince
gonca güldür de henüz açılır
on birinde gonca diye koklarlar
on ikide elma deyip saklarlar
on üçünde cevr-ü cefa çekerler
on dördünde hamre şekere benzer

(ah)
on beşinde güzelliğin çağıdır
on altı da gören aklın dağıtır
on yedide göğsü cennet bağıdır
uzanır kameti selviye benzer

(ah)
on sekizde hem artırır zarını
on dokuzda terk eylemiş arını
yirmisinde gözdedir şu karını
zincirlerden kopmuş aslana benzer

(ah)
yirmi beşte bıyıkları burulur
otuzunda akan sular durulur
otuz beşte günahları sorulur
yalana karışmış irfana benzer

(ah)
kırk yaşında gazel dökülür bağlar
kırk beşinde günahlarına ağlar
ellisinde insanlara bel benzer
dağ başına çökmüş dumana benzer

(ah)
elli beşte sızı iner dizine
altmışında duman çöker gözüne
altmış beşte hiç bakılmaz yüzüne
ahreti gözetir süphana benzer

altmış beşten sonra beller bükülür
bütün damarlardan kanlar çekilir
gel gel diye toprak çağırır
geldi geçti yalana benzer

Çok teşekkür güzel bir paylaşım.Selamlar

BEŞİNCİ MEVSİM

Düştü can evime dördüncü cemre
Dünyayı üçüncü gözümle gördüm.
Dörtyüz seksenbeş gün çekti bir sene
Onaltıncı aya takvimsiz girdim.

Aynalara baktım korku gösterdi
Saatler her sabah kırkı gösterdi
Namlular, nişanlar Türk'ü gösterdi
Hayatım boyunca hedefte durdum.

Gül sundum yediler, koklamadılar
Armağan can verdim saklamadılar
Gittim... gelir diye beklemediler
Kaybolan gölgemi yollara sordum.

Getirdim yanıma ay'ı bir karış
Ölçtüm ki dağların boyu bir karış
Şehiri bir adım, köyü bir karış
Damlada denizdir en küçük derdim.

Savurdum, eledim, seçtim zamanı
Yaprak, yaprak tel tel açtım zamanı
Haftada üç asır geçtim zamanı
Nerye gittimse zamansız vardım.

Yırtıldı ruhlara çizdiğim resim
Yazık, kuklalara sığmadı sesim
Yaşadığım şimdi beşinci mevsim
Çağın çilesini sırtıma sardım Abdurrahim Karakoç

Yalvarış

Ya Rab bu hasrete can dayanmıyor;
Zaman kısa, ben yorgunum, yol uzun.
Her adımda bir engel var, salmıyor,
Zaman kısa, ben yorgunum, yol uzun.

Mümkün mü bu yolda maksuda ermek?
Mümkün mü sılada dost yüzü görmek?
Âşıka ar gelir geriye dönmek;
Zaman kısa, ben yorgunum, yol uzun.

Çekilmez bir şelek vurdun arkama;
Şaşırdım yollarda kaldım, akşama.
Umudum her zaman bakidir amma,
Zaman kısa, ben yorgunum, yol uzun.

Sevip sevilmemek varsa kaderde,
Hangi doktor ilaç verir bu derde?
Hastayım, susuzum gurbet illerde;
Zaman kısa, ben yorgunum, yol uzun.

Ey hanlar hanını halkeden Hancı!
Bir yudum aşkınla doğdu bu sancı.
Ey fakir ekmeği, Mümin inancı!
Zaman kısa, ben yorgunum, yol uzun

Aramızdaki Fark

Sen dünden gelirsin, ben yarından gelirim
Doğmadık bebekler diyarından gelirim.
Sen müebbet inkârda kılmışsın kararı
Ben Kalubelâ’nın ikrarından gelirim

a.karakoç

Askere Mektup

Aziz dostum,sen bu ilden gideli,
Sekiz mevsim geldi-geçti duydun mu?
Gine kar koymadı baharın yeli,
Şeftaliler çiçek açtı duydun mu?

Memiklerin Iraz için Kel Durdu,
Sinan oğlu Muharrem’i öldürdü
Keş Ahmet bayram da namaz kıldırdı;
Kerim Ağa köyden göçtü duydun mu?

Çavuşların yumuk gözlü Tahir’i
Kahve yaptı kırk senelik ahırı,
Erkek Fatma, Dişi çürük Mahir’i
Güpegündüz aldı kaçtı duydun mu?

Ala-kardır Binboğa’nın yücesi..
Asker oldu Halime’nin kocası..
Sazlıköy’ün ilerici hocası
Minarede şarap içti duydun mu?

Dikkat eyle; anlam çıkar sözüm den;
Bir hızarcı geldi Mercanözü’nden
İpsiz Mustafa’nın tek boynuzundan
On altı çift tahta biçti duydun mu?

Kenan’ların sarı saçlı Reşad’ı
On çocuğun anasını boşadı,
Sultan serbest kaldı, sarhoş yaşadı,
Hürriyeti yeni seçti duydun mu?

On iki gün önce yaptık bir seçim,
Tekgöz murdar öldü partisi için.
Nasreddin Hoca’nın dediği biçim;
”Dünyayı yanlışsız ölçtü(!) ” duydun mu?

Daha bunlar bildiğimin yarısı,
Gelecek mektuba kalsın gerisi.
Bu yıl KARAKOÇ’un gönül arısı
Çiçekten çiçeğe uçtu duydun mu?

Vur Emri(sh.177)

Abdurrahim Karakoç

Girdapta Bir Can

Yad elden yanıma çağırdım seni
Gelmek istiyorsun, bırakmıyorlar.
Rüyada, mektupta, albümde beni
Bulmak istiyorsun, bırakmıyorlar.

Umutlar hayaldir, acılar gerçek
Çileye mahkûmsun, kim ne bilecek
Ya bir kuru selâm, ya bir top çicek
Salmak istiyorsun, bırakmıyorlar.

Otuz yıl ağladın hep yana yana
'Yeter, yazık' diyen olmadı sana
Vefasız dostluğa, kalleş zamana
Gülmek istiyorsun, bırakmıyorlar.

'Çalış' derler, ayak bağlı, el bağlı
'Konuş' derler, dudak bağlı, dil bağlı
'Kalk git' derler, kapı bağlı, yol bağlı
Kalmak istiyorsun, bırakmıyorlar.

Aydınlık ararsın her gün, her yerde
Çekerler önüne yedi kat perde
Zulüm kimden gelir, adalet nerde?
Bilmek istiyorsun, bırakmıyorlar.

Yıllar boyu uykuların bölündü
Uçacakken kanatların yolundu
Hayat hakkın vardı, elden alındı
Ölmek istiyorsun, bırakmıyorlar.

SEVELİM SEVİLELİM
Hak cihana doludur, kimseler Hakkı bilmez
Onu sen senden iste, o senden ayrı olmaz
Dünyaya gelen geçer, bir bir şerbetin içer
Bu bir köprüdür geçer, Cahiller onu bilmez

*** ***
Gelin tanış olalım, işin kolayın tutalım
Sevelim sevilelim, dünya kimseye kalmaz
Yunus sözün anlar isen, mani´sini dinler isen
Sana iyi dirlik gerek, bunda kimseler kalmaz

Ve gözlerin gelir geçer içimden
Su içerken sen sokulurken aksam kizilligina
Ekmegi bölerken
Yalnizsam yillar nasil geçmisse aradan
Unutmak kolay sanmissa sarkilar
Siirler yalan yazmissa ayriligi
Kör olsun sözlerim, unuttuysam adini
An gibi aklimdasin

Gelir geçer gemiler
Belki sende geçersin diye
Bir kumru konar her sabah pencereye
Bir miladi tasir gece bir yildiz
Soguk olur, üsürsün ya adamakilli
Hani sarilirsin kendine
Hani aklin karisir
Bu bir divaneliktir gönül aha alisir
Ömrüm bitse ne çikar
Can gibi aklimdasin

Gündür bu geçer gider
Belki bir sey kalmaz sanirsin
Yani bir sabah uyandiginda
Ne hayatin tortusu ne kokusu alismisligin
Her sey baska olacaktir
Baska bir otobüs baska bir gazete
Resimlerden silinecek yüzün belki de ne adin ne sanin
Bir safak vakti açinca gözlerini
Bir merhabayla
Yeniden kurulacak dünya
Ve sen her safak
Nan gibi aklimdasin

Bazen bir sey geçer içinden insanin
En ücra yerlerinden cesaret gibi bir sey
Ne olacak iste kömür yanmiyorsa eskisi kadar güzel
Fasulyenin tadi yoksa
Sarkilar yakmiyorsa içini
Sadri Alisik öyle güzel aglamiyorsa
Asik olmayi beceremiyorsa Izzet Günay
Mahallenin en güzel kizina
Denizin tuzu
Yalnizligin bahanesi yoksa
bir biçak saplaninca yüreginin tam ortasina
zannetmeki ölmek zor
ölmek kolay kolay da
kan gibi aklimdasin

bu da geçer
her sabah kanayacak degil ya
bakarsin taze ekmek çikarir kösedeki firin
biraz da helvasi bizim bakkalin
senden ayirdigim üç bes zeytin
otururum sofraya
her lokmada geçer acisi belki birakilmisligin
bende unuturum nasil unutulursa sana susuzlugum
ve nasil becerdiysem kahrolmayi
öyle unuturum
ekmek gibi nan gibi aklimdasin

Ve gözlerin gelir geçer içimden
Su içerken sen sokulurken aksam kizilligina
Ekmegi bölerken
Yalnizsam yillar nasil geçmisse aradan
Unutmak kolay sanmissa sarkilar
Siirler yalan yazmissa ayriligi
Kör olsun sözlerim, unuttuysam adini
An gibi aklimdasin
An gibi aklimdasin
aklimdasin...

İbrahim Sadri

çok güzel ve çok sevdiğim bir şiir teşekkürler paylaşım için...

(= insan sevince=)


hayat be dostum vaz geçmemek lazım
elbette ki ağlamak ta gülmek te gerek
ilk görüşte aşık olmak mı?yoksa aşık olduğunu gizlemek mi?
ikisi arasında kaldığı zaman ne yapar insan?
ya sevğisini içinde bir sır olarak yaşamak zorunda kalırsa insan ne yapar bilmiyorum.

apansızca çekip ğitmekten başka hiç bir şey gelmez elimizden
kendimizi bazen yanlızlığa bazanda sessizliğe mahkum ederiz
kimsenin olmadığı bir yerleri arar olur gözlerimiz,karanlıkta yürümeyi yağmurlu ğünlerde ağlamayı isteriz.
kimseler göz yaşlarımızı ğörmesin diye.
kendimizi hatıralara ,geçmişte yaşanmış;bir takım olaylara gömeriz.

ta ki mutluluğu yakalyıncaya kadar çırpınırız.ve kalbimizi fetheden o mükemmel kişinin ellerini tutuncaya kadar ,hep yanlızızdır.
insan sevince hiç bişey görmez gözler.kalp farklı çarpar.
beyin farklı düşünür.gözler farklı bakar insan sevince.




beste=m.telli



arkadaşlar kusura bakmayın ancak bu geldi elimden ben ne şairim nede edebiyatçıyım.sadece içimden geleni yazmaya çalıştım kusur varsa affola.

"Sevmek bir yerdeki sabah galiba
Beni bir türlü oraya götürmediler''

Yüreğine sağlık çok güzel bir şiir devamının gelmesini isterdim.
Sağ olasın
(Zaten ben şairim ben edebiyatçıyım diyen bence olgunlaşmamış kişilerdir{ama hepsi değil bir çoğu} mutavazi insanlar genelde gerçek şair ve edebiyatçılardır fikrimce)

Gözlerinin seherinde doğar güneşim
Ne zaman baksam gözlerine
Tan kızılına boyanır yüreğimdeki sevda ateşim
Harlanır içimin sen yangını
Ben yandıkça her solukta
Nefesimin sıcaklığına karışıp savrulur küllerim

Gözlerinin baharına düşer cemrelerim
Ne zaman baksam sana
Yüreğimde boy verir sevda filizlerim
Coşar içimin sen baharı
Sen düştükçe havama,suyuma,toprağıma
Cana gelir misk-i saadet çiçeklerim

Gözlerinin renginde yazılıdır kaderim
Ne zaman baksam gözlerine
Cennet yeşili bir huzura gark olur geleceğim
Belirir içimin sen yazgısı
Sen oldukça zümrüt bakışlarınla ömrümde
Nurlarla dolar dünüm,bugünüm,ecelim

Gözlerinin yokluğunda üşütür zemherim
Ne zaman bakamasam gözlerine
Titrer sana söylediğim sevda cümlelerim
Yakar içimin sen ayazı
Sen ısıtmadıkça güneş gözlerinle
Buz keser ömrüm,yüreğim ,tüm benliğim...

Ben baktım, ben sevdim




Sevgi denildiğinde hep ikinci biri daha, bir başka nesne düşünülür nedense… Sevgi gerçekte nedir? Sevgi nereden gelir nereye gider? Ne kadar gerçektir?

Sevgiyi uzun yıllar birilerinin gölgesinde aradım, ve yine birilerinin gölgesine sığındım sevgiyle özdeşleştirerek. Önce anneden başladı bu serüven, annemin beni görmesi, beni fark etmesi, bana sevgiyle bakmasıydı sevmek. Bu sevmek denilen şey öyle her zaman olmuyordu, her zaman hissedemiyordum ve varlığından da emin olamıyordum. Derken aile içerisinde annem-babam-kardeşlerim arasında sonu gelmez bir kovalamaca başladı, beni sevdi yaşasın ben de onu seviyorum.

Böylece öğrendik sevgiyi, birilerinin bizi fark etmesiydi sevgi, sonra vaktini paylaşması, sonra ilgisini paylaşması ve bu da yetmedi kendini paylaşmasını bekledim. Bu nasıl bir sevgidir diye zamanla kafam karıştı. Bu benim karşımdakini sevmem mi karşımdakinin beni sevmesi mi? Eğer benim onu sevmemse neden onun beni sevmesini tarif ediyor beklentiler?

Bu noktada sevgiyi kendi içimde sorgulamaya başladım, ben seveceksem kaynağı da ben olmalıydım ve ben sevmeliydim, ama bu bir türlü gerçekleşemiyordu. Sevmek nedir bilmiyordum, ama sevgi beklemeyi biliyordum.

Bir gün kendime sıkı sıkı sarıldım, içten ve hoş gören tarafımla kendimi kabullendim ve kendimi seviyorum dedim. İşte burada başladı gerçek sevginin gerçek anlamını kavrama yolculuğu. Kendimden bir beklentim yoktu, kendime bir tavizim yoktu, hoş görmediğim yanlarım da vardı ama kendimi seviyordum, sadece kendim olduğum için. Nefes alışımı seviyordum, gözümü kırpabilmeyi, işittiğim seslerden kelimeler, cümleler çıkarabilmeyi, tenimi seviyordum, sıcaklığı da serinliği de hissedebiliyordu.

Böyle kendime sevgi doluyken yollara koyuldum, ağaçları sevdim, kuşları sevdim; gökyüzündeki buluta göz kırptım, güneşe selam verdim. Ve onları da seviyorum dedim, sadece orda oldukları için.

Sonra yaşantımın içine aldığım insanları sevdim, evet sadece sevdim, kendimi sevdiğim gibi sevdim. Çünkü gözlerim aslında diğer insanları kendimi gördüğüm gibi görüyordu, gönlüm gönülleri kendimi sevdiğim gibi seviyordu. Her bakışımda bir ayna vardı sanki ve aynaya bakıyordum. Aynada kendimi sevdiğim için diğer suretleri de birlikte seviyordum. O zaman ben de çokca seviliyordum. Ben de aynadan onlara sevgi yansıtabiliyordum.

Bu çok basit sistemdi aslında…

Ben baktım, ben sevdim.

Sevgi hep çok yakınımızda, çok içerimizde önce ordan başlayabilirsek sevgiyi yaşamaya; o zaman sevgi tüm yaşantımızda

ellerimi tutarmısın



ellerim umutla uzanır oldu buğün .
belki elimi tutarsın diye.
gözlerim hüzünle yaş doldu bu ğün
umudum kırılır gelmez sin diye.


ne acılar umrumda, nede kederler.
anılarım yok oldu nerde hayaller.
hep bekleriz seni ben ve sahiller.
belki sahilde el ele gezeriz diye.

gurbet eller beni hep kucakladı.
sevdalının gözleri beni bağladı
yüzüm ğüldü ama yürek ağladı.
seni sonkez görmeden ölürüm diye.


aşıklar neden hep yanar oldu
mecnunun gözleri çölde sel oldu.
ferhat dağlarda beçare oldu.
beni mecnun etmeden gel ne olur.
bu garibin elini tutsan ne olur.

ne olur kardeşler beni hoş ğörün
susadım aşkıma çekilmez zulüm.
bu ne ekmek tir nede bir öğün.
elimi tutsaydı biterdi zulüm.

m.telli

NE SEN NE BEN

SIMDI GERI DÖNÜSÜ OLMAYAN BIR YOLDAYIM
ICIM HEP SENDEN YANA OLSADA
ICIM HEP KAN AGLASADA
BIR TARAFIM ASLA DER GIBI
BÖLER BENI IKIYE
AN GELIR HAYKIRMAK ISTERIM SENI DELI GİBİ SEVDİĞIMİ
HALA UNUTAMADIGIMI
AN GELIR YAPTIKLARIN GEÇER GÖZÜMÜN ÖNÜNDEN FILM SERIDI GIBI
SU AN NE YAPTIGINI BILMEM, DUYMAM, GÖRMEM
SORARIM KENDIME
BEN ONA BIR SEYLER YAZARKEN
ACABA GELIR MIYIM AKLINA
O DA BENIM GIBI ÇARELER ARAR MI
HER TELEFON ÇALISINDA ICI ACIR MI
BENZETIR MI BASKALARINI BANA
BENIM ONU BENZETTIGIM GIBI
ARTIK GERI DÖNÜS YOK BILIRIM
EKSIKLIGINI HISSETSEMDE
ÖZLEMEYI SAYENDE ÇOK IYI BILSEMDE
UNUTMAK YERINE ISTEMEDEN, ÇARESIZCE KABULLENSEMDE
BILIRIM ARTIK ÇOK GEÇ
NE SEN DÖNEBILIRSIN GERI NE DE BEN GEL DIYEBILIRIM SANA.........

.........seni seviyorum tek diyebildigim bu......

Sen

Sen : Çamlı dağlarda ağaran şafak...
Sen : Duru gönüllerin nilüferisin
Sen : Engin ovada sararan başak...
Sen : Umut kaynağı, alınterisin
Sen : Gökte yıldızsın, uykularda düş...
Sen : Yeşil ekinsin sen beyaz gümüş..
Sen : Mavi denizsin sise bürünmüş...
Sen : Sevda sırrının düğümlerisin
Sen : Her güzelliğin canlı sergisi
Sen : Kalb yarasının emin sargısı...
Sen : Benim dileğim, Hakk'ın vergisi..
Sen : Gönlümde saplı aşk hançerisin
Sen : Koyu gölgesin yaz sıcağında
Sen : Olgun meyvesin dal kucağında
Sen : Korsun, alevsin aşk ocağında
Sen : Gadir Allah'ın şaheserisin
Sen : Bensin gel gör ki ben sen değilim
Sen : Benim düşünce ruhum ve dilim
Sen : Benim gözlerim, ayağım, elim...
Emin ol, sen bana benden berisin ....CANIMM BENİİMMMM

GÜZEL Gelecek



Masumun savunmaya ihtiyacı yok,
Dik dur, dik otur, ne bekliyorsun,
Güzel uyku, temiz su, bir kalıp sabun,
O gün uyanıp, yüzümü yıkayacağım.

Bir gelecek var, güzel gelecek,
Yüz yıl sonra tam bugün gelecek,
En iyi kaçış vazifeyi yüklenmekmiş,
Kim görür, kim görmez ben bilmiyorum.

Bütün istediğim bir kalıp sabun,
Kısa saç, temiz yüz, meleyen koyun,
Karanlığı değil, aydınlığı kör edici,
Birazı kalır bunların, çoğu gidici.

Köroğlu'na Mektup

Benden selâm olsun Koç Köroğlu’na
Şimdi devir başka, zaman değişti.
Karga konar kır atların beline
Arpa bulunmuyor, saman değişti.

Gayri ne Kenan var, ne Demircioğlu
Tarihe karıştı, Ayvaz’la Hoylu
Herkes Bolu Beyi, her taraf Bolu
Yiğitlik kalmadı, insan değişti.

Sır tutmuyor suya giden testiler
Kılınçları müzelere astılar
Çamlıbel’in çamlarını kestiler
Dağlar çıplak kaldı, orman değişti.

Kale yoktur, ok atılmaz burçlardan
İnsanoğlu yüksek uçar kuşlardan
Boz tavşanlar haraç alır kurtlardan
Erlik başkalaştı, meydan değişti.

Kervan geçmez, uçurdular hanları
Hile satar asrın bezirgânları
Banka kurup biriktirdik kanları
Dertler yenilendi, derman değişti.

Günden güne küçülüyor Arz'ımız
Şimdi ise Ay'a gitmek arzumuz
Feza elbisesi diker terzimiz
Gökleri fethettik, mekan değişti.

Tad bozuldu, küp, kokutur turşular
Haydutlara yatak oldu çarşılar
Şişkin cüzdan bin belâyı karşılar
Boynuzlar gürz oldu, kalkan değişti.

Abdurrahim Karakoç

MaVi UmuT

umutların ışığında bir gölge gibisin artık
umut söndüğünde hangi fırtınalara kapılacaksın
bahara değil sen hep güzlere ait olacaksın
rüzgarın denizle dansı gibiydi bizim sevdamız
çiçeğin yeniden tomurcuklanması
baharların hep bizde kalmasıydı
bir su damlası bile anlamlı gelirdi bize
anlamsız olan herşey manalıydı bizce
herşey güzeldi hayat güzeldi aşk bizdeydi çünkü
pembeydi hayaller pembeydi gönüller
adı mavi umuttu umuda yolculuktu
rastgele atılan tavla taşlarının hep düşeş gelmesiydi
bir yalan çemberindeymişim oysa
yalancı oyununu oynamak hiç hesaba gelmeyecek roller almak
aslında ne mavi vardı sevdamda nede pembe gönlümde
siyahı biraz renklendirmiş birazda şenlerdirmiştim kendimce
ne sen vardın gerçekte
nede tövbelerle bozulmuş yeminlerde
sen gittin mavi umutlara sevdanda gönüllere yakışmadı

Hani erken inerdi karanlık,
Hani yağmur yağardı inceden,
Hani okuldan,işten dönerken,
Işıklar yanardı evlerde,
Eskidendi, çok eskiden.

Hani ay herkese gülümserken,
Mevsimler kimseyi dinlemezken...
Hani çocuklar gibi zaman nedir bilmezken,
Eskidendi çok eskiden.

Hani hepimiz arkadaşken,
Hani oyunlar tükenmemişken,
Henüz kimse bize ihanet etmemiş,
Biz kimseyi aldatmamışken,
Eskidendi, çok eskiden.

Hani şarkılar bizi bu kadar incitmezken,
Hani körkütük sarhoşken gençliğimizden,
Daha biz kimseye küsmemişken,
Daha kimse ölmemişken,
Eskidendi çok eskiden.

Şimdi ay usul, yıldızlar eski
Hatıralar gökyüzü gibi gitmiyor üstümüzden
Geçen geçti,
Geçen geçti,
Geceyi söndür kalbim
Geceler de gençlik gibi eskidendi
Şimdi uykusuzluk vakti.

ANADOLU

Ziyafet ziyafet her bir baharı
Soframda yediğim içtiğim sensin
Işıktan daha parlak altından sarı
Tarlamda istikbal biçtiğim sensin

Aldım oku elime gerdirdim yayı
Seni bulmak için gezdim dünyayı
Nihayet terkettim orta asyayı
Kendime vatan seçtiğim sensin

Bir beylik kurdum senin üstüne
Korku saldım durdum küffar büstüne
On orduyla gelen haçlı kastına
Tüm cihana savaş açtığım sensin

Şehit verdim,ordu kurdum kalan sağlardan
Ders aldım ,plan yaptım eski çağlardan
Gemileri yürüttüm tepelerden dağlardan
Asya'dan Avrupa'ya geçtiğim sensin...

Cengiz KILIÇPARLAR

Orucun hikmeti nefsi terbiye
Orucun hikmeti nefsi terbiye
Elin ile oruç tutacaksın dost
Dilini kilitle gezme haybeye
Dilin ile oruç tutacaksın dost

İçinde aşk yoksa boştur o kalıp
Kanın öz suyundan abdestin alıp
Girip gönüllerde namazın kılıp
Belin ile oruç tutacaksın dost

Kör şeytanı besmeleyle ipleyip
Pis nefsini vicdanına kitleyip
İnsanlığa sevgi gülü toplayıp
Gülün ile oruç tutacaksın dost

Gece gündüz yaratanı anarak
Özünden özüne sevgi salarak
Allahın aşkıyla nara yanarak
Külün ile oruç tutacaksın dost

Borani orucu özünde bulur
Hikmetin bilmeyen arada kalır
Yarın mahşer günü davacı olur
Ölün ile oruç tutacaksın dost


HALİL ÇİMEN AŞIK BORANİ 2008-08-20

Halil Çimen

Aşk Yarası
Yüreğimden aşk kurşunu yedim ben
Doktor ağlar, merhem ağlar yarama.
Dilekçemi gökyüzüne verdim ben
Yağmur ağlar, meltem ağlar yarama.

Gözyaşları kiripiklere dizilir
Damla damla yanaklara süzülür
Ruh röntgenim duygulara çizilir
Zülüf ağlar, perçem ağlar yarama.

Yazan kalem kesin yazmış fermanı
Kimse sorsam ''yoktur'' diyor dermanı
Anlatsam çıldırtır dağı - ormanı
Yangın ağlar, deprem ağlar yarama.

Aşk yarası ilaç kabul etmezmiş
Bir gelirse daha dönüp gitmezmiş
Tıb ilminin aklı fikri yetmezmiş
Hatip ağlar, ebkem ağlar yarama

İştahım Gaçık
Her saat başında, madem* zil çalıy
Çerezler dişimin, gogunda* galıy
Şirin tarhanasız, gücüm azalıy
Bir ölbe* zor yiyim, İştahım Gaçık

Üç takım ciyerden, kebap, gavırma
Yeyip diyemiyim, boş ver aldırma
Cârtlak* kebap çerez, nefis kandırma
Yirmi şiş zor yiyim, iştahım gaçık

Öğlen lahmacını, fazla gaçırdım
Gırktana saymışlar, bütün aşırdım
Üç maşraba* ayran, üstten daşırdım
Fazla yiyip içmiym, iştahım gaçık

Üç kelle suyuna, samsak goyuyum
Tiride bi sele, ekmek doğruyum
Gönülsüz, gönülsüz, gaşşı vuruyum
Bu gadar zor yiyim, iştahım gaçık

Gahvaltı, topaçlı simit aşına
Õlen bi hamadan, peybaz, maşına
Ãşama eşkili, küfte başına
Gönülsüz yumuluym, iştahım gaçık

Bir mahra dökülgen, birez hönnüsü
Garbili kütürder, sabah mönüsü
Sabır ediym gelmiy, günün danüsü
Fazla yiyemiyim, iştahım gaçık

Elbeşte kazanla*, malhıtalı aş
Soğan yumruklarım, hıh yavaş yavaş
Yarım küp eşgili*, on tana lavaş
Hafif oluy yiyim, iştahım gaçık

Gahırdağı* yemiyn, ite attırıyn
Erimiş guyruğa, ekmek batırıyn
Dürüme beş topak, topaç* yatırıyn
Geneyikli senin. iştahım gaçık

Hasan Geneyikli

ÇİLE

SEN TÜM ŞEHİRLERİN EN ÖZGÜR KUŞU
UFUKTA GÖRDÜĞÜN HERYER SENİNDİR
BEN SEVDA ÇETESİNİN ELEBAŞI
ZINDANINDA DÖRT DUVAR BENİMDİR

EZİLİŞİM KIVRANIŞIM KENDİ İÇİMDE
HERGÜN AYNI ACI FARKLI BİÇİMDE
BENİ HER GECE BU DÖRT DUVAR İÇİNDE
BOĞAR,HER DOĞAN YENİ GÜN İDAM GÜNÜMDÜR

BEKLEMEK,ÖZLEMEK,BULMAK,YİTİRMEK
ÖYLECE AY GÖRÜP GÜNEŞ BATIRMAK
SANIRIM TAM BUDUR ÖMÜR BİTİRMEK
BUNUN ADI YAŞAMAK DEĞİL, ZULÜMDÜR

SAÇ SAKAL BİR KARIŞ ÜST BAŞ PAÇAVRA
EŞ DOST KAÇAR OLMUŞ KALMAMIŞ ÇEVRE
SENDEN SANA KADAR GİDEN BU EVRE
YİĞİDE ÖLÜMLERDEN BETER ÖLÜMDÜR

ÖMRÜM ÇOCUKLUĞUM,GENÇLİĞİM BİTTİ
YÜREĞİM,BEDENİM,DİNÇLİĞİM BİTTİ
BU SAHNEYİ KAÇIRMA ÇÜNKİ FİLM BİTTİ
PERDE KAPANIYOR,BU SON BÖLÜMDÜR

Cengiz KILIÇPARLAR

ettiğini bul

sana,
allah'tan ne görünmez kaza
ne ızdıraplı bi ölüm
dilemeyeceğim...
Senin sevdiğin,
sevdiğincede çok sevildiğini sanıp,
taki kavuşmanıza beş kala
tıpkı bana yaptığın gibi
hiçbir sebep gösterilmeden terk edilip,
çeyizin benim gibi bağlı,
yüreğin sönmezcesine dağlı,
ve,
ömrünce mutsuzluğa
mahkum kalasın.........


mahmut küçük
18/08/1993
17:05

Bedirhan Gökçenin okumuş olduğu bu şiir çok güzel olduğu için sizlerle paylaşayım dedim. Bu şiiri Bedirhan Gökçenin sesi ile dinlemek isterseniz youtubede arayın, yada mp3 olarak indirin dinleyin derim. Kendi sesi ile dinlemesi dahada güzel....

NAMISSIZ SENİ
Cemo derdin biye söylemek haram
Miggin tahir ile sarayim yaram
Uyy dedim bekledim nerdesen agam
Gittinde dönmedin namissiz seni

Elimin ginasi bögrümde galdi
Basimin yazmasi yüzümde soldi
Bende bir ellerde dört çocug oldi
Neye gittin gelmedin namissiz seni

iki bas öküzle üç dönüm tarla
Üç kurus bes kurus sarip sarmala
Kör bogaz doyardi iki logmayla
Alaman neyine namissiz seni

He he arada bir mektubuda geliir
Ese dosta selam sabah ediir
Anasinin ellerinden öpiir
E beni unuttun mu namissiz seni

Ehmo sorar aney babam hanidir
La bu dünyada bizim gibi fanidir
Agam arvat erinin sag elidir
Ellerin girilaydi namissiz seni

Eyvana doguma tezgahi gurdum
Her ilmegi hasretimden dem vurdum
Ben cennete degismezken öz yurdum
Yaban ele sattin beni namissiz seni

He biliyem sen orda cog ehvansen
Allah biliyi kimseleri görmezsen
Eyso, eyso bu can siye gurban deridin
Canin çiksin emi namissiz seni

Uyy aney uyy ataslara yaniyem
Urfa sicak damda sabah ediyem
Yildiza rüzgara adin veriyem
Agrep sogsun emi namissiz seni

Yufka açtim göz göz oldu üregim
Gazan kebabiynan kebap cigerim
Çig köfteye gattim derdim kederim
isotsuz kal emi namizsiz seni, namizsiz seni

Çog söyledim artik dilim dönmüyor
Ne bileyim cahil aglim ermiyor
Gene erim dogrusunu biliyor
Geliver artig be namissiz seni

Gurdun gusun yani yavri dolusti
Devran döndü burda hersey degisti
Ula bin yil sonra harran suya gavusti
Bizede gavusmag yokmi namissiz seni
Namissiz seni, namissiz seni

NELER YAPTI BANA KADER

Neler yaptı bana kader
Uyansana kara bahtım
Yel değdikçe erir gider
Karşı dağda kara bahtım

Tecellinin ters kalemi
Bana dar etti alemi
Dedim güzel sar yaremi
Çıkageldi hora bahtım

İçimden gitmez kederim
Mihnet ile doldu derim
Dünya kalsın ben giderim
Bilet veren kara bahtım

Yükün aldı gam kervanı
Terk edip gider bu hanı
Bilinmez nerde mekanı
Göğe bahtım, yere bahtım

Bu bir sır ki açıklanmaz
Diyen bilmez, bilen demez
Öyle bir yol giden gelmez
Uzar gider ara bahtım

Veysel söyler derdi çoktur
Ecel gelir ölüm Haktır
Saklanmıya imkan yoktur
Ora bahtım bura bahtım

AŞIK VEYSEL

GANIN İÇİNE AHA

Gız sen benim göynümün yuha bülbülüsün,
Acı bi gül ki bu yüreg havas etsin,bi gülsün.
Binaan şoorda sümbülken,binaan bülbülsün,
Dinnemedim senin için ne demir gapı,ne de taha,
Ambel beter çemkiriyn ya yüzüme,ganın içine aha...

Maalle uşağıyıg sennen...Eyisin,hoşsun,yeen gözelsin,
Emme neynemeli,löküs yaşıycım dey zıpırlarnan gezersin.
Erzigırıg adamlarnan yörüyüp,haneen uluunu ediysin,
Dinnemedim senin için ne demir gapı,ne de taha,
Ambel beter çemkiriyn ya yüzüme,ganın içine aha...

Bundan soona ıstıfıl ol,ben olsam da fıhara,
Seni tergeym,galbimde galsa da bööyk bi yara,
Asas da eyi oldu heeerif,sen düşün gara gara,
Dinnemedim senin için ne demir gapı,ne de taha,
Ambel beter çemkiriyn ya yüzüme,ganın içine aha...



Alıntıdır...

Yeter ki Gel
Üzülme her hafta gelemem diye
Haftada olmazsa ayda gel canım.
Üç yüz altmış beş'i böl on iki'ye
Sırala otuz'u say da gel canım.

Bekletme geciken müddet ziyandır
Güzele kin,öfke,hiddet ziyandır
Varsa gurur,kibir,şiddet ziyandır
Onları orada koy da gel canım.

Kitap 'aşk masal' der,yıkar bırakmaz
Akıl 'tedbir al'der çöker, bırakmaz
Korku 'gitme kal'der çeker, bırakmaz
Sen gönül sözüne uy da gel canım.

Yazı,güzü,kışı bahar zamanı
Yaşadın bilirsin ki her zamanı
Dinle rüzgârları seher zamanı
Uzaktan sesimi duy da gel canım.

Abdurrahim Karakoç

Yokluğumuzda şiir dostları buraları ıssız bırakmamış. Yeni şiirlerimizle yine buralardayız inşallah...

DOSTA DOĞRU

İçimde uzayan her yol
Çıkar gider dosta doğru
Nergis. ıtır, menekşe, gül
Kokar gider dosta doğru

Zamanım yoğrulur gamla
Birleşir sabah akşamla
Ilık kanım damla damla
Akar gider dosta doğru

Gel bende gör, sen gel beni
Durduramaz engel beni
Görmediğim bir el beni
Çeker gider dosta doğru

Beynim fırın, bağrım tandır
Yanarım hayli zamandır
Sevgim bir yavru ceylandir
Çeker gider dosta doğru

Ne saklarım ne gizlerim
Yalnızca onu özlerim
Tabutta bile gözlerim
Bakar gider dosta doğru

ABDURRAHİM KARAKOÇ

Asrın Aşk Şiiri

Yaşanılanları Kontrol-S ile kaydedip,
Kontrol-Z ile geri yaşıyorum
Ben sevdamı download edip masaüstüne alıyorum.
En çokta ekranı kapladığın o anı özlüyorum

Italik yürüyüşlüm, Bold bakışlı sevdiğim...
Öyle bir halt yedim ki, sakın affetme beni

Simge durumuna küçült, saatlerce beklet beni
Tüm sistemlerimi çökert, Ziple sıkıştır ve parçala
Alt F4 ile kapat, Shift ile değiştir beni
Kedinin mousela oynadığı gibi oyna,
Manzaralı mouse pedinde gezdir beni
Yeni bir pencere açalım ve unutalım her şey
i Geri dönüşüm kutusuna gönderelim maziyi
Kısa yol oluştur fazla bekletme bu seveni
En çok Flash Animasyonlu halini özlüyorum
PC görünüşlü, Mac duruşlu sevdiğim
Kalpten kalbe bağlantım bağlantısı yapılır

Kapanır kapılar, ağa oturum açılır
Sevdamız monitöre saniyelerle yazılır
Disconnect olursam beni yine arar mısın?
Masaüstünde bulamazsan belgelerime bakar mısın?
Yokluğunda erişim paketi teselli olmasa da

Değişiklikleri kaydedip, yeniden bağlanır mısın?

arkadaşlar bir nizipli olarak benim şiirlerim antoloji.com sitesinde yayınlanmakta, şiirlerimi okumak isteyenler google'de abit akgöbek yazsın karşısına çıkar, saygılarımla

İki İsim
Uzaklardan bir ses işitiliyor
Taaa bin dörtyüz yıl öncesinden
Kulağımıza fısıldanıyor sanki
Allah ve Muhammed isimleri.

Şu koşan çocuğun mutluluğuna bir bakın
Değildir ki mutluluğu bir bayram için
Tüketiyor tüm insanlara nefesini
Güzel sesiyle,iki mübarek ismi.

Değilki dünya ebedi
Hiç olur mu yaratılan ebedi
Haykırmak zamanı gelmedi mi daha senin?
Kainattaki eşsiz iki ismi.

Abit Akgöbek

AŞK VE ÇİLELER (13859 Hit)

Monna Rosa siyah güller, ak güller;
Gülce'nin gülleri ve beyaz yatak
Kanadı kırık kuş merhamet ister;
Ah, senin yüzünden kana batacak,
Monna Rosa, siyah güller; ak güller!

Ulur aya karşı kirli çakallar,
Bakar ürkek ürkek tavşanlar dağa.
Monna Rosa, bu gün bende bir hal var,
Yağmur iğri iğri düşer toprağa,
Ulur aya karşı kirli çakallar.

Zeytin ağacının karanlığıdır
Elindeki elma ile başlayan...
Bir yakut yüzükte aydınlanan sır,
Sıcak ve minnacık yüzündeki kan,
Zeytin ağacının karanlığıdır.

Zambaklar en ıssız yerlerde açar,
Ve vardır her vahşi çiçekte gurur.
Bir mumun ardında bekleyen rüzgar,
Işıksız ruhumu sallar da durur,
Zambaklar en ıssız yerlerde açar.

Ellerin, ellerin ve parmakların
Bir nar çiçeğini eziyor gibi...
Ellerinden belli olur bir kadın.
Denizin dibinde geziyor gibi
Ellerin ellerin ve parmakların.

Açma pencereni, perdeleri çek:
Monna Rosa seni görmemeliyim.
Bir bakışın ölmeme için yetecek;
Anla Monna Rosa, ben öteliyim...
Açma pencereni, perdeleri çek.

Zaman çabuk çabuk geçiyor Monna;
Saat on ikidir, söndü lambalar.
Uyu da turnalar gelsin rüyana,
Bakma tuhaf tuhaf göğe bu kadar;
Zaman çabuk çabuk geçiyor Monna.

Akşamları gelir incir kuşları,
Konarlar bahçemin incirlerine;
Kiminin rengi ak, kiminin sarı.
Ah, beni vursalar bir kuş yerine!
Akşamları gelir incir kuşları...

Ki ben Monna Rosa, bulurum seni
İncir kuşlarının bakışlarında.
Hayatla doldurur bu boş yelkeni
O masum bakışlar... Su kenarında
Ki ben, Monna Rosa, bulurum seni.

Kırgın kırgın bakma yüzüme Rosa:
Henüz dinlemedin benden türküler.
Benim aşkım uymaz öyle her saza,
En güzel şarıkıy bir kurşun söyler...
Kırgın kırgın bakma yüzüme Rosa.

Yağmurlardan sonra büyürmüş başak,
Meyvalar sabırla olgunlaşırmış.
Birgün gözlerimin ta içine bak;
Anlarsın ölüler niçin yaşarmış,
Yağmurlardan sonra büyürmüş başak.

Artık inan bana muhacir kızı,
Dinle ve kabul et itirafımı.
Bir soğuk, bir garip, bir mavi sızı
Alev alev sardı her tarafımı,
Artık inan bana muhacir kızı.

Altın bilezikler, o korkulu ten,
Cevap versin bu kanlı kuş tüyüne;
Bir tüy ki, can verir bir gülümsesen,
Bir tüy ki, kapalı geceye, güne;
Altın bilezikler, o karkulu ten!

Monna Rosa siyah güller, ak güller,
Gülce'nin gülleri ve beyaz yatak.
Kanadı kırık kuş merhamet ister;
Ah, senin yüzünden kana batacak,
Monna Rosa, siyah güller, ak güller!

SEZAİ KARAKOÇ