ŞİİR SEVER NİZİPLİLER BURAYA...

BULDUKTAN SONRA ARAMA (SENİ ARADIM)

Omuzumda sevda yükü
Yollarda Seni aradım.
Beste beste, türkü türkü
Tellerde Seni aradım.

Girdim yeşilden sarıya
Sordum ölüye, diriye
Çiçeği verdim arıya
Ballarda Seni aradım.

Aşk yalımı girdi cana
Gönlüm döndü gülistana
Gece-gündüz yana yana
Küllerde Seni aradım.

Yorulup demedim, yeter
Hasretin gözümde tüter
Keremden, Mecnundan beter
Çöllerde Seni aradım.

Bahçem çiçek, bağım gazel
Birleşir ebedle, ezel
Ayırmadım çirkin, güzel
Kullarda Seni aradım.

Ulaşmak için rahmete
Katlandım binbir zahmete
Karışıp söze, sohbete
Dillerde Seni aradım

GÖNLÜMDEKİ GURBET

Dost ülkeler duman duman önümde
Dağların alnında gurbet yazılı.
Göv göcekler firez oldu gönlümde
Çamların dalında gurbet yazılı.

Ilgıt ılgıt yeller eser ovadan
Kuşlar tüm tedirgin kalkar yuvadan
Özümüz gövünür yanık havadan
Sazların telinde gurbet yazılı.

Gene yanar oldu bağrımın başı
Nasıl söner bu sevginin ateşi?
Oğuzlar soyunun savaş yoldaşı
Atların nalında gurbet yazılı.

Bir canım olsa da yurt için versem
Ufka nakış nakış kanımı sersem
Kalk gardaş sılaya gidelim desem
ÖTÜKEN yolunda gurbet yazılı.

hayat aşksız olmaz
kuşlar yuvasız olmaz
söylemiştim birtanem
sevenle şaka olmaz

Bu konu üstünde araştırma yapmak lazım. Ortada bir mantık hatası var. Ekmeğin içi değil, dışı daha lezzetli, güzel olmaz mı? :)

Alıntı:

---

başak Nickli Üyeden Alıntı

subutay abi annemde size güzel şiirleriniz için çok tşk ediyor:)nizip'in içi ekmeğin içi diyor eleştirinizi kabul etmiyor :confused:
şiiri bizi bayağı güldürdü size slm ları var :)

---

Gurbet

Bülbül aşıkmış güllere
Aşk ile gelmiş dillere
Cüda düşürmüş ellere
Zalim gurbet, olmaz olsun.

Karanlıktır geceleri
Duman, dağın yüceleri
Hep ayrılık yolcuları
Gurbet yolu, olmaz olsun.

Umut ile düşlemeli
Nakış, nakış işlemeli
Bu sene de kışlamalı
Biter hasret, olmaz olsun.

Engin der ki, döneceğim
Yaz-baharda geleceğim
Bekle beni, gül çiçeğim
Zalim gurbet, olmaz olsun.
Engin Tunca

Gurbet
Zalim gurbet yaktı beni,
Çokta özledim annemi,
Kırılmıştı sanki kalbim,
Anlatamadım derdimi.

Akıyordu göz yaşlarım,
Islanmıştı yanaklarım,
Ellerim mi titriyordu?
Donuyordu parmaklarım.

Bütün bunlar hırsımdan mı?
Gurbete kızdığımdan mı?
Yoksa annemin gül gibi,
Yüzüne hasretimden mi?

Sanmam ki bu uzun sürmez,
Gurbette kalan ölmez,
Buna itaat etmeyenin,
Gözyaşları asla dinmez.
Fatih Mertaslan

Gurbetçinin Bayramı

Söylemesi bile güç geliyor insana..
Gözlerin yaşlı gurbetçi, hadi ağlasana,
Bu gün bayram annecim...
Efkar öyle bastı ki, ağlamak geliyor içimden,
Bir nebze yok, eski bayram sevincimden,
Bu bayram sizler yoksunuz anne..
Sizde benim gibi, özlemle dolusunuz..
Koşup nasırlı ellerinizi öpemiyeceğim,
Gözlerim dalıyor enginlere,
Hep sizleri düşüneceğim...
Silik yalancı hayallere,
Eyvallah edip, avunarak ah çekeceğim....
Akranlarım dolaşırken bakma anne,
Boş yere yüreğini yakma anne,
Bu bayram sabret, üzülme anne,
Kardeşim öpsün ,ellerinizi benim yerime...
Geçmişe takılır,gönlüm feryat eder,
Üzülme anam,bu hasretlik biter,
Öyle bir bayram ki anam..
Çok acı bağrımı deler...
Beni uğurlarken gözlerin yaşlıydı,
Ayrılış günleri,geçtikçe küçülür,
Üzüntülü hayalin bir başkaydı ..
Unutma evlatlarda üzülür...
Anne,bugün bana bayram olmayacak,
Bir köşede sıla hayaliyle hep gözlerim dolacak...
Recep Karadereli

Alıntı:

---

nizipli_subutay Nickli Üyeden Alıntı

Bu konu üstünde araştırma yapmak lazım. Ortada bir mantık hatası var. Ekmeğin içi değil, dışı daha lezzetli, güzel olmaz mı? :)

---

subutay abi başaşçı ne diyorsa o doğrudur:Dekmeğin içi daha lezzetli olurmuş kıymetli olanlar ekmeğin içini yermiş:)benim hiç bi fikrim yok:)büyüklerimizin fikrini sormak lazım:)saygılarımla


saidecim şiirlerin için tşk ler saol:)

ya bu heralde ikinci girişim bu bölüme muhteşem bir bölüm

BEŞİNCİ MEVSİM

Düştü can evime dördüncü cemre
Dünyayı üçüncü gözümle gördüm.
Dört yüz seksen beş gün çekti bir sene
On altıncı aya takvimsiz girdim.

Aynalara baktım korku gösterdi
Saatler her sabah kırkı gösterdi
Namlular, nişanlar Türk'ü gösterdi
Hayatım boyunca hedefte durdum.

Gül sundum yediler, koklamadılar
Armağan can verdim saklamadılar
Gittim... gelir diye beklemediler
Kaybolan gölgemi yollara sordum.

Getirdim yanıma ay'ı bir karış
Ölçtüm ki dağların boyu bir karış
Şehiri bir adım, köyü bir karış
Damlada denizdir en küçük derdim.

Savurdum, eledim, seçtim zamanı
Yaprak yaprak, tel tel açtım zamanı
Haftada üç asır geçtim zamanı
Nereye gittimse zamansız vardım.

Yırtıldı ruhlara çizdiğim resim
Yazık, kulaklara sığmadı sesim
Yaşadığım şimdi beşinci mevsim
Çağın çilesini sırtıma sardım

Seyrettim uzaktan benliğimi ki,
Et, kemik, kan değilmiş mânâ.
Habibin hakkına, İsmin hakkına
Af dilemek için ağlayarak,
SANA geliyorun SANA
Ya HAKK...

a.karakoç

Fatih abi siz bu a.karakoç' u çok sevdiğiniz belli:) bende onun şiiri sonrada şükriye tutkun'un seslendirdiği bir şarkıyı paylaşayım sizinle...

Mihriban(AŞK)


Mihriban


Sarı saçlarına deli gönlümü
Bağlamışlar, çözülmüyor Mihriban.

Ayrılıktan zor belleme ölümü
Görmeyince sezilmiyor Mihriban.


‘Yâr’ deyince, kalem elden düşüyor
Gözlerim görmüyor, aklım şaşıyor

Lâmbamda titreyen alev üşüyor
Aşk, kâğıda yazılmıyor Mihriban.


Önce naz, sonra söz ve sonra hile
Sevilen, seveni düşürür dile
Seneler, asırlar değişse bile
Eski töre bozulmuyor Mihriban.


Tabiplerde ilâç yoktur yarama
Aşk deyince ötesini arama
Her nesnenin
bir bitimi var ama
Aşka hudut çizilmiyor Mihriban.

Boşa bağlanmamış
bülbül, gülüne
Kar koysan köz olur aşkın külüne
Şaştım kara bahtın
tahammülüne
Taşa çalsam ezilmiyor Mihriban.

Tarife sığmıyor aşkın
anlamı
Ancak çeken bilir bu derdi, gamı
Bir kördüğüm baştan sona tamamı
Çözemedim… Çözülmüyor Mihriban.

MARTILAR Kİ

Günlerdir körköstebek nefsimle öyle hırlı
Ve öylesine harlı ki
esrik nefesim
Bir kibrit tutsam parlayacak.
Bir sarnıç gemisi diyecekler alev almış
Boğazın iki yakasından

Oysa bir gaz tenekesiyle bir şişe mavi
Gelişi güzel mi güzel bir ocak
Suların ortasında sevgili öfkemle benim
Yanacak bahar erişinceye değin
Soğuktan morarmış kanatlarını
ısıtsın diye martılar

Martılar ki sokak çocuklarıdır denizin

can yücel

AYRILIK SEWDAYA DAHİL -1-
görinen yıldız değil yir yir delinmişdür felek
gün yüzünün hasretiyle tir-i ahımdan benüm
necati

1.
açılmış sarmaşık gülleri
kokularıyla baygın
en görkemli saatinde yıldız alacasının
gizli bir yılan gibi yuvalanmış
içimde keder
uzak bir telefonda ağlayan
yağmurlu genç kadın..


atilla ilhan


-2-

rüzgâr
uzak karanlıklara sürmüş yıldızları
mor kıvılcımlar geçiyor
dağınık yalnızlığımdan
onu çok arıyorum onu çok arıyorum
heryerinde vücudumun
ağır yanık sızıları
bir yerlere yıldırım düşüyorum
ayrılığımızı hissettiğim an
demirler eriyor hırsımdan..

ayrılık sewwdaya dahil 3

.
ay ışığına batmış
karabiber ağaçları
gümüş tozu
gecenin ırmağında yüzüyor zambaklar
yaseminler unutulmuş
tedirgin gülümser
çünkü ayrılmanın da vahşi bir tadı var
çünkü ayrılık da sevdâya dahil
çünkü ayrılanlar hâlâ sevgili
hiç bir anı tek başına yaşayamazlar
her an ötekisiyle birlikte
herşey onunla ilgili

telaşlı karanlıkta yumuşak yarasalar
gittikçe genişleyen
yakılmış ot kokusu
yıldızlar inanılmayacak bir irilikte
yansımalar tutmuş bütün sâhili
çünkü ayrılmanın da vahşi bir tadı var
öyle vahşi bir tad ki dayanılır gibi değil
çünkü ayrılık da sevdâya dahil
çünkü ayrılanlar hâlâ sevgili..

ayrılık sewdaya dahil 4-

yalnızlık
hızla alçalan bulutlar
karanlık bir ağırlık
hava ağır toprak ağır yaprak ağır
su tozları yağıyor üstümüze
özgürlüğümüz yoksa yalnızlığımız mıdır
eflatuna çalar puslu lacivert
bir sis kuşattı ormanı
karanlık çöktü denize
yalnızlık
çakmak taşı gibi sert
elmas gibi keskin
ne yanına dönsen bir yerin kesilir
fena kan kaybedersin
kapını bir çalan olmadı mı hele
elini bir tutan
bilekleri bembeyaz kuğu boynu
parmakları uzun ve ince
sımsıcak bakışları suç ortağı
kaçamak gülüşleri gizlice
yalnızların en büyük sorunu
tek başına özgürlük ne işe yarayacak
bir türlü çözemedikleri bu
ölü bir gezegenin
soğuk tenhalığına
benzemesin diye
özgürlük mutlaka paylaşılacak
suç ortağı bir sevgiliyle

AYRILIK SEWDAYA DAHİL-5-


sanmıştık ki ikimiz
yeryüzünde ancak
birbirimiz için varız
ikimiz sanmıştık ki
tek kişilik bir yalnızlığa bile
rahatça sığarız
hiç yanılmamışız
her an düşüp düşüp
kristal bir bardak gibi
tuz parça kırılsak da
hâlâ içimizde o yanardağ ağzı
hâlâ kıpkızıl gülümseyen
-sanki ateşten bir tebessüm-
zehir zemberek aşkımız..


ATİLLA İLHAN...

yaşama sebebi

sıkmışım dişlerimi gözlerim kanayana kadar
çeyizimizde hüzün motifleri
göçebe bir ağıt göğsümün derinliklerinde
bu aşkın dönüşü yoksa
duman kırığı gözlerinde gecenin hıçkırıkları
kırık keman sesi ve adağım var
moraran hercai düşlerim ateşi delip ıslatır mendilimi
kalbime dolar -sonsuz uykuma- korkuya susamış yasadışı bir rüzgâr

bu aşkın dönüşü yoksa
suya düşer kokusu menekşelerin
deniz her zamankinden daha köpüklü
serçeler bi garip ötüşlüdür
martıları mavnalarla başka türlü danseder hamuruna sevgi katılmış bu dünyanın

küflü yüzler yok hiçlik de
hani ne derler gözlerinden öperim çocuk,gamlı sevda, şiir
ne'm kalır geriye gülüm seni alırlarsa benden
tiksintiler toplamı umutsuzluk sapağında ölüm...

YETER Kİ GEL

Üzülme her hafta gelemem diye
Haftada olmazsa ayda gel canım.
Üç yüz altmış beş'i böl on iki'ye
Sırala otuz'u say da gel canım.

Bekletme geciken müddet ziyandır
Güzele kin,öfke,hiddet ziyandır
Varsa gurur,kibir,şiddet ziyandır
Onları orada koy da gel canım.

Kitap 'aşk masal' der,yıkar bırakmaz
Akıl 'tedbir al'der çöker, bırakmaz
Korku 'gitme kal'der çeker, bırakmaz
Sen gönül sözüne uy da gel canım.

Yazı,güzü,kışı bahar zamanı
Yaşadın bilirsin ki her zamanı
Dinle rüzgârları seher zamanı
Uzaktan sesimi duy da gel canım.

Yavaş yavaş ölürler
seyahat etmeyenler
Yavaş yavaş ölürler okumayanlar
müzik dinlemeyenler
vicdanlarında hoşgörüyü barındırmayanlar
yavaş yavaş ölürler
onurlarını yıkanlar
hiçbir zaman yardım
istemeyenler.
yavaş yavaş ölürler
alışkanlıklara esir olanlar
her gün aynı yolları
yürüyenler
ufuklarını genişletmeyen ve
değiştirmeyenler
elbiselerinin rengini değiştirme riskine bile
girmeyen
veya bir yabancı ile konuşmayanlar
yavaş yavaş ölürler ihtiraslardan ve verdikleri heyecandan kaçanlar
tamir edilen kırık kalplerin gözlerindeki pırıltıyı
görmek istemekten kaçınanlar
yavaş yavaş ölürler
yavaş yavaş ölürler
aşkta veya işte bedbaht olup istikamet
değiştirmeyenler
rüyalarını gerçekleştirmek için risk
almayanlar
yavaş yavaş ölürler

Pablo Neruda

Öyle dost.. Öylesi dost
dost
uzakta
gurbet ellerinde
dost
mızrabı
gönül tellerinde


dost
sevgi de
paylaşım da
dost
ekmeğimde
zehir de olsa aşım da


dost
yaşanılan anların hazzı
dost
katlanılan çilenin avazı


dost
en uzun soluk
yaşam nefesi
dost
en uzun çığlık
mutluluk sesi


dost
rafine rafine imbik imbik
dost
sevda da yumak sevgi de ilmik


dost
yokluğunda sızlar yare
dost
yoksunluğunda yürek pare pare


dost
Veysel de kara toprak
dost
Pir Sultanın gülün de yaprak




dost
Mevlâ’na da gönül aynası
dost
Yunus da açan vuslat sayfası


dost
idealim yıldız yıldız
dost
eksikliği kaygılarımız


dost
eksiği acım
dost
varlığı ilacım

öyle dost
öylesine dost



“Gerçek dostlar yıldızlara benzer, karanlık çökünce ilk onlar gözükürler.”

Mahir Özel

Dost
Dost vardır ekmek gibi
Acıkınca ararsın
Dost vardır akrep gibi
Sen ondan hep kaçarsın
Dost vardır ilaç gibi
Sen hep onu ararsın

Dost vardır
Yağmurla toprak gibi
Nasıl toprak kurumuş
Hasretse yağmura
Dost vardır öyle
Hasrettir dostuna

Dost vardır yakut gibi
Kullanıldıkça parlar
Dost vardır pamuk gibi
Kullanıldıkça yıpranır

Dost vardır ırmak gibi
Seyrine doyamazsın
Dost vardır ateş gibi
Dokunursan yanarsın

Dost vardır dolunay gibi
Geceni aydınlatır
Dost vardır güneştutulması gibi
Gündüzünü karartır

Dost vardır'AZAD'gibi
Uzaktır ma yürekte
Dost vardır 'HASRET'gibi

Özlemle beklenilmekte...

Ömer Sevim

Gönüller Yapmaya Geldim

Benim burda kararım yok
Ben burdan gitmeye geldim
Bezirgânım, mallarım çok
Alana satmaya geldim

Ben gelmedim dava için
Benim işim sevgi için
Dostun evi gönüllerdir
Gönüller yapmaya geldim

Dost sarhoşu deliliğim
Âşıklar bilir neliğim
Değiştirip ikiliğim
Birliğe yetmeye geldim

O hocamdır, ben kuluyum
Dost bahçesi bülbülüyüm
O hocamın bahçesine
Şad olup ötmeye geldim

Burda tanışık olanlar
Orda bilişirler imiş
Tanışıp da hocam ile
Halim arz etmeye geldim

Siz Yunus'tan sorun haber
Dost nerde ise anda var
Haberi gel gör benden al
Ben onu görmeye geldim

Yunus derki ey hoca
İstersen git bin hacca
Hepisinden iyice
Bir gönüle girmektir.

Doğru olsun özü sözü
Harama kaymasın gözü
Tebessümle dolu yüzü
Gönül arar şöyle bir dost.

Varlığımda hep yanımda
Yakın olsa darlığımda
Hastalık ve sağlığımda
Gönül arar şöyle bir dost

Hatama nasihat etse
Düşünce elimden tutsa
Benle derdini unutsa
Gönül arar böyle bir dost

Dünyada sırdaş hem yoldaş
Ahırette sağlam kardeş
Her anımda bir arkadaş
Gönül arar böyle bir dost.

Dost insanı vezir eder
Dost insanı rezil eder
Şakir ya da kâfir eder
Gönül arar doğru bir dost

Dünyada dost olsa yeter
Dostla kalmaz acı keder
Onsuz hayat daha beter
Dost ararım, dost, dost, dost.

YALVARIŞ

Ya Rab bu hasrete can dayanmıyor;
Zaman kısa, ben yorgunum, yol uzun.
Her adımda bir engel var, salmıyor,
Zaman kısa, ben yorgunum, yol uzun.

Mümkün mü bu yolda maksuda ermek?
Mümkün mü sılada dost yüzü görmek?
Âşıka ar gelir geriye dönmek;
Zaman kısa, ben yorgunum, yol uzun.

Çekilmez bir şelek vurdun arkama;
Şaşırdım yollarda kaldım, akşama.
Umudum her zaman bakidir amma,
Zaman kısa, ben yorgunum, yol uzun.

Sevip sevilmemek varsa kaderde,
Hangi doktor ilaç verir bu derde?
Hastayım, susuzum gurbet illerde;
Zaman kısa, ben yorgunum, yol uzun.

Ey hanlar hanını halkeden Hancı!
Bir yudum aşkınla doğdu bu sancı.
Ey fakir ekmeği, Mümin inancı!
Zaman kısa, ben yorgunum, yol uzun

bu şehir girdap gülüm
girdapta mehtap gülüm
feleğin bir suyu var
su değil kezzap gülüm

yezidin harcı zulüm
yiğidin burcu ölüm
feleğe dayandım gülüm
öldümde uyandım gülüm Kurtlar vadisinin yeni şarkısının sözleri

Fatih abi bu şarkı çok güzel hakikaten.
Memati dinleyip dinleyip kendinden geçiyor:)

Dağda dolaşırken yakma kandili,
Fersiz gözlerimi dağlama gurbet!
Ne söylemez, akan suların dili,
Sessizlik içinde çağlama gurbet!
Titrek parmağınla tutup tığını.
Alnıma işleme kırışığını
Duvarda, emerek mum ışığını,
Bir veremli rengi bağlama gurbet
Gül büyütenlere mahsus hevesle,
Renk dertlerimi gözümde besle!
Yalnız, annem gibi, o ılık sesle,
İçimde dövünüp ağlama gurbet!..

NECİP FAZIL KISAKÜREK

BENDEDİR

Ne azap, ne sitem bu yalnızlıktan,
Kime ne, aşılmaz duvar bendedir,
Süslenmiş gemiler geçse açıktan,
Sanırım gittiği diyar bendedir.

Yaram var, havanlar dövemez merhem;
Yüküm var, bulamaz pazarlar dirhem.
Ne çıkar, bir yola düşmemiş gölgem;
Yollar ki, Allah'a çıkar, bendedir.

NECİP FAZIL KISAKÜREK

Alıntı:

---

Gökhan Dokuyucu Nickli Üyeden Alıntı

Fatih abi bu şarkı çok güzel hakikaten.
Memati dinleyip dinleyip kendinden geçiyor:)

---

gökhan abi ayrıca bu şarkıyı memati kendisi söylüyormuşş
çok güzel bi şarkı...bu arada fatih amcada yakından takip ediyooo vadiyi :D

Fevzi ve gökhan kardeşim gerçekten güzel bir şarkı,kurtlar vadisi bu ülkenin gerçefi.Selamlar

Okyanus bey efendiye çok teşekkürler,bize üstad necip fazılı hatırlatlar.Selamlar

SAKARYA TÜRKÜSÜ (383551 Hit)

İnsan bu, su misali, kıvrım kıvrım akar ya:
Bir yanda akan benim, öbür yanda Sakarya.

Su iner yokuşlardan, hep basamak basamak;
Benimse alın yazım, yokuşlarda susamak.

Her şey akar, su, tarih, yıldız, insan ve fikir:
Oluklar çift, birinden nur akar, birinden kir.

Akışta demetlenmiş, büyük, küçük, kainat:
Şu çıkan buluta bak, bu inen suya inat!

Fakat Sakarya başka, yokuş mu çıkıyor ne?
Kurşundan bir yük binmiş, köpükten gövdesine:

Çatlıyor, yırtınıyor yokuşu sökmek için.
Hey Sakarya, kim demiş suya vurulmaz perçin?

Rabb'im isterse, sular büklüm büklüm burulur.
Sırtına Sakarya'nın, Türk tarihi vurulur.

Eyvah, eyvah, Sakarya'm, sana mı düştü bu yük?
Bu dâvâ hor, bu dâvâ öksüz, bu dâvâ büyük!..

Ne ağır imtihandır, başındaki Sakarya!
Binbir başlı kartalı nasıl taşır kanarya?

İnsandır sanıyordum mukaddes yüke hamal;
Hamallık ki, sonunda, ne rütbe var, ne de mal,

Yalnız acı bir lokma, zehirle pişmiş aştan:
Ve ayrılık, anneden, vatandan, arkadaştan!

Şimdi dövün Sakarya, dövünmek vakti bu ân;
Kehkeşanlara kaçmış eski güneşleri an!

Hani Yunus Emre ki, kıyında geziyordu?
Hani ardına çil çil kubbeler serpen ordu?

Nerede kardeşlerin, cömert Nil, yeşil Tuna?
Giden şanlı akıncı, ne gün döner yurduna?

Mermerlerin nabzında hâlâ çarpar mı tekbir?
Bulur mu deli rüzgâr o sedayı: Allah bir!

Bütün bunlar sendedir, bu girift bilmeceler;
Sakarya, kandillere katran döktü geceler.

Vicdan azabına eş kayna kayna Sakarya.
Öz yurdunda garipsin, öz vatanında parya!

İnsan üç beş damla kan, ırmak üç beş damla su:
Bir hayata çattık ki, hayata kurmuş pusu.

Geldi ölümlü yalan, gitti ölümsüz gerçek:
Siz, hayat süren leşler, sizi kim diriltecek?

Kafdağını assalar, belki çeker de bir kıl!
Bu ifritten sualin, kılını çekmez akıl!

Sakarya, saf çocuğu, mâsum Anadolu'nun,
Divanesi ikimiz kaldık Allah yolunun!

Sen ve ben, gözyaşıyle ıslanmış hamurdanız;
Rengimize baksınlar, kandan ve çamurdanız!

Akrebin kıskacında yoğurmuş bizi kader;
Aldırma, böyle gelmiş, bu dünya böyle gider!

Bana kefendir yatak, sana tabuttur havuz:
Sen kıvrıl, ben gideyim, Son Peygamber kılavuz!

Yol onun, varlık onun, gerisi hep angarya:
Yüzüstü çok süründün, ayağa kalk, Sakarya!

NECİP FAZIL KISAKÜREK

Dün bu şiiri yabancı bir kız okuyordu. Çoğu Türk'ten daha duygulu yorumladı. İnternette vidyosu vardır, bence bir dinleyin. Abi teşekkürler...

TAKVİMDEKİ DENİZ

Hasreti denizlerin,
Denizler kadar derin.
Ve o kadar bucaksız.
Ta karşımda yapraksız
Kullanılmış bir takvim.
Üzerinde bir resim;
Azgın, sonsuz birdeniz.
Kaygısız, düşüncesiz,
Çalkanıyor boşlukta
Resimdeyse bir nokta;
Yana yatmış bir gemi,
Kaybettiği alemi
Arıyor deryalarda.
Bu resim rüyalarda
Gibi aklımı çeldi,
Bana sahici geldi.
Geçtim kendi kendimden,
Yüzüme o resimden,
Köpükler vurdu sandım.
Duymuş gibi tıkandım,
Ciğerimde bir yosun.
Artık beni kim tutsun.
Denizler oldu tasam,
Yakar onu bulmazsam
Beni bu hasret dedim
Varırım elbet dedim.
Bir ömür geze geze
Takvimdeki denize.
Ne var bana ne oldu
Odama nasıl doldu
Birden bire bu meltem
Ve dalgalandı perdem
Havalandı kağıtlar.
Odamda kıyamet var.
Ah yolculuk yolculuk
Ne kadar baygın soluk
O gün bizde betbeniz
Ve ne titrek kalbimiz.
Ve eşyamız ne küskün.
Yola çıktığımız gün
Bir sıraya dizilmiş
Gözyaşlarını silmiş,
Bakarlar sinsi sinsi
Niçin o anda hepsi
Bir kuş gibi hafifler
Arkandan geleyim der
Niçin o güne kadar
Dilsiz duran ne kadar
Eşya varsa dirilir
Yolumuza serpilir
Ufak böcükler gibi
Gezer onların kalbi
Üstünde döşemenin
Gizli bir didişmenin
Saati çalar o an
Birden bakar ki insan
Herşey karmakarışık.
Ayırmak olmaz artık
Bir kalbi bir taraktan
Ve kalb ağlayaraktan
Çekilir geri geri
Terkeder bu mahşeri.
Bu mahşerin içinden
O gün ben de geçtim ben,
Nem varsa evim, anam,
Çocukluğum, hatııram,
Ve ne sevdalar serde
Bıraktım gerilerde
Kaçar gibi yangından.
Rüzgarların ardından
Baktım da süzgün süzgün
Kurşun yükünü gönlün
Tüy gibi hafiflettim.
Denize hicret ettim.

NECİP FAZIL KISAKÜREK

ANNEME MEKTUP

Ben bu gurbet ile düştüm düşeli,
Her gün biraz daha süzülmekteyim.
Her gece, içinde mermer döşeli,
Bir soğuk yatakta büzülmekteyim.

Böylece bir lâhza kaldığım zaman,
Geceyi koynuma aldığım zaman,
Gözlerim kapanıp daldığım zaman,
Yeniden yollara düzülmekteyim.

Son günüm yaklaştı görünesiye,
Kalmadı bir adım yol ileriye;
Yüzünü görmeden ölürsem diye,
Üzülmekteyim ben, üzülmekteyim.

ben Mustafa Tekgöz
Şair abim Şıhlı Tekgöze saygı ve sevgilerimle
NEREDESİN
herkesten, herşeyden
bir çocuk telaşındaki
kırçiçeğimsin
nemli sayfalarda sakladığım

en mahrem
en yeşil , en serin, en kor
nazarlardan gizlediğim yerdesin
bir rüzgarlı çayırın ortasındasın çizdiğim
ikimiz çokluğundaki resimde
fırfırlı elbisen, kısa pantolonumla
bir çocuk masumiyetinde
................
bir sırrın ortasındasın
keşfinden korktuğum
hayal kahvesinde gördüğüm
tebessümle uyandığım bir hülyasın

flu gecenin sislerindesin
sima seçemediğim
bir silüet zanlığında
karaladığım kağıt paklığındasın

bir çift gözdesin
kırpmaya ürktüğüm
damlalarındasın ılıklığında ve tuzunda
yüreğime akıttığım...
Mustafa Tekgöz 11.10.2007 (ürdün)

BEKLENEN

Ne hasta bekler sabahı,
Ne taze ölüyü mezar.
Ne de şeytan, bir günahı,
Seni beklediğim kadar.

Geçti istemem gelmeni,
Yokluğunda buldum seni;
Bırak vehmimde gölgeni,
Gelme, artık neye yarar?
NECİP FAZIL KISAKÜREK


BEKLEYEN

Sen, kaçan ürkek ceylânsın dağda,
Ben, peşine düşmüş bir canavarım!
İstersen dünyayı çağır imdada;
Sen varsın dünyada, bir de ben varım!

Seni korkutacak geçtiğin yollar,
Arkandan gelecek hep ayak sesim.
Sarıp vücudunu belirsiz kollar,
Enseni yakacak ateş nefesim.

Kimsesiz odanda kış geceleri,
İçin ürperdiği demler beni an!
De ki: Odur sarsan pencereleri,
De ki: Rüzgâr değil, odur haykıran!

Göğsümden havaya kattığım zehir,
Solduracak bir gül gibi ömrünü,
Kaçıp dolaşsan da sen, şehir şehir,
Bana kalacaksın yine son günü.

Ölürsün... Kapanır yollar geriye;
Ben mezarla sırdaş olur, beklerim.
Varılmaz hayale işaret diye,
Toprağında bir taş olur, beklerim...

NECİP FAZIL KISAKÜREK

BEKLEMEK

Sarıcadüzü'nde bir yığın toprak
Sulanır her sabah gözyaşlarımla
Mihriban, Mihriban uyan da bir bak!
Hasret düğüm düğüm ak saçlarımda...

Ardıçlı ağaçlarda gene ay doğar
Akasya gölgeleri delik - deşik...
Bir adam ağlar sabahtan akşama dek
Yapraklar sallanır, ışıklar söner...
Büyüdükçe büyür içimde bir dert,
BEKLEMEK...