Yazdırılabilir Görünüm
gidiyorum akşamın zilfiri karanlığında yolunu kaybetmiş.divane misali .yağan yağmur ğöz yaşlarımı ğizliyor sanki.aĞladığımı kimseler görmesin haykırışıma dağlar taşlar şahit olsun yeter be ğülüm.sen bilme çektğim acıları içime akıttığım göz yaşlarımı sen bilme .efkarlar acılar dost oldu yanlızlığıma .kahrettim bu neden siz ayrılığa.sen bilme seni nekadar sevdiğimi senbilme senin için her şeyden vaz ğeçtiğimi.beni kaldırım taşları ıssız sokaklar .sokak lambaları bilsin yeter.be gülüm. M.TELLİ
Hergünüm UMUT
Hergünüm BEKLEYİŞ
Hergünüm ÇIĞLIK
Hergünüm ÇİLE
Hergünüm SABIR
Hergünüm HÜZÜN
Hergünüm SENSİN artık...
Hergün biraz daha yaklaşıyorum sana
Biliyorum SEN benimsin,BEN de senin...
SEVDA ÇİÇEĞİMMM
Açmayan gülüm
Geçmeyen zamanım
Söylenmeyen türküm..
HERŞEYİMMMMMM
HERŞEYİM SENN, S-E-N-S-İ-N artık....
KARDELEN ( F K )
Arkadaşlar tekrar merhabalar...
Çok sevdiğim,sizlerle de paylaşmak istediğim bir şairi ve onun şimdiye kadar ANNE üzerine daha duygulusu ve samimisinin yazılmadığını düşündüğüm ANNEMLE HASBİHAL isimli şiirini paylaşmak istiyorum...
ANNEMLE HASBIHAL
Anne, zannetme ki günler geçti de Değişti evvelki hissim gitgide!Bir hırçın çocuğum, değişmez huyum;Seneler geçse de ben yine buyum!Senden umuyorum teselli yine!Bugün şefkatine, muhabbetineZanneder misin ki yok ihtiyacım?Belki eskisinden daha muhtacım!Dünyanın tükenmez kederlerinden Kalbim kırılsa da böyle derinden,Hayatım büsbütün ye'se kapılmaz.Teselli bulurum içimde biraz O derin sevgini hatırlarım da!Her gece hıçkıran dudaklarımda Hasretle anılan senin adın var.Anne, hayatımda bir tek kadın var.Beni aldatmadı, sevdi daima!Gittikçe ruhumu saran bu humma Başka sevgilerden yadigâr, anne!Sevmeyen sevenden bahtiyar, anne!Sorma ki başımdan çok şey geçti mi?Ah... eğer anlatsam sergüzeştimi!Nasıl terk edildim, nasıl atıldım;Anne aldatıldım, ah aldatıldım,Belki her zamandan fazla severken.Bir lahza bahtiyar olayım derken,Bilmezsin kaç gece böyle ağladım!Şimdi tecrübem var, artık anladım:Aşk, o bir masalmış, yalanmış meğer!Seven bir kalp için sığınılacak yerYalnız o kucakmış, yalnız o dizmiş...İnsanlar ne kadar merhametsizmiş.
Bu arada, ara sıra kendi şiirlerimide serpiştiriyorum...
SEVDİĞİME VE ARTIK SEVMEDİĞİME
BU KAÇINCI İSTANBUL BİLİYORMUSUN
BU KAÇINCI GELMEM O KABUS ŞEHRE
KÜÇÜK BİR ÇOCUK GİBİ HER GELDİĞİMDE
SENİN YOKLUĞUNU ÇOK İYİ BİLİYORUM
TİTREYEN YÜREĞİMLE İNCE VE AĞIR
BU YÜKÜ KALDIRMAK KADERSE BANA
FERYADIMA DİLSİZ SESİME SAĞIR
BİTMEYECEK ÇİLEM,İSTANBUL KAHIR
HEP KAHIR ÇEKTİĞİM,TAKSİMİNDEN BANANE
BANA NE SENİN OLMADIĞIN İSTANBUL
VEFA,İSTENMEK,GURUR HEP BAHANE
SENİ HİSSETMEK İÇİN GELDİĞİM YER İSTANBUL
VAZGEÇMEM İMKANSIZ,DEMEM İMKANSIZ
SEN SÖYLE EY İSTANBUL BU KADERMİDİR
YALANSIZ,ADAM GİBİ,DOSDOĞRU VE RİYASIZ
YAŞAMANIN ANLAMI HEP KEDERMİDİR…
SEN SÖYLE EY DOSTUM VE SEVDİĞİM SEN SÖYLE
SÖYLESİN NEDENİNİ İSTANBUL HEP GELMEMİN
UMUT DOLU GELİPTE KAHIRLA DÖNMEK BÖYLE
SENSİZ BİR İSTANBULA ANLAMI YOK GELMEMİN…
KARAYILAN HİKÂYESİ
Antepliler silâhşor olur,
uçan turnayı gözünden
kaçan tavşanı ard ayağından vururlar
ve arap kısrağının üstünde
taze yeşil selvi gibi ince uzun dururlar.
Antep sıcak,
Antep çetin yerdir.
Antepliler silâhşor olur.
Antepliler yiğit kişilerdir.
Karayılan
Karayılan olmazdan önce
Antep köylüklerinde ırgattı.
Belki rahatsızdı, belki rahattı,
bunu düşünmeye vakit bırakmıyordular,
yaşıyordu bir tarla sıçanı gibi
ve korkaktı bir tarla sıçanı kadar.
Yiğitlik atla, silâhla, toprakla olur,
onun atı, silâhı, toprağı yoktu.
Boynu yine böyle çöp gibi ince
ve böyle kocaman kafalıydı
Karayılan
Karayılan olmazdan önce.
Düşman Antep'e girince
Antepliler onu
korkusunu saklayan
bir fıstık ağacından
alıp indirdiler.
Altına bir at çekip
eline bir mavzer
verdiler.
Antep çetin yerdir.
Kırmızı kayalarda
yeşil kertenkeleler.
Sıcak bulutlar dolaşır havada
ileri geri...
Düşman tutmuştu tepeleri,
düşmanın topu vardı.
Antepliler düz ovada
sıkışmışlardı.
Düşman şarapnel döküyordu,
toprağı kökünden söküyordu.
Düşman tutmuştu tepeleri.
Akan : Antep'in kanıydı.
Düz ovada bir gül fidanıydı
Karayılan'ın
Karayılan olmazdan önceki siperi.
Bu fidan öyle küçük,
korkusu ve kafası öyle büyüktü ki onun,
namlıya tek fişek sürmeden
yatıyordu yüzükoyun.
Antep sıcak,
Antep çetin yerdir.
Antepliler silâhşor olur.
Antepliler yiğit kişilerdir.
Fakat düşmanın topu vardı.
Ve ne çare, kader,
düz ovayı Antepliler
düşmana bırakacaklardı.
"Karayılan" olmazdan önce
umurunda değildi Karayılan'ın
kıyamete dek düşmana verseler Antep'i.
Çünkü onu düşünmeye alıştırmadılar.
Yaşadı toprakta bir tarla sıçanı gibi,
korkaktı da bir tarla sıçanı kadar.
Siperi bir gül fidanıydı onun,
gül fidanı dibinde yatıyordu ki yüzükoyun
ak bir taşın ardından
kara bir yılan
çıkardı kafasını.
Derisi ışıl ışıl,
gözleri ateşten al,
dili çataldı.
Birden bir kurşun gelip
kafasını aldı.
Hayvan devrildi kaldı.
Karayılan
Karayılan olmazdan önce
kara yılanın encâmını görünce
haykırdı avaz avaz
ömrünün ilk düşüncesini :
"İbret al, deli gönlüm,
demir sandıkta saklansan bulur seni,
ak taş ardında kara yılanı bulan ölüm."
Ve bir tarla sıçanı gibi yaşayıp
bir tarla sıçanı kadar korkak olan,
fırlayıp atlayınca ileri
bir dehşet aldı Anteplileri,
seğirttiler peşince.
Düşmanı tepelerde yediler.
Ve bir tarla sıçanı gibi yaşayıp
bir tarla sıçanı kadar korkak olana :
KARAYILAN dediler.
"Karayılan der ki : Harbe oturak,
Kilis yollarından kelle getirek,
nerde düşman varsa orda bitirek,
vurun ha yiğitler namus günüdür..."
(Kuvâyi Milliye'den)
Yalnız Kalbim Bir Başına
Yine kendimle baş başayım
Yüreğim yaralı içim kırık
İnce bir sızı hissediyorum
Ta ciğerlerimin içinde
İçim kabarıyor, dışarı fırlamak istiyor
Yanardağın kor alevleri gibi
Yer bulamıyor, çıkacak bir yer
Beni sıkıyor bu sızı eziyor bitiriyor
Ben mi yanlışım? Yoksa hayat mı?
Kalbim acıyor yaralı kalbim
Akıyor kanları gözlerimden süzülüyor
Dönüyor içeri geri, parçalıyor yüreğimi
Ben yalnızım, ben yalnızım, yapayalnız
Yolun ortasından, ortasından yürüyorum
Çevremdeki kalabalıktan habersiz
Ben kalabalıktan, kalabalık benden habersiz
Derdimi dökmek istiyorum kâğıda
Kâğıt isyan ediyor, kalem ise inat
Yazmıyorum hiçbir şey kalemim kırık
İçimdeki yanardağa, kor aleve inat
Düğümleniyor boğaza kocaman bir yumruk
Haykırmak istiyorum kısılmış sesim çıkmıyor
Ağlamak istiyorum gözlerim kurumuş
Nefesim kesilmiş, bir türlü ölemiyorum
Nereye kadar gider bunun sonu?
Bilmem ki sevinç mi olur hüzün mü?
Yaralarım kabuk mu bağlar, yoksa kanar mı?
Her zamanki gibi yine bana hasret, hüzün mü?
22/03/2004Ali Şahinli
Yaşama Sevinci
Halimi kime şikâyet edeyim
Gönül bahçem viran olmuş
Kalpler kırdım, kırıldı kalbim
Hakikat kimde bilmez dilim
Yokuşlar büyür gider gözlerimde
Ufuklar umutsuz, çaresizlik içimde
Yüreğimdeki ateşler erir gönlümde
Küllerim de ağlar toz bulutları içinde
Ağlamaklı bakışlarla yüreğimi kucaklar
Yaşama sevincim uzaktan bana el sallar
Kalbim çaresiz ve umutsuz seni sayıklar
Acıtır yüreğimdeki alnımdaki derin çizikler
Ah dünya zalim dünya çek ellerini üzerimden
Alacağın bir şey kalmadı cansız bedenimden
Kalleşlikler de vurmuyor artık şerbetliyim ben
Artık nereden vurursan vur acı bir hayalim ben
27.10.2006Ali Şahinli
Yıkıldım Yalanlardan
Dünyada her şey yalan
Sen bile Yalansın
Hayalin geliyor gözlerime
Ama biliyorum,hayalin bile yalan
Gözyaşların sahte
Hıçkırıklar hep yalan
Bakışındaki hüzün
Saçlarındaki beyaz yalan
Sen hep yalansın hep yalan oldun
Ne gerçek dersen
Gerçek olan tek şey
Her şeyin yalan olduğu
25/09/2003Ali Şahinli
Bir şiir daha benden...
YOK ŞİKAYETİM
DAĞLARIN GÖZLERİ GÖKLERDE OLUR
BİR FERHAT GELİR DE KIRAR BOYNUNU
SEVDALILAR ÖLÜR SEVDASI KALIR
TARİH KİTAPLARI YAZAR AYNINI
BİR DELİ SEVDADIR DOLANIR DURUR
DELİ SELLER GİBİ BULANIR DURUR
GÖZLERİM DURMADAN SULANIR DURUR
OTAYAMAZ LOKMAN AKAN KANINI
DÜNYA YETMEZ ONA GÖK TE BENİM DER
DENİZLER GÖZLERİM GÜLLER TENİM DER
HER DOĞAN GÜNEŞ GÜN BENİM GÜNÜM DER
BİLMEZ Mİ AZRAİL ALA CANINI
YOLUNA ÇIKARIM BAKMAZ YÜZÜME
CELLATLAR DAYANMAZ ONUN NAZINA
BEŞ YILIMI VERDİM GAVUR KIZINA
BENİ BİR LAHZALIK SOKMAZ YANINA
BİLMEZ Mİ BAHARLAR MEVSİMLİK OLUR
KIŞ İLE BAHARLAR HASIMLIK OLUR
KRİZANTEM YALNIZ KASIMLIK OLUR
AÇARKEN AĞLAMAYA BAŞLAR SONUNA
SONU VAR RÜYANIN DÜNYALARIN SONU VAR
KİMİSİNİN EZANI KİMİSİNİN ÇANI VAR
HERKESİN BİR İNANCI HERKESİN BİR DİNİ VAR
EZAN DUYMAZ, ÇAN BİLMEZ,GELMEZ İMANA
VELHASIL BÖYLEDİR,YAZIM BÖYLEDİR
GÜNÜM,AYIM,KIŞIM,YAZ’IM BÖYLEDİR
İPE GİTSEM BİLE SÖZÜM BÖYLEDİR;
ÖMRÜMÜN ÇİLESİ SIĞMAZ ZAMANA…
Cengiz KILIÇPARLAR
sensizlik ZOR!!!
Dayanmak zor yalnızlığına akşamların
Unutmak mümkün değil seni bir şarkı gibi
Ağır ağır ilerleyen bu zaman içinde
Her an bir sarhoşluktur sensizliğin verdiği
Bir gün anlarsın hayal kurmayı;
Beklemeyi, ümit etmeyi.
Lanet edersin yaşadığına...
Maziden ne kalmışsa yırtar atarsın..
Seni sevdiğimi işte o gün anlarsın.
Beni çağırdığını bir defa duyabilsem
Avuçlarımda ateş, yorgun gözlerimde nem
Aşarak denizleri bir gün kapına gelsem
Başımı duvarlara vurup ölsem diyorum
Sen yoksun ya Yoksun ye güneş doğmuyor
Her şarkıda hüzün var
Şiirler bile dost değil
Her mısrada yüzün var
Yastığımda hala kokun var
Her tarafta yüzün var
Sen yoksun ye sanki yarim kalmışım
Sen yoksun ye çıldırmış bunalmışım
Sen yoksun ye hep
Bu şarkiyi çalmışım
Sen neredesin...? ? ?
Ne hayallerimiz vardı
Yar beni anlayacaktı
Kar düştü umutlara
Böyle mi olacaktı
Korkuyorum yarınımdan
Böyle mi olacaktı
Sen yoksun ye simdi bomboş sokaklar
Sen yoksun ye gözyaşım pişmanlık saklar
Sen yoksun ye umurumda mi yasaklar
Sen neredesin...? ? ?
Yoksun...
Yoksun...
Beni anlamıyorsun...
Yoksun...
Yoksun...
Niye gelmiyorsun...
Fatih KISAPARMAK
İMKÂNSIZ AŞK
Bulunmaz imkânsız aşkıma çare
Ah-u zarım beni götürür kabre
Açmıyor çiçekler bahar gelmedi
Karakış bitmedi düşmedi cemre
Sensiz hayatımdan sanma memnunum
Dağlara erişti benim sorunum
Gözlerim yaş dolu, bir yanım eksik
Sen gittin gideli her an mahzunum
Sevgili belası en güzel bela
Ne âlâ ölürsem onun aşkıyla
Bilmeyen kalbimi öldü sanıyor
Yakından baksalar atıyor hala
Osman Utkan
www.osmanutkan.com
azen öyle bir an gelir ki
abartılmış sevdanızın
gerçekle yüzleşmesini yaşarsınız
sizi çok sevdiğini sandığınız ses
geçiştirmek için bir seni seviyorum kondurur
yüreciğinize
en kimsesiz en ilgiye aç halinizde
halbuki içten bir canım
kaç seni seviyorum eder değil mi
yalnız hissedersiniz kendinizi
sığınmaK istersiniz delice
sarılmak ağlamak sonra da gülmek
ışık açıktır ama etraf karanlık gelir
yazdır ama nedense soğuktur
hava durumu bozuktur gönül yaylarında
kar yağar abartılmış sevgilerinize birden
kim seviyor ulan bu dünyada beni gerçekten
diye haykırmak ister yürek değil mi
Annem dersiniz buruk sesinizle
ama yok o da nafile
zaten o sayılmaz ki
işte bazen böle gelir
bazen düzelir ama
kanarsınız yine abartılmış sevgilerinize
kimsesizliğin hikayesidir işte bu
yanlış bir yerdeyim dedirtten hikaye
herkes bilir herkes yaşar bu hikayeyi
tıpkı benim şu an yaşadığım gibi
insanoğlu olmaktan gelir
bu hikaye
en az abartılmış sevgileriniz kadar
abartılmıştır
biraz eksik çoğu fazla !
KALDIRIMLAR I
KALDIRIMLAR I
Sokaktayım kimsesiz bir sokak ortasında,
Yürüyorum arkama bakmadan yürüyorum.
Yolumun karanlığa saplanan noktasında,
Sanki beni bekleyen bir hayal görüyorum.
Kara gökler kül rengi bulutlarla kapanık.
Evlerin bacasını kolluyor yıldırımlar.
İn-cin uykuda bir tek iki yoldaş uyanık.
Biri benim bir de serseri kaldırımlar.
İçimde damla damla bir korku birikiyor,
Sanıyorum her sokak başını kesmiş devler,
Üstüme camlarını hep simsiyah dikiyor.
Gözüne mil çekilmiş bir ama gibi evler.
Kaldırımlar, çilekeş insanların annesi,
Kaldırımlar, içimde yaşamış bir insandır.
Kaldırımlar, duyulur ses kesilince sesi,
Kaldırımlar, içimde kıvrılan bir insandır.
Bana düşmez can vermek yumuşak bir kucakta.
Ben bu kaldırımların emzirdiği çocuğum...
Aman sabah olmasın bu karanlık sokakta,
Bu karanlık sokakta bitmesin yolculuğum.
Ben gideyim yol gitsin, ben gideyim yol gitsin,
İki yanımdan aksın bir sel gibi fenerler...
Tak tak ayaksesimi aç köpekler işitsin.
Yolumun zafer takı gölgeden taş kemerler.
Ne sabahı göreyim, ne sabah görüneyim!
Gündüzler size kalsın verin karanlıkları.
Islak bir yorgan gibi sımsıkı bürüneyim.
Örtün üstüme örtün serin karanlıkları.
Uzanıverse başım taşlara boydan boya,
Alsa buz gibi taşlar alnımdan bu ateşi.
Dalıp sokaklar kadar *****lı bir uykuya.
Ölse kaldırımların bu kara sevdalı eşi.
N.FAZIL KISAKÜREK
YUNUS EMRE'YE
YUNUS EMRE'YE
Kaç mevsim bekleyim daha kapında,
Ayağımda zincir, boynumda kement?
Beni de, piştiğin bela kabında,
Kaynata kaynata buhara kalbet.
Bekletme Yunus'um, bozuldu bağlar,
Düşüyor yapraklar, geçiyor çağlar;
Veriyor, ayrılık dolu semalar,
İçime bayıltan, acı bir lezzet.
Rüzgara bir koku ver ki, hırkandan;
Geleyim, izine doğru arkandan;
Bırakmam, tutmuşum artık yakandan,
Medet ey şairim, Yunus'um medet
N.FAZIL KISAKÜREK
Sen ve Ben / Uğur Arslanherkes dört gözle tatili beklerdibense okulların açılmasınıçünkü seni görmek vardı koridorlardave bana güleceğin günü beklemek.ben okul bahçesindeki ağaca, başharflerimizisen gönlüme sevdanın adını yazmıştınben sırama isimlerimizisen kalbime ilk aşkı yazmıştın.senden sonra sana yazdığım şiirlerdenhaberin bile yokve yağmur yüzüme vuruyorve soğuk.okuldan sonraher dolma kalem, her lacivert kravather beyaz gömlek ve yakalıkve her 12 aralıksen gelirsin aklımaçocukluk işte, belki de ilk Aşkbelki de ilk delilik.seversin demiştin ya hani bundan sonra dainan ki o kadar kimseyi sevemedimve o iki kelimeyi senden sonra kimseyeama kimseye söyleyemedim.belki hiç olmadın benim içinbelki de azdınama olsunben hep sana şiirler yazdım.ceketimi ve kravatımı saklıyorum halabirinin üzerinde tebeşirbirinin üzerinde ayran lekesive Seni Seviyorum Halaelmayı da, havayı da, suyu dave bilmeni istemiyorum halasana şiirler yazdığımıve bilmeni istemiyorum bütün bunlarıçünkü herşey böyleyken güzelen dokunulmamış, en yaşanmamışve en tadılmamış haliyle.bir sahilde elele dolaşılmamışve bir kafede çay içilmemiş haliyleherşeyböyleyken güzel belki deama sen gönlüme sevdanın adını yazmıştınben aşkına tutulmuş bir deli candımsen gönlüme sevdanın adını yazdınben aşkına tutulmuş seni ararım.Seni Seviyorum...
YORĞUNUM
baharda açan çiçek misali.tomucuktum ğül oldum.sonbahar gelince sarardım soldum.
doğdum büyüdüm şimdi ölüme doğru yavaş yavaş yol almış ğidiyorum.
eskisi ğibi ğülmüyor gözlerim eskisi ğibi tutmuyor dizlerim.biri yardım etsin diye hep beklerim.
yanlızım dostlarım yanlızım şimdi.yolum yokuş oldu teklerim şimdi.
yüzümdeki çizğiler saçıma düşen aklar sanki bana ölümü müjdelercesine haykırıyorlar.
bir yanımda kederler hasret acısı bir yanımda babamın zehir zıkkım tütn ciğarası.yanlızlık kahrediyor beni
kalbim artık eskisi ğibi atmıyor.gönlüm artık eskisi ğibi sevmiyor.
ağlasamda sızlasamda artık elden bişey gelmiyor.ne yapayım dostlarım yorğunum artık.
gerçektende ikiside güzel paylaşım için tşkler
Şiir köşesine yazalım lütfen teşekkürler şiirler için.Selamlar
SAVURMUŞUM RÜZGARA AŞKIMI
BIRAKMIŞIM KENDİMİ ZAMANA
GÖZ YAŞLARIM CAMI DÖVEN
YAĞMUR MİSALİ
ISLATIYOR KALBİMİ
Beklerim bıkmadan hazan olsa da
Ağarmış bembeyaz saçlarınla gel...
gönül yaprak döktü bağ bozumunda,
Güllerin solsa da dikenlerle gel...
Ne çıkar gülmeyi unutsa yüzün,
Dünyayı kavuran ahlarınla gel...
Aşinası olduk biz artık hüznün
Derdinle, gamınla, feryadınla gel...
Benim ahuzarım mecnun da da yok,
Sinemi dağlayan gözlerinle gel...
Dilin iğne olsun,kirpiklerin ok,
Beni benden alan efsununla gel...
Gel eğer kaldıysa zerre vefadan,
Bütün çileleri çekip arkandan,
Mustarip olsa da gönül kahrından,
O saf,o tertemiz edalarla gel...
Eğer duruyorsa gönlün yerinde
Sevgin yüreğimin en derininde...
Beni büyüleyen o gözlerinle,
Kalbine, sevdamı işleyerek gel...
Bu daveti kaçırırsan ömrümde
Ulaşır haber günün birinde
Asude günleri derle gönlünde
Kalbine gömdüğün hüzünlerle gel...
Belki bulmuşsundur sen seni sende
Bahçeden vefalı gllerden der de
Rahatça uyusun dersen kabrinde
Mevlaya sunulan dualarla gel...
= Karşılıksız Aşk=
Ilk ğörüşte Aşk Varmıdır Derler Vardır Be Dostum
Hani ğöz ğöze Gelir Ya Insan.hiç Bişey Anlamadan
Kalbine ılık ılık Bişey Aktığını Hisseder Bir Hoç Olur Insan
Beyin Farklı Düşünür Kalp Farklı Atar ğöz Farklı Bakar Işte öyle Bişey.
Aşktan Kaçmak Insanın Elinden Gelmiyorbilmiyor Ne Zaman Geleceğini
şimdi Kalbim Farklı çarpıyor Beynim Ferklı Düşünüyor Gözüm Farklı Bakıyor
Ama Elden Hiç Bişey Gelmiyor.kaçamıyorum Bu Illetten
Bir Türlü Bırakmıyor Yakamı Unutmak Istesemde Unutamıyorum.
Korkuyorum Aşktan Korkuyorum Sevmekten Uzanan Ellerim Boş Kalır Diye
Korkuyorum Acı çekmekten Isyan Etmekten Zararvermekten Korkuyorum
Acılarımı Yeniden Tazelemekten Incinmekten Korkuyorum
Ve ğidiyorum Apansız Karanlığın Sonsuz Yolculuğuna Doğru
Acılarım Kederlerim ğöz Yaşlarım Dost Oldular Yanlızlığıma
ğöz Yaşlarımı Yağmurlar ğizliyor Hıçkırığımı Rüzgarlar.
Karşılıksız Sevmenin Cezasını şimdiğöz Yaşlarımla ödüyorum
Yanlızlığımla Başbaşa Kaldım Isyanım Yüreğimde Kaldı Ama Yanlız Kalmaktan Korkuyorum
Beste=m.telli
DURDUM
En güzel yıldıza adını koyup
Her gece mahzunca izledim durdum
Senden ayrı geçen günleri sayıp
Bıkmadan yolunu gözledim durdum
Sürekli dirildim çok defa ölüp
Bağrıma basarım ecele gülüp
Derdimin yanında ne yapsın Eyüp
Yaram yüreğimde inledim durdum
Geldiğim her defa kovsan da beni
Kızarak başından savsan da beni
Kaşlarını çatarak dövsen de beni
Köleyim kapında bekledim durdum
Gelmedi selamın gittiysem kime
Hasretle bekledim bir tek kelime
Şafağı karanlık sonsuz takvime
Her güne bir çarpı ekledim durdum
osman utkan
www.osmanutkan.com
Yine Yaşanacak
Umutlarım ölmüş,bitmiş olsada
Ruhum meçhullerde yitmiş olsada
Naaşım toprağa gitmiş olsada
Bu şiir ruhunu şad eder her gün
Gözlerim topraktır beden çürümüş
Azap melekleri izimi sürmüş
Korkma!sevdan her yanımı bürümüş
Çıyanlar adını yad eder her gün
Cezam bittiği gün haber alırsın
Yolum sana gelir, sen de bilirsin
Ölümsüz sevdayı bende bulursun
Yas tutan sokaklar tak olur her gün
Cengiz Kılıçparlar
Bir çift mavi göze yazdığım şiir yakında burada. Bekleyinizi efendim...:)
Bitsin seninle aşk mektupları
Seninle başladı, bitsin seninle...
Ve gün be gün, ben seni düşünürüm.
Sen benim herşeyimsin ey sevgili.
Rüzgarlara ezberlettim türkülerimi,
Ben hep uzaklara türkü yazarım
Sılamsın, sevdamsın, sabır taşımsın
Kalemim adından başka ad yazmaz
Bu kütükte başka bir ad okunmaz
Narına nuruna kurban olduğum
Seven sevdiğinden asla yakınmaz
Ben sevda bölüğünde kıdemli bir askerim
Terhis olsam gidecek bir yerim yok
Yüreğimden başka silah taşımam
Bütün adresleri iptal ettim
Benim senden özge gerçek yarim yok.
Sen benim herşeyimsin ey sevgili
Ben rol gereği aşık değilim
Deme bu garibin benimle işi ne...
Aşkım beni teşhir eder, Sesim içime saklanır
Aklanırsa adım, seninle aklanır.
İstersen durmadan adres değiştir,
Gözlerimi bağlasalar da bulurum seni.
Ben, türkülerde tanıdım Fizan'ı, Yemen'i
Anlasam ki sesim sesine değmiştir,
Bütün gemileri yakar gelirim.
Bu bir taahhüttür; sına beni..
En deli rüzgarların önüne sür, bulut-bulut,
Bir yerde yanlış yaparsam adımı unut.
Son kurşunu kendime sıkar gelirim.
Bir et kemik torbası değilim ben
Bir hasar raporu değil yazdığım
Bir aşk mektubudur ey sevgili,
Kızıl-kıyametten önce...
Ve görmek için bakmaya gerek yok
Her dilde güzeldir senin adın
Meydanlar sarsılır sen ortaya çıkınca
Yeter ki görecek göz, göz olsun.
Velhasıl uzun sözlere hiç gerek yok
Dil hicâbından lâl olmalı seni anarken
Ey benim tabibim, tacidarım
Gündönümüdür ben seni bekliyorum
SEWEBİLME İHTİMALİ
Soğuk ve şehirlerarası otobüslerde vazgeçtim çocuk olmaktan
Ve beslenme çantamda otlu peynir kokusuydu babam...
Ben seninle bir gün Veyselkarani'de haşlama yeme ihtimalini sevdim.
İlkokulun silgi kokan, tebeşir lekeli yıllarında
Ankara'da karbonmonoksit sonbaharlar yaşanırdı o zaman
özlemeye başladım herkesi...
Ve bu hasret öyle uzun sürdü ki, adam gibi hasretleri özlemeye başladım sonra..
Bizim Kemalettin Tuğcu'larımız vardı...
Bir de camların buğusuna yazı yazma imkanı...
Yumurta kokan arkadaşlarla paylaşılan kahverengi sıralarda,
solculuk oynamaya başladık..
Ben doktor oluyordum sen hemşire, geri kalanlar kontrgerilla...
Kırmızı boyalarla umut ikliminde harfler yazılıyordu pütürlü duvarlara ve
Türk Dil Kurumu'na inat bir Türkçeyle...
Ağbilerimizden öğrendik, S harfinden orak çekiç figürleri türetmeyi..
Ankara'ya usul usul karbonmonoksit yağıyordu.
Ve kapalı mekanlarda sevişmeyi öneriyordu haber bültenleri.
Oysa Ankara'da hiç sevişmedim ben.
Disiplin kurulunda tartışılan aşkım olmadı benim..
Sınıfça gidilen pikniklerde kıçımıza batan platonik dikenleri saymazsak..
Ankara'ya usul usul kurşun yağıyordu..
Ve belli bir saatten sonra sokağa çıkmamayı öneriyordu haber bültenleri.
Oysa hiç kurşun yaram olmadı benim
Ve hiç bir mahkeme tutanağında geçmedi adım
Çatışmaların ortasında sevimli bir çocuk yüzüydüm sadece
Sana şiirler biriktiriyordum fen bilgisi defterimde, ama sen yoktun
Ben, senin beni sevebilme ihtimalini seviyordum, suni teneffüs saatlerinde
Okul servisi seni hep zamansız, amansızca bir lojman griliğine götürüyordu
Ben, senin benimle Tunalı Hilmi Caddesi'ne gelebilme ihtimalini seviyordum.
Ben, senin beni sevebilme ihtimalini seviyordum.
Yaz sıcağı toprağa çekiyor da tenimin çatlamaya hazır gevrekliğini
Sonra otobüs oluyordum, kırık yarık yolların çare bilmez sürgünü
Ne yana baksam dağ ve deniz sanıyordum
Muş ovasının yalancı maviliğini
Otobüs oluyordum bir süre
Yanımızdan geçen kara trenlerle yarışıyordum, yanağım otobüs camının garantisinde
Otobüs oluyordum
Bir ülkeden bir iç ülkeye
Çocukluğuma yaklaştıkça büyüyordum.
Zap suyunun sesini başına koyuyordum şarkılarımın listesinin
Korkuyordum
Sonra iniyordum otobüsten
Çarşıdan bizim eve giden, ömrümün en uzun,
ömrümün en kısa, ömrümün en çocuk,
ömrümün en ihtiyar yolunu koşuyordum.
Çünkü sonunda annem oluyordum, babam kokuyordum sonunda..
Soğuk ve şehirlerarası otobüslerde vazgeçtim çocuk olmaktan
Ve beslenme çantamda otlu peynir kokusuydu babam
Ben seninle bir gün Van'daki bir kahvaltı salonunda
Ben seninle sadece bilmek zorunda kalanların bildiği
bir yol üstü lokantasında
Ben seninle, Ağrı dağına mistik ve demli bir çay kıvamında bakan
Doğubeyazıt'ın herhangi bir toprak damında
Ben seninle herhangi bir insan elinin
terli coğrafyasında olma ihtimalini sevdim
Ben senin, beni sevebilme ihtimalini sevdim!
yılmaz erdoğan...
ANLADIM DİYEMEM Kİ SUÇLUYUM
Anladım diyemem ki! SuçluyumÜmit Yaşar Oğuzcan
Belki ben anlatamadım sana kendimi
Tutuştum, yandım da yokluğunda her gece
Yine gözyaşlarımla söndürdüm kalbimi
Her gün her dakika seni özlerdim
Bitmezdi kederim senin yanında bile
Susardım, gözlerime baktığın zaman
Mermer bir heykelin çaresizliğiyle
Oysa neler düşünürdüm sen yokken
Sana kavuşunca neler söylemek isterdim
Dakikalar bir ışık hızıyla geçerdi
Ayrılık başlayınca ben biterdim
En kötüsü beni koyup gitmendi
O öyle bir yalnızlıktı anlatılmaz
Hep yarım kalmış heyecanlar hazlar içinde
Biterdi bir kış, geçerdi bir yaz
Ve nice yıllar kovalardı birbirini
Gözlerimde gitgide büyürdü mesafeler
Bütün teselliler uzaklarda kalırdı
Bütün çiçekleriyle solardı bahçeler
Ne olurdu saadetlerin en büyüğü
İşte ellerimde al, diyebilseydim
Anlardın, ve hiç gitmezdin, değil mi
Bir gün duyduğum gibi kal diyebilseydim.
Alıntı:
candy Nickli Üyeden Alıntı
Alıntı:
candy Nickli Üyeden Alıntı
sene 97 falan. dershane kantinin duvarına yazmışlardı : " ben senin beni sevebilme ihtimalini sevdim" diye. bu ne diye sordum. yılmaz erdoğan adında bir yazar varmış. şiir kitabı çıkarmış. orada yazıyormuş.
gittim buldum o kitabı. okudum bir solukta. sonra bir daha bir daha. o kadar okudum ki, neredeyse ezberledim.
teşekkürler candy. paylaştığın için.
Öyle kolay geçmez bu zaman dedigin
Geçen her saat yüreginde bir sancı
Öyle kolay geçmez bu zaman dedigin
Seni senden alıkoyan yabancı
Bir türküdür zaman canın yanınca söyledigin
Öyle kolay geçmez bu zaman dedigin
Takılır kalır düşlerinin bir köşesinde
Bir gün bakarsın o bekledigin
Yankılanır rüzgarın ince sesinde
Hiç bekleme bu ses susacak diye
Her an ardında duyacaksın
Sana geçen zamandan hediye
Gölerinde yalnızlıgı okuyacaksın
Öyle kolay geçmez bu zaman dedigin
Saklanır bir anı gibi yüreginde
Bir günah gibi bilmeden işledigin
Hissedersin her an derinlerinde
Ekrem Kemal
Mutluluktan ağlamaktı sevda
Vuslatta sevgiliye varmak
Belkide mecnun gibi çöller aşmaktı
Ya da ferhat gibi dağları delmek
Dalları meyveye durdurmaktı sevda
Haykırmaktı yalnızlığa
Rüzgar gibi delicesine esmekti bahçelerde
Açılabikmekti okyanuslara
Kelebek gibi korkusuzca uçabilmekti sevda
Yağmur gibi ansızın yağmak
Yüreğinde acıyı hissetmekti
Bazen gözyaşı dökmek...
Ve bıkmadan usanmadan beklemekti
Dünde kalmak,bugünü yaşamak,yarını hayal etmekti sevda
Candan öte canan demekti
Herşeyden önce sen demekti...
Yine de herşeye rağmen SEN DEMEK SEVDA...
YAĞDIKÇA
Yerle yeksan, ıslak saçlı, kem gözlü,
Kavim göçlerinden bu yana ağlayan
Ve durmadan
Cep kanyağı yakıcılığında ezgiler
Çalan, çaldıran, yakalatan
Adı bende gizli bir kadındı İstanbul
Şehre bir yağmur yağdı
Ben ağladım
Sevilirken ayrılmak mı kaldı Bizanstan
Yalan dolan yoktu gözlerde sadece ses
Verilen sözler birdi edilen yeminler sıfır
Eşyalar alındı fotoğraflar söküldü
yerlerinden
Bir aşkın izlerini yok edecek yeni bir aşk
sipariş edildi yeniden
Bir şehre yağmur yağdı
Ben ağladım
Kim daha çok yalan söndürdü çay
bardaklarında
Hangisi talandı demli öpücüklerin
Ve buğularda yitirilen kimin adıydı
Bir aşktan diğerine kaç saate gidiliyordu
Soyulur muydu kabuğu hayatın
Yoksa bütün vitamini kabuğunda mıydı?
Yağmur şehre bir yağdı
Ben ağladım
Ben ençok seni götürdüm giderken
Aklımın nakliyesiydi asıl yoran taşıyıcıları
Yardan düşmüştüm yaralarım yardan armağandı
Ben sevmeyi beceremedim belki de sevilmeyi
Benim sevmeye engel evcil acılarım vardı
Ben yağmur ağladım bir şehre yağdı
Ben şehre ağladım bir yağmur yağdı
Ben bir ağladım şehre yağmur yağdı
Ben...
Yağmur...
Ağladım...
YILMAZ ERDOĞAN..
ben eylül sen haziran....
Bir eylüldü başlayan içimde
Ağaçlar dökmüştü yapraklarını
Çimenler sararmıştı
Rengi solmuştu tüm çiçeklerin
Gökyüzünü kara bulutlar sarmıştı
Katar gidiyordu kuşlar uzaklara
Deli deli esiyordu rüzgar
Dağılmıştı yazdan kalan ne varsa
Yaşanmamış bir mevsim gibiydi bahar
Neydi o bir zamanlar
Sevmişliğim, sevilmişliğim
O heyheyler, o delişmenlikler neydi
Ne bu kadere boyun eğmişliğim
Ne bu acıdan korlaşan yürek
Ne bu kurumuş nehir; gözyaşım
Önümdeki diz boyu karanlıklar da ne
Ne bu ardımdaki kül yığını; elli yaşım
Beni kötü yakaladın haziran
Gamlı, yıkık eylül sonuma
Bir ilk yaz tazeliği getirdin
Masmavi göğünle
Cana can katan güneşinle
Pırıl pırıl engin denizinle girdin içime
Çiçekler açtı dokunduğun
Çimler büyüdü yürüdüğün
Ve güller katmer oldu güldüğün yerde
Başımda senin kuşların kanat çırpıyor şimdi
Oldurduğun yemişlerin ağırlığından
Dallarım yere değiyor
Güneşi batmadan saçlarının
Bir dolunay doğuyor bakışlarından
Gün boyu senden bir meltem esiyor yanan alnıma
Uykusuz gecelerim seninle apaydınlık
Başım dönüyor, of başım dönüyor yaşamaktan
Ölebilirim artık
Ölme diyorsan; gitme kal öyleyse
Sarıl sımsıkı, tenim ol, beni bırakma
Baksana; parmak uçlarım ateş
Lavlar fışkırıyor göz bebeklerimden
Hadi gel, tut ellerimi, benimle yan
Benimle meydan oku her çaresizliğe
Benimle uyu, benimle uyan
Birlikte varalım on üçüncü aylara
ü.yaşar oğuzcan....
Hangisi
Acı olan beklemek mi
Yoksa umut ekmek mi
Hangisi zor,
Yutkunmak mı,
Hıçkırıklara boğulmak mı,
Hangisi daha güzel,
Yaşamak mı,
Varolmak mı,
Hangisi anlam yüklü,
Sevilmek mi,
Sevmek mi,
Hangisi utanç verici,
Aldatmak mı,
Aldatılmak mı,
Hangisi kahredici,
Aşağılamak mı,
Aşağılanmak mı,
Hangisi en degerli,
Para mı,
Mutluluk mu,
Hangisi daha uzak,
Yollar mı,
Umutlar mı,
Hangisi daha vahşi,
Öldürmek mi,
Öldürülmek mi,
Hangisi daha hüzünlü,
Terketmek mi,
Terkedilmek mi,
Hangisi daha acı,
Yanlızlık mı,
Dost görünen dostlar mı....
Yoksa kalabalıklar içindeki yanlızlıklar mı...
NİYE
Ben çobandım sen yıldızı, Gökyüzünden kaymak niye
Unutulmak alın yazım, Dilden dile yaymak niye
Bir yalana beş katıpta suçluyorsun son mektupta
Sevabımı unutupta, Günahımı saymak niye
Göz mü değdi hiç etmezken
Vicdanına güç yetmezken
Karıncayı incitmezken
Sevgiliye kıymak niye
Aldatılmak öyle zorken
Her gün biraz daha korken
Melek yüzlü kalbin varken
Kör şeytana uymak niye
Daha bu yıl bu ekim'di
Kovsam gitmem diyen kimdi
A vefasız beni şimdi
El yerine koymak niye
Ne ilginç değil mi?
Dertlerimiz hemen hemen aynı..
İkimizde aşk acısı çekiyoruz bu karanlık günde,
Ben sana, sen başkasına yanıyorsun...
İlginç olan ki acı aslında
Sen gelip bana anlatıyorsun derdini..
Ama ben ağzımı açıp da söyleyemiyorum duygularımı sana...
Yalnızlığıma içiyorum yalnız geçen şu gecemde.
Sen kavuşursun elbet bir gün, bir yerde, birilerine..
Fakat ben biliyorum ki sensizim bu hayatta,
Gerçi seninleyim ama
Sensizliğin taa en dibindeyim
İlginçtir ne acı ki
Yalnızım, sensizim
Evet seninleyim bu da gerçek
Böyle de devam eder gider
Yollar biter acı dinmez..
Gün olur sen gidersin
Ve ben...
Ben biterim.
Damla Damla Yanağına Çiz Beni
Sen uykuysan, ben gördüğün düş olam
Sen yuvaysan, ben bir yavru kuş olam
Ağlar isen gözlerinde yaş olam
Damla damla yanağına çiz beni
Sen sevda ol, ben uğrunda can veren
Sen gülnişah, ben eteğe yüz süren
Sen avcı ol, ben yaralı bir ceren
Sıra sıra kurşunlara diz beni
Sen güneş ol, ben günyüzü görmeyen
Sen neşe ol, ben ömrünce gülmeyen
Sen tabip ol, ben derdinden inleyen
İlmek İlmek acılardan süz beni
Sen leyla ol, ben yağmursuz çöl olam
sen yangın ol, ben savrulan kül olam
sen bahçevan, ben bahçende gül olam
arı gibi daldan dala gez beni
ben bir etek, sen kocaman bir dağ ol
ben bir çalı, sen alımlı bir bağ ol
ben Can Nuri sen canımda bir can ol
isterisen toprak toprak ez beni
İstemem
Ey yar
Sanadır bu figân
Sanadır yüreğimden akan
Varsın ya
Aşksın ya
Şanssın ya
Başka baharlar istemem
Gözümde yedi verenler açtı mevsimsiz
İçimde dinmeyen inlemeler kifayetsiz
Canımda cananıma kavuştum herşey sessiz
Sesimsin ya
Arzumsun ya
Şiirlerimsin ya
Başka kavuşmalar istemem
Geceler mehtabı sırtlanıp gelir oldu
Sabahlar kuş kanadında avuçlarıma kondu
Bütün hüzünler gülüşlerinden korktu
Geldin ya
Sevdin ya
Bana erdin ya
Başka bayramlar istemem
Buza durmuştu güneşim
Hazan sarısıydı yeşilim
Çocuksuz küskündü içim
Gördün ya
Duydun ya
Bana değdin ya
Başka sevdalar istemem
Yüreğim mutlulukla sevişmelerde
İçimde şenlikler düzenlenmekte
Sözüme neşeler bürünmekte
Teksin ya
Çoksun ya
Biriciğimsin ya
Başka ödüller istemem
Kalemim çıldırdı yazamıyor sevincini
Bedenim delirdi bulamıyor yerini
Sevginin en güzeliyle dolu yüreğini
Serdin ya
Verdin ya
Yüreğimle buluşturdun ya
Başka buluşmalar istemem
Eşsizmişim gibi baktı gözlerin
Sözlerin en güzelini sundu dillerin
Özünden döküldü sahici gizlerin
Gerçeksin ya
Benimsin ya
Gözlerindeyim ya
Başka bakışlar istemem
Bilmem ki ne desem
Hoşgeldin mi
Merhaba mı
Yoksa gitme diye yalvarayım mı
Ama geldin ya
Ama sensin ya
Başıma taçsın ya
Başka müjdeler istemem...
hayat çok güzel şeydir
........................elemleri olmasa
güller çok güzel şeydir
.........................dikenleri olmasa
insan çok güzel şeydir
..........................yalanları olmasa
AŞK çok güzel şeydir
...........................aldatılmak olmasa