ŞİİR SEVER NİZİPLİLER BURAYA...

Bu eller miydi masallar arasından
Rüyalara uzattığım bu eller miydi?
Arzu dolu, yaşamak dolu,
Bu eller miydi resimleri tutarken uyuyan?

Bilyaların aydınlık dünyacıkları,
Bu eller miydi hayatı o dünyaların?
Altın bir oyun gibi eserdi
Altın tüylerinden mevsiminin rüzgarı...

Topraktan evler yapan bu eller miydi?
Ki şimdi değmekte toprak olan evlere?
El işi vazifelerinin önünde
Tırnaklarını yiyerek düşünmek ne iyi?

Kaybolmuş, o çizgilerden
Falcının saadet dedikleri.
O köylü çakısının kestiği yer
Söğüt dallarından düdük yaparken...

Bu eller miydi kesen mavi serçeyi?
Birkaç damla kan ki zafer ve kahramanlık.
Yorganın altına saklanarak
Bu eller miydi sevmeyen geceyi?

Ayrılmış sevgili oyuncaklardan,
Kırmış küçücük şişelerini,
Ve her şeyden ve her şeyden sonra
Bu eller miydi Allaha açılan!

Ağladığımı Görme Aşkim!

Bakma nemli gözlerime!
Bir iç çekiş görürsün o zaman...
Pişmanlık değil o süzülen yaşlar.
Belki de bir hüzün
Ya da sensizliğin denizinde
Sevgisizliğinin diplerindeki benim işte onlar...


Çağlıyor sensizliğin en acımasız şelalesi.
Düşüyorum o vakit
Parçalanmış hislerimle en derine...
Sonra
Boğuluyorum gözyaşlarımın akıntısında,
Tutunamadan bir dala
Alıp atıyor beni sonsuzluğa...
Sonsuzluk da sen oluyorsun,
Sonra
Dolduramıyor o an göz yaşlarım boşluğu,
Büyüyor giderek yalnızlığım...


Sensizlik yanı başımda kapılmış oluyor akıntıya,
Sürüklüyor o zaman beni
Çaresizliğe çaresizce...
Gözlerim yaşla dolu
Ama boş bakıyor aynı senin gibi.
Hüzünlerim boş bir noktaya dalmış
Seni göremez oluyor aniden...
Ne bir çaresizlik bu ağlama
Ne de bir güçsüzlük bu!
Sensizliğe de ağlamıyorum aslında!
Belki de sadece karşılıksız sevgime.
Bakma o yüzden gözlerime
Ve sakın ağladığımı görme!....

Madem temamız "serseri", buyrun bu da benden...

SERSERİ MAYIN

henüz uyanık değil gün
henüz dolmadı vaktimiz
konuşmaya korkuyoruz
sözler zaten gereksiz
ıslak sokaklar kimsesiz
yalnız sessizlik
yalnız biz
fırtınadan önceki sessizlik gibi sanki
çabuk ol yüreğim unuttu herşeyi
yalnız seni istiyor
dokun bana düşünmeden
çabuk sabah oluyor

ellerin sanki serseri mayın
yakıyor dokundukça
dünya son son hızla dönüyor sanki
ellerin sarınca

ellerin sanki serseri mayın
titriyorum düşündükçe
eriyor içim
karanlık ve sen
dayanılmaz
delice...

Gökhan Kırdar

Nasıl? On numara değil mi?

Rahatı Kaçan Ağaç

Tanıdığım bir ağaç var
Etlik bağlarına yakın
Saadetin adını bile duymamış
Tanrının işine bakın

Geceyi gündüzü biliyor
Dört mevsimi, rüzgarı, karı
Ay ışığına bayılıyor
Ama kötülemiyor karanlığı

Ona bir kitap vereceğim
Rahatını kaçırmak için
Bir öğrenegörsün aşkı
Ağacı o vakit seyredin.

yine kar yağıyor sokaklara
sana yar yol bulamıyorum
dinlenmiyor şu gönlümün kavuşmak endişesi
gözlerin cezayir menekşesi
imdat yine mi yol
imdat yine mi kar
imdat yine mi karlardan
yollar örtülüyor
yaptığın cezaya girer senin
gün olur her alev küllenir
küllenmiyor şu yangının büyüyor hay aksi
gözlerin cezayir menekşesi
su yağan karlar gönlümün ceza-i müeyyidesi
gözlerin cezayir menekşesi

YAŞAR

Merdiven

Ağır ağır çıkacaksın bu merdivenlerden
Eteklerinde güneş rengi bir yığın yaprak
Ve bir zaman bakacaksın semaya ağlayarak

Sular sarardı yüzün perde perde solmakta
Kızıl havaları seyret ki akşam olmakta

Eğilmiş arza kanar muttasıl kanar güller
Durur alev gibi dallarda kanlı bülbüller
Sular mı yandı neden tunca benziyor mermer

Bu bir lisan-ı hafidir ki ruha dolmakta
Kızıl havaları seyret ki akşam olmakta

Gecenin Karanlığından Bir Şiir...

Gülümse
Güle bülbül ne kadar yakışıyorsa,
Sanada öyle yakışıyor gülmek.
Karanlık boşluğu nasıl süsküyorsa yıldızlar,
Senide öyle süslüyor gamzelerin.

Sen hüzünlüysen eğer,
Şimşekler çakıyor beynimde,
Sis çöküyor geceme,
Ne yıldızlar kalıyor,
Ne mehtap,
Nede bende hayat.

Gülmelisin;
Gülesin ki;
Işık olsun dişlerin,
Gülesin ki;
Mehtap olsun gözlerin,
Gülesin ki;
Aydınlansın karanlık dünya,
Hayat versin, can olsun bedene.
Hadi!
Gül artık can...

BİR YER VARMIŞ

İsteyenler örtünürmüş
İsteyenler açınırmış…
Hep sevenler seçilirmiş
Bir yer varmış, dünyamızda.

Hırsıza bey dinlmezmiş
Yetim hakkı yenilmezmiş
Söz verilip, dönülmezmiş
Bir yer varmış, dünyamızda.

Biri yer, diğeri bakmazmış
Hiçkimse gönül yıkmazmış
Vatanhâni çıkmazmış…
Bir yer varmış dünyamızda.

İnsan, insanca yaşarmış
Herkes sevmeyi başarmış
Koşan, huzura koşarmış
Bir yer varmış, dünyamızda.

Gidip gören çôk yol gitmiş
Dizlerinde derman bitmiş
Lâkin, görmek o na yetmiş
Bir yer varmış; dünyamızda

Emeği Gecen Herkese Teşekkürler

Uzun zamandır resimli şiir gelmiyordu. Mehmet teşekkürler...

en iyileşmez yaramdır aşkım benim
dertten çileden bir habercidir
bazen bir ömrün dökülen son yaprağı
bazen gece kadar uzun hayat kadar eskidir


kim bilir kaçıncı dövbedir bu
bu kaçıncı sancıdır içime saplanan aniden
sevda yüklü bulutlara benzer
sağanak sağanak dökülür gözlerimden

bazen fifari bir mahkumdur içimde saklanan
kalbim kırık içim darmadağın
bir anıtsın bende ey! KAVGAMIN ESERİ
gözlerinde bir şey var ANLAMADIĞIM...

HÜSEYİN ÜNAL (ZOR AŞK)2004

hercaimormenekse TŞKR ederiss şiir için coq guseldiii

rica ederim

siz dururn daha neler yazacam ama emeğe saygı istiyorum yanlız

bana aşkını anlat diyorsun
anlatamam ki
anlatabilseydim aşkımı eğer
belki de şair olurdum
yazardım sevgimi mısralarımda
uğruna şiir olurdum

bana gözlerimi anlat diyorsun
anlatamam ki
anlatabilseydim gözlerini eğer
belki de ressam olurdum
çizerdim güzelliğini defalarca
uğruna kağıt kalem olurdum

bana aşkımı anlat diyorsun anlatamam ki
anlatabilseydim aşkını eğer
belkide göz yaşı olurdum
akardım gözlerinden ağlayarak
uğruna nehir olurdum...

hüseyin ünal(zor aşk)2005

rica ederim
siz kimsiniz bu arada

saol teşekkür ederim

miksam yüreğine sağlık güzel yazmışsın ben de yazdım 99 da istersen bak

Kardeş senin lehçeni öpeyim. :) Bu nasıl Türkçe Allasen?

Alıntı:

---

only_love Nickli Üyeden Alıntı

hercaimormenekse TŞKR ederiss şiir için coq guseldiii

---

Maşallah sayfa sayısı 99. 100. sayfanın ilk mesajı bana kısmet olsun bari.

Alıntı:

---

Orhan Çelik Nickli Üyeden Alıntı

Maşallah sayfa sayısı 99. 100. sayfanın ilk mesajı bana kısmet olsun bari.

---

inşallah 200. sayfaları da göreceğiz;)

SEWMEK
Sevmek...Delicesine.deliler gibi sevmek
Kuş uçar gibi sevmek,gök gürler gibi sevmek
Bir çocuk inancıyla inanarak,kanarak
Ve bir günahkar fani azabıyla yanarak,,
Hep onu arayarak baharda,yazda,kışda,,
nihayet ''BÜYÜK SIRRA'' ulaşmak bir bakışda
O bakışda okumak aşkın büyük adını,
Hep o büyük bakışta bulmak war olmanın tadını...
Sewmek::Hasta anneyi,altın başlı yavruyu
Baharı,yıldızları,göğü.güneşi,suyu...
Yürekten kopan ince bir ahı,sever gibi
Sewmek....Toprağı,Allah'ı sever gibi.....!!

Veda

Ben şimdi çok uzaklardayım
Dönüp seni kaybettiğim yerde
Tekrar görememekten korkuyorum,
Dönüp seni, benim kaybettiğim yerde
Can çekişirken görmekten korkuyorum,
Dönüp seni, senin kaybettiğin yerde
Başkasının bulmasından korkuyorum,
İşte sadece bu yüzden geri dönemiyorum..

Küskünlüğüm yok hiçbir zaman sana bilesin,
Çıkıp gelmesen de bir daha
Gönül odam hep boş, hep senin için
Ve seni yazmışım, seni kazımışım her köşesinde,
Gül bahçelerinde “gül”ler yetiştirilmiyor artık
Güneşi vurdular, kan akıyor aynalardan,
Bir “gül” yolculuğunun nihayetindeyim bilemedim
Her yokuşun bir inişi olurmuş bilemedim
Her açan “gül”ün bir gün mutlaka solacağını bilemedim
Hayat “tek hece”lik bir kandırmacaymış bilemedim
Bilemedim solmuş bir “gül”ün adının olamayacağını,
Bana hep “gül”den değil
Biraz da acıtan dikeninden bahsedin
Bütün “gül”lerini zaten ben yetiştirmişim bu dünya bahçesinin
Bir de dikeni varmış bilemedim..

Çocuk sesleriyle uyanmışım bu sabah
Onları penceremden bilye oynarken görecem,
Seni her gördüğümde, ben her gün yeniden ölecem,
Ben bu diyardan gidip bir daha da geri gelmeyecem,
İlk mesai gününün bitiminde
“iyi akşamlar” demiştim son defa sana hani
Ve bir daha da yüzüne bakamamıştım eskisi kadar,
İçli dışlı olup sensizliği gururuma yediremiyorum artık bilesin
İşte bu yüzden günaydınlar diyemiyorum sabahları,
Bırak çalıştığın yerin camları kirli kalsın, seni görmemeliyim..

Yarın sensizliğin ikinci yılı!
Aradan daha bir hafta bile geçmedi biliyorsun
Ama sensiz geçen her dakika
Kalemi kırılmış bir mahkumun çaresizliği benimkisi,
Sana yazdığım bütün şiirler hâlâ ezberimde oysa,
Bazen çaycı özcan’ın ısrarıyla okuyorum uğur ağabeyin “el aziz” şiirini
Sensizlikten gelen efkar olacak bir köşemde,
Mavi bulvar’ı arşınlayacağım akşamları karış karış,
Bunun bir de türküsü olmalıydı aslında, değil mi ama?

Ben şimdi çok uzaklardayım
Dönüp seni kaybettiğim yerde
Tekrar görememekten korkuyorum,
Dönüp seni, benim kaybettiğim yerde
Can çekişirken görmekten korkuyorum,
Dönüp seni, senin kaybettiğin yerde
Başkasının bulmasından korkuyorum,
İşte sadece bu yüzden geri dönemiyorum..

Gitme,
dur bekle,
söyleyeceklerimi iyi dinle,
gözlerime bak ve Gitme.
Sebepsiz fırtınaya teslim et yüreğini,
bensizliği düşün en derinden,
hayatını düşün ve öyle git.
Ama dur gitme,
daha bitmedi sözlerim,
söyleyeceklerim yüreğimdeki sevda gibi,bitmedi.
Belki sözlerim bitecek,ama bu yürek susmayacak,
sen duymasanda,sen olmasanda konuşacak.
Eğer birgün susarsa bu yürek,
bil ki seninle varolan bu can,
sensiz yok olacak.
Hadi git,
arkanda ağlayan beni düşünmeden git,
yüreğindeki saman alevi aşkı söndür öyle git,
öyle bir git ki,,
ardında küllerin bile kalmasın.
Kalbime hançeri sapla ve git,
kanayan yaraya tuz basıp,
acılarımı unuturum elbet.

Ya sen,

yaralarına tuz basabilirmisin,
arkanda ağlayan beni unutabilirmisin,
yatağa yatıp huzurlu bir uykuya dalabilirmisin.
Gittin işte,
arkana bakmadan gittin.
O ağlayan ben vardı ya,
artık büyüdü ve hayatın acılarını gördü.
Bişey daha;
kalbime saplanan hançer hala yerinde,
korkuyorum çıkarmaya

YA ÖLÜRSEM DİYE..

DIŞARDA ÜŞÜYEN HAZİRAN KALBİMDE HAZAN


“uygarlık ve barbarlık kardeştir.”
-Havel-

dünya sığmıyor insana havel
yüzlerdeki, yüreklerdeki maske
parada kir, suda klor, havada nem
yüksek borsa, alçak basınç
ve kanun hükmünde ihanetler, sahtekâr jestler

/insan, sığmıyor insana havel!/

ve her şey:
şey!
mesela o takvimler, o günler
her biri şimdi kim bilir neredeler
yalancıdır aynalara gülümseyen o muhteşem gençlikler
bir yaz yağmuru gibi çabucak geçecekler
bize kalan kurt kapanı sözleşmeler
ve iş akdi kıvamında morarmış evlilikler

oysa insanı büyüten yalnızlık mıdır havel?
biz bu kentlerde
bu ömürlerin gecelerinde çürüsek bile
şimdi eski dağlarda vakur bir şafak yırtılmaktadır
ve dışarıda üşüyen bir haziran
kalbimde yılların tufanından artık bir hazan

(kalbimde hazan
ve şairdir elbet
sözcüklere rus ruleti oynatıp yazan!)

dışarıda üşüyen bir haziran
kanımda nikotin cehennemi
kısa kibrit uzun duman
yaan!
yine yaan! yine yaaaan!
yan ki yangınlar bile yansın
haklıdır içindeki abdal bırak ağlasın...
bırak ağlasın artık gündüzlerin ışığında aşk
gecelerin sularında yakamozlar yok
ve kuşlar konsun diye gerilmiyor balkonlara
çamaşır ipleri
duyuyorsun işte şiir de yazıyorlarmış iğfal şebekeleri(!)

dışarıda üşüyen bir haziran
dışarıda aşksız aşk, aids, hepatit b
dışarıda hormonlu sevinçler, kokmayan güller
viagra cinsellikler, çıldırtan günler!

ve dışarıda dostluğun, puştluğun kolunda gülümsemesi
ama öğrendim karanlıklardan ışık destelemeyi
ve baka baka irkilmiş gözlerine hayatın
inatla!
inatla gülümsemeyi
öğrendim içimdeki abdalı hünerle gizlemeyi...

(herkes fanusuna asmış kendini
bu yüzden beklemiyorum farklı kıyametleri...)
dışarıda üşüyen bir haziran
dışarıda öldü insan
öldü insan
hiçbir kitaba yakışmadan!

ben de yaza yaza çürütüp dünlerimi
her gün bu cehennemden çalıyorum kendimi

bu yüzden her şey:
şey!
havada hava, günlerinde gün, evlerde sarmısak soğan;
hepsi bu işte basit, olağan
her şey şey’dir; inandıklarımızdır belki de yalan
abarttığımızdır,
kül’dür herkesin payına kalan...

YILMAZ ODABAŞI

Sen Gidince Anladıklarım

Meğer seher yelleri de kırarmış başakları,
Umutlar da hep hanımeli açmazmış.
Düşünceler, sarıp sarmalarmış solmuş baharları.

Anılara küskün görüntülerde yaşarmış meğer düşler,
Ve geceler, hep yıldızları gizlemezmiş koynunda,
Hasretlere tutsak olurmuş, karanlığın kolları.

Meltem değilmiş tüm rüzgarların ismi meğer,
İsmi martı değilmiş,
Beyaz olan tüm kuşların.

Sırlar taşımazmış gündönümleri uzaklara her zaman,
Kolay değilmiş her bilmece,
İri sorular varmış yüreklere saplanan.

Nankör diye haykırırmış,
Saatler her geçen an'a,
Meğer arkadaş değilmiş akreple yelkovan.

Ağacın dalında filizlenirmiş meğer sevda,
Yalnızlıkmış kökleri,
Ayrılıkmış derinlere uzanan.

Şimdi sanma yalnız senin gözlerinde geziyor nemli bulutlar,
Yalnızlık doruklarından çığ gibi yıkıldığında,
Erkekler de ağlarmış inan,
Olsa da göz pınarları ıslanmadan

AĞLAYAMADIM

Yıllar sonra gördüm sevdiğim kızı
Uzaktan baktım ona yaklaşamadım
O anda başladı içimde bir sızı
Gözlerim doldu taştı ağlayamadım

Çaresiz boynum büküldü kaldı
O anda dünyam birden karardı
Kahpe felek onuda elimden aldı
Gözlerim doldu taştı ağlayamadım

Bucanı tanrı verdi senbenden aldın
Beni derbeder ettin dertlere saldın
Paraya pula kanıpta hayale daldın
Nedir senin maksafın anlayamadım

Kadere küsmüşüm senin yüzünden
Ağlıyor gözlerim hergün hüzünden
Yalancının biriymişsin döndün sözünden
Nedir senin maksadın anlayamadım

Su Düşü
denize bir şeyler diyor adam
çiviler çakarak denize
gözlerinden
denize bir şeyler diyor adam

deniz sımsıcak Erzurum karı
denizden bir parça
adamın alnına koymalı

bilki çoğalır özlemi
rüzgarsa toprağın dansı
gelir esen meltemle
ölüm ıhlamur kokusu

çeker maviliği bir soluk
belki çoğalır özlemi/ çoğalır adamın

Madem ki içinde o ateş söndü
Bir daha yakmadan gidebilirsin
Aklımda kalmasın bu son bakışlar
Yüzüme bakmadan gidebilirsin

Yıllardır verdiğin kederi görme
Üstüme yıktığın kaderi görme
Ömrümden çaldığın günleri görme
Beni de görmeden gidebilirsin

Sen düşün yaranı kimler saracak
Sen düşün gönlünü kim avutacak
Bir an önce kaybol oldu olacak
Bir veda etmeden gidebilirsin

Demek ben suçluyum bir tek sen haklı
Ben zalim bir düşman sense zavallı
En güzeli alıp beni asmalı
Beni affetmeden gidebilirsin

Zorlama kendini veda etmeye
Zorlama gözünden yaşlar dökmeye
Mecbur da değilsin birşey demeye
Hiç bir şey demeden gidebilirsin...

Uzaklardan bir ses
Çok uzaklardan
Seni fısıldar sessiz
Yüreğimde bir ürküntü
Seninle acısız
Seninle şarkılar
Seninle bahar
İçimde hep sensiz...

Gönlüm bilinmyen bir ırmağın üstünde,
Terk edilmiş bir sandal gibi,
Yüreğini buz gibi sulara kaptırmış,
Sürüklenip gidiyor,
Umarsız bir sevdaydı belki,
Beni oradan oraya sürükleyen,
Yada gönlüm,
Yaşanmayacak bir sevdaya tutuşmuştu,
Belki beni kahredende buyduya,
İmkansız sevdamda bıraktığım YÜREĞİM...

Mani mani mal olsun,
İçi dolu bal olsun,
Maltafara* gelenin
Hepsi güzel olsun.

(* Maltafar, mani söyleme oyununda kullanılan çömlek)

Karaburun, Karaburun,
İki bakkal bir fırın.
Arpa ekmeği yiye yiye,
Ne ağız kaldı, ne burun.

Alim orak biçiyor,
Suyu nerden içiyor?
İlkintinin (-ikindi) güneşi,
Mor fesinden geçiyor.

Sevgili oğlum

Sevgili oğlum Bugün tam on yedi yaşındasın
Görüyorum ki,artık Her şeyin farkındasın
Ama ne zaman ararsam seni
Ya diskoda
Ya barda
Ya da televizyon karşısındasın

Haklısın oğlum
Devir artık bu devir
Sen de çemberini çağına göre çevir
Senin neyine Resim roman şiir
Senin neyine Sanat vesair
Ne diyor meşhur televizyon büyükleri
Vur patlasın çal oynasın
Devir artık bu devir

Nasılsa Son düğmesi de koptu insanlığın
Vefa can çekişiyor arka sokaklarda
Umut mendil sallıyor
giden trenlerin ardından
Onur,adres arıyor mezarlıklarda
Dostluklar çöp tenekelerinde sahipsiz
Ve anahtar teslimi aşklar satılık köşe başlarında
Hem de üç kuruş mutluluklara...

Ama sen de haklısın
Sana mı kaldı Kurtarmak vatanı
Sana mı kaldı Uyandırmak yatanı
Sana mı kaldı Duvara yapıştırmak
Bu memleketi satanı Anasını ağlatanı....

Gel gör ki oğlum
Senin de kurtuluşun yok bu gidişten
Ne etsen- ne yapsan
Bir düğün Bir bayram
Bir lale devri
Hangi ekrana baksan

Kim kiminle evleniyor
Kim kiminle çıldırıyor
Kim kime daldan dala
Gelinim olur musun diyor
Kimisi sahte gelin Kimisi zengin bir prens
Kimisi de insanlıktan bir yudum bir nefes
Bekliyor da bekliyor…

Bak her gün ayrı bir kanalda
Bambaşka bir 'ünlüler çiftliği'
Her kanalda şöhret olmanın dayanılmaz hafifliği
Ve işte böyle Pazara dökülüyor bir bir
Herkesin yumak yumak ipliği
Yıllar var ki oğlum
Birileri işte Bizi hep böyle gözetliyor...
Ve sen de görüyorsun ki
Bu sahneler Bizi ne de güzel özetliyor

Kimin umurunda yarınlar
Kimin umurunda çocuklar
Kimin umurunda bu isyankar çığlıklar
Bir kavgadır
Bir yarıştır
Bir rezalettir gidiyor.
Kime sorsan Cevaplar dünden hazır
Halk böyle istiyor oğlum
Halk böyle istiyor
Gel gör ki Bir reyting uğruna
Ne 'güneşler batıyor' oğlum
Ne güneşler batıyor....
Ahmet Selçuk İLKAN

Hasan Hocamm çokkkk Teşekkürler Paylaşiminiz Içinnnn