GÖNÜL BAHÇESİ

senden bi tane daha yok bu dünyada... <div id="post_message_22599" Unutma. Senden bir tane daha yok bu dünyada.
Gülümsemeyi asla unutma.
Gözlerinin içi gülsün gülerken, bakışların pırıl pırıl olsun ve
her zaman nemli kalsın göz pınarların.
Unutma kendini sevilebilecek bir insan haline getirmeyi ve
ondan sonra da kendini sevip kendine sarılmayı.
Zamana güven ve onun senin en büyük dostlarından biri olduğuna.
Acılarının ve felaketlerinin ancak onun koynunda uyuyabileceğini unutma.
Unutma. Başına gelenlerin günün birinde kişisel tarihinin ayrıntılarından
biri olmaya mahkum olacağını unutma.
Her çiçek sevgilin olsun, her sevgilin ise bir çiçek.
Açık tut gönlünü tüm güzelliklere.
Yasalar, günahlar, yasaklar sen olduğun için vardır.
Ve sen bir tane olduğun için bu koca dünyada, gir günaha çekinmeden, çiğne yasayı.
Ay dedenin sihrini gönderdiği gecelerde uyuyarak çalma hayatından saatlerini.
Gecenin içinde yolculuğa çıkmayı unutma.
İçinde hiç ölmeyecek bir gençlik virüsü yarat ve kaç yaşında olursan ol, her zaman yirmi beş yaşında kalman gerektiğini unutma.
Asla taviz verme seni sen yapan yanlarından.
Onurlu bir yaşam sürebilmen için, şartlar ne olursa olsun direnmeyi sakın unutma.
İçindeki seni katletmeye kalkma sakın.
Kendine vuracağın her darbenin seni senden biraz daha uzaklaştıracağını unutma.
Korkma mahallenin delisi olmaktan.
Doğrucu davutlar ne kadar çoğalırsa mahallende,
hayat mutlaka daha iyiye gidecektir, unutma.
Hatanın affedilmeyecek olanından kaç, ama hata yapmayayım
diye de yakıp geçme yıllarını.
Unutma ki, hiç hata yapmayan bir insan yapabileceklerinin
en iyisini yapamamış demektir hayatta.
Korkma insanca korkularından.
Ve korkunun kendisinden çok, onun beklentisinin daha korkutucu olduğunu unutma.
Bir anlamı olsun kendinle yaptığın kavgaların.
Ve hep ileriye taşısın seni kavgada attığın her adım.
Açık bırak pencereni ve sabah güneşinin rüzgarı önüne katarak
perdelerle yapacağı raksa dönük olsun bakışların.
Küçücük mutlulukların görkemine inandır kendini ve gülümse.
Umutların bitmesin asla ve umutların bittiği yerin,
hayatın da bittiği yer olacağını asla unutma.
Ve kulak ver:
&acute; Senden bir tane daha yok bu dünyada</div

<p align="left" Arkadaş (Hikaye).<p align="left" Savaşın en kanlı günlerinden biri. Asker, en iyi arkadaşının az ileride kanlar içinde yere düştüğünü gördü.
İnsanın başını bir saniye bile siperin üzerinde tutamayacağı ateş yağmuru
altındaydılar. Asker teğmene koştu ve:
- Teğmenim. Fırlayıp
arkadaşımı alıp gelebilir miyim?..
Delirdin mi? der gibi baktı teğmen...
- Gitmeye değer mi?. Arkadaşın delik deşik olmuş. Büyük olasılıkla
ölmüştür bile.. Kendi hayatini da tehlikeye atma sakın..
Asker ısrar etti ve teğmen "Peki " dedi.. "Git o zaman.."
İnanılması güç bir mucize. Asker o korkunç ateş yağmuru altında arkadaşına ulaştı. Onu sırtına aldı ve koşa koşa
döndü. Birlikte siperin içine yuvarlandılar. Teğmen, kanlar içindeki askeri muayene etti.. Sonra onu sipere taşınan arkadaşına döndü:
- Sana değmez, hayatini tehlikeye atmana değmez,demiştim. Bu zaten ölmüş..
- Değdi teğmenim. dedi asker..
- Nasıl değdi? dedi teğmen. Bu adam ölmüş görmüyor musun?..
- Gene de değdi komutanım. Çünkü yanına
ulaştığımda henüz sağdı..
Onun son sözlerini duymak, dünyaya bedeldi benim icin..
Ve arkadaşının son sözlerini hıçkırarak tekrarladı:
-Osman... Geleceğini biliyordum!.. demişti arkadaşı... Geleceğini biliyordum.

Osmancım bu hikaye, gökhanın çocuk bahçesi, pardonnnnn gönül bahçesi bölümündeHikayeler konusundamevcut, bununla beraber ilginç ve güzel bir çok hikayeyi orada bulabilir yenilerinide oraya yazabilirsin...

osman hikayeni okurken sanki üşüdüm, tüylerim diken diken oldu işte dostluklar böyle olmalı.....

ewet

osman hikayelerin için sağol fıkra da bu da güzeldi metalinde dediği gibi gönül bahçesine yazabilirsin bu ikiside orada mevcut..

Edited by - cengizkrbck on 9/11/2006 09:56:40 AM

Gecenin Bir Vakti <div id="post_message_34636" Bunca zaman kaçtım senden.. Ve inan hiç ummadığım yerde yakalandım tekrar sana.. Gülüşüne.. Gecenin bir vakti.. Gecenin bir saati&hellip; Ağzımdan artık kelimeler çıkmaz derken, sel oldu aktı kelimeler..

Forumda en son ne zaman ağladınız diye bir yazı vardı.. Ben çok uzun zamandır ağlamamıştım.. Ağlamakta neymiş.. İnsanlar neden ağlar yazacaktım oraya.. Ona bile cesaret edemedim.. Ama biliyor musun? Bana bu gece ağlamayı hatırlattın.. Hiç ummadığım bir anda.. Hiç ummadığım bir zamanda..

Nasıl başarmışım senden kaçmayı? Nasıl başarmışım senden uzak kalmayı? Gözler görmeyince gönül katlanıyormuş sahiden.. Kaçtıklarıma yakalandım bu gece.. Gülüşüne yakalandım.. Unuttuğum ya da unuttuğumu sandığım gülüşüne yakalandım..

Neden kaçtım senden bilmiyorum.. Belki de korktum.. Kabullenemedim bazı şeyleri.. Herkesin bildiği şeyleri bile inkar ettim.. Ve en büyük yalanımın arkasına gizledim..

&ldquo;Seni Artık Sevmediğim&rdquo;

Biliyorum bu gece de bitecek.. Ve biliyorum ben yine seni arayacak, sesini duyacak gücü bulamayacağım kendimde.. Kendimi işime vereceğim.. Yorgunluktan bayılana kadar çalışacağım.. Yine kaçmaya çalışacağım senden.. Bir gün o eşsiz gülüşünle tekrar karşılaşmamak için dua edeceğim.. Bu kadar acıyı bir daha hissetmemek için dua edeceğim..

Kaçtım senden uzaklara.. Görmemek, adını duymamak istedim.. Ama dedim ya hiç ummadığım anda yakalandım o eşsiz gülüşüne.. Gecenin bir vakti.. Gecenin bu saati.. </div

Dervişler bir sofiden şikayetçi olarak şeyhe geldiler..

Ey yüce şeyh himmet et bizi bu kötü huylu sofinin elinden kurtar. dediler.
Şeyh:
- Şikayetiniz nedir? diye sordu.
Dervişler:
Bu sofinin üç kötü huyu var. diye başlayarak saydılar: .

Söze başladımı,can gibi susmak bilmez,Yamaye başladı mı yirmi kişiden fazla yer,uyudu mu ashab&#39;ıkehf gibi uyur..

Şeyh bunun üzerine sofiye dönerek:.

Her ne yaparsan haddi aşmadan yap,çünkü işlerin hayırlısı orta hallisidir.
Arkadaşına pek yükleme,çok söz söyleme,çokça övme çünkü bu ayrılığa sebep olur,dedi.
Derviş sukunetle şeyhe cevap verdi:.

Orta yol hikmetse orta hallilikte nasiptir.su deveye göre azdır,fakat fareye göre deniz gibidir.
Birinin dört ekmeğe iştehı olurda iki veya üç tane yerse bu orta haldir.Fakat dört ekmek yerse bu orta hal değildir.O adam kaz gibi hırsına esir olmuştur..

Birinin de on ekmeğe iştahı olsa da altısını yese bu orta bir yiyiş sayılır.
Benim elli ekmeğe ihtiyacım var senin altı yufkaya.Biz eşit sayılmayız.Sen on rekat namaz kılınca usanırsın,ben beşyüz rekat kılsam usanmam..

Birisi kabeye kadar yayan yürür,öbürü mescide varıncaya kadar yürüyünce kendinden geçer.
Orta halli oluş sana göredir.Bu önü,sonu olan şeye nispetledir..

Bir şeyde evvel ahir olmalı ki ortası tasavvur edilebilsin..

Benim halim uyuyormuş gibi yapan adamın haline benzer.Gören beni uyuyoyr,sanır,halbuki gözüm uyuyor gönlüm uyanıktır.&#39;&#39;dedi..

BÜTÜN HALK ENDİŞELERE VESVESELERE MAHKUMDUR.O YÜZDEN HEPSİNİN GÖNLÜ HASTA,HEPSİ GAMLI KEDERLİDİR..

EĞER LOKMA,KİMDE ULULUK RUHU HALİNE GELİYORSA,NE DİLERSE ONU YESİN,ONA HELALDİR..

MESNEVİDEN

ÖNCEKİ KONUDA Bİ HATA OLUŞTUĞU İÇİN BUNU GÖNDERMEK ZORUNDA KALDIM ÖZÜR DİLİYORUM SAYGILAR
.

Edited by - osmandogan on 13.09.2006 23:53:46

??????????????????*.

Osmancım Sakallı abin anlamamış,sana zahmet bi daha yazıversen...

yok abi p sorun benden oluştu

osman çok güzel gidiyorsun helal olsun misallerinin devamını bekleriz..

tşkler Allah razı olsun

OSMANCIM ELLERİNE SAĞLIK TEŞEKÜRLER.AMA SAN BİRŞEY ÖNERMEK İSTİYORUM BU YAZDIKLARININ HEPSİNİ BİR KONU DA TOPLASAN OLMAZ MI.HER HİKAYE İÇİN AYRI KONU AÇIYOSUN VE BİR SÜRÜ KONU BİRİKİYOR.AYDINDAKİ ARKADAŞLARIMA ÖNERDİM BU SİTEYİ AMA BİR SÜRÜ KONUYU OKUMAK SIKICI GELDİĞİ İÇİN BİR DAHA GİRMEDİLER.ANLAYIŞINDAN DOLAYI ŞİMDİDEN TEŞEKÜRLER

<table border="0" cellpadding="0" width="100%" style="border-collapse: collapse" id="table26" <tbody <tr <td align="center" <p class="title_spot2" align="center" Aşk benim hiç Senim olmamış .</td </tr <tr <td <p class="okuma" align="justify" Varlığınla yokluğun arasında kalmayacağım artık, sadece olmayacaksın. Sensiz kalma ihtimali olmayacak aleyhine kurulmuş cümlelerimin sonunda. Belki birkaç satır arasında unutulacaksın bir müddet sonra. İçimden olmayacak, boş bir kağıdın gölgesine sığınmayacak sana sitemlerim. Hani hep kızardın ya &ldquo;Konuş konuş konuş&rdquo; derdin, haykırabilir miyim şimdi korkaklığını. Bıraktığın bu mavi düşleriyle avunan yalnızlığı, artık sahiplenilmeyecek olmanın burukluğunu yaşarken, haykırabilir miyim dersin, susar mıyım, gülüp geçer miyim yoksa &hellip;?
Aslında alıştırmalıyım kendimi hiç dönmeyecekmişsin, dönülmeyecek bir yerdeymişsin gibi farzetmeli, unutmalı. Seni hiç tanımamış gibi yaşamımı sürdürmeliyim. Var olduğum her yer aşk(ın) şehri olmalı artık, yeniden sevmenin, sevilebilmenin yeri her yer, zamanı yaşanan ve gelecek tüm zamanlar olmalı benim için. Evet, sayfalardan koparıp bir bir savurmalıyım seni yaşanmış tüm zamanlara, uzaklaşan her adımımla hapsetmeliyim bu anılar sokağına. Kopan takvim yaprakları sensiz geçen günleri saymamalı, bende yokluğunun güncesini tutmayı artık bırakmalıyım. Her yeni güne seni getirmedi diye isyan etmemeliyim. Kabullenebilmeli, hazmedebilmeli, aldırmamalı hatta sana hak verebilmeliyim. Bu satırlarla büyümeye başlamalıyım, sırf seni ve çocuklaşan bir aşkı kolayca unutabilmek için. Zira yoksun. Sanki benim hiç senim olmamış, sanki bizi hiç yaşamamışız, sanki aşk denen o hoyrat şarkıyı mırıldanmış ve sonra yarım bırakmışız gibi. Artık yeni bir şarkı söylemenin vakti, Yaşanmışlığına, yitikliğime hiç aldırmadan,
Sanki benim hiç senim olmamış gibi&hellip;
.</td </tr </tbody </table