İşte Vefa

Kim demiş ki vefa,sadece istanbulda bir semtin adıdır diye.İşte vefa:

Bir savaşın en kanlı günlerinden biridir. Bir asker, en iyi arkadaşının az ileride kanlar içinde yere düştüğünü görür. İnsanın başını bir saniye bile siperin üzerinde tutamayacağı bir durumda, kurşun yağmuru altındadırlar.
Asker, teğmene koşar ve “Komutanım, arkadaşım yaralandı, müsaade ederseniz onu alıp gelebilir miyim?..” diye sorar.

Komutan, “Delirdin mi sen?” dercesine bakar ona, “Gitmeye değer mi?.. Arkadaşın delik deşik olmuştur... Yaşaması mümkün değil, çoktan ölmüştür bile. Kendi hayatını da tehlikeye atmış olursun, gitme.” der. Asker çok ısrar edince teğmen “Peki” der.. “Git o zaman…” Vefa abidesi asker o korkunç ateş yağmuru altında arkadaşına ulaşır. Onu sırtına alıp koşa koşa döner. Birlikte siperin içine yuvarlanırlar. Teğmen, kanlar içindeki askeri muayene eder; sonra da onu sipere taşıyan arkadaşına döner ve :
"Sana, ‘hayatını tehlikeye atmana değmez,demiştim. Bu zaten ölmüş.." diye söylenir. Bu sitemi işiten asker, “Değdi komutanım değdi, gittiğime değdi; hatta ölseydim, öldüğüme de değerdi.” der. Teğmen sorar:

"Nasıl değdi? Bu adam ölmüş, görmüyor musun?.."deyince vefa insanı cevap verir:
"Gene de değdi komutanım. Çünkü yanına ulaştığımda arkadaşım henüz yaşıyordu. Kanlar akıyordu; ama beni görünce çok sevindi, tebessüm etti; belki bir cümlelik canı kalmıştı, son nefesinde şöyle dedi: "Geleceğini biliyordum dostum!.. Geleceğini biliyordum..”

“Geleceğini biliyordum” ifadesi aslında bize vefayı anlatıyor. Vefa, dost ikliminde yetişen güllerdendir. Büyüklerimiz vefayı hep dost olmanın ispat değeri olarak kabul ederler.

Eğer Allah’a karşı vefalı bir dost olmak istiyorsanız O’nun emirlerinden dışarı çıkmayacaksınız. Efendimiz’e vefa göstermek istiyorsanız O’nun sünnet-i seniyyesini hayatınıza hayat yapacaksınız. Dostum dediğiniz büyüklerinize, arkadaşlarınıza vefalı olmak istiyorsanız onları arayıp soracaksınız. Kurbette gurbet yaşamayacaksını z. Gurbette dahi olsanız kurbetin yollarını arayacaksınız. Bu konuda öne sürülen hiçbir mazeretin arkasına sığınmayacaksınız.

Hocam artık vefa kavramının unutulduğu günler yaşıyoruz. Maalesef insanlar kendi dünya telaşında vefa duygusunun önemini kavrayamıyorlar. Birileri kendilerine karşı vefalı bir davranışta bulunduğunda ise bunu garipsiyorlar. Özellikle büyük şehirlerde bunu sıkılıkla yaşıyoruz. Paylaşım için teşekkürler...

Haklısınız efendim.ama şöyle bir geriye dönüp baktığımızda,gerek dinimiz ve gerekse geleneklerimizde bu ve benzeri vefa dolu hadiseleri görmemiz mümkün.ne zamanki bizler bencillikten,benlikten,hep kendimizi düşünmekten vazgeçerek,karşımızdakini kendi yerimize koyabilirsek,sanırım bu güzel örnektekine benzer manzaralarla karşılaşabilme olasılığımız artacaktır.Güzel yorumunuz için teşekkürler.

paylaşım için teşekkürler hocam. allah senden razı olsun.akşam tv de bir haber dikkatimi çekti.bir ayağı yok dilenci, zabıtalar kovalayınca diğer ayağını pantolondan çıkarıp koşmaya başlıyor.gerçekten ihtiyacı olan insanı bulup yardım etmek istiyor insan ve bu insana müthiş haz veriyor.bu haberi görünce acaba eczaneye gelipte bizide bu şekilde kekleyen oldumu diye düşündüm.işte böyleleri yüzünden 2 kere düşünmek lazım zannediyorum.allaha emanet ol hocam

Haklısınız.iyi niyet ve insanlarımızın duygusallığından istifade etmek isteyen insaf yoksunu olan insanlar elbette olacaktır.bunun için de infakta bulunurken tesbiti iyi yapmamız lazım diye düşünüyorum.yorumunuz için teşekkürler.