Birlik olmak

Birlik olmak
Bu millet asırlar boyu çok yara aldı çok savaş gördü 15 kere yıkıldı 16 kere tekrar kuruldu .İslam ile şereflendi çok şehit in verdi rahat uyuduğumuz evlerimizde korkusuzca gezebildiğimiz topraklarda , yiyip içip yuva kurup dinimizi kültürümüzü yaşayabildiğimiz bu coğrafya bize işte o şerefli atalarımızın mirasıdır.Bize düşen görev bu mirasa sahip çıkıp onu tanıtıp dünyada hak ettiği değeri görecek konuma getirmektir .Dünya milletleri çok iyi bilirki biz bu mirasa sahip çıksak güçsüz milletlere diledikleri gibi zulmedemezler sömüremezler; modern köleleği güzelleyip insanları kullanamazlar .Hal böyle olunca hep bize oyunlar , yapay gündemler kabugumuzdan az çıkınca yaptırımlar vs baskılamaya çalışırlar .Tam bağımsız ve güçlü Türkiye demek sadece bizim değil tüm dünyanın rahat bir nefes alması demek . Avrupa ve küresel gucler Kendi refahlari lüksleri için herdaim doğu toplumlarını bilhassa müslüman devletleri sömürüp kullanmıştır .Bize düşen çok çalışmak hep çalışmak uyanık olmaktır . Teknolojiyi ilmi irfanı diri tutmaktır .Son teknolojiyi gücü elinde tutmaktır gelecegi öngörüp ihtiyaca yönelik üretim yapmaktır .Tarihini bilip örnek alıp nice başarılara imza atmaktır .Özguvenle kendinden emin ve çok çalışarak hangi işi yapıyor olursa olsun hakkını verip en iyisini yaparak hakettigimiz yere gelebiliriz .Ve birlik olursak .Ayrışmalar kutuplaşmalar bizi hep geriye götürür .kavgalar tartışmalar bizden çok şey götürür .Ve en önemlisi liyakat liyakatin üstün olduğu ülkeler gelişmiş sadakatin üstün olduğu ülkeler tarihte hep geri kalmıştır .son olarak korkusuzca ülke olarak başımıza ne gelirse gelsin biz burayı onurla şerefle en medeni şekline dönüştürüruz yazımı milli şairimizin bir şiiriyle noktalamak istiyorum.
Cehennem olsa gelen, göğsümüzde söndürürüz.
Bu yol ki Hak yoludur, dönme bilmeyiz, yürürüz;
Düşer mi tek taşı sandın harim-i namusun,
Meğer ki harbe giden son nefer şehid olsun.
Şu karşımızdaki mahşer kudursa, çıldırsa,
Denizler ordu, bulutlar donanma yağdırsa,
Bu altımızdaki yerden bütün yanardağlar
Taşıp da kaplasa âfakı bir kızıl sarsa,
Değil mi cephemizin sinesinde iman bir;
Sevinme bir, acı bir, gaye aynı, vicdan bir;
Değil mi ortada bir sine çarpıyor, yılmaz,
Cihan yıkılsa emin ol bu cephe sarsılmaz!