Biliyorum yaralıyız. Muhabbetlerimizde sancılar konuşuyoruz. Sessizliklerimiz, yapraklarını kaybetmiş bir ağaç yalnızlığında. Gece yorganı başımıza geçirip, muhasebemizi derinden derine yapamıyoruz; üşüyenleri düşünüp, saatlerce dönüp duruyoruz. Yorgun kalkıyoruz. Yol yordamı da tam bilmiyoruz. Rüyalar görüyoruz;… Okumaya devam et →
Kaynak...
Biliyorum yaralıyız. Muhabbetlerimizde sancılar konuşuyoruz. Sessizliklerimiz, yapraklarını kaybetmiş bir ağaç yalnızlığında. Gece yorganı başımıza geçirip, muhasebemizi derinden derine yapamıyoruz; üşüyenleri düşünüp, saatlerce dönüp duruyoruz. Yorgun kalkıyoruz. Yol yordamı da tam bilmiyoruz. Rüyalar görüyoruz; yorum getirmiyoruz. Çokça araf yaşıyoruz. Kış mevsiminde gül vakitlerini arıyoruz. *Oysa kimbilir kaç kış sonrası bahar gelecek. O zaman son günümüz olacak.
