Dağınıklığımız, İsyanımız ve Bir de Tükettiğimiz Ömür -6-

Vakit bu vakit deyip yaptığımız işlerin sayısı kaçtır? Ekmek parası için yola düştüğümüz saatler haricinde, öyle hakkını vererek zamanında yaptığımız iş nedir? Kastım farklıdır. Mesela gecenin 3.21’ine saatini kurup ben kitap okuyacağım, ben… Okumaya devam et →
Kaynak...
Vakit bu vakit deyip yaptığımız işlerin sayısı kaçtır? Ekmek parası için yola düştüğümüz saatler haricinde, öyle hakkını vererek zamanında yaptığımız iş nedir?
Kastım farklıdır. Mesela gecenin 3.21’ine saatini kurup ben kitap okuyacağım, ben yazacağım, bunların ötesinde daha verimli çalışmalar yapacağım niyetine geceyi kaç defa bölüp parçalıyor muyuz? Bana sormayın çok çok az yapmışımdır. Geçmişte ve halhazırda köylülüğümüz devam ettiğinden babamın gece üçte kalkıp çift sürmeye gittiğini bilmişliğim vardır. Beraber gitmişliğimiz yoktur ama o tozlu yolları, o engin dağları, o bereketli bahçeleri, o endamlı zeytin ve hırçın fıstık ağaçları ve de mütevazi üzüm ‘tiyeklerini bilirim.* O saatteki ay ışığında yollara dökülmüşlüğüm olmuştur. Babam yaptığı işi büyük bir zevkle yapar mıydı? O saatte sıcak yataktan kalkıp, bir idare lambası ışığında at-heybe hazırlamak, pınara gidip su bidonunu doldurmak işlerini kim zevkle yapar?
Maalesef ne muhabbetli sofra başında ne de akşam üzeri bahçe oturmalarımızda o günleri babama soramadım. O da yaşadıklarını bize anlatmamıştır. Bildiğim, Gaziantep’in bir köy yolunda vakit bu vakit deyip ömrünün büyük bir kısmını harcadığıdır.
Vakit bu vakit deyip yapamadığımız işlerin tüketmişliği ile biz de ömür tüketiyoruz. Gül açan baharlar, soğuk üreten kışlar geçiyor. Yanmadan yakmaya, yapmadan anlatmaya çalışıyoruz. Ne de çok kafiyesiz ve noktasız konuşuyoruz.
Vakit bu vakit deyip laf olsunlu işime koyulmalıyım.