Hepimizin rüyası vardı. Hepimiz katmerli vurgunlar yemiş; hüzünlerin çocuğuyduk. Sizin elleriniz nasırlı, benim düşüncelerim nasır üstüne nasır vardı ama gayretimiz doruktaydı.*Siz oniki sandık bitirme telaşında idiniz; bense bir sonraki durağım olan Adıyaman’a doğru yol alacaktım. Hatay Yayladağının vurğununu unutmak gerekti. Siz kıvrak zekanızla neşelenme yolunu bulmuştunuz; ben size hayran yola düştüm. İçimde Yayladağı yorğunluğu….
Kaynak...
