Amasya?yı Yeniden Keşfetmek -1-
Amasya’da Gamaşuk'tayım. Gamuşuk'a ister çayevi deyin ister kahvehane, ister sohbet mekanı. Bunların hiçbirine gerek kalmayabilir. Gamuşuk işte. Gamuşukun öz anlamını da bilmiyorum. Henüz sormadım. Mekan sürekli kendini yeniliyor. Arkamda öğrenciler soru çözüyor. Onların yan tarafında üç öğrenci aldıkları ve alacakları kredilerden bahsediyor. Dört kişinin sohbeti ise koyu: Ev alıp ev satıyorlar. Kısa süreli; bir çay içmelik oturmalar oluyor. Girmeler çıkmalar.
Gamaşuk yol üzeri. Karşıda bir han ve* Kral Mezarlarının yer aldığı dağlar ise* her yerin manzarası.
Gamuşuk mütavezi bir yer. Duvarlar, yerler ağaçtan. Belkide o yüzden insanları çekiyor.* O yüzden insanlar rahatça konuşuyorlar. Oturduğum masanın duvarında burası için yazılmış bir şiir var: Bekliyorum* Gamuşuk'ta.
Bir küçük bardak çayı bitiriyorum. Büyük bardakta çay isteyince garson bana bir garip bakıyor. Neden baktığını büyük bardakta çayı içince anlıyorum. Tadı yok. Çay ince belli küçük bardakta içilmesi gerektiğini Gamaşuk'ta anlıyorum. Çay suyu kömürde kaynıyor. Kocaman bir su tankı arada sırada ocakcı ateşi kontrol ediyor.
Şark köşesini üst başa sığdırmışlar. İki sehpa üzerinde cam ve altlarında gelenlerin küçücük kağıtları yazdıkları notlarla dolu.
Gamaşuk şaire kendine tarif ettirir.* Gamaşuk usta ellerle çekilmiş resimlerle de kendi anlattırmak ister.
Keşke dışarıda kaşarlı pide yemeseydimde Gamaşuk'un simidinin tadına baksaydım diye içimden geçiriyorum.
İkinci kez çayı getiren garsona "Gamaşuk nedir?" diye sordum. Dedesinin lakabı imiş. Gözü kırpıştırmakmış.
Dışarda kar, içimde sıkı bir gurbet esiyor. Bir haftadan beri Amasya'da *kendimi tıkanmış hissetsem de bu şehri ve tabi *Gamaşuk'u yeniden keşfediyorum.
Foto/yazı: mağpak-*Not: Gamaşuk’un diğer bir anlamı Gamlı Aşık imiş. Hikayesi varmış.*
BEKLiYORUM GAMAŞUK’TA
Yavuz Çetin'e-
Gel demiştin geldim işte bu akşam
Gözlerimde umut yüreğimde gam
Gölgeler üşüdü buğulandı cam
Aklım ne çiçekte ne sarmaşıkta
Bekliyorum hadi gel, Gamaşuk'ta.
Gamlı bir akşamda yapayalnızım
Başımda efkârım içimde sızım
Söndü sönecek uğur yıldızım
Gözlerim titreyen fersiz ışıkta
Bekliyorum hadi gel, Gamaşuk'ta.
Duy alıp verdiğim kesik nefesi
Deki:- Bu bilindik o dostun sesi
Perde perde açtı ayın halesi
Yıldızlar asılı sonsuz boşlukta
Bekliyorum hadi gel, Gamaşuk'ta.
Bu firak acısı bilirim derin
Gökte göz kırpışı gibi ülkerin
Yandı ışıkları bir bir evlerin
Nesneler belirgin üryan açıkta
Bekliyorum hadi gel, Gamaşuk'ta.
Açık pencereden baktım kaç kere
Yağmur ince ince düşüyor yere
Dilerim kavuşmak kalmaz mahşere
Yüzünü göreyim dışarı çık da
Bekliyorum hadi gel, Gamaşuk'ta.
Çoktandır başladı geriye sayım
Yollarda geçiyor on iki ayım
Elimde karanfil önümde çayım
İlelebet karar kıldım bu aşkta
Bekliyorum hadi gel, Gamaşuk'ta.
(Amasya, 18.11.2011) Ali Rıza Atasoy
Kaynak...
Amasya'yı Yeniden Keşfetmek (Bir Müftü Evi) -2-
Kendi sükunetim içinde ve karlı bir zamanın deminde Amasyadayım. Kar sessiz yağıyor. Nehir, bir yetimin boynu büküklüğünde akıyor. Yolum Müftü Mehmet Teyfik Hafız Efendi'nin Evine düşüyor. Bir restaurant olmuş. Turizm işletmeciliği mezunu genç bir kız idare ediyor. Liseyi terk etmiş genç bir delikanlı mekanın her işini görüyor. Kısa bir zaman diliminde uzun bir sohbet ediyoruz. Üç katlı konak olabildiğince aydınlık ve geniş. Her odada gömme dolaplar mevcut. Tahtanın sıcaklığını burada da hissediyorsunuz. Odalara yemek masaları koymuşlar; bu halde fotoğraflarını çekmek içimden gelmiyor. Duvarlarında hala Kur'an sesleri duyulan bu odalar başka gayeler için kullanılmalı diye düşünüyorum. Geniş bahçesine masalarda karlar, yaşanmamış anları hatırlatıyor. Sabah çorbası içmeye davet ediyorlar. Zaman bahanem var diyorum. *Amasya evlerinin kullanışlığını ve sadeleğini içime alıp karlı sokaklarda ayak izlerim peşimde yürüyorum.*
Kaynak...
