Diyemiyorum ya da Mengene Dağında

Diyemiyorum,



Seherin kusursuz deminde, beynimdeki bu ince sızılı ağrıyı kantarlara tattırabilseydim, çeker miydi? Açılmayan kördüğüm bohçalarımı, rengini ve anahtarını kaybetmiş ceviz sandığımı ve iç içe şifreli dosyalarımı hangi yakışıklı toy delikanlı ve savruk genç kız açabilir, açsa da bakmaya dayanabilir, içindeki sırları anlayabilir, çözebilir miydi?

Horda, meymenetsiz ve hatta nursuz, sefil ve tabii ki katil fikirler ve hain namlular sınırları tutmuş, arkadan sinsi yılanlar gibi vuruyorlar. Yüzsüz yüzlere bakamıyorum.

Sırlı ve nisbetten sınırlı sancılarımla yaşarken, Tekten Memet Amca gibi ayaklarımı sürüyerek dolandım durdum; ağrımı, sızımı metrelere öçtürmedim. Ölçemezlerdi; ölçemezsiniz diyemedim.

Mengene Dağının doruğunda iki sert kayanın arkasında sıkışmışım, sesimi çıkartsam duyuramıyorum. Bir turna sürüsü ardından baka kalmışım. Kavruk dudaklarımla ses çıkartmak için gayret göstermiyorum. İçimdeki ses, “vakit tamam” diyor. Geceleyin şaha kalkmış ay bana veda ediyor. Güneş fersiz aya inat, bana doğru geliyor. Hayallerim yok artık, diyemiyorum.

Bu seher vaktinde mengeneler arasında dünyayı geziyorum. Ovasız bir şehrin sokağında, iki alaca yüzlü yiğit yerde yatıyor. Arkadan vurulmuş. Ana yüreğinde ataş. Paramparça hislerle gözyaşları mermerleri kırıyor, toprak isyanda. Bu nasıl vicdansızlık, desem duymuyorlar? Babalar yüreklerini içten içe bitiriyor; babasız kalmış çocuklar masum; tabutlar ardında neden ağladığını bilmiyor. Allah’ın gazabı geliyor, yetti (ulan, yetti) artık diyesim geliyor; diyemiyorum.

Yine de bir serinlik var, badem ağacının yapraklarından çiğ damlaları yüzüme damlıyor. Ferahlık, ferahlık diye bağırmaya çekiniyorum.

Mengene Dağındayım. Doru atlar ufukta belirdi de ben mi göremedim diye soruyorum sabah kelebeğine. Yürekli, sevdalı, er oğlu er bir beyaz atlıyı biz de bekliyoruz diyor bir karınca. Rivayet ola ki yoldaymış der bir soylu kartal. Nursuz yüzlerin utanması yakın diyeceğim, diyemiyorum.

Ben Mengene Dağının doruğunda iki sert kayanın arkasında sıkışmışım, sesimi çıkartsam şimdilik duyuramıyorum. Halim ve halimiz aynen böyledir ey, dost!

yazı/foto: magpak




Kaynak...