Vefat Eden Bir Öðrencimin Ardýndan

Ben gurbette iken, ansýzýn giden dedemin gidiþi gibi herkesin gidiþi kendincedir. Bir mektupla dedemin gittiðini anam yazmýþtý. Nasýl üzüleceðimi bilememiþtim. Yalnýzdým. Topraðýmdan uzakta, bir lise telabesiydim. Sadece bayram yolculuklarý için saklanmýþ toplu param vardý. Ayrýlýklar yaþamak, kavuþma anlarýný beklemekle geçiyordu günler. Hasretim, hüznüm sadece kalem ucunda dolaþýyordu. Þimdilerde çalan her telefon sesinde olduðu gibi irkilmiyordum. [...]

Kaynak...