AHMET TAÞGETİRENİN KALEMİNDEN NİZİP KONFERANSI

Kilis, Islahiye, Nizip’te iki gün
Cuma, Cumartesi günleri Gaziantep üzerinden başlayan Kilis, Islahiye, Nizip gezisi ile geçti.
Yediğiniz içtiğiniz sizin olsun, gördüklerinizden bahsedin derler ya, Gaziantep havalisinde yediğiniz içtiğiniz şeyler de önemlidir. Bölge yemek alanında zengin, bölge insanı da alabildiğine mükrim olunca, bu tür geziler oldukça lezzetli oluyor. Künefeler, benim gibi kısmi bir az yeme diyetine başlayanlar için can yakıcı olsa da, ikramların tadına bakmak bile kilo ile verdiğiniz savaşta geri adım atmanıza mani olamıyor.
Neyse bunları geçelim.
Cuma günü Onur Hava Yolları uçağının 09.30 uçağı ile Gaziantep’e doğru rahat bir yolculukla başlıyor seferimiz.Havaalanında iki grup karşılıyor bizi. Bir grup, Olay tv’de bir sohbet programına götürmek için gelmiş, diğeri, bizim bu gezimizin tümünü organize eden Kilisli dostlar...Cuma namazı, sonra Aşina’da Gaziantep ev yemeklerinden oluşan bir öğle yemeği ikramı, sonra Olay Tv. Muhammed Þerif Niziplioğlu ve İbrahim Hoca’nın yürüttüğü programda Kur’an ve İnsan, Kur’an ve Müslüman ilişkisi üzerine bir saatlik bir sohbet...
Sonra Kilis’li dostlarla yola çıkış...Gaziantep’e epeyce geldim, ama bu Kilis’e ilk geçişim. Kilis’le birlikte Islahiye ve Nizip’e de ilk defa gideceğim.Kilis’li dostlarla yola çıkış dedim. Kilisli dostlar çok da, bu gezide iki kişi ile ayrı bir dostluk oluşuyor.
Selahattin Aslantaş ve Bekir Þen.
Bu organizasyonun mimarı Selahattin Aslantaş. Kilis yanında Islahiye ve Nizip’i de o organize ediyor. Hepsinde davetçi Eğitim Bir – Sen. Ama aradaki bağı Selahattin Aslantaş kuruyor. Bekir Bey, Eğitim Ber Sen’in Kilis Þube Başkanı... Selahattin bey’le göbekleri birlikte kesilmiş adeta... Þöyle söyleyeyim: Beni Cuma günü Gaziantep Havaalanından aldılar, Kilis’i, Islahiye’yi, Nizip’i dolaştırıp, beni iki saat dinlendirip, kendileri gece hiç uyumamak üzere Pazar sabahı 05.00 THY uçağına yetiştirdiler, işte böyle iki dost.
Selahattin Aslantaş, ayakları özürlü bir insan. Özürlüler için özel dizayn edilmiş bir otomobili kullanıyor ve söylediğim güzergahta otomobili sadece kendisi kullanıyor.
Bu arada bize refakat eden bir kişi daha var: O da, Selahattin bey’in Gaziantep’ten çıkarken, Etüd Merkezi’nden aldığı, ilköğretim birinci sınıfta okuyan oğlu Tayyip... Anne ve diğer kardeşler köyde imiş, küçük Tayyip dava adamı babasının yanında yollarda büyüyor.
İşte böyle bir sıkı yolculuktan söz edeceğim.
Kilis’te Eğitim Bir Sen demek, şehrin kültür açısından kaymak tabakasının buluştuğu yer demek...Türkiye’nin her meselesini konuşabileceğiniz, her mesele ile yakından ilgili bir aydınlar topluluğu... Þehrin bürokratik üst kademesi... Yemek ortamları aynı zamanda sohbet zeminleri...
Ana konu ne?
Tabii ki Cumhurbaşkanlığı seçimi.
Sorular ne?
-Kazasız belasız olur mu?
-Kim olur, Tayyip Bey olur mu, o olmazsa kim olur vs...
Ben mümkün olduğu kadar kanaat yoklaması yapmak istiyorum.
Mesela Kilis’te soruyorum:
-Tayyip Erdoğan’ın Cumhurbaşkanı olması iyi olur, diyenler el kaldırabilir mi?
20 kadar insan var. Þunu söyleyebilirim ki, bu insanların tamamı, Tayyip Erdoğan’ı seviyor, onun başarılı olmasını istiyor, hükümet icraatını da, “belli” konular dışında başarılı buluyor.
Orada bulunanlardan birisi açıyor sorumu:
-Tayyip Erdoğan’ın iyiliğini sormuyorsunuz, Cumhurbaşkanı olup olmasanının faydalı olup olmayacağını soruyorsunuz, değil mi?
-Tabii ki onu soruyorum.
20 kişilik gruptan dört el kalkıyor “Tayyip bey’in Cumhurbaşkanlığı iyi olur” tarafından...
-Bülent Bey olmalı diyen iki kişi çıkıyor.
Abdullah Gül’ün isimleri vs tartışılıyor.
Þunu söyleyebilirim:
Hemen büyük çoğunluk, Cumhurbaşkanlığı seçiminden sonra genel seçimlerde alınacak sonucu önemsiyor.
Özal örneği gündemdeki yerini koruyor. “Tayyip Erdoğan’sız Ak Parti nasıl bir sonuç alır?” sorusu önemseniyor.
Bu ortamda Ak parti Kilis İl başkanı da var, ona “Kilis’te oy durumu ne?” diye soruyorum. O yakında kamuoyu yoklaması yaptıklarını ve AKP oylarının yüzde 70 çıktığını söylüyor. Bu bilgi, oradaki hemen herkes tarafından yadırganıyor.
Cumhurbaşkanı seçimi ile ilgili olarak bana en çok sorulan soru şu:
-Cumhurbaşkanı seçildikten sonra çözülmemiş sorunlar konusunda tabanın beklentileri yerine getirilebilir mi?
Yani İHL ve başörtüsü konusu...Bir beklenti var, kuşku da var. “Reel şartlar” üzerine yapılan bir değerlendirme herkesi durgunlaştırıyor.
Kilis’teki konferansım Öğretmenevi salonunda yapıldı. “Ailede Sancı ve Mutluluk Arayışı” üzerine konuştum. Salon dolu. Ek sandalyeler konmuş, konuşma üst salondaki bir perdeye projeksiyonla aktarılıyor. Orada dinleyenler var. salonun yarısını erkekler, yarısını bayanlar doldurmuş. Bu konferanslarım beni ziyadesiyle tatmin ediyor. Çünkü bu konferanslarla ulaştığım ailelere bir mutluluk boyutu taşıdığımı hissediyorum. Gözler konuşur ya... karşıdan konuşan gözleri okuyorum. Tatlı, zaman zaman utangaç tebessümlere Sevgili Peygamberimizin aile hayatındaki güzelliklere yönelik derin özlem yansıyor. “Hafızanızı yoklayın, diyorum, yakın zamanda eşler olarak birbirinizin gözlerine baktınız, ellerinizi sevgiyle sıktınız mı” Ertesi gün ailelere yansıyan izlenimleri alıyorum, evet, sevgiler büyüyor.
Sabah,Eğitim Bir Sen üyesi öğretmenler ile bir kahvaltı yapıyoruz. Orada da Türkiye – dünya meseleleri konuşuluyor.
Sonra sıcak dostluk kucaklaşmaları ile vedalaşma... Doymadık, yine buluşalım...
Cumartesi günü öğleden sonra Islahiye’de konferansımız var. 90 kilometrelik bir yol. Selahattin Aslantaş direksiyonda... Yanında ben varım. Arkada Bekir Þen bey ile küçük Tayyip...
İslahiye’li dostlarla buluşma...
-Acaba bu öğle vakti, insanlar işi gücü bırakıp konferansa gelirler mi?
Bakalım...
Konumuz: “İslam’ı Aşkla Yaşamak!”
Acaba bu konuyu işlediğimiz kaçıncı yer olacak Islahiye?
Belediye’nin kültür salonu...
Henüz yeni yapılıyor. Tam bitmemiş, ama geniş güzel bir yer.
Salon dolu... 500 -600 civarında kadın, erkek, genç, çocuktan oluşan renkli bir topluluk. Ayakta olanlar var...
İslam’ı Aşkla Yaşamak...
Yani
Müslümanlığımızı önemsemek...
Müslümanlığımızı Yaratıcımızı hoşnut edecek bir güzelliğe kavuşturmak...
Notlar alınıyor, bakıyorum, bu konu, kendimle birlikte bir kişilik sorgulamasının yapıldığı zemin haline geliyor.
Notlar dedimse, bu, Aile ile ilgili konferanslarımda da yoğun biçimde gerçekleşiyor.
Kitap imzaları, her programdan sonra ayrı bir şölene dönüşüyor. Minik sohbetler yapıyoruz. Küçük kız çocukları, ellerine imza atmamı istiyorlar. Atıyorum, sonra gelip, “İmzalar silindi, şu kağıdı imzalar mısınız?” diyorlar. Onlara imzalı kitap gönderme sözü veriyorum.
Sonra İslahiye’nin aydınları ile küçük çay sohbeti...
Zaman dar.Islahiye’den saat 16.00’da çıkıyoruz, yolculuğumuz Nizip’e doğru yöneliyor. 120 kilometre kadar bir yol. Ama büyük kısmı otoban. Nurdağı’ndan başlıyor Nizip’e kadar kaymak gibi bir yol. Ak Parti iktidarının “Yol hizmeti” takdir ediliyor.
Saat 18.00’de Nizip’teyiz.
Nizip Eğitim Bir Sen Başkanı Ahmet Çiçek, daha ilk irtibatımızda telefonda “Hocam sizi köyüme götürmek istiyorum, köy yemekleri ikram etmek istiyorum” demişti. Vakit dar olduğu için köyü şehre getirmiş.
Doğu’ya, Güneydoğu’ya doğru gittikçe, sofra, ikram, bereket, dostluk, muhabbet koyulaşıyor.
Güzel insanlarla birliktesiniz.
Gözler dostlukla pırıl pırıl.
Her yerde “Bu gezilerimizin bizim için kazancı dostluklar”, diyorum.
Sonra salona geçiş. salon güzel ve dolu. Konu: “Küresel İnsan Krizi ve İslam” Küresel çapta yaşanan insan krizi karşısında İslam’ın ve Müslümanların misyonu üzerine bir konuşma bu.Burada ekolojik kıyametten uyuşturucuya kadar, kitle imha silahlarından kürtaja kadar, klonlamaya kadar her şeyi konuşuyoruz.
-İnsanın yeniden insani zemine ulaşmasında İslam’ın ve Müslümanın sorumluluğu ne?
Bu soruyu irdeliyoruz...
Nizip’te, konferanstan sonra yine kitap imzası...
Eşleri, çocukları adına kitap imzalatan babalar... dostları için kitap imzalatan arkadaşlar...
Sonra bir pastane. Sonra fıstıklı künefe... ve Nizip’li aydınlarla sohbet... Kilis’in, Islahiye’nin devamı...
-Ak Parti, Cumhurbaşkanlığı, yerel şartlar, misyon – misyonsuzluk, medya, bizim medyadaki durumumuz, iç güçler, dış güçler...
Anadolu’da sımsıcak dostluklar... Anadolu’da dipdiri zihinler...
Ben her Anadolu gezisinden kalben zenginleşerek dönüyorum.
Gezinin Islahiye durağında Gaziantep Eğitim bir Sen Başkanı Zekeriya Bey bir arkadaş grubu ile birlikte geliyor. Nizip’te de onlarla birlikteyiz. Gaziantep’te Eğitim Bir Sen üye kaydı açısından müthiş bir hamle yapmış.
Bu arada gezi boyunca gözlemlediğim ilişkilerine baktığımda Eğitim Bir Sen’in, bir meslek örgütü yanında ciddi kalbi yakınlıklar oluşturduğuna tanık oldum ve bunu kendilerine ifade ettim. Bu güzel bir şey.