Farklı bir İstanbul şiiri...
SEVEMEDİ İSTANBUL İKİMİZİ
Seninle hiç İstanbul'da olamadık
Göremedi İstanbul ikimizi...belki de görmek istemedi.
Ne bir semaver tüketebildik
Ne Aşiyan'da hüzün...
Bir tepeden seyretmek için bu güzelim kenti
Ne Çamlıca kısmet oldu.. ne Piyer Loti...
Hiçbir vapur taşımadı bizi Marmara'da
Bir güvertede seni
Liseli aşıklar gibi dakikalarca bakamadım gözlerine..
gözlerinin içinde kaybolup gidemedim....
Ellerini avuçlarımda tutup ta içimi dökemedim.
Şöyle bir elimi atıp ta omzuna
Kolun belimde,
Yürüyemedim seninle Beyoğlu'nda
Bir sinema ya da tiyatro koltuğunda
Parmak uçlarıma değmedi dudakların.
Pasajda Arjintinleri çekip
Adalar da fayton turu atamadık..
Doyulmaz uykulara bir türlü yatamadık
Seninle İstanbul'da olamadık
Duyamadı İstanbul sesimizi..duymak istemedi.
Sahaflar'da yorulup ta kitaplara bakmaktan
Çınaraltı'nda mola veremedik
Karışıp çılgın kalabalığına Kapalı Çarşı'nın
Tadına varamadık bir öğlen balık, ekmek şalgamının.
Yada Sultanahmet' te bir müzeyi gezip
Dostlara uğrayamadık.
Gülhane'den uzanıp Sarayburnu'na
Yaşadıklarımızı düşündük enine boyuna.
Ne Laleli'den geçebildik sevgilim
Ne kendimizden.
Bir sufi Galata Meydanında
Ağlayamadım doyasıya,
Sımsıcak göğsünde..
Eski İstanbul'da gezdiremedim seni
Yemiş'te, Asmaaltında, Balat'ta
Ne kaldırımlarımı gördün, ne çayhanelerimi
Ne çocukluğumu bildin ne gençliğimi Fatih'imde...
Seninle hiç İstanbul'da olamadık
Saramadı İstanbul hiç bizi.. sarmak istemedi.
Çılgınlar gibi dolanamadık İETT otobüslerle
Baliyö Trenlere binemedik.
Bırak bütününü bu koca kentin
Sadece bir tek semtin
İçinde bile olamadık
İstanbul hiç doymadı bize bitanemmm...
Bizde O'na doyamadık...doyamadık..
Doydurmadılar...
Şiir kısmen alıntıdır ama benim yorumumla..
