Kurbanım...

Yar adı ile başlayayım sözüme
Gülsüz bağda bülbül ötmez kurbanım
Sözü önce söyleyeyim özüme,
Yoksa kalpten kalbe gitmez kurbanım

Sen senin olmassan dertlerin biter
Varın yoğun mürşidine ver
Ustanın elinde kütük ol yeter
Teslim olan zarar etmez kurbanım

Güvenme kendine ben oldum diye
Pişenler hamım der bir düşün niye,
Tövbe lazım ettiğimiz tövbeye
Bir tövbeyle bu iş bitmez kurbanım

İltifat beklemek kırılmak nedir ?
O kapıdan kovsa sen bacadan gir
Ha sevmiş ha dövmüş ikiside bir
Sevmese kaşını çatmaz kurbanım

Çalış nasibini al dünyadan yana
Ama sanma dünya yar olur sana
Ahiret parası lazım insana
Güneş hep batıdan batmaz kurbanım

Hizmet yoksa himmet olmaz bu kesin
Hem hizmet nimettir böyle bilesin
Gayret et gönle gir benimdir desin
Sultan kölesini atmaz kurbanım

Yap dediğini yap emrine göre
Bu iş bensiz olmaz deme boş yere
O eli tutmuşsa insan bir kere
Nefsini hesaba katmaz kurbanım

Cahiller ağzını açınca ben der
Ben deyip yol alan varmı hiç göster
Eli hep güzel gör,kendini hep yer
Tezek su dibine batmaz kurbanım

Günahtı sevaptı bunlar boş hesap
Her neyi yaparsan Allah için yap
Avamın işidir bu hesap kitap
Aşıklar kar zarar gütmez kurbanım

Dua kabul niyet sıddıkın ahı
Ne dedi Hızıra nakşibend şahı
Hatırla idrak et anla bu rahı
Ben sadıkım demek yetmez kurbanım

Sadakat ne derse doğru demekmiş
Onsuz doğrulara eğri demekmiş
Sadakat sıddıkın bağrı demekmiş
Ciğer yanar duman tütümez kurbanım

Er olmak isteyen serinden geçer
Bir saki elinden badeyi içer
Seç deseler yarin zehrini seçer
Ağyarın balını tatmaz kurbanım

Sözün özü derdi minnet bil cana
Yare can verki yar can olsun sana
Serdar isen serini koy meydana
Kurbanlara bıçak tutmaz kurbanım...

hepimiz kurbanız'kurbanım'
ellerine sağlık orhan abi..

Orhan Bey selamlar...

orhan abi cok güzel paylasımın icin tesekkürler..

Sevgili’ye gönül vereli ben candan usandım
Derdime düştükten (beri) dermandan usandım.

Suları bozulmuş, içtikleri kalp; Hazreti Hakk’a
Bir an dahi ettiğim isyandan usandım.

Yönelmem başkasına tevbeler olsun
Bu ana kadar ettiğim isyandan usandım.

Deli gönül pervane gibi yanmayı ister
Sabah ve akşam ah ile inlemeden usandım.

Ayrılık gözyaşı dökmeye mecalim kalmadı
Yârime kavuşma dilerim; iç acısından usandım.

Gönül âşk ile tutkun oldu; gayrisinden geçti
Ben insan sohbetinden dost görüşmesinden usandım.

Çünkü zamane insanlarından zerre vefa bulamadım
Yüzleri dost, özleri (içleri) düşmandan usandım.

Kudretine hayret kaldığım Hakk’ın ismini anayım
Çokluk ile insanlarla görüşmekten usandım.

Kuddû»sî’ye (Hak’tan) gayrisi vahşet görünür
Kuddû»sî der ki: ‘Her ne var ise ondan usandım.

Bugün gam tekkegâhında fedâ bir cânımız vardır
Gönül abdal-ı aşk olmuş, gelin kurbânımız vardır

Çimende bülbülü gördüm yaman efgan ile söyler
Dil-i kahhar ile herdem gül-i handânımız vardır

Gerçi ol per-i peyker bize âdem demez amma
Dem olur ki meleklerle bizim seyrânımız vardır

Hatâ benden atâ senden inâyet kıl bâri cânâ
Kerem kıl cürmüme bakma biraz noksânımız vardır

Vasl-i bezm edip saki şarabın fil kuba olsun
Derûn-ı sinede pişmiş ciger büryânımız vardır

Evveli bir, ahırı bir, zahiri batını birdir
Ki birlik babına erdik şükür imânımız vardır

Hatâyî bendesin anmış kerem ü lütfü var olsun
Demiş ki ol gedâ gelsin ana ihsânımız vardır.

Gönül Çalamazsan Aşkın Sazını
Ne Perdeye Dokun Ne Teli İncit
Eğer Çekemezsen Gülün Nazını
Ne Dikene Dokun Ne Gülü İncit

Dinle ki Bülbülü Gelesin Coşa
Karganın Namesi Gider Mi Hoşa
Meyvesiz Ağacı Sallama Boşa
Ne Yaprağını Dök Ne Dalı İncit

Bekle Dost Kapısın Sadık Dost İsen
Gönüller Tamir Et Ehli Dil İsen
Sevda Sahrasında Mecnun Değilsen
Ne Leyla'yı Çağır Ne Çölü İncit

Rızaya Razı Ol Hakka Kailsen
Ara Bul Mürşidi Müşkülde İsen
Hakikat Þehrine Yolcu Değilsen
Ne Yolcuyu Eğle Ne Yolu İncit

Gel Haktan Ayrılma Hakkı Seversen
Nefsini Islah Et Er Oğlu Ersen
Hüdai İncinir İnciden Versen
Ne Kimseden İncin Ne Eli İncit

Aşık Hüdai

bende mecnundan füzun aşıklık istidadı var
aşık-ı sadık benem mecnunun ancak adı var

kıl tefahür kim senin hem var ben tek aşıkın
leylanin mecnunu şirinin eğer ferhadı var

ehl-i temkinem beni benzetme ey gül bülbüle
derde sabrı yok anın her lahza min feryadı var

öyle bed-halem ki ahvalim görende şad olur
her kimin kim dehr cevrinden dil-i naşadı var

gezme ey gönlüm kuşu gafil feza-yı aşkta
kim bu sahranın güzer-gahında çok sayyadı var

ey fuzuli aşk men'in kılma nasihten kabul
akl tedbiridir ol sanma ki bir bünyadı var

Açıklama

bende mecnundan daha fazla aşıklık özellikleri var
sadık olan aşık benim, mecnunun sadece adı var

ben senin aşığınım ki bununla övünmelisin
nasıl leylanın mecnunu, şirinin ferhadı var

aklım başımda ey gül beni bülbüle benzetme
onun derde sabrı yok her an feryadı var

öyle kötü haldeyim ki halimi görenler mutlu olur
zamanın çarkından kimin neşesiz bir gönlü varsa

ey gönlümün kuşu, aşk aleminde boş boş gezme
cunku bu alemin her yolunda birçok avcısı var

ey fuzuli! aşkı yasaklayan nasihatçıya uyma
o aklın tedbiridir sanmaki onun bir temeli var

---------------------------------------
aşk men'i: aşkı menetme
bünyad: temel
dehr: zaman
ehl-i temkinem: ağırbaşlıyım, temkinliyim
nasih: nasihatçı
naşad: neşesiz
tefahür: iftihar

paylaşımınız için teşekkürler elleriniz ve yüreğiniz dert görmesin...

Orhan bu sözleri senmi yazdın yoksa bir yerdemi dinledin çok güzel (beley babey beley)

Mektup derken siir oldu bak gene
Darilirsan ben ölürüm unutma...
Taze sarmasigim hoyrat bedene...
Sarilirsan ben ölürüm unutma

Bir gün günes olur göle dogarsin
Bir gün yagmur olup yola yagarsin
Bir gün ciçeklerden koku sagarsin
Yorulursan ben ölürüm, unutma

Kiliç agzi yoldur ok ucu meydan
Dikkat et;sen benim canimsin ey can
Koyakta kekliksin kayada ceylan
Vurulursan ben ölürüm unutma...

Ask denince akli birak deli ol
Isik isik gökten inen dolu ol
Boz-bulanik akan yagmur seli ol
Durulursan ben ölürüm unutma

Dinlemek zor, anlatmak zor yar beni
Göreceksin dertte gamda gör beni
Gönül topragima yaptim türbeni
Dirilirsen ben ölürüm, unutma

abdurrahman karakoç...

Orhan Çelik Hemşehrim,güzel şliirler,paylaşımın için teşekkürler,emeklerine yüregine sağlık

Ne tende cân ile sensiz ümîd-i sıhhat olur
Ne cân bedende gam-i firkatinde râhat olur

Ne çâre var ki firâkınla eğlenem bir dem
Ne tâli’im meded eyler visâle fırsat olur

Ne şeb ki kûyuna yüz sürmesem ol şeb ölürün
Ne gün ki kâmetini görmesem kıyâmet olur

Dil ise gitti kesilmez hevâ-yı aşkından
Nasîhat eylediğimce beter melâmet olur

Belâ budur ki alıştı belâlarınla gönül
Gamın da gelse dile bâis-i meserret olur

Nedir bu tâli’ ile derd-i Nef’i-i zârın
Ne şûhu sevse mülâyim dedikçe âfet olur

Cana bizim esra rıımız imlalara sığmaz
Yazılsada binde biri inşalara sığmaz
Aşıkta olan derdi meşakkat gamı mihnet
Neşrolsa eğer kuy ile sahralara sığmaz
Hasretle ta gecelerde akar dide-i aşkım
Bir katredir amma yedi deryalara sığmaz
Bu hikmeti bilmezmisin ey sufiyi salus
Bir kalbe sığan var olan eşyalara sığmaz
Allah için olsun bizi dur etme kapından
Abdi seni sevdi deyu dünyalara sığmaz

ıÜüYâr-ı sâdık bilir hâlden,
Aşk dersini alır gülden,
Karşılıksız tâ gönülden
Sevenlere selam olsun.

Yeşerip sevgi gülşeni
Kuşatsın ruhu, bedeni.
Bir gül için bin dikeni
Sevenlere selam olsun.

Öz nefsini kayırmadan,
İnsanları ayırmadan,
Kimselere duyurmadan,
Sevenlere selam olsun.

Tutuşarak için için,
Hiç sormadan neden, niçin,
Sevdiğini Allah için,
Sevenlere selam olsun