Ýnsan neden yalan yere masum bir insaný suçlar? Ýftira atmak iftiracýya nasýl bir haz verir? Nedir bu kuru iftira dedikleri? Yoksa iftiranýn kökeninde müfterinin bizzat kendisi mi vardýr?
Ýftira atmak yani asýlsýz suçlamalarla bir insaný incitmek, zor duruma düþürmek, onurunu zedelemek, aþaðýlamak ve insanlarýn gözünden düþürmek, maddi manevi ona zarar vermek çok çirkin bir davranýþtýr.
Ýftiranýn kökeninde bilinçaltýndaki intikam duygusu yatar. Ýftiracý kendisini inciteceðini umduðu suçlamalarý, özellikleri, ithamlarý iftira attýðý kiþiye yakýþtýrýr daha doðru bir tabirle yapýþtýrýr (!) �çamur at izi kalsýn� mantýðýyla karalamaya çalýþýr. Ýftira atmak bir insaný incitmenin, onun inandýrýcýlýðýný ortadan kaldýrmanýn en sinsi ve çirkin yoludur. Üstelik atýlan iftira bir ayna gibi kiþinin bilinçaltýný yansýtýr. Bastýrdýðý duygularýný, gizlediði suçlarýný, günahlarýný, hýrslarýný ve hayallerini yansýtýr. Evet iftiralar hayalleri yansýtýr çünkü bunlar karþýdaki insaný görmek istediðiniz þekilde tasvir eden asýlsýz suçlamalar baþka bir deyiþle hayallerdir.
Kuþkusuz iftira atmak insanoðlunun sahip olabileceði en kötü alýþkanlýktýr. Evet iftira bir tür alýþkanlýktýr. Bazý insanlar iftira atmaktan tarifsiz bir zevk alýrlar. Ýftira, bastýrýlmýþ duygularýnýn dýþavurumu gibidir, onlarý zehir akýtýr gibi rahatlatýr.
Ýftira, iftiracýnýn iftira attýðý kiþinin masumiyetinden, dürüstlüðünden ve inandýrýcýlýðýndan korktuðunun, çekindiðinin çok açýk göstergesidir. Ýftira bu anlamda bir tür psikolojik savaþ yöntemi olarak karþýmýza çýkar. Bir insaný susturmanýn, konuþsa da sözlerinin tesirini azaltmanýn yolu o insanýn inandýrýcýlýðýný zedelemek yani ona en olmadýk iftirayý atmaktýr. Buradaki amaç þudur; �öylesine uzak bir yalan atmalý ki bu kiþi kendini savunurken dahi bu çamura saplanýp kirlensin�. Politikacýlar, sanatçýlar, halka mal olmuþ insanlar, baþarýlý iþ adamlarý ve iþ kadýnlarý, �meyve veren aðacý taþlarlar� misali zaman zaman iftiraya uðramaktadýrlar. Oysa atýlan iftiralar daima iftirayý atanlarýn ayna misali kendi bakýþ açýlarýný yansýtmaktadýr. Örneðin dolandýrýcýlýk yapan veya buna niyet eden biri karþýsýndaki herkesin böyle bir kartý olduðu fikrine kapýlarak onu dolandýrýcýlýkla suçlar. Ya da gayri ahlaki bir hayat süren bir insan ister istemez bu hayat anlayýþýný iftiralarýyla açýða vurur. Kaldý ki �yansýtma� çok bilinen bir psikolojik savunma mekanizmasýdýr.
Unutulmamalýdýr ki; �güneþ balçýkla sývanmaz�, yalan ve iftira ile kurgulanmýþ bir hayat mutlaka açýk verir, çeliþkilerin ve detaylarýn içinde boðulur ve bu çirkin sözler iftira atanýn kendisine döner, ayaðýna dolanýr. Ýftirayý atmak kadar, bu asýlsýz sözleri yaymak ve þahit olmadan, hiçbir bilgiye dayanmadan bir yalana çanak tutmak çok büyük bir suçtur.
O durumda siz onu (iftirayý) dillerinizle aktardýnýz ve hakkýnda bilginiz olmayan þeyi aðýzlarýnýzla söylediniz ve bunu kolay sandýnýz; oysa o Allah Katýnda çok büyük (bir suç)tür. Onu iþittiðiniz zaman: "Bu konuda söz söylemek bize yakýþmaz. (Allah'ým) Sen yücesin; bu, büyük bir iftiradýr" demeniz gerekmez miydi? (Nur Suresi,15-16)
Melisa Kübra Yelkenci
